Over het schrijven en beleven van ‘Vlucht uit Montaillou’ van Ton van Reen op Facebook, 6 november 2019:
In de roman ‘Vlucht uit Montaillou’ ontmoet de schrijver Boris Vian de hoofdpersonen uit zijn boek ‘Het schuim der dagen’. Hij bevindt zich op de bovenverdieping van een boekhandel, het antiquariaat, om te kijken of zijn boeken nog te vinden zijn tussen de afgeprijsde boeken en de winkeldochters. In een belendende kamer hoort hij stemmen, ze komen hem bekend voor. (…) De personen, die door al die jaren heen hetzelfde zijn gebleven, net als hij zelf, zijn blij dat ze hem zien. (…) Hoe kunnen hoofdpersonen in een boek tot leven komen en net als gewone stervelingen verwachtingen hebben, geliefd willen zijn en bemind willen worden? Hoe kan Chloé, die in het boek uit 1947 ziek wordt en jong sterft, in 2019 de hoop hebben op een mooi leven? Het is geen wonder. Dit soort dingen gebeurt in bijna elke goede roman waar een lezer aan begint. Op de eerste pagina van het boek weet hij nog niet welke personen hij aantreft in het verhaal, maar als hij een eind op weg is met lezen leert hij de hoofdpersonen beter en beter kennen. (…) Ten minste als het een goed boek is, een boek dat de lezer zelf deels mag invullen, doordat hijzelf al lezend de tweede schrijver van het boek is geworden, omdat hij elk woord dat hij leest inkleurt met de ervaringen uit zijn eigen leven, van zijn eigen omgeving, met de karakters van de mensen die hij kent. (…)
Lees verder op Columns
Of klik hier
Meer over ‘Vlucht uit Montaillou’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Het schuim der dagen
«Zeer bijzondere roman met een heel rijke inhoud.» – Piet Windhorst
Over ‘Vlucht uit Montaillou’ van Ton van Reen op Leeskost, 31 augustus 2019:
(…) In deze roman, die gewoon in onze tijd speelt, kom je tientallen figuren uit verschillende tijden tegen. Het begint met de beroemde schrijver Boris Vian (1920-1959). Hij zegt bijna honderd te zijn, hoewel hij in werkelijkheid slechts 39 jaar is geworden, maar in dit boek leeft hij gewoon door. Hij woont in het Panthéon samen met andere beroemde Fransen. (…) In de werkelijkheid zijn de meesten gestorven, maar hier leven ze verder zo lang ze nog niet vergeten zijn. (…) Verreweg de meeste hoofdstukken zijn gewijd aan de schrijver Boris Vian. In het café La Coupole wordt hij verwend door de ober Marc die hem regelmatig voorziet van een glas armagnac en een dubbele espresso. Na jaren heeft hij weer inspiratie. Hij begint aan een roman over een beer en een meisje. Elke dag schrijft hij een nieuw hoofdstuk. Zijn vele bewonderaars zijn enthousiast. (…) Op een dag moeten de bewoners van het Panthéon wegens bezuiniging verhuizen naar het voormalige klooster St. Lazare. Vian krijgt een goede relatie met de voormalige abt Vincentius. Deze is inmiddels een bekende heilige. Hij onthult allerlei geheimen van het leven in het Vaticaan. Hij had een bijzondere functie: bewaker van de heilige graal. In de roman begint dan een spannende verhaallijn: de zoektocht naar de graal. (…) Het is een modern sprookje waarin alles mogelijk is. Een mooi voorbeeld daarvan is de ontmoeting van Boris Vian met romanfiguren uit zijn beroemdste roman ‘Het schuim der dagen’. Dit soort absurde situaties maken het boek zeer vermakelijk. Een heerlijk boek voor liefhebbers van de Franse cultuur.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Vlucht uit Montaillou’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer