«Fantasy van topkwaliteit.» – Ezra de Haan

Over ‘Het Lichte Duister’ van Harman Nielsen op Literatuurplein, 23-09-2013:
Harman Nielsen begon aan een reeks boeken die je misschien beter als kronieken kunt omschrijven. Elke deel beschrijft een eigen episode en is een verhaal op zich. Alle verhalen tezamen vormen de geschiedenis. In die vertellingen maken we de ontwikkeling van diverse mensen mee. En in elk nieuw deel van Het verscholen volk verandert de wereld door wat de personages in het vorige deel hebben gedaan. Veranderingen kosten tijd, zeker als het de wereld betreft. En Nielsen schroomt dan ook niet grote stappen in die tijd te nemen. Het zijn stappen van twaalf jaar. En naarmate de reeks vordert kunnen het ook stappen van eeuwen worden… Eigenlijk is iedere poging tot samenvatting van dit epos gedoemd te mislukken. Vooral omdat het dan slechts de inhoud belicht en wat de boeken van Harman Nielsen zo bijzonder maakt, is zijn stijl. Die is literair zonder zwaar te zijn, het is Fantasy van topkwaliteit. Doodnormale situaties veranderen onder je ogen in bijzondere.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Het Lichte Duister’

«Zinnen vloeien als rivieren, met opvallende woordkeuzes en beschrijvingen die van de pagina afspatten.» – R. van Rossenberg

Over ‘Het Lichte Duister’ van Harman Nielsen voor NBD/Biblion, 17 juli 2013:
Zesde boek in de serie ‘Het Verscholen Volk’, gezet negen jaar na het vorige deel (‘De oudste zang’, 2011). Met een mix van oude en nieuwe personages krijgt deze verre toekomst van de mensheid verder reliëf. Wat in ieder deel van deze serie weer opvalt, is de sublieme stijl van de auteur. Zinnen vloeien als rivieren, met opvallende woordkeuzes en beschrijvingen die van de pagina afspatten. De Nederlandse fantasy-markt wordt gedomineerd door vertaald werk, maar dit epos van Nederlandse bodem kan wedijveren met het beste daarvan.

Lees hier de recensie

Meer over Het Lichte Duister

«Een postapocalyptische wereld tot in ieder detail beschreven.» – Peter de Rijk

Over ‘Het Lichte Duister’ van Harman Nielsen in Straatjournaal, 1 juli 2013:
Het Verscholen Volk verhaalt over een volk waarvan slechts een klein deel, het zwakste, weet te ontsnappen aan slavernij. Dankzij vergeten gaven weet het op een leeggeplunderde aarde te overleven. Wanneer de waarnemers, achtergelaten door de buitenaardse wezens, via bakens willen doorgeven dat er een nieuwe oogst mensen beschikbaar is, besluiten de overlevenden in te grijpen. Het Verscholen Volk heet de nu zes delen tellende cyclus. Ze zijn los van elkaar te lezen maar vormen samen een postapocalyptische wereld die tot in ieder detail wordt beschreven. Vaak wordt de auteur geprezen om zijn taalbeheersing en spanningsopbouw. En dat is geen wonder, Harman Nielsen schreef menig literaire roman voordat hij aan zijn spannende, maar ook weemoedige fantasy-reeks durfde te beginnen. (…) Het Lichte Duister is het zesde en een na laatste boek van de reeks waaraan Nielsen in 2003 begon. Harman Nielsen wist in tien jaar een hele wereld tot leven te brengen en met ieder deel groeide het aantal lezers. Wees gewaarschuwd! Wie zich aan deze reeks waagt kan er zeker van zijn dat hij de waan van de dag even uit het oog verliest.

Lees hier de recensie

Meer over Het Lichte Duister

Harman Nielsen – Het Lichte Duister. Fantasyroman

HARMAN NIELSEN
Het Lichte Duister

Boek 6 in de romancyclus Het Verscholen Volk
Fantasy
Paperback, 464 blz., € 22,00
ISBN 978-90-6265-822-0
Eerste druk 2013

Harman Nielsen schrijft gestaag verder aan zijn magnus opus over Het Verscholen Volk, de meest geroemde en best geschreven fantasyreeks van Nederlandse bodem. De liefhebbers hebben lang uitgezien naar Het Lichte Duister, het zesde verhaal uit de kronieken van Het Verscholen Volk. Ook deze roman wordt voorafgegaan door een inleiding waarin het verhaal van de voorgaande delen wordt samengevat, zodat elk deel ook afzonderlijk te lezen blijft.

‘Vroeger ging ik als meisje bij avond wel hoog de Toren van mijn vader in om ver beneden me in de stad de olielampen en vuurkorven en fakkels aan te zien gaan zodra het schemerde. De ene kronkelende straat na de andere gloeide dan op en na een poos lag van de westkade tot aan de oostmuur de stad daar. Heel,’ zei ze zacht. ‘Het was niet of iemand het deed. Het leek vanzelf te gaan, alsof de avond gewoon het een en het ander tegelijk was: het donker én de gloed van de lampen. Het lichte duister.’

Na te hebben bijgedragen aan de val van de Voogd en de nederlaag van diens leger jagers leidt Kat, de Zanger, met slechts zijn luit als gezelschap een zwervend bestaan. Negen jaar lang slaat hij de veranderingen gade die hij door zijn tover mee op gang heeft gebracht: de grotere bloei van de steden, de groeiende handel met het wagenvolk, en de nu ook voor het riviervolk lonkende welvaart. Eindelijk lijken vrede, vrijheid en voorspoed ieders deel te zullen worden.
Maar waar licht valt, valt schaduw. Voor sommigen is het heden niet vol genoeg en anderen hebben verlies uit het verleden nooit kunnen vergeten. Heimelijk worden plannen gesmeed, die een noodlottige wending nemen. En als de Middelste Stad wordt gehuld in duister dat dieper is dan beoogd, dreigt zelfs de tover van de Zanger tekort te schieten.

Vlak voor Kats voeten, ogenschijnlijk zonder reden, vatte de hooistapel vlam. Hij bukte zich, rukte Pos naar zich toe, en een brandende pijl boorde zich met een klap in het hout van de wagenbak op de plaats waar ze had gezeten. Kat vloekte hardop. Jagers!
‘Eraf! Snel!’ bracht hij hoestend uit tegen Pos terwijl een bijtende rook hem in het gezicht sloeg.
Dichtbij hinnikte een paard in paniek en een geweldige ruk aan de wagen bracht de bak kantelend omhoog door vuur en rook. Kat voelde een harde slag tegen zijn hoofd. Hij proefde bloed en terwijl hij viel reet iets hard en heet door het vlees van zijn rug. Een lang ogenblik leek hij te bestaan uit pijn; daarna was er enkel duisternis.

Meer over ‘Het Lichte Duister’
Meer over ‘Het verscholen Volk’