Over ‘Ado Broodboom trompet’ van Bert Vuijsje in Het Parool, 13 maart 2017:
(…) ‘Ik ben niet oud, ik ben stokoud’, zegt Broodboom, ‘ik had het nooit kunnen denken.’ Dat er nu een boek over hem geschreven is, vindt hij prachtig: ‘Hoe ouder ik word, hoe ijdeler. Het boek is goed gelukt. Ik heb de stenen aangedragen en Vuijsje heeft het metselwerk gedaan. ‘Ik ben vaak geïnterviewd, maar hield intimiteiten altijd voor mezelf, nu komt de waarheid er helemaal uit. Met mijn geheugen heb ik veel geluk gehad, er werd mij al vaker gezegd dat ik eens mijn verhalen moest gaan opschrijven.’ (…) Broodboom werd drie jaren op rij door lezers van muziekblad Rhythme uitgeroepen tot beste trompettist. Zij instrument klonk karakteristiek en overtuigend, vaak met demper. (…)
Lees hier het artikel
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’
Tag: hans dulfer
«Geen detail verwaarloosd.» – Bert Vuijsje
Over ‘Chris Hinze – een biografie’ van Kees Ruys in Jazzism (‘Vivat Chris Hinze’ in rubriek Bebop Business), mei 2016:
Hoeveel Nederlandse musici worden geëerd met een biografie van 600 pagina’s? Boy Edgar moest het vorig jaar doen met 256 bladzijden. De loopbaan van John Engels werd door Jeroen de Valk in 224 pagina’s beschreven. Mijn eigen levensverhaal van Rita Reys beperkte zich tot 216 bladzijden. En zelfs de eerste 75 jaar van het veelbewogen leven van Hans Dulfer vulden niet meer dan 400 pagina’s.
Dat alles valt geheel in het niet bij de recente biografie van fluitist/componist/pianist Chris Hinze: 608 bladzijden op groot formaat (verschenen bij uitgeverij In de Knipscheer). De auteur Kees Ruys lijkt geen detail te hebben verwaarloosd. (…) De slotmonoloog van het boek is een beknopt credo. (…) ‘Maar als ik in mijn leven één ding heb gedaan, is het muziek maken zoals ik dat heb willen doen, met mensen die ik goed en prettig vond. Hoe die muziek genoemd wordt, interesseert me niet. Jazz, fusion, barok, wereldmuziek… give it a name.’ (…) De jazzcritici, onder wie ik, die zoveel bewondering hadden geuit voor The Present Is Past hadden aanzienlijk minder waardering voor Hinzes barok/jazz, en dat wordt in de biografie breed uitgemeten. (…) Ook bijvoorbeeld Dave Brubeck en Herbie Hancock verkochten gigantische stapels platen, maar bleven zich mateloos opwinden over het handjevol critici dat in jazzbladen met uiterst geringe oplage ongunstig over hun muziek oordeelde.
Lees hier het artikel
Meer over ‘Chris Hinze. Een biografie’
Meer over Kees Ruys bij Uitgeverij In de Knipscheer
Hans Dulfer – Jazz in China & Dulfer’s dumdum
HANS DULFER
Jazz in China & Dulfer’s dumdum
Globepocket, 336 blz., € 7,50
ISBN 90-6265-741-9
Eerste druk 1997
Uitverkocht
Deze omnibus bevat Hans Dulfers ‘zuigende kanttekeningen’ bij het Nederlandse muziekwereldje, van bezadigde bebop-jazz in 1970 tot supersnelle speedmetal-popmuziek in 1990.
«Gaf Dulfer in de hilarische bundel Jazz in China een brutaal, komisch en bovenal eigenzinnig overzicht van de stand van zaken in de jazz, in Dulfer’s dumdum zijn zijn commentaren aanzienlijk knorriger: charlatans, geldwolven en ‘dommies’ bederven zijn levensvreugde. De ferme kracht waarmee Dulfer op zijn Selmer blaast waait ook door dit proza. Het verschil is dat hij valser schrijft dan muscieert. Hij is gemeen, en het siert hem, want slechts weinigen kunnen zo bloemrijk schelden, razen en tieren.» – Vrij Nederland
«Dulfer stelt situaties en gedrag aan de kaak, en dat op een wijze die alom hilariteit veroorzaakt. Het is gewoon lachen geblazen.» – Twentsche Courant
«Zijn woede is groot, maar het is de woede van iemand die bezeten is van muziek. Dulfer weet als weinig anderen waarover hij spreekt. En Dulfer kan schrijven.» – Het Parool