Over ‘De Madurese vriend’ van Kees Ruys, 23 maart 2023:
Op 15 april 2023 verschijnt ‘De Madurese vriend’ van romancier, essayist en publicist Kees Ruys. Op die dag wordt het boek gepresenteerd in het Museum Sophiahof in Den Haag. Daarop vooruitlopend liet Kees Ruys zijn boek alvast lezen aan een handvol door hem bewonderde schrijvers. Een van hen is Gerard Termorshuizen. Termorshuizen (1935) studeerde Nederlands en Geschiedenis en promoveerde op P.A. Daum met ‘P.A.Daum. Journalist en romancier van tempo doeloe’ en hij was tekstbezorger van Daums ‘Verzamelde romans’. Verder is hij schrijver van diverse biografieën en boekstaafde hij zijn eigen herinneringen aan Indonesië. Hij was tal van jaren verbonden aan het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde in Leiden. Met regelmaat worden bijdragen van zijn hand geplaatst op ‘Elders Literair’. Over ‘De Madurese vriend’ schrijft hij: “Flinterdun is niet zelden de grens tussen werkelijkheid en magie. Ruys’ stijl sluit zich daarbij prachtig aan. Een obsederend goed boek.”
Lees hier zijn hele reactie
Meer over ‘De Madurese vriend’
Meer over de presentatie
Meer over ‘Elders Literair’
Meer over Gerard Termorshuizen op deze site
Tag: Gerard Termorshuizen
«Schrijnende en melancholieke verhalen in nieuw literair tijdschrift Elders.» – Herman Rosenberg
Over ‘Elders 2022-0’ in Den Haag Centraal, 1 december 2022:
Elders, dat twee keer per jaar verschijnt, is de gedrukte uiting van het in augustus 2021 begonnen digitale podium Elders literair. (…) Het klapstuk van deze oer-Elders staat achterin. Het is het schrijnende verhaal ‘Mijn vriendin’ van de Nederlands-Somalische Alara Adilow. Een jonge vrouw vertelt hoe ze het dode lichaam van haar vriendin uit een gebombardeerd huis haalt. Met een kruiwagen. De context lijkt die van de Somalische burgeroorlog te zijn, maar het leed en de ellende zijn universeel. (…) Melancholiek en sfeervol zijn de verhalen van Michiel van den Berg en Kees Ruys. Van den Berg beschrijft het ouder worden aan de hand van ‘het plassen tegen schrikdraad’. Als jongetje even schrikken, maar als hij er als senior-met-pacemaker tegenaan loopt, vindt hij bijna de dood. Ruys verhaalt in ‘Een zachte cowboy’ over zijn pelgrimage naar een hotel in Malang (Java), waar in 1992 zijn vriend en Volkskrant-redacteur Dick (Slootweg) overleed. Niet eenvoudig, want ‘in Indonesië is een hoteldode de dood van een hotel’. (…) In Den Haag is Indië nooit ver weg, blijkt ook nu weer, want het tijdschrift bevat een historisch artikel van Gerard Termorshuizen over de exorbitante Villa Isola bij Bandung, ooit het grootste particuliere huis van de archipel. (…) Deze eerste Elders besluit met een twee pagina’s tellende, extreem kleurige strip van de Scheveningse kunstenaar Cedric ter Bals. (…) Een prikkelend slot van Elders’ eersteling. (…)
Lees hier het artikel
Meer over Elders Literair
Het eerste papieren nummer van ‘Elders Literair’
Elders Literair, 2022-0
gebrocheerd, geïllustreerd, 72 blz. waarvan 8 in kleur
formaat 180 x 245 mm
vormgeving en foto omslag Els Kort
illustratie binnen- en achterzijde omslag Cedric ter Bals
ISBN 978 94 93214 88 0
ISSN 2949 8449
i.s.m. Stichting Parachute
verkrijgbaar in de boekhandel, € 15,00
november 2022
In ‘Elders literair’ gaat het over het vertrouwde en het onbestemde, over dromen en vertrekken, over arriveren en verdwalen en, in iedere betekenis van het begrip, over terugkeren. Of het nu om het ‘hier’ of ‘elders’ gaat, steeds is één specifieke plek het uitgangspunt. Zoals Linn Ullmann het stelt in haar roman De rustelozen (2015): ‘Zien, herinneren, begrijpen. Alles hangt af van de plek waar je staat.’ Met bovenstaand motto als uitgangspunt begon ‘Elders literair’ in augustus 2021 een digitaal literair platform dat ruimte moest gaan bieden aan verhalend proza, poëzie, essays, kleine beschouwingen bij afbeeldingen, podcasts, boekbesprekingen, fotografie en (andere) beeldende kunst. Verder zou het platform bijdragen moeten gaan bevatten van in het Nederlands schrijvende auteurs die vanuit hun ‘standplaats’ elders in de wereld hun bestaan beschouwen, naast die van oorspronkelijk niet-Nederlandse schrijvers die juist vanuit Nederland berichten: de rubriek Elderselders. Nog voordat er een jaar voorbij was, en het platform er zo ongeveer uitzag zoals gehoopt, begonnen de redactieleden en uitgever Franc Knipscheer al aan uitbreiding te denken. Naast het digitale platform moest er een papieren tijdschrift komen dat in aanleg tweemaal jaarlijks zou verschijnen en waarin behalve voor nieuw werk – essays, verhalen, poëzie en beeldende kunst – ook plaats zou moeten zijn voor hoogtepunten uit de voorafgaande publicatieperiode van het digitale platform. De eerste proeve hiervan verschijnt nu: het nulnummer van ‘Elders literair’, dat de redactie samenstelde rond (én tegenover) het essay ‘De terugkeer van een verdronken meisje’ van Jan-Hendrik Bakker. In dit nummer verder bijdragen van Alara Adilow, Jana Arns, Cedric ter Bals, Michiel van den Berg, Pieter Dolmans, Arjen Duinker, Diederik Gerlach, Els Kort, Hans Muiderman, Kees Ruys, Gerard Termorshuizen, Tyche Tjebbes, Dirk Van Boxem, Anne Vegter en Rob Verschuren.
Redactie Arjen Duinker, Diederik Gerlach, Hein van der Hoeven (redactiesecretaris), Herman Jansen (tekstcorrectie), Els Kort, Arjen van Meijgaard, Felix Monter, Hans Muiderman, Kees Ruys en Kristien De Wolf.
Meer over platform en literair tijdschrift ‘Elders Literair’
Meer over ‘Elders Literair’ op deze site
Literair tijdschrift Extaze 25 ‘Ontheemd’ [Jrg. 7, nr. 1]
Extaze 25 – Ontheemd
zevende jaargang nr. 1, maart 2018
Redactie Cor Gout, Els Kort (vormgeving)
Gebrocheerd, geïllustreerd, 124 blz.,
€ 15,00
Presentatie 1 maart 2018
ISBN 978-90-6265-000-2
Literair tijdschrift Extaze viert haar 25ste editie met het extra dikke nummer ‘Ontheemd’ met 6 essays, 7 korte verhalen en 5 bijdragen van dichters. Essays. Onze cultuur lijdt aan een intens gevoel van ontheemding, doordat de culturele surrogaten die ons tekort opvullen van het ‘er alleen voor staan’ – te beginnen met de knuffel of het dekentje dat ons door de nacht helpt – niet meer functioneren. Mede vanuit dit inzicht van filosofe/psychoanalytica Julia Kristeva bouwt Kris Pint zijn vertoog In het spoor van de apen op. Richard de Brabander steunt in zijn essay Derrida’s klaagzang van de ontheemde op de Franse literair criticus en filosoof Jacques Derrida, die vaststelde dat de westerse metafysica zich baseert op een absoluut fundament: Goed, de Idee, de Rede, de Mens, de Natuur. Maar spreekt de woordvoerder van het Absolute voor iemand anders of voor zichzelf? Wat de toegang tot het Absolute mogelijk maakt, maakt het tegelijkertijd onmogelijk. De ervaring van aporie (niet-doorgang) is de ervaring van de ontheemding. In zijn essay Andreas Burnier tussen utopie en dystopie komt Jaap Goedegebuure te spreken over De droom der rede (1982), waarin Andreas Burnier onder haar eigen naam C.I. Dessaur de alles en iedereen dominerende rationaliteit plaatst tegenover de kwetsbare intuïtie, en in deze strijd de ‘totale’ androgyne mens verdedigt. Met betrekking tot dat laatste voegt Elisabeth Lockhorn zich in haar essay Andreas Burnier, een twintigste-eeuwse savante, bij Jaap Goedegebuure: Burnier is ontheemd in haar sekse, eigenlijk een jongen in een vreemd lichaam. Stijn Out onderwierp zich aan een digitale detox en leerde daaruit dat de rust van een omgeving een basis-ingrediënt is voor het kunnen ervaren van schoonheid (Thuiszijn in het digitale tijdperk, ingeleid door Cor Gout). Gerard Termorshuizen vertelt in Indische mensen in Den Haag 1930–1940, geportretteerd door Herman Salomonson, alias Melis Stoke over de moeite die het oud-Indischgasten kostte te wennen aan de nogal bekrompen Nederlandse gewoonten, verwend als ze waren door ‘het ruime leven’ in Indië. Korte verhalen van Solli Asemani, Boudewijn van Houten, Marcel Ozymantra, Michiel Ramakers, Kees Ruys, Dieuwke van Turenhout en Henriette van Wermeskerken, gedichten van Daniel Bras, Els de Groen, Brigitte Spiegeler, Christophe Vansteeland en Theo van der Wacht en beeld (Panopticum Berlin) van Wim Hardeman, Onno Schilstra.
De presentatie van ‘Extaze 25’ zal plaatsvinden op donderdag 1 maart 2018 in de Houtrustkerk in Den Haag (hoek Houtrustweg/Beeklaan). Lees ook nieuwe verhalen, gedichten, interviews en recensies op het digitale supplement van Extaze
Meer over ‘Extaze’
«Stilistisch heel goed.» – Gerard Termorshuizen
Over ‘Schaduw van schijn’ van Barney Agerbeek in Pletterij, 27 april 2013:
De verhalen in ‘Schaduw van schijn’ zijn uiterst concreet. Wat ik erin bewonder is de manier van kijken, de interesse in mensen, het goed observeren. En als u niet veel hebt met Indonesië, dan zou u deze bundel ook moeten lezen omdat hij stilistisch heel goed is.
Meer over Schaduw van schijn