Op 20 december 2021 werd in de Pletterij in Haarlem de novelle/compacte roman ‘De lunchroom’ gepresenteerd van Hans Muiderman. Bij deze gelegenheid speelde de Haarlemse singer-songwriter Bert Vissers (samen met gitarist Tom Bak) twee nummers: ‘Zo mooi’ en (uit ‘De wereld wacht op mij’) ‘Het komt goed’, werd een door redacteur Willem Thies geschreven recensie voorgelezen en werd de schrijver geïnterviewd door Peter de Rijk. Hans: Het boek is vrij associatief ontstaan in een lunchroom. De kern van het boek is dat de hoofdpersoon zich steeds vragen stelt over het herinneren. Klopt die herinnering wel? Peter: Het is een heel prettig leesbaar boek over iemand die allerlei herinneringen krijgt aan zijn fantastische jeugd met die ontzettend leuke opa. Je hebt het boek met een plot geschreven waardoor wel plotseling de Tweede Wereldoorlog in jouw verhaal komt. Hans: Ik schrijf vanuit de herinnering. Herinneren is bewust iets vergelijken met wat geweest is. Peter: Die herinneringen zijn hele mooie stukjes met een hele fijne nauwkeurige kijk op de dingen en mooi opgeschreven. Het is een on-Nederlands goed boek.
Kijk hier naar de presentatie op YouTube Bert Vissers begint op de tijdlijn vanaf 28:00
Lees hier de recensie van Willem Thies over ‘De lunchroom’
Meer over ‘De lunchroom’ op deze site
Meer over Bert Vissers bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Het komt goed
«Rake combinatie van tekst en muziek.» – Yke Schotanus
Naar aanleiding van ‘De wereld wacht op mij’, het poëziedebuut ( + cd) van Bert Vissers, wijzen we de lezers op een artikel van Yke Schotanus die in het toonaangevende magazine de Poëziekrant al in 2016 aandacht besteedde aan zijn teksten en muziek [voor ‘Broos’ van Bender] in een artikel die diens liedpoëzie bespreekt samen met die van Maaike Ouboter, Henny Vrienten en Claudia de Breij:
(…) Nog schurender echter is ‘Het komt goed’ van de Haarlemse formatie Bender. Op een haast obsceen prettig melodietje spreekt een bootvluchteling zijn kind toe. Het moet zich groot houden, want ‘Het komt goed’, ’we hebben toch een zwemvest/ en het wordt vanzelf licht.’ En ‘Straks als de zon gaat schijnen / bereiken we het land / waar de mensen nog beschaafd zijn / ze staan aan onze kant.’ Naarmate de coupletten vorderen wordt de situatie steeds uitzichtlozer, ’op het water drijven koffers, en iedereen kijkt bang.’ En steeds wranger klinkt het refrein: ‘Het komt goed. Want we willen toch niets liever. Het komt goed.’ (…) Er is heel veel te genieten op Broos, de tweede cd van het viertal, uitgegeven met steun van het Shaffy Fonds. De muziek is mooi en gevarieerd, iets tussen kroeg en theater, folk en jazz, en de teksten zijn herkenbaar maar nooit bekend. Het gaat van het aanstekelijke liefdesliedje voor een onbekende (‘Wist ik maar’), tot een monoloog van een oude Tante of een in Louis Davidsstijl gebrachte klacht van een man die vindt dat zijn vrouw te veel van hem vraagt. Alweer zo’n rake combinatie van tekst en muziek. (…)
Lees hier verder
Meer over ‘De wereld wacht op mij’
Meer over Bert Vissers bij In de Knipscheer