Tag: Het vuur van de draak

«Muziek blijkt de ideale metafoor voor begrippen als leven en dood. De aandachtige lezer wordt ten volle beloond.» – Ezra de Haan

Over ‘Als in gangen en stegen’ van Glenn Pennock op Literatuurplein, 4 juni 2013:
De moderne media hadden vrijwel iedereen ervan doordrongen dat traagheid saai was. Vaart moest er komen, dus ook in de literatuur. Glenn Pennock heeft dit goed begrepen. In plaats van een dikke roman te schrijven, koos hij liever voor drie novellen. Daarvan zijn er nu twee verschenen. Ieder boek bevat op de flaptekst een TAG waardoor je de soundtrack van het verhaal kunt beluisteren tijdens het lezen ervan. (…) Muziek blijkt de ideale metafoor voor begrippen als leven en dood. Zo slaat de titel van het boek Als in gangen en stegen op het je eigen gang gaan of de gangen die je verkiest in het leven. Weer duiken we de geestelijke achtbaan in die Glenn Pennock voor ons heeft uitgedacht. Stap voor stap maakt hij ons duidelijk hoe dun de grens tussen waan en werkelijkheid is. (…) Het interessante aan de ideeën van Pennock in deze novelle is dat ze fantastisch overkomen en tegelijkertijd op zeer wetenschappelijk bewijsmateriaal leunen. De verdieping in deze novelle vraagt om aandachtig lezen, maar daarvoor wordt de lezer dan ook ten volle beloond. Het zal een aardige krachttoer voor Glenn Pennock worden in deel drie dit denkniveau te handhaven.

Lees hier de recensie

Meer over Glenn Pennock

Luister hier naar de soundtrack van ‘Als in gangen en stegen’

Luister hier naar de muziek van o.a. Joe/Glenn in ‘Als gitaren schreeuwen’

Glenn Pennock – Het vuur van de draak

GLENN PENNOCK
Het vuur van de draak. Roman
Nederlands-Indië / Nederland
Paperback, 144 blz.
1988
ISBN 978-90-6265-281-5
Uitverkocht

Glenn Pennock debuteerde in 1986 met de opmerkelijke roman De weg van de kat. Daarin gaf hij vooral blijk van een diepgaande kennis over de wereld van de ‘stille kracht’, waarin een andere tijdrekening, een andere logica geldt dan in de wereld van de werkelijkheid.

In Het vuur van de draak schrijft Pennock over de jongen Pir, die voorbestemd is om volgende de oude overlevering als oudste zoon opgevoed te worden tot spiritueel meester. Door zijn vader, zelf meester in de Pencak Silat, de Indonesische zelfverdedigingskunst, wordt hij eerst spelenderwijs, dan via mystieke ervaringen ingewijd in de methoden van meditatie, trance, hypnose en vechten, maar bovenal in de wereld van de niet-werkelijkheid, waar hij de goede en de kwade geesten van elkaar moet leren onderscheiden.

Het vuur van de draak ontleent zijn kracht niet alleen aan de taboedoorbrekende overdracht van deze kennis, naar vooral aan de confrontatie met de nuchtere, moderne Nederlandse werkelijkheid, waarin Pennock het verhaal zich laat afspelen. Zoals hij voor De weg van de kat de vorm van een historische roman koos en die naadloos in een magisch-symbolische vertelling liet overgaan, zo laat hij in deze roman een collage van genres en stijlen steeds onontkoombaarder de vorm van een pure thriller aannemen.

«Een snuifje afscheid van Indië, het steriele wit van het ziekenhuis, de bedompte wereld van het contractpension, de woning in een volksbuurt, de magische vechtkunst, wat hebben ze met elkaar te maken? Een aantal bladzijden verder blijken al die elementen toch alles met elkaar te maken te hebben. Een monument voor een Indische vader.» – Noordhollands Dagblad

«Als een echte misdaadroman eindigt het verhaal. Pennock heeft het magisch realisme weten te verheffen tot een Joyceaanse labyrintische thriller met oosterse geuren.» – Lektuurgids

«Doordat we in het boek de scholingsweg van Pir van zo nabij volgen, vindt er een kennisoverdracht plaats, waardoor Het vuur van de draak is te vergelijken met de boeken van Carlos Casteneda.» – Paravisie