Over ‘De catalograaf’ van Diana Tjin op Lezers tippen lezers, 29 april 2020:
(…) Het leven van catalograaf Edgar wordt door de schrijfster grondig onder de loupe genomen. Hoewel zijn ouders aanvankelijk een vrij goed huwelijk hebben, ook al heeft de moeder last van zware depressies, toch bezwijkt het onder de wens van zijn moeder om zelfstandig een creatief beroep uit te oefenen. (…) Noch vader, noch moeder stapt van het eigen standpunt en er komt een breuk waar Edgar erg onder te lijden heeft. Het leven en het huwelijk van zijn ouders, ook de joodse identiteit van zijn moeder, blijft Edgar achtervolgen maar als hij op pensioen gaat probeert hij hier wel een punt achter te zetten. Hij wil een nieuw leven met een diversiteit aan dingen die hij nog wil doen en beleven, en… de liefde wordt er onverwacht één van. Een verrassend mooie roman over leven, lijden en liefhebben.
Lees hier het signalement
Meer over ‘De catalograaf’
Meer over Diana Tjin bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: identiteit
«Eetlust en passie om een perfecte greep op informatie te krijgen.» – Jona Lendering
Over ‘De catalograaf’ van Diana Tjin op Mainzer Beobachter, 28 april 2020:
(…) Diana Tjin schrijft in haar derde roman, ‘De catalograaf’, over de enorme hoeveelheden eten die catalogusmakers tot zich nemen. “Als ze dat niet zouden doen, zouden ze hun concentratie verliezen en fouten maken. En fouten maken was op hun afdeling een doodzonde, en dus geen optie.” (…) Eetlust en passie om een perfecte greep op informatie te krijgen: het waren niet alleen details als dit die maakten dat ik ‘De catalograaf’ met plezier heb gelezen. (…) Het meest overtuigende deel van ‘De catalograaf’ vond ik het hoofdstuk waarin Edgar, seculier en Amsterdams in hart en nieren, peinst over zijn joodse achtergrond en die tijdens een bezoek aan een Portugees dorp leert plaatsen: een “allesoverheersend gevoel deel uit te maken van een eeuwenoude familielijn”. Het gaat naadloos over in een natuurbeschrijving waarin Nederland en Portugal worden vergeleken – de kust is altijd nabij – en waarin Tjin een gevoel van harmonie weet op te roepen dat me aansprak. (…)
Lees hier het bericht
Meer over ‘De catalograaf’
Meer over Diana Tjin bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Herkenbare thematiek in toegankelijke schrijfstijl.» – drs. Yura Hollander
Over ‘De wereld wacht op mij’ van Bert Vissers voor NBD/Biblion, 15 april 2020:
In deze uitgave vindt de lezer liedjes, een aantal korte verhalen, maar toch met name gedichten van zanger en schrijver Bert Vissers (1964). De bijgevoegde cd met daarop vijf liedjes is zeker van toegevoegde waarde. De daarop vertolkte liedteksten zijn ook in de bundel terug te lezen. Vissers, die eerder al een kinderboek uitgaf en twee albums, debuteert met deze uitgave als auteur voor volwassenen. Universele, voor de lezer vermoedelijk wel herkenbare thematiek komt aan de orde in zijn teksten, die onder andere gaan over de liefde, overdenkingen rond het onderwerp identiteit en niet te vergeten de alledaagse werkelijkheid die nu en dan vragen oproept, of waarover de auteur zijn observaties op papier zet. Zijn schrijfstijl is toegankelijk, de gedichten doen, anders dan de liedjes en korte verhalen, soms wat eenvoudig aan qua taalgebruik. Dat maakt de bundel als geheel wel toegankelijk voor een breder publiek.
Meer over ‘De wereld wacht op mij’
Meer over Bert Vissers bij Uitgeverij In de Knipscheer
Leesfragment uit ‘De catalograaf’ op website Athenaeum
Over ‘De catalograaf’ van Diana Tjin bij Athenaeum, 1 april 2020:
Vandaag verscheen bij Uitgeverij In de Knipscheer ‘De catalograaf. Een liefdesgeschiedenis’ van Diana Tjin. De geplande boekpresentatie bij Athenaeum Boekhandel Amsterdam op 9 april kan helaas niet doorgaan. Wel biedt Athenaeum u hier de mogelijkheid hoofdstuk 31 te lezen!
Klik hier voor de webpagina van Athenaeum
Meer over ‘De catalograaf’
Meer over Diana Tjin bij Uitgeverij In de Knipscheer
«‘Lambarosa’ laat ons nadenken over wie wij zijn.» – Jerry Dewnarain
Over ‘Lambarosa’ van Annel de Noré op Caraïbisch Uitzicht, 27 februari 2020:
Bij de presentatie van Annel de Norés nieuwste boek ‘Lambarosa’ heeft de auteur de thema’s uit haar boeken gelicht en deze kort besproken. Deze zijn: overleven, macht, liefde, dood, (scheidings)angst, en identiteit. Via de personages zijn ze met elkaar op een of andere manier verbonden. (…) In het eerste deel zijn er zes overlevenden van een vliegramp: drie kinderen en drie tieners. In het begin is er sprake van een machtsstrijd tussen twee van de oudste jongens. Een deel wil een grot in en een ander deel wil terug naar de plek van de vliegramp. Maar ze beseffen ook dat als zij tegen elkaar gaan strijden, dat zij niet zullen overleven, dat de dood zal ingrijpen. Met dit besef, gaan zij met elkaar samenwerken, omdat dood, angst en overleving de hele zaak overnemen. (…) Deel twee lijkt een heel ander verhaal. Een verhaal van een man die een goed huwelijk heeft en getrouwd is met een goede vrouw tot het moment dat hij verliefd raakt op een call girl. (…) Het is niet duidelijk of het gaat om een van de personages (jongemannen) uit deel 1. Maar qua leeftijd zou dat wel kunnen. (…) Niet lang daarna lijdt hij aan geheugenverlies (…) en is zijn identiteit kwijt. Hij weet niet wie hij is. (…) Indeel 3 is er een man met geheugenverlies, maar we weten niet om wie het gaat. Het kan een van de twee jongens zijn die nu 25 jaar later volwassen is geworden. Hij heeft niets, want hij is zijn geheugen kwijt. (…) Wie hij is, of wie wij zijn, dat weten wij heel vaak niet… ‘Lambarosa’ laat ons nadenken over wie wij zijn, wie onze vrienden zijn, hoe wij met elkaar omgaan en hoe wij van elkaar afhankelijk zijn!
Lees hier het artikel
Meer over ‘Lambarosa’
Meer over Annel de Noré bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Niek Bremen laat zijn hoofdfiguur Andreas naar Texel gaan om zijn traumatische jeugd te verwerken.» – Ron Flens
Over ‘Bang voor de liefde’ van Niek Bremen op RTV Noord-Holland, 18 oktober 2019:
De hoofdfiguur uit de roman ‘Bang voor de liefde’ is Andreas von Hechtel. Deze jongen groeit op in het na-oorlogse Amsterdam bij zijn Duitse vader en moeder. Zijn vader is autoritair en zijn moeder kan hem ook geen liefde geven. Als Andreas ouder wordt kan hij op zijn beurt weer niet met meisjes omgaan. Hij rent er voor weg als het te intiem wordt. Niek Bremen laat zijn hoofdfiguur Andreas uiteindelijk naar Texel gaan om zijn traumatische jeugd te verwerken en zijn hoofd leeg te maken. ‘Als het regent dan waait hier een bui over en is het weer droog. Dat is in Limburg niet zo. Daar blijft het hangen. Zo is het ook met de geest. Als je hier komt is je hoofd zo schoon gewaaid.’ Andreas bouwt een hechte band op met een oudere Texelaar waar hij een kamer huurt. (…) ‘Maar Andreas is niet Niek. Ik heb geen ouders gehad die nazi-gezind waren, zoals die van Andreas. Dat heb ik gewoon bedacht. Het komt voort uit mijn fascinatie met de oorlog en de vraag waarom een heel volk zich achter die vreselijke dictator schaarde.’
Kijk hier naar het interview
Lees hier de aankondiging op de website van RTV Noord-Holland [ = pdf in bijlage ]
Meer over ‘Bang voor de liefde’
Meer over Niek Bremen bij Uitgeverij In de Knipscheer
‘Texelse’ roman gepresenteerd bij Nauta Boek
Op vrijdag 4 oktober 2019 vindt in Boekhandel Nauta Boek (Texel) de boekpresentatie plaats van de roman ‘Bang voor de liefde’ (2019) van Niek Bremen.
De roman speelt voor een belangrijk deel op Texel. De plotse dood van zijn moeder verandert het leven van Andreas von Hechtel volkomen. Die avond wordt hem iets opzienbarends onthuld over zijn verleden en achtergrond; maar een reconstructie is nog niet mogelijk, er zijn te veel hiaten. Later, op het sterfbed van zijn vader, krijgt hij uiteindelijk een brief, die een nieuw licht werpt op zijn bestaan, en veel verklaart – én ontregelt. De ontdekking van zijn ware identiteit en de moeizame verhouding met zijn ouders lopen als een rode draad door zijn leven. Hij besluit op Texel zijn herinneringen op papier te zetten en in een roman te verwerken. Op dat eiland maakt hij kennis met bijzondere mensen die hem een spiegel voorhouden. Aanvang 15.oo uur. Locatie: Parkstraat 38, Den Burg.
Meer over ‘Bang voor de liefde’
Meer over Niek Bremen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Bremen heeft zijn karakter wel verdiept waardoor het geen zwart-wit personage is.» – Annelien Kruithof
Over ‘Bang voor de liefde’ van Niek Bremen op De Perfecte Buren, 6 september 2019:
(…) Andreas von Hechtel is een Duitse jongen die opgroeide in Amsterdam. Hij heeft een moeilijke jeugd, zijn ouders tonen nauwelijks interesse in hem en in wat hij zou willen. Dit vormt hem. Andreas wil een boek schrijven, om dit te doen vertrekt hij van Limburg naar Texel om zich op deze manier volledig op zijn herinneringen en boek te kunnen concentreren. Dit speelt in 1991, zijn beschreven herinneringen spelen natuurlijk eerder. (…) Door zijn achtergrond heeft Andreas moeite met gevoelens en liefhebben. Toch weet hij een plekje voor zichzelf te creëren op Texel. Hij leert hier verschillende mensen kennen en laat in zijn omgang met hen zijn goede kanten zien. (…) Door Andreas deze basis mee te geven op Texel, heeft Bremen er voor gezorgd dat het personage Andreas vanuit daar weer verder heeft kunnen groeien. De sfeer die Bremen in dit boek neer weet te zetten zorgt er voor dat je geïnteresseerd blijft. (…) Bremen heeft zijn karakter wel verdiept waardoor het geen zwart-wit personage is. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Bang voor de liefde’
Meer over Niek Bremen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Schokkende ontdekking begin zoektocht identiteit.» – Pim de Greef
Over ‘Bang voor de liefde’ van Niek Bremen voor NBD / Biblion, 21 augustus 2019:
‘Bang voor de liefde’ is de debuutroman van Niek Bremen (…) en gaat over het personage Andreas von Hechtel. Na de dood van zijn moeder doet hij een ontdekking die zijn leven op zijn kop zet en een zoektocht naar zijn identiteit op gang brengt. Het plot is sterk. (…) Bremen publiceerde eerder in onder andere de verhalenbundels ‘Wilde Flora’ (2016) en ‘Uit & Thuis in Sittard’ (2018).
Meer over ‘Bang voor de liefde’
Meer over Niek Bremen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Mooi tijdsdocument in een prettige en heldere stijl.» – Arjen van Meijgaard
Over ‘Zwijglicht’ van Theo Stokkink op Extaze, 15 februari 2019:
Met ‘Zwijgplicht’ heeft Theo Stokkink een interessante en veelomvattende familiekroniek geschreven. Hij zet hiermee het werk voort van de Vlaamse schrijfster Elisabeth Marain die in 1994 was begonnen aan een trilogie over de Eerste Wereldoorlog, getiteld ‘De vluchtelingen’. Het derde deel is er echter nooit van gekomen en met haar toestemming heeft Theo Stokkink drie decennia later het laatste deel geschreven. Een belangrijke motivering daartoe was dat zijn moeder, Hélène Borret, de hoofdpersoon is van het grotendeels op historische feiten gebaseerde verhaal. (…) Naast zijn rijke leventje in Amsterdam heeft Theo Borret te maken met de gevolgen van de Eerste Wereldoorlog die het neutrale Nederland zijdelings raken, al was het maar vanwege de vluchtelingen die vanuit Vlaanderen naar Nederland komen. (…) Om toch te voldoen aan de maatschappelijke druk die op homoseksuelen rust om als getrouwde man door het leven te gaan, huwt hij zijn huishoudster, een gewezen prostituee. Wat nog ontbreekt is een kind om het gezinsleven te vervolmaken. (…) De lezer voelt al aankomen hoe het echtpaar aan een kind kan komen. Het gezin zal worden aangevuld met een vondelinge, waarschijnlijk een wees, die met de vluchtelingenstroom is meegekomen. Hier komt Hélène het verhaal binnen. Gedetailleerd schetst Theo Stokkink het leven van de bovenklasse aan het begin van de twintigste eeuw. (…) De exodus van vluchtelingen uit Vlaanderen tijdens de Eerste Wereldoorlog is waarschijnlijk niet bij veel mensen bekend. (…) Het is niet moeilijk de verbinding te leggen met onze tijd, waarin vluchtelingen huis en haard verlaten om elders een nieuw leven op te bouwen. (…) Samen met deze tragiek en de worsteling van Theo over zijn geaardheid kan het centrale thema het best samengevat worden met het begrip ‘identiteit’. In hoeverre wordt je identiteit bepaald door je geboorte, je opvoeding en je eigen keuzes? Daarover zwijgen is klaarblijkelijk niet de juiste oplossing, zeker niet als het zwijgen opgelegd wordt.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Zwijgplicht’
Meer over Theo Stokkink op deze site