Over ‘Boetegrond’ van Peter Drehmanns op Elders Literair, 8 oktober 2022:
(…) Aan de hand van zijn personage Karel Voeldert toont Peter Drehmanns hoe iemand gaandeweg van het padje raakt. Hij ervaart de wereld net zo beroerd als hij zichzelf voelt. (…) Zijn rampzalige grondhouding verandert van de een op de andere dag wanneer hij met een ‘vlammende verwachting’ ontwaakt. (…) Drehmanns maakt meteen duidelijk dat Voeldert, What’s in a name, zichzelf ineens als een geschenk aan de wereld ervaart. Daar waar hij eerst waardeloos was, heeft hij nu het Licht gezien. Kennis die hij zal schenken, of die wereld daar nu op te wachten zit op niet. Zonder ook maar ergens in deze roman iets uit te gaan leggen, wordt ons duidelijk gemaakt wat er nu aan al die wereldverbeteraars scheelt. The Great Reset, het wereldwijde satanisch pedo-netwerk, sowieso alle complottheorieën, komen tot ons met de beste bedoelingen van goedbedoelende mensen die, net als Voeldert, tot actie gedwongen worden. Lastig is daarbij die oorverdovende zekerheid waarmee ze hun waarheden aan de man brengen. (…) Knap is het hoe Drehmanns zijn volstrekt kolderiek denken beschrijft. (…) Ook zijn naam, die hij al 43 jaar als een strontspoor meevoert, behoeft verandering. Voortaan zal hij Marnix Helmantel heten! En na zijn haar met ossengal te hebben gebleekt, een kruisboog en megafoon aan zijn uitrusting te hebben toegevoegd, is hij klaar voor zijn queeste. Het mag duidelijk zijn, vanaf dan gaat het van kwaad naar erger. (…) De wereld zit blijkbaar niet echt op hem te wachten. Drehmanns speelt daarbij een spannend spel met de lezer, die passages dan weer hilarisch, dan weer gruwelijk vindt. Voeldert roept ergens ook medelijden op, is iemand die het goed meent, zijn kritiek op de wereld snijdt regelmatig hout, en desondanks wordt hij steevast uitgelachen. (…) Dankzij zijn Helmantel, zijn bode des Woords, krijgen we kijk op al die doorgedraaide mensen waar de straten en het Malieveld mee volstaan. Het is ze allemaal te veel geworden. Daarmee heeft Drehmanns voor de zoveelste keer een boek aan zijn oeuvre toegevoegd dat afwijkt, na doet denken, humor bevat en literair gezien een hoogstandje is. ‘Boetegrond’ is het antigif voor zelfhulpbestsellers als ‘Je adem is je anker’. Laat liever Drehmanns je verlosser zijn!
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘Boetegrond’
Meer over Peter Drehmanns bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Gérard de Nerval
«Recht in het hart gaan de woorden die hij heeft gewijd aan zijn moeder en vader.» – Fred de Haas
Over ‘Het Eiland’ van Michiel van Kempen in Antilliaans Dagblad, 26 juni 2021:
«Sla òm je blad / plons terug in je drijvend water / je verbeelde inzicht» Gelijksoortige dichtregels hebben mij, jaren geleden, doen besluiten om geen gedichten meer te lezen die ik niet begrijp. Dat heeft me een hoop tijd gescheeld, want de honderden dichters die, zijdelings of frontaal, zijn blijven hangen in het erfgoed van de surrealisten, hebben in de 20ste en 21ste eeuw nog flink van zich laten horen. (…) Toen ik voor de eerste keer een snelle blik wierp op de nieuwe dichtbundel van Michiel van Kempen viel mijn oog op bovenstaande regels uit zijn openingsgedicht en, mijn verworven inzichten indachtig, sloeg ik de bundel weer dicht. Omdat ik Van Kempen – hoogleraar Nederlands-Caraïbische letteren aan de Universiteit van Amsterdam – ken als iemand met een scherpe pen en een scherp inzicht, sloeg ik toch, een beetje tegen beter weten in, het boek weer open. (…) De gedichten die over Van Kempen zelf gaan (Michiel als kleine jongen, volwassene en zoon) zijn ontwapenend mooi. (…) Wie des dichters eigen hartstocht wil leren kennen, leze ‘Rond’ (p.45). De ‘eeuwig teleurgestelde’ die doet denken aan ‘El desdichado’ van Gérard de Nerval, spreekt oprecht en bitter in ‘Daar sta je dan’ (p.49). Recht in het hart gaan de woorden die hij heeft gewijd aan zijn moeder en vader. Achteraf ben ik blij dat ik de beelden die als evenzovele verkeersdrempels de weg naar de ratio versperden voor lief heb genomen. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het eiland en andere gedichten’
Meer over Michiel van Kempen bij Uitgeverij In de Knipscheer