Over ‘Wiggelied’ van Margriet Westervaarder voor NBD/Biblion, 16 november 2022:
De taal van de Haagse kunstschilderes Margriet Westervaarder (1945) in haar nieuwe bundel ‘Wiggelied’ is al even beeldend als in haar zeer herkenbare Monoprint werken. Haar alomtegenwoordig motto ‘alles wil waar zijn’ loopt als een rode draad door de zeventig gedichten die vaak amper een paar strofen lang zijn. Net als in haar beeldende werken wil de auteur haar wil niet opleggen aan haar gedachten en poëzie doch laat ze zich, in omgekeerde richting, leiden door hetgeen haar gevoelens, ervaringen haar ‘opleggen’ te verwoorden. Het gedicht op de flaptekst duikt meteen in de impulsieve wereld van de auteur: ‘ik heb schriften en diploma’s/zakdoeken met rozengeur/gezellige vazen/bergschoenen en een waterpas/ik heb carbonpapier/voor liefdesbrieven/en mezelf/ een meisje voor dag en nacht’. De auteur laat de lezer meereizen in haar jeugd, deelhebben aan haar pijn, afscheid nemen. Zintuiglijk, vaak angstaanjagend, keihard, maar steeds confronterend. ‘Het varken aan het spit/druipend van vet en geur/niemand zag/dat het vader was’. Sentiment, maar geen sentimentaliteit. Een poëziebundel in het verlengde van de beeldende Monoprint werken van de Haagse kunstenares.
Meer over ‘wiggelied’
Meer over Margriet Westervaarder bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: gedichten
«Een doordachte, zorgvuldig gecomponeerde dichtbundel.» – Wim Rutgers
Over ‘In naam der liefde/Na nòmber di amor/In the Name of Love’ van Ini Statia in Antilliaans Dagblad, 14 november 2022:
De bundel kent vier chronologisch-thematisch afdelingen die gebaseerd zijn op achtereenvolgende levensfasen, afgesloten met een bonus gewijd aan Bonaire. De groei van de hoofdpersoon loopt parallel met de langer wordende afdelingen van respectievelijk drie, vijf, negen en twaalf gedichten. (…) Deze eerste korte afdeling Inisio / Begin / Beginning is meteen al kenmerkend voor de bundel in zijn totaliteit, waarin het persoonlijke wordt ingebed in een kritisch-sociale benadering. (…) De tweede afdeling, ‘Krese / Groeien/ Growing’, schetst een opgroeiend meisje in een gezin van drie in haar onschuldig spel, maar direct daarop volgt een fel me-too-gedicht ‘No mishi!’ over seksueel overschrijdend gedrag van een volwassene tegenover een kind dat zo ‘levenslang vernietigd’ wordt. (…) Ook in de derde serie, ‘Floresé’/ Bloeien / Blooming’, wisselen persoonlijke ervaringen met maatschappelijke thema’s elkaar af. Een beschrijving van een negatieve ervaring van het volwassen worden en een mislukt seksueel contact in ‘Kennismaking’ krijgt veel later in ‘De stilte voorbij’ nog een verhevigde echo. ‘Student van de waarheid’ is direct daarna een felle aanklacht tegen politiek dogmatisme. (…) De vierde afdeling, ‘Madurá / Rijpen / Maturing’, is niet alleen de langste van de bundel maar verwoordt bovenal de levensfase die de titel ‘in naam der liefde’ dekt. (…) De gedichten van Ini Statia zien er op het eerste oog eenvoudig uit in een directe zeggingskracht maar blijken bij nadere beschouwing, zoals in het titelgedicht ‘In naam der liefde’ doordacht gestructureerd en zorgvuldig geformuleerd. (…) Ini Statia debuteerde met een doordachte, zorgvuldig gecomponeerde dichtbundel: een auteur die jarig is trakteert de lezer.
Lees hier of hier het artikel
Meer over ‘In naam der liefde’
Meer over Ini Statia op deze site
Jit Narain ontving bloemlezing uit zijn werk.
Op vrijdag 30 september 2022 heeft de derde Jit Narain Lezing en uitreiking Jit Narain Cultuurprijs in het Auditorium Campus Den Haag Universiteit Leiden plaats gevonden. Uit handen van Michiel van Kempen heeft Jit Narain een bloemlezing uit de tien bundels vanaf 1977 tot en met 2019 ontvangen, getiteld ‘Een mensenkind in niemandsland’. Het boek verscheen al vorig jaar, maar kon vanwege de coronaperikelen nu pas worden overhandigd aan de dichter die uit Suriname was overgekomen. Ook medesamensteller van de bloemlezing Effendi Ketwaru en inleider Geert Koefoed waren aanwezig. De eerdere boekpresentatie vond in Nederland plaats op 27 februari 2022 in het Pintohuis, in aanwezigheid van de Nationaal Coördinator Racisme & Diversiteit, Rabin Baldewsingh, jongere broer van de dichter. Klik hier voor een verslagje. ‘Een mensenkind in niemandsland’ is een uitgave van Uitgeverij In de Knipscheer. De (derde) Jit Narain Cultuurprijs 2022 werd uitgereikt aan Soender Hira.
Bron
Meer over de Jit Nairain Cultuurprijs 2022
Meer over ‘Een mensenkind in niemandsland
Meer over Jit Narain bij Uitgeverij In de Knipscheer
Ini Statia – In naam der liefde. Gedichten in drie talen
Ini Statia
In naam der liefde/Na nòmber di amor/In the Name of Love
gedichten – poesia – poetry
Bonaire, Curaçao
gebrocheerd in omslag met flappen,
106 blz., € 19,50
ISBN 978-94-93214-79-8
eerste uitgave november 2022
Na politiek en spiritueel sectarisme en dogmatisme in haar studententijd in Groningen en de daaropvolgende decennia te hebben ervaren, begon de auteur naar de vrijheid te verlangen om haar eigen kritische en authentieke stem te doorgronden. Dat is een levenslang leerproces. Zij wil zich met het totale leven verbinden, blijven leren, haar nieuwsgierigheid en creativiteit blijven voeden en aan de duurzame ontwikkeling van onze taal, literatuur en gemeenschap bijdragen. In naam der liefde is het resultaat van dit alles samen.
Om ook lezers van andere gebieden in de Cariben, het koninkrijk en meer delen van de wereld te bereiken, verschijnt deze verzameling gedichten in de talen waarin Ini Statia ze schreef: Papiaments, Nederlands en Engels. De lezer ziet eerst de oorspronkelijke versie, gevolgd door de vertalingen naar de twee andere talen, naar het Papiaments door Lucille Berry-Haseth, naar het Nederlands door Ini Statia en naar het Engels door Richenel Ansano.
Ini Statia (1952) is uit Bonairiaanse ouders op Aruba geboren. Zij woonde en werkte op Aruba, Bonaire en Curaçao. Ze studeerde Nederlandse Taal- en Letterkunde in Groningen, specialiseerde zich in het Papiaments, haar moedertaal, en is bovendien vaardig in het Engels, Spaans, Portugees en Frans. Ze doceerde op Aruba en Curaçao en werkte onder meer bij de Stichting voor Taalplanning (FPI). Na ruim vier decennia schrijven, redactiewerk en bijdragen aan verschillende publicaties, is In naam der liefde haar eerste gepubliceerde gedichtenbundel in drie talen: Papiaments, Nederlands en Engels.
Meer over Ini Statia op deze site
Margriet Westervaarder – Wiggelied. Gedichten
Margriet Westervaarder
Wiggelied
gedichten
gebrocheerd in omslag met flappen.
78 blz., € 18,50
ISBN 978-94-93214-75-0
eerste uitgave september 2022
presentatie 25 september 2022
‘Wie van namedropping houdt kan in de gedichtenbundel Wiggelied verre verwantschappen met Jan Arends, Anna Świrszczyńska en zelfs Elsa Lasker-Schüler lezen, maar Margriet Westervaarder heeft toch vooral haar eigen stijl om de grote thema’s in te verdichten: jeugd, pijn, afscheid en verzoening. De gedichten zijn nuchter en wars van sentiment, waardoor ze des te harder aankomen. Wiggelied is zintuiglijk, zinnelijk, angstaanjagend, ongemakkelijk, ontroerend, hartstochtelijk en vooral: aangrijpend mooi. Flonkerende, diamantscherpe gedichten van een eigenzinnig dubbeltalent.’ – Ingmar Heytze
ik heb een lepel om brood te snijden
roest om de kachel te stoken
grint om een muur te bouwen
rode menie voor mijn lippen
ik heb schriften en diploma’s
zakdoeken met rozengeur
gezellige vazen
bergschoenen en een waterpas
ik heb carbonpapier
voor liefdesbrieven
en mezelf
een meisje voor dag en nacht
‘Alles wil waar zijn’ is een levensprincipe van Margriet Westervaarder dat zijn weerslag vindt in haar poëzie. Ze vertaalt levensthema’s naar herkenbare ervaringen. Haar taal is beeldend. Geen wonder want naast dichter is ze ook beeldend kunstenaar. Zie ook www.margrietwestervaarder.nl. In 1990 verscheen haar dichtbundel lichaam van water in de zee. In 2017 en 2018 publiceerde zij gedichten in het ‘literair tijdschrift Extaze’.
Meer over Margriet Westervaarder bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een schot in de roos.» – André Oijen
Over ‘Loslaten zullen ze nooit meer’ van Marius Atmoredjo op Ansiel, 6 augustus 2022:
(…) Persoonlijk ben ik altijd heel erg geïnteresseerd geweest in Surinaamse literatuur in het bijzonder die van Astrid H. Roemer, Albert Helman, Cola Debrot, en Edgar Cairo. Sinds kort is daar nog een grote favoriet bijgekomen namelijk Marius Atmoredjo. Zijn debuutbundel ‘Loslaten zullen ze nooit meer’, geïnspireerd door de verhalen van zes generaties Javanen in diaspora was meteen een schot in de roos. Die verhalen beginnen bij de tewerkstelling van de overgrootmoeder van de dichter, wanneer zij als contractarbeider vanuit Java in Suriname aankomt en gaan daarna over haar kinderen en kleinkinderen die in Suriname en Nederland wonen. De moeder van de dichter, Marie Atmoredjo, vertelde haar kinderen die verhalen in de avonduren voor het slapen gaan. Zij hebben in sterke mate de verbeeldingskracht van de dichter gevormd. De dichter weeft van al die verhalen een prachtig geheel. Beeld voor beeld reizen wij mee vanaf het verblijf in de buitengebieden tot de aankomst in Nederland. Atmoredjo laat zien hoe opgroeien in een levende verhalentraditie prachtige poëzie kan opleveren. De kunstenaar Robert Bosari voorzag elk van de twintig gedichten van een fraaie tekening in zwart-wit en dat maakt van deze bundel een unicum.
Lees hier de recensie
Meer over Marius Atmoredjo bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Marius Atmoeedjo op Caraïbisch Uitzicht
«De gedichten beschrijven het verloren gaan van dromen.» – Jerry Dewnarain
Over ‘Loslaten zullen ze nooit meer’ van Marius Atmoredjo in De Ware Tijd Literair, 24 juli 2022:
(…) Marius Atmoredjo heeft het lot van onder andere zijn familie in deze bundel concreet uitgebeeld door zich te plaatsen in het leven van zijn moeder, grootmoeder en andere nazaten. De gedichten beschrijven het verloren gaan van dromen. Het is in principe een vorm van geschiedschrijving in de vorm van gedichten: een eerbewijs aan zijn hardwerkende voorouders. Misschien zijn deze gedichten ook een spiegel voor de dichter zelf die ook ooit als emigrant uit Suriname is vertrokken om zich in een nieuw land, Nederland, te gaan vestigen: een vicieuze cirkel? (…) De debuutbundel van Marius Atmoredjo is een rijke aanwinst voor de Surinaamse literatuur. Met de uitgave van zijn bundel is een begin gemaakt met de Surinaams-Javaanse dichtkunst binnen de Surinaamse literatuur. Deze bundel geeft aan dat er raakvlakken zijn geweest met de Brits-Indische contractarbeiders. De gedichten belichten dezelfde thema’s. (…)
Klik hier voor de recensie
Meer over Marius Atmoredjo bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Marius Atmoredjo op Caraïbisch Uitzicht
«Deze bundel is zonder meer een ontdekking.» – Bas Aghina
Over ‘Loslaten zullen ze nooit meer’ van Marius Atmoredjo op Met De Neus In De Boeken, 13 juli 2022:
(…) Atmoredjo’s gedichten zijn geïnspireerd door familieverhalen overgeleverd vanaf zijn overgrootmoeder. Zij – de Mbah Sari in een van de eerste gedichten? – kwam als contractarbeidster vanuit toenmalig Nederlands-Indië in de negentiende eeuw in Suriname aan. Dat klinkt positiever dan het eraan toeging, het was koloniale transmigratiepolitiek: overbevolking ‘in de Oost’ tegengaan door andere rijksgenoten als goedkope arbeidskrachten in te zetten in de regelmatig kwakkelende West-Indische/Surinaamse economie. Ondanks deze bewogen oorsprong weeft Atmoredjo – opgeleid als werktuigbouwkundige – vooral een mooie en eerlijke geschiedenis. (…) Atmoredjo laat zien hoe opgroeien in een levende verhalentraditie goede poëzie kan opleveren. Poëzie die daarmee ook aantoont hoe veelstemmig onze gedeelde geschiedenis en dus identiteit en Nederlandse taal zijn. Ook voor iedereen die nog niet dagelijks beseft dat een leven er één in een keten is en dat wij van verhalen aan elkaar hangen. Deze bundel is zonder meer een ontdekking, niet in de laatste plaats omdat het belangrijk is dat juist de wat minder vaak gehoorde groep Surinaamse Javanen nu een dichterlijke stem heeft: duidelijk, geworteld en levend. Een stem ontstaan in de voormalige “West” die wij hopelijk nog vaker zullen horen klinken in de grote huiskamer van de Nederlandse taalfamilie.
Klik hier voor de recensie
Meer over Marius Atmoredjo bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Marius Atmoeedjo op Caraïbisch Uitzicht
Gedicht van Marius Atmoredjo vertaald in het Indonesisch
Uit ‘Loslaten zullen ze nooit meer’ van Marius Atmoredjo op Nederlandse poëzie in het Indonesisch, 4 april 2022:
Op ‘Suara suara dari utara’ (‘Stemmen uit het noorden’), het blog Puisi Belanda, is op 4 april 2022 het gedicht ‘Djati kast’ uit de bundel ‘Loslaten zullen ze nooit meer’ geplaatst in een Indonesische vertaling van Siti Wahyuningsih en Albert Hagenaars. In deze almaar groeiende digitale poëziereeks van een keur van Nederlandstalige dichters zijn inmiddels honderden gedichten in vertaling opgenomen.
Lees hier het betreffende fragment in het Nederlands en in het Indonesisch
Meer over ‘Loslaten zullen ze nooit meer’
Meer over Marius Atmoredjo bij Uitgeverij In de Knipscheer
Marius Atmoredjo presenteerde eerste Surinaams-Javaanse dichtbundel
Over ‘Loslaten zullen ze nooit meer’ van Marius Atmoredjo op Caraïbisch Uitzicht, 23 maart 2022:
Op zondag 20 maart j.l. vond in het Indisch herinneringscentrum Bronbeek de presentatie plaats van ‘Loslaten zullen ze nooit meer’, debuutbundel van Marius Atmoredjo en de eerste dichtbundel van een Surinaamse Javaan die ooit bij een uitgeverij (In de Knipscheer) uitkwam. De tekeningen in de bundel zijn van Robert Bosari.
Klik hier voor fotoreportage van Marijke Wirokarto
Meer over Marius Atmoredjo bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Marius Atmoredjo op Caraïbisch Uitzicht