Over ‘Het Eerste Boek’ van Harman Nielsen op Ansiel, 2 maart 2016:
Harman Nielsen schreef menig literaire roman voordat hij aan zijn spannende, maar ook weemoedige Fantasy-reeks durfde te beginnen. (…) ‘Het Eerste Boek’ is het laatste verhaal uit de Nederlandse fantasyreeks de kronieken van ‘Het Verscholen Volk’. (…) Het is vooral de beeldende stijl die aanspreekt en het verfrissende taalgebruik dat opvalt. Zijn zinnen zijn verzorgd, met geen woord te veel . (…) Ook al is de verbeelding tot het uiterste geëxploiteerd toch blijft de lezer betrokken bij het lot van de hoofdpersonen.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Het Eerste Boek’ en ‘Het Verscholen Volk’
Meer over Harman Nielsen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: het verscholen volk
«Monument in de Nederlandstalige fantasy.» – R. van Rossenberg
Over ‘Het Eerste Boek’ van Harman Nielsen voor Biblion, 12 februari 2016:
Dit is het zevende, en afsluitende deel in de serie ‘Het verscholen volk’. Kat is moegestreden en vlucht met vrouw en kind weg van de Middelste Stad. Maar de nieuwe machthebbers laten het keldervolk niet met rust en zo wordt Kat gedwongen magische krachten aan te wenden die hij wellicht niet kan beheersen. Het boek begint met een korte samenvatting van het voorafgaande, maar meer dan een geheugensteun is dit niet. De plot is consistent en komt tot een bevredigende conclusie. De openingszin wordt gespiegeld door de eerste zin van het laatste hoofdstuk, waardoor stijlvol aangegeven wordt dat de cirkel rond is. De stijl is fraai en beeldend, waarbij de verschillende volkeren een eigen spreekstijl hebben. Het taalgebruik is niet gecompliceerd. De lezer is betrokken bij het lot van de hoofdpersonen. Een waardige afsluiting van een monument in de Nederlandstalige fantasy.
Meer over ‘Het Eerste Boek’ en ‘Het Verscholen Volk’
Meer over Harman Nielsen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Harman Nielsen – Het Eerste Boek. Fantasyroman
Harman Nielsen
Het Eerste Boek
Boek 7 in de romancyclus Het Verscholen Volk
Nederland
Genaaid gebrocheerd, 448 blz., € 22,00
ISBN 978-906265-891-6
Eerste druk november 2015
Het Eerste Boek is het laatste verhaal uit de kronieken van Het Verscholen Volk, de meest geprezen Nederlandstalige fantasyreeks, door de pers eensluidend bestempeld tot eigentijds hoogtepunt in het genre: ‘Vergelijkbaar met Ursula Le Guin’, ‘Het beste dat de Nederlandse fantasy te bieden heeft’, ‘Een meester in de vertelkunst’.
Met Het Eerste Boek, het zevende en afsluitende deel van de romancyclus die in 2003 startte met Het Verscholen Volk, zet Harman Nielsen de kroon op dit in totaal ruim 2600 pagina’s tellende epos over verloren gewaande volken.
‘Als iemand me vraagt, waarom ik Fantasy heb geschreven, kan ik dus eigenlijk alleen maar antwoorden: waarom niet? Maar in werkelijkheid heb ik me nooit zo erg afgevraagd of het schrijven van een Fantasy-cyclus nu wel of niet literatuur zou opleveren. Ik ben aan de cyclus begonnen, omdat Fantasy me de vrijheid gaf te vertellen over een speciale wereld met een speciale problematiek. Die vrijheid moet volgens mij trouwens aan alle kunst ten grondslag liggen. Maar in Science Fiction – en al helemaal in Fantasy – komt die vrijheid wel heel specifiek tot uitdrukking. De vrijheid van de verbeelding.’, aldus Harman Nielsen.
In Het Eerste Boek zwerft Kat, de strijd moe, met vrouw en kind ver van de Middelste Stad waar, in de schemer onder de straten, eindelijk een vredig toevluchtsoord lijkt te zijn gevonden voor het keldervolk. Bovengronds is het er echter zo vredig niet, want de nieuwe machthebbers zoeken andere rijkdom, tegen iedere prijs. Oude diepten worden geopend en een vergeten kwaad sijpelt de Stad binnen, waar het alles en iedereen aantast – ook het kleine volk in de kelders.
In het midden van de scheur, die zich nog steeds knerpend verbreedde, werd meer zwarte aarde opgestuwd; paarsblauwe vonken sloegen eraf en kluiten rolden knetterend weg over het plein terwijl twee magere bleke armen uit de grond braken, verkrampt rondtastten, dan houvast vonden. Een bleek, vuil, uitgeteerd klein lichaam wrong zich hortend en stotend naar boven en lag dan stuiptrekkend op de gebroken tegels in het nu wild kolkende smaragden schijnsel…
Kat keert terug, maar de natuur zelf lijkt in opstand te komen en in dat geweld dreigt hij zijn vrouw en dochter te zullen verliezen. Tot het uiterste beproefd moet hij ten slotte een beroep doen op macht die hij altijd heeft gemeden en daarmee zijn eigen ondergang riskeren.
Dankzij de voor in het boek opgenomen introductie over de zes voorgaande boeken in de cyclus, kan Het Eerste Boek ook als afzonderlijke roman gelezen worden.
Meer over ‘Het Eerste Boek’
Meer over ‘Het verscholen Volk’
«Fantasy van topkwaliteit.» – Ezra de Haan
Over ‘Het Lichte Duister’ van Harman Nielsen op Literatuurplein, 23-09-2013:
Harman Nielsen begon aan een reeks boeken die je misschien beter als kronieken kunt omschrijven. Elke deel beschrijft een eigen episode en is een verhaal op zich. Alle verhalen tezamen vormen de geschiedenis. In die vertellingen maken we de ontwikkeling van diverse mensen mee. En in elk nieuw deel van Het verscholen volk verandert de wereld door wat de personages in het vorige deel hebben gedaan. Veranderingen kosten tijd, zeker als het de wereld betreft. En Nielsen schroomt dan ook niet grote stappen in die tijd te nemen. Het zijn stappen van twaalf jaar. En naarmate de reeks vordert kunnen het ook stappen van eeuwen worden… Eigenlijk is iedere poging tot samenvatting van dit epos gedoemd te mislukken. Vooral omdat het dan slechts de inhoud belicht en wat de boeken van Harman Nielsen zo bijzonder maakt, is zijn stijl. Die is literair zonder zwaar te zijn, het is Fantasy van topkwaliteit. Doodnormale situaties veranderen onder je ogen in bijzondere.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het Lichte Duister’
«Zinnen vloeien als rivieren, met opvallende woordkeuzes en beschrijvingen die van de pagina afspatten.» – R. van Rossenberg
Over ‘Het Lichte Duister’ van Harman Nielsen voor NBD/Biblion, 17 juli 2013:
Zesde boek in de serie ‘Het Verscholen Volk’, gezet negen jaar na het vorige deel (‘De oudste zang’, 2011). Met een mix van oude en nieuwe personages krijgt deze verre toekomst van de mensheid verder reliëf. Wat in ieder deel van deze serie weer opvalt, is de sublieme stijl van de auteur. Zinnen vloeien als rivieren, met opvallende woordkeuzes en beschrijvingen die van de pagina afspatten. De Nederlandse fantasy-markt wordt gedomineerd door vertaald werk, maar dit epos van Nederlandse bodem kan wedijveren met het beste daarvan.
Lees hier de recensie
Meer over Het Lichte Duister
«Een postapocalyptische wereld tot in ieder detail beschreven.» – Peter de Rijk
Over ‘Het Lichte Duister’ van Harman Nielsen in Straatjournaal, 1 juli 2013:
Het Verscholen Volk verhaalt over een volk waarvan slechts een klein deel, het zwakste, weet te ontsnappen aan slavernij. Dankzij vergeten gaven weet het op een leeggeplunderde aarde te overleven. Wanneer de waarnemers, achtergelaten door de buitenaardse wezens, via bakens willen doorgeven dat er een nieuwe oogst mensen beschikbaar is, besluiten de overlevenden in te grijpen. Het Verscholen Volk heet de nu zes delen tellende cyclus. Ze zijn los van elkaar te lezen maar vormen samen een postapocalyptische wereld die tot in ieder detail wordt beschreven. Vaak wordt de auteur geprezen om zijn taalbeheersing en spanningsopbouw. En dat is geen wonder, Harman Nielsen schreef menig literaire roman voordat hij aan zijn spannende, maar ook weemoedige fantasy-reeks durfde te beginnen. (…) Het Lichte Duister is het zesde en een na laatste boek van de reeks waaraan Nielsen in 2003 begon. Harman Nielsen wist in tien jaar een hele wereld tot leven te brengen en met ieder deel groeide het aantal lezers. Wees gewaarschuwd! Wie zich aan deze reeks waagt kan er zeker van zijn dat hij de waan van de dag even uit het oog verliest.
Lees hier de recensie
Meer over Het Lichte Duister
Harman Nielsen – Het Lichte Duister. Fantasyroman
HARMAN NIELSEN
Het Lichte Duister
Boek 6 in de romancyclus Het Verscholen Volk
Fantasy
Paperback, 464 blz., € 22,00
ISBN 978-90-6265-822-0
Eerste druk 2013
Harman Nielsen schrijft gestaag verder aan zijn magnus opus over Het Verscholen Volk, de meest geroemde en best geschreven fantasyreeks van Nederlandse bodem. De liefhebbers hebben lang uitgezien naar Het Lichte Duister, het zesde verhaal uit de kronieken van Het Verscholen Volk. Ook deze roman wordt voorafgegaan door een inleiding waarin het verhaal van de voorgaande delen wordt samengevat, zodat elk deel ook afzonderlijk te lezen blijft.
‘Vroeger ging ik als meisje bij avond wel hoog de Toren van mijn vader in om ver beneden me in de stad de olielampen en vuurkorven en fakkels aan te zien gaan zodra het schemerde. De ene kronkelende straat na de andere gloeide dan op en na een poos lag van de westkade tot aan de oostmuur de stad daar. Heel,’ zei ze zacht. ‘Het was niet of iemand het deed. Het leek vanzelf te gaan, alsof de avond gewoon het een en het ander tegelijk was: het donker én de gloed van de lampen. Het lichte duister.’
Na te hebben bijgedragen aan de val van de Voogd en de nederlaag van diens leger jagers leidt Kat, de Zanger, met slechts zijn luit als gezelschap een zwervend bestaan. Negen jaar lang slaat hij de veranderingen gade die hij door zijn tover mee op gang heeft gebracht: de grotere bloei van de steden, de groeiende handel met het wagenvolk, en de nu ook voor het riviervolk lonkende welvaart. Eindelijk lijken vrede, vrijheid en voorspoed ieders deel te zullen worden.
Maar waar licht valt, valt schaduw. Voor sommigen is het heden niet vol genoeg en anderen hebben verlies uit het verleden nooit kunnen vergeten. Heimelijk worden plannen gesmeed, die een noodlottige wending nemen. En als de Middelste Stad wordt gehuld in duister dat dieper is dan beoogd, dreigt zelfs de tover van de Zanger tekort te schieten.
Vlak voor Kats voeten, ogenschijnlijk zonder reden, vatte de hooistapel vlam. Hij bukte zich, rukte Pos naar zich toe, en een brandende pijl boorde zich met een klap in het hout van de wagenbak op de plaats waar ze had gezeten. Kat vloekte hardop. Jagers!
‘Eraf! Snel!’ bracht hij hoestend uit tegen Pos terwijl een bijtende rook hem in het gezicht sloeg.
Dichtbij hinnikte een paard in paniek en een geweldige ruk aan de wagen bracht de bak kantelend omhoog door vuur en rook. Kat voelde een harde slag tegen zijn hoofd. Hij proefde bloed en terwijl hij viel reet iets hard en heet door het vlees van zijn rug. Een lang ogenblik leek hij te bestaan uit pijn; daarna was er enkel duisternis.
Meer over ‘Het Lichte Duister’
Meer over ‘Het verscholen Volk’
«Een sterk boek, gezet in een boeiende stijl met aansprekende karakters, in een verfrissende mengeling van fantasy en sciencefiction.» – R. van Rossenberg
Over ‘De Oudste Zang’ van Harman Nielsen voor NBD Biblion, 27 december 2011:
De wereld is in beroering; de steden worden herbevolkt, waarbij het keldervolk verdreven wordt naar de bergen. Uil, de laatste Oude op aarde, ziet dit met lede ogen aan. Zij neemt de wees Kat, de laatste nakomeling van Spreker Mus, onder haar hoede en voedt hem op. Zij weet niet wat Kat precies is; is hij een Spreker die de volkeren kan verenigen? Vijfde deel in de serie ‘Het Verscholen Volk’. In deze sterke voortzetting van de romancyclus is de sfeer melancholischer dan voorheen. Het thema van de onvermijdelijke aftakeling doordringt alles, waardoor het sterven van een belangrijk karakter niet onverwachts kwam. Centraal staat de ontdekking van Kat, wie hij is en wat zijn rol is. Die rol zal hij verder moeten uitspelen in het volgende deel, waarvan achter in het boek al een voorproefje is opgenomen. Een sterk boek, gezet in een boeiende stijl met aansprekende karakters, in een verfrissende mengeling van fantasy en sciencefiction.
Meer over Harman Nielsen
Harman Nielsen – De Oudste Zang. Fantasyroman
HARMAN NIELSEN
De Oudste Zang
Boek 5 in de romancyclus Het Verscholen Volk
Fantasyroman. Nederland
Ingenaaid , 416 blz. € 19,50
ISBN 978-90-6265-664-6
Eerste druk 2011
De Oudste Zang is het vijfde verhaal uit de kronieken van het Verscholen Volk. Twee en een halve eeuw na de dood van de Spreker Mus is Uil, de laatste Oude, als enige van zijn metgezellen nog in leven. Haar einde nadert – en mogelijk niet enkel het hare, want de wereld is ondanks Mus’ inspanningen veranderd en de dagen verdonkeren zonder dat het wordt beseft. Vrijwel overal is het keldervolk verjaagd en de oorsprong van de Sprekers is vergeten, evenals wat ze hebben betekend. Eén man legt zijn wil op aan de snel groeiende steden en hij stuurt troepen uit om het laatste verzet te breken. Oorlog is op handen. Uil, zich ontheemd voelend, dolend door een tijd die ze niet wil, zwerft rond met in haar hoede een nakomeling van Mus. Ook over hem, Kat, voelt ze zich onzeker. En misschien vreest ze de jongen, al heeft ze hem lief.
Zelfs hij leek haar vreemd, bemerkte ze. Voorover gezeten, één arm over de helmstok en kennelijk verdiept in de aanblik die het heftig golvende water bood, scheen hij brozer dan gewoonlijk. Zijn gebronsde schrale gezicht met de stevige jukbeenderen en de ogen in de kleur van de rusteloze zee leek zacht ondanks de altijd wat grimmige trek om de mond. Zijn lange grijsblonde haar waaide warrig om zijn hoofd en schouders. Zijn verbleekte linnen jak, grof alsof het uit touw was geweven, bolde en flapperde om zijn borst, rug en armen. Hijzelf zat roerloos. Alleen zijn lippen bewogen, zoals ze zo vaak van hem had gezien. Gebruikte hij de macht die hij had, de macht van zijn zang?
Als de Oude toch betrokken raakt bij de strijd die ze had willen ontlopen, moeten de vermogens van de jongen uitkomst brengen. Maar Kat is geen Spreker zoals zijn voorvader. Niemand weet nog, wat hij wel is….
Meer over ‘De Oudste Zang’
Meer over de Het verscholen Volk-cyclus
«Groots en mooi.» – Jos Lexmond
Over ‘Nevels Kind’ van Harman Nielsen in SF Terra, juni 2010:
Nevels Kind wordt gepropagandeerd als Fantasy en volgens Biblion is het ‘het beste wat de Nederlandse Fantasy te bieden heeft’. Zelf ben ik het met dat stempel Fantasy oneens. Wat mij betreft is de hele reeks SF. De K’zan, een buitenaards ras, heeft de mensheid weggevoerd van de Aarde en alleen de zwakken, degenen die zich het beste konden verstoppen, hebben kans gezien achter te blijven. (…) Zoals met elk boek in deze reeks, zit er twaalf jaar tussen dit deel en het vorige. Er is iets veranderd in de wereld. Waar vroeger harmonie in de wereld was, is er nu schemer. Doordat het Keldervolk uit hun ruïnes verdreven is door beide andere volken dwalen ze nu in de wereld rond. (…) Volgens een stukje aan het einde van het boek is Harman Nielsen alweer aan een vijfde deel bezig dat, zo te zien, de titel De Oudste Zang zal krijgen. Ik wil het weer bij voorbaat lezen.
Lees hier nog een fragment uit de recensie
Meer over Harman Nielsen en zijn Fantasy/SF-reeks ‘Het Verscholen Volk’