Over ‘Het oog van de kraanvogel’ van Peter WJ Brouwer op Bazarow Magazine nr. 7 en voorgelezen door Michael Abspoel, 7 april 2021:
Bazarow Magazine publiceert gedurende vier weken delen uit ‘Het oog van de kraanvogel’ als feuilleton. In deze vierde (- slot)aflevering van het feuilleton kunt u hoofdstuk 31 lezen dat zich in Tokio afspeelt. De roman telt in totaal 34 hoofdstukken. Parallel aan deze voorpublicatie worden de feuilletonafleveringen gelezen door Michael Abspoel. Bezoek de site van Bazarow om kans te maken op een gratis exemplaar van deze bijzondere roman.
Lees hier de vierde aflevering van het feuilleton
Lees hier de derde aflevering van het feuilleton
Lees hier de tweede aflevering van het feuilleton
Lees hier de eerste aflevering van het feuilleton op Bazarow
Kijk en luister hier naar de vierde aflevering op YouTube
Kijk en luister hier naar de derde aflevering op YouTube
Kijk en luister hier naar de tweede op YouTube
Kijk en luister hier naar de eerste aflevering op YouTube
Meer over ‘Het oog van de kraanvogel’
Meer over Peter WJ Brouwer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: identiteit
Voorpublicatie (3) uit ‘Het oog van de kraanvogel’ te lezen en te beluisteren.
Over ‘Het oog van de kraanvogel’ van Peter WJ Brouwer op Bazarow Magazine nr. 6 en voorgelezen door Michael Abspoel, 31 maart 2021:
Bazarow Magazine publiceert gedurende vier weken delen uit ‘Het oog van de kraanvogel’ als feuilleton. In deze derde aflevering van het feuilleton belanden we op de helft van de roman en kunt u fragmenten lezen uit de hoofdstukken 17 en 18. Parallel aan deze voorpublicatie worden de feuilletonafleveringen gelezen door Michael Abspoel. Wanneer Marcus voor zijn werk naar Japan wordt uitgezonden, blijkt zijn komst voorbereid door Arthur, een oud studiegenoot uit Amsterdam. Marcus is na één conservatoriumjaar rechten gaan studeren, Arthur is orkestmusicus geworden. Ooit heeft Arthur zijn vriendschap met Marcus verspeeld, omdat hij niet duidelijk was over zijn geaardheid. De ontmoeting in Tokio levert een nieuwe confrontatie op tussen beide mannen. Wat hebben zij wel en niet geleerd van het leven? Waar durven zij nu voor uit te komen? De verschillen tussen de mannen zijn veelzeggend en nodigen de lezer uit een standpunt in te nemen: voor wie voelen we meer sympathie? Een extra verhaallijn vormt de geschiedenis tussen Marcus en Sofie. Tijdens zijn studie blijft Sofie een belofte. Wanneer Marcus jaren later ‘toch’ een relatie met haar aangaat, blijkt er onder haar onbevangen buitenkant een vrouw met een geheim schuil te gaan. Marcus’ zoektocht leidt via Sofie naar Arthur en uiteindelijk naar hemzelf.
Lees hier de derde aflevering van het feuilleton
Lees hier de tweede aflevering van het feuilleton
Lees hier de eerste aflevering van het feuilleton op Bazarow
Kijk en luister hier naar de derde aflevering op YouTube
Kijk en luister hier naar de tweede aflevering op YouTube
Kijk en luister hier naar de eerste aflevering op YouTube
Meer over ‘Het oog van de kraanvogel’
Meer over Peter WJ Brouwer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Voorpublicatie (2) uit ‘Het oog van de kraanvogel’ te lezen en te beluisteren.
Over ‘Het oog van de kraanvogel’ van Peter WJ Brouwer op Bazarow Magazine nr. 5 en voorgelezen door Michael Abspoel, 8 maart 2021:
Bazarow Magazine publiceert gedurende vier weken delen uit ‘Het oog van de kraanvogel’ als feuilleton. In deze tweede aflevering fragmenten uit hoofdstuk 6 van de roman. Parallel aan deze voorpublicatie worden de feuilletonafleveringen gelezen door Michael Abspoel. Deze tweede roman Peter WJ Brouwer, die op 11 maart 2021 verschijnt, ging ook als luisterfeuilleton viraal. ‘Het oog van de kraanvogel’ is een ontwapenend verhaal over de beladen vriendschap tussen twee mannen. Over persoonlijkheid, identiteit en seksualiteit. Een roman over coming-out in de brede zin van het woord. Wanneer Marcus voor zijn werk naar Japan wordt uitgezonden, blijkt zijn komst voorbereid door Arthur, een oud studiegenoot uit Amsterdam. Marcus is na één conservatoriumjaar rechten gaan studeren, Arthur is orkestmusicus geworden. Ooit heeft Arthur zijn vriendschap met Marcus verspeeld, omdat hij niet duidelijk was over zijn geaardheid. De ontmoeting in Tokio levert een nieuwe confrontatie op tussen beide mannen. Wat hebben zij wel en niet geleerd van het leven? Waar durven zij nu voor uit te komen? De verschillen tussen de mannen zijn veelzeggend en nodigen de lezer uit een standpunt in te nemen: voor wie voelen we meer sympathie? Een extra verhaallijn vormt de geschiedenis tussen Marcus en Sofie. Tijdens zijn studie blijft Sofie een belofte. Wanneer Marcus jaren later ‘toch’ een relatie met haar aangaat, blijkt er onder haar onbevangen buitenkant een vrouw met een geheim schuil te gaan. Marcus’ zoektocht leidt via Sofie naar Arthur en uiteindelijk naar hemzelf.
Lees hier de tweede aflevering van het feuilleton
Lees hier de vorige aflevering van het feuilleton op Bazarow
Kijk en luister hier naar aflevering 2 op YouTube
Kijk en luister hier naar de vorige aflevering op YouTube
Meer over ‘Het oog van de kraanvogel’
Meer over Peter WJ Brouwer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Michael Abspoel leest de feuilletonversie van ‘Het oog van de kraanvogel’ (1)
Een feuilleton in vier afleveringen naar de gelijknamige roman van Peter WJ Brouwer voorgelezen door Michael Abspoel, aflevering 1, 21 februari 2021:
‘Het oog van de kraanvogel’, de tweede roman van dichter, muzikant en theatermaker Peter WJ Brouwer telt 280 bladzijden en bijna 58 000 woorden. De roman ligt vanaf 11 maart 2021 in de boekhandel. Voor het digitale tijdschrift Bazarow werd daaruit bij wijze van voorpublicatie een feuilleton in 4 afleveringen samengesteld. De eerste aflevering kwam uit op 20 februari jl. en is ook te lezen/vinden op deze site. Televisie- & theatermaker / zanger Michael Abspoel (ook de stem achter het televisieprogramma ‘Man Bijt Hond’) leest de afleveringen voor in een ‘luisterfeuilleton’ op YouTube. Eerder werkten Michael Abspoel en Peter WJ Brouwer samen in een muziektheaterprogramma rond Jacques Brel.
Kijk en luister hier naar aflevering 1 op YouTube
Lees hier de eerste aflevering van het feuilleton op Bazarow
Meer over ‘Het oog van de kraanvogel’
Meer over Peter WJ Brouwer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Voorpublicatie (1) uit ‘Het oog van de kraanvogel’
Over ‘Het oog van de kraanvogel’ van Peter WJ Brouwer op Bazarow Magazine nr. 4, 20 februari 2021:
Bazarow Magazine publiceert de komende weken delen uit ‘Het oog van de kraanvogel’ als feuilleton. In deze eerste aflevering fragmenten uit de hoofdstukken 2 en 4 van de roman. ‘Het oog van de kraanvogel’ is een ontwapenend verhaal over de beladen vriendschap tussen twee mannen. Over persoonlijkheid, identiteit en seksualiteit. Een roman over coming-out in de brede zin van het woord. Wanneer Marcus voor zijn werk naar Japan wordt uitgezonden, blijkt zijn komst voorbereid door Arthur, een oud studiegenoot uit Amsterdam. Marcus is na één conservatoriumjaar rechten gaan studeren, Arthur is orkestmusicus geworden. Ooit heeft Arthur zijn vriendschap met Marcus verspeeld, omdat hij niet duidelijk was over zijn geaardheid. De ontmoeting in Tokio levert een nieuwe confrontatie op tussen beide mannen. Wat hebben zij wel en niet geleerd van het leven? Waar durven zij nu voor uit te komen? De verschillen tussen de mannen zijn veelzeggend en nodigen de lezer uit een standpunt in te nemen: voor wie voelen we meer sympathie? Een extra verhaallijn vormt de geschiedenis tussen Marcus en Sofie. Tijdens zijn studie blijft Sofie een belofte. Wanneer Marcus jaren later ‘toch’ een relatie met haar aangaat, blijkt er onder haar onbevangen buitenkant een vrouw met een geheim schuil te gaan. Marcus’ zoektocht leidt via Sofie naar Arthur en uiteindelijk naar hemzelf.
Lees hier de eerste aflevering van het feuilleton
Meer over ‘Het oog van de kraanvogel’
Meer over Peter WJ Brouwer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Onderhuidse spanning heel subtiel en knap verwerkt.» – Hanneke Tinor-Centi
Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Reading & Writing, 12 januari 2021:
‘Onomkeerbaar’ is het aangrijpende verhaal over een jonge vrouw die op zoek gaat naar haar afkomst en het verhaal van haar ouders. Als decor van haar debuutroman heeft Ines Nijs gekozen voor de omgeving Mechelen. Nijs geeft met dit debuut blijk over een fraaie schrijfstijl te beschikken en haar verhalend vermogen is zeker ook in orde. De constructie van het verhaal is uitgekiend. Veelal kabbelt het verhaal voort om zo nu en dan ineens in een volgende versnelling te schieten. Toch is er, ook tijdens de kalmere gedeelten, continu een onderhuidse spanning aanwezig. Heel subtiel en knap verwerkt. Overigens is ook het vermogen van de auteur om de omgeving en situaties te schetsen, zeer goed. De personages zijn bovendien heel goed gekarakteriseerd, terwijl ze toch zeker niet ‘standaard’ zijn en de emoties van haar personages, vooral die van Zoé uiteraard, zijn fraai in woorden gevat. Kortom, een veelbelovend debuut van deze Nijs waar we ongetwijfeld nog meer van gaan horen (lezen)!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onomkeerbaar’
«Zoé’s honger naar geluk treffend en met vlagen hartverscheurend.» – Patrice van Trigt
Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Perfecte buren, 10 december 2020:
De achttienjarige Zoé woont samen met haar moeder in een meer dan bijzondere situatie, vader is niet in beeld en wat moeder betreft is niets wat hem aangaat bespreekbaar. (…) Zoé is op een leeftijd waarop ze wil weten waar haar roots liggen. (…) Het verhaal is in de basis rauw en mooi te noemen. (…) Het kloosterverhaal past perfect bij het Italiaanse element, daar is goed over nagedacht. (…) Al bij al is ‘Onomkeerbaar’ een behoorlijk traumatisch verhaal waarin een jonge vrouw op zoek gaat naar haar eigen identiteit en invulling van een leven dat nog in de kinderschoenen staat. Dat is zonder extra uitdagingen, aannames en emoties van anderen, al moeilijk genoeg. Zoé’s honger naar geluk vond ik treffend en met vlagen hartverscheurend. (…) Ines Nijs heeft absoluut een treffend verhaal geschreven. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onomkeerbaar’
«Zorgvuldig vertelde roman over feminisme, emancipatie, migratie en identiteit.» – Wim Rutgers
Over ‘De catalograaf’ van Diana Tjin in Antilliaans Dagblad, 14 november 2020:
(…) De grote lijn van het verhaal in ‘De catalograaf’ is gauw verteld. Edgar van Rijn is catalograaf en gaat na een werkzaam leven met pensioen, “een wanhopig makend uitzicht op een toekomst zonder enig perspectief”. Talrijke en uitvoerige terug-verwijzingen in de tijd tonen een onevenwichtig gezin van een katholieke vader en joodse moeder die de jonge Edgar – te – weinig houvast bieden. Vader Van Rijn (…) is erg traditioneel ten opzichte van zijn echtgenote die hij het liefste in de keuken ziet, waartegen de moeder zich aanvankelijk lijdzaam maar vasthoudend en effectief verzet. (…) Feminisme en emancipatie blijken daarom belangrijke motieven in het verhaal. (…). Vrouwen slaan zich op verschillende manieren door het leven in zelfstandigheid en onafhankelijkheid. Twee andere motieven zijn migratie en identiteit. (…) De ondertitel, ‘een liefdesgeschiedenis’ (…) duidt op de dubbele liefde voor zijn werk als catalograaf en een tenslotte gevonden geliefde aan het eind van het verhaal. Diana Tjin heeft met haar derde roman, ‘De catalograaf’, in bijna vijftig korte hoofdstukken van gemiddeld nog geen vijf pagina’s een zorgvuldig vertelde roman geschreven die zorgvuldige lezing vraagt en verdient. (…) Zijn aanvankelijk gevreesd “wanhopig makend uitzicht op een toekomst zonder enig perspectief” als pas gepensioneerde aan het romanbegin krijgt perspectief aan het eind. Dat levert tot besluit een drievoudig onverwacht slot op, maar dat leest u zelf wel.
Prof. dr. Wim Rutgers is als buitengewoon hoogleraar Caraïbische letterkunde verbonden aan de universiteiten van Aruba en Curaçao.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De catalograaf’
Meer over Diana Tjin bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Intrigerende roman over een catalograaf van Surinaamse afkomst.» – Ezra de Haan
Over ‘De catalograaf’ van Diana Tjin in SU Magazine, 10 november 2020:
(…) ‘Een catalograaf zonder een collectie om te beschrijven, is niet langer een catalograaf.’ Het zijn de veel betekende woorden waarmee Diana Tjin haar roman laat beginnen. Ze schetsen Edgars dwangmatige leefstijl, typerend voor iemand die zijn identiteit aan zijn beroep ontleent. ‘Een catalograaf moet eten op gezette tijden, en dat in hoeveelheden die onverstandig zijn voor mensen die niet in de bouw werken.’ De schrijfster werkt toe naar het moment waarop de gedrevenheid voor zijn werk zich tegen hem keert. Angst voor concentratieverlies en het daardoor maken van fouten, gaan een grote rol spelen. En dat terwijl volledigheid, precisie, accuratesse en productiviteit van hem worden verwacht. Jaren vol angst voor de controleurs van zijn beschrijvingen hebben hem getekend. Los daarvan was hij zelfs onnodig bang geweest dat men hem zou afwijzen vanwege zijn Aziatische uiterlijk en Joodse afkomst. (…) ‘De catalograaf’ doet aan de romans van schrijvers als Paul Auster en Kafka denken, en zelfs Roald Dahl schemert erdoorheen. Mensen komen, door ijdelheid of hun gewoonten in een val terecht. Weet Edgar zich eruit te worstelen? Diana Tjin weet je met deze zeer originele roman blijvend te boeien.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De catalograaf’
Meer over Diana Tjin bij Uitgeverij In de Knipscheer
‘Geen gewoon Indisch meisje’ van Marion Bloem op De koloniale leeslijst
Maaike Meijer over ‘Geen gewoon Indisch meisje’ van Marion Bloem in De koloniale leeslijst, (Dichters & Denkers) De Groene Amsterdammer, nr. 35, 26 augustus 2020:
De koloniale leeslijst: Nu standbeelden sneuvelen en ons koloniale verleden opnieuw tegen het licht wordt gehouden, is het interessant om te kijken hoe dat koloniale bestaan eruitzag in de Nederlandse literatuur. Deze zomer herleest De Groene Amsterdammer schrijvers als Edgar Cairo, Frank Martinus Arion, Boeli van Leeuwen, Multatuli. In het oeuvre van Marion Bloem speelt ‘het Indische’ een grote rol. ‘Geen gewoon Indisch meisje’, haar debuut over de gespleten Sonja/Zon, was een eclatant succes. Marion Bloem maakte met ‘Geen gewoon Indisch meisje’ uit 1983 deel uit van een opkomend golfje van auteurs uit de tweede generatie van Indische Nederlanders. Hun ouders werden bedreigd als Indo’s, of hadden als KNIL-militairen gediend, dwangarbeid verricht onder Japanse bezetting dan wel in Japanse interneringskampen gezeten. (…) In Marion Bloems ‘Geen gewoon Indisch meisje’ bestaat de ik-persoon uit twee entiteiten: Sonja en Zon. Sonja past zich verbeten aan, Zon houdt vast aan een rebels anders-zijn. (…) Marion Bloem bouwde een indrukwekkend literair en autobiografisch oeuvre op, waarin ‘het Indische’ vaak terugkeert. Het recente sluitstuk daarvan is het vuistdikke ‘Indo: Een persoonlijke geschiedenis over identiteit’ (2020). (…) Bij Marion Bloem keerden de thema’s ook vaak terug, en soms leverde dat nieuwe, unieke werken op. ‘Indo’ roept echter vooral heimwee op naar ‘Geen gewoon Indisch meisje’. Dat is en blijft een parel, nog altijd boeiend en relevant.
Met ‘Geen gewoon Indisch meisje’ debuteerde Marion Bloem in 1983 voor een volwassen lezerspubliek bij Uitgeverij In de Knipscheer.
Lees hier het artikel van Maaike Meijer
Lees ook over ‘Schilden van leem’ van Boeli van Leeuwen in De koloniale leeslijst