Gedicht van René Stoute [2]

Kale TijdIn zijn bijna dagelijkse Facebookbericht memoreert Wim van Til, oprichter van en coördinator bij Poëziecentrum Nederland, de geboorte- en sterfdagen van Nederlandstalige dichters. Vandaag (19 maart 2021) is het de geboortedag van onder anderen van onder anderen Noud Bles, maar ook de sterfdag van andere grootheden: Jan Greshoff, Fedde Schurer, Hans Melen, Hugo Claus, C.O. Jellema en Renée Stoute (1950-2000). Bij wijze van felicitatie/gedenken kiest Wim van Til voor een gedicht van Noud Bles; uitgeverij In de Knipscheer kiest voor het gedicht ‘Herinneringen opgetast’ van Renée Stoute uit zijn (toen nog René Stoute) bij deze uitgeverij verschenen bundel ‘De kale tijd’ (1987).

Herinneringen opgetast

Herinneringen opgetast
Dossiers van een verleden
Voor mij op tafel
en puilend uit de kast
vellen volgeschreven
woorden als bewijslast

Wie wil mag nemen, mappen vol
hoezo, waarom? –
ik vraag niet meer
ik doe het verleden van de hand.

Wat zou de gek er nog voor geven
voor deze littekens, mijn leven?

Meer over René Stoute bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Zo heeft hij alles van en over Lord Byron.» – Thomas Claassen

PeterBoekenkastOver ‘De boekenkast van Peter de Rijk’ op Oost-Online, 30 november 2020:
Schrijver, dichter en hoofdredacteur Peter de Rijk (pseudoniem: Ezra de Haan) heeft ongeveer 10.000 boeken, verdeeld over zijn huis en twee opslagplaatsen. (…) De Rijks passie voor boeken stamt uit de familie. ‘Mijn grootvader bezat een grote verzameling. Hij verzamelde alles over het Habsburgse Rijk. Het hele huis bestond uit boeken. Het was zelfs zo erg dat als de loodgieter kwam er een pad vrijgemaakt moest worden. Een oom maakte iets soortgelijks mee: die moest een keer per brancard het huis verlaten, maar er was door de vele boeken geen ruimte. Hij moest dus toch lopend naar buiten.’ (…) De Rijk is werkzaam bij uitgeverij In de Knipscheer die zich onder meer richt op literatuur uit en over Nederlands-Indië, de Nederlandse Antillen en Suriname. Bij deze uitgeverij verschenen eveneens boeken van zijn hand, waaronder ‘De Zwijguren. Vijftien literaire reisverhalen en een zeeslag’. In dat boek bezoekt hij plekken van schrijvers en dichters, waaronder Samuel Beckett, Robert Burns, Franz Kafka, John Keats en – natuurlijk – Lord Byron. (…)
Lees hier het artikel
Meer over Peter de Rijk
Meer over E. de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over ‘De Zwijguren’

«Hartverscheurende details in kraakheldere taal.» – Gerlof Leistra

Frans Lopulalan1Over Frans Lopulalan 1953-2020 in Elsevier Weekblad, 14 november 2020:
(…) In ‘Onder de sneeuw een Indisch graf’ beschrijft Frans Lopulalan zijn jeugd in het kamp in Woerden en de rol van zijn dominante vader, een voormalig KNIL-militair die model staat voor alle Molukse vaders. Het boek werd een klassieker in de Indische literatuur. (…) Ernst Jansz: ‘Na het overlijden van Hugo Claus en Jan Wolkers was Frans Lopulalan voor mij de grootste nog levende Nederlandstalige schrijver. Natuurlijk heeft hij niet véél geschreven, maar het gaat erom wat die woorden met je doen.’ (…) Jos Knipscheer was voor hem meer dan een mentor. Ze maakten samen lange strandwandelingen en spraken uitvoerig over het literaire werk. Toen Knipscheer in 1997 overleed, was Lopulalan volgens partner Cindy Smits zijn maatje en sparringpartner kwijt. Alfred Birney: ‘Hij stelde een briefwisseling voor, maar dat hield ik niet vol.’ (…) ‘Frans leed aan een writer’s block, maar heeft met zijn debuut een monument nagelaten.’ (…)
Lees hier het artikel in EW
Meer over Frans Lopulalan op deze site

‘Waren zij de trieste erfgenamen van het Nederlandse kolonialisme?”- John Jansen van Galen

BeaVianenMichaelSlory
Bij het overlijden van Michaël Slory en Bea Vianen in Argus (nr. 46), 22 januari 2019:
Kort na elkaar overleden twee iconen van de Surinaamse literatuur: dichter Michael Slory en schrijfster Bea Vianen, beiden 83 jaar oud, nazaten van de jaren zestig. Weerspiegelt zich in hun tragische levensloop de geschiedenis van hun geboorteland? John Jansen van Galen heeft hen gekend. (…) Slory bleef dichten, over het alledaagse leven in Suriname, over straatvuil en stakingen, over Nelson Mandela en Hillary Clinton, over kokospalmen en de onbereikbare schoonheid van de zwarte vrouw. (…) Gedichten als het poëtisch commentaar op de actualiteit van een ‘absolute dichter’, die zijn levensprogram samenvatte als ‘Ik zal zingen om de zon te laten opkomen’. Maar ook in de verzuchting, die de titel is van een documentaire over hem: ‘Als de droom over is….’. (…) Bea Vianen was in 1957 als 21-jarige onderwijzeres naar Nederland vertrokken. (…) Uit haar debuutroman ‘Sarnami hai’ blijkt wel hoe goed ze ook het verstikkende Hindoestaanse milieu kende. In ‘Strafhok’ heeft ze heel Suriname beschreven als een wemeling van volksgroepen waarbinnen men elkaar voortdurend controleert en beloert. De benauwenis slaat de lezer tegemoet. (…). Ze was in die tijd bevriend met Adriaan Morriën en Marte Röling, later geremigreerd en opnieuw uit Suriname gevlucht, altijd opgejaagd, rusteloos zwervend, cirkelend om het land heen, om er niet heen terug te hoeven keren en er uiteindelijk toch eindigend in een schamel hospitaal.
Lees hier het artikel
Meer over Bea Vianen op deze site
Meer over Michaël Slory op deze site

Karel Wasch te gast in Dichter van Geluk

VoorplatWaschGeluid-75Op donderdag 11 oktober 2018 praat Rense Sinkgraven met schrijver Karel Wash over zijn nieuwe dichtbundel ‘Het geluid van denken’, maar ook over het werk van anderen zoals Dylan Thomas, Jack Kerouac en Brendan Behan. Karel Wasch werd geboren in 1951 terwijl een sneeuwstorm woedde. Hij debuteerde begin jaren ’80 en werd vergeleken met Hugo Claus. Geluk! Niemand kan er zo goed over praten als dichter Rense Sinkgraven. Hij praat met collega-dichters over hun actuele werk en natuurlijk over zijn of haar interpretatie van geluk. Het programma vindt plaats van 12.15 tot 13.15 uur in De Cirkel op de begane grond van de Groninger Forum Bibliotheek, Oude Boteringestraat 18, Groningen. De toegang is gratis.
Meer over het programma
Meer over ‘Het geluid van denken’
Meer over Karel Wasch op deze site

«Peter Andriesse: ‘Humor. Zonder die zelfrelativering is een schrijver onleesbaar.’» – Renzo Verwer

Opmaak 1Renzo Verwer in gesprek met Peter Andriesse op Blog van Renzo Verwer, 31 mei 2014:
Op een laptop lijkt het al gauw heel wat, alsof het al gedrukt staat, daarom prefereer ik vooralsnog de handschrijfmachine… Je moet wel grote hoogmoed hebben om een roman te schrijven, ik bedenk mij wel 100 x voor ik aan zo’n hels karwei begin. Een roman of verhaal moet ontstaan uit innerlijke noodzaak. (…) Met Hermans deel ik vooral zijn levensopvatting en zijn voorkeur voor polemiek. En Hermans heeft mij opmerkzaam gemaakt op schrijvers als L.F. Céline en denkers als Wittgenstein. Zoals Carmiggelt, die ik in mijn jonge jaren dagelijks las, mij ook wees op veel schrijvers, terwijl hij bovendien invloed moet hebben gehad op mijn stijl. (…) Wat voor mij erg belangrijk is dat een schrijver humor heeft. Zonder die zelfrelativering is een schrijver onleesbaar. Als je niet kunt lachen tijdens het lezen van een boek, dan mankeert er iets belangrijks aan.
Lees hier het interview of hier
Meer over ‘De rode kimono’

«Ernst Jansz schreef drie boeken bedoeld als verwerking van het verleden.» – Rob Gollin

Ernst Jansz over ‘Gideons Droom’, ‘De Overkant’, ‘Molenbeekstraat’ in De Volkskrant (‘Mensen van 2012’), maandag 17 december 2012:
Het schrijven was een analyse. Stap voor stap. Woord voor woord. Het gaf lucht. Ruimte. Ik kon het letterlijk wegzetten. In de kast. Baf. (…) Ik ben nu bezig aan het schrijven over de periode van CCC Inc., het was een waanzinnig interessante periode, de tijd van de wereldverbeteraars.

Lees hier het interview

Meer over Ernst Jansz bij In de Knipscheer