Over ‘De Madurese vriend’ van Kees Ruys, 14 april 2023:
Op 15 april 2023 wordt ‘De Madurese vriend’ van romancier, essayist en publicist Kees Ruys gepresenteerd in het Museum Sophiahof in Den Haag. Daarop vooruitlopend liet Kees Ruys zijn boek alvast lezen aan een handvol door hem bewonderde schrijvers en publicisten. Een van hen is schrijver en televisiepersoonlijkheid Adriaan van Dis. Als schrijver debuteerde hij in 1983 met de roman ‘Nathan Sid’. Het succes van dit boek werd elf jaar later overtroffen door de bestseller ‘Indische duinen’. Samen met ‘Familieziek’ en ‘Ik kom terug’ (2014) vormen deze autobiografische romans de zogenaamde Indië romans. Over ‘De Madurese vriend’ van Kees Ruys schrijft hij: “Kees Ruys is een meester in de afstandelijke nabijheid. Ik ken maar weinig schrijvers die zo invoelend en met zoveel stijl over het menselijke Indonesië schrijven.”
Meer over ‘De Madurese vriend’
Meer over de presentatie
Tag: Indië
«Een gevoelig, maar ook rauw-realistisch en humoristisch beeld van een veranderend Indonesië.» – Esther Wils
Over ‘De Madurese vriend’ van Kees Ruys, 9 april 2023:
Op 15 april 2023 verschijnt ‘De Madurese vriend’ van romancier, essayist en publicist Kees Ruys. Op die dag wordt het boek gepresenteerd in het Museum Sophiahof in Den Haag. Daarop vooruitlopend liet Kees Ruys zijn boek alvast lezen aan een handvol door hem bewonderde schrijvers en publicisten. Een van hen is recensent en journalist Esther Wils. Zij publiceerde met Vilan van de Loo ‘Indië Ongekuist – Liefde, lust en hartzeer in de Nederlands-Indische letteren’ en met Rugier Timmer en Henk Hoeks ‘Wonen in Indië – House and Home in the Dutch East Indies’. Zij is voorzitter van Stichting Indische Cultuur & Kritiek en
hoofdredacteur van ‘Indies Tijdschrift’. Over ‘De Madurese vriend’ van Kees Ruys schrijft zij: “Ruys weet het wonder van diepe, romantische vriendschap op het eerste gezicht sterk onder woorden te brengen en schetst in één moeite door een gevoelig, maar ook rauw-realistisch en humoristisch beeld van een veranderend Indonesië.”
Lees hier haar hele eerste reactie
Meer over ‘De Madurese vriend’
Meer over de presentatie
Meer over Esther Wils op deze site
«Verbijsterende werkelijkheid in voortreffelijke stijl.» – Peter van Zonneveld
Over ‘De Madurese vriend’ van Kees Ruys, 6 april 2023:
Op 15 april 2023 verschijnt ‘De Madurese vriend’ van romancier, essayist en publicist Kees Ruys. Op die dag wordt het boek gepresenteerd in het Museum Sophiahof in Den Haag. Daarop vooruitlopend liet Kees Ruys zijn boek alvast lezen aan een handvol door hem bewonderde schrijvers. Een van hen is schrijver en neerlandicus Peter van Zonneveld. Hij is gespecialiseerd in de 19de eeuw en in de Indisch-Nederlandse Letterkunde en als docent verbonden aan Universiteit Leiden. In 2013 verscheen zijn bekroonde biografie van Willem Bilderdijk ‘De gefnuikte arend’ (met Rick Honings). Samen met Bert Paasman stelde Van Zonneveld de bloemlezing ‘Album van de Indische poëzie’ samen (2014). Vanaf de oprichting in 1985 redacteur van het tijdschrift ‘Indische Letteren’. Over ‘De Madurese vriend’ van Kees Ruys schrijft hij: “Een hartveroverend boek […] waarin de hoofdpersoon diep weet door te dringen in de wereld van iemand die in een andere, soms verbijsterende werkelijkheid leeft. Een indringend verhaal, geschreven in een voortreffelijke stijl.”
Meer over ‘De Madurese vriend’
Meer over de presentatie
Meer over Peter van Zonneveld op deze site
«Onomwonden, raak en liefdevol.» – Ernst Jansz
Over ‘De Madurese vriend’ van Kees Ruys, 29 maart 2023:
Op 15 april 2023 verschijnt ‘De Madurese vriend’ van romancier, essayist en publicist Kees Ruys. Op die dag wordt het boek gepresenteerd in het Museum Sophiahof in Den Haag. Daarop vooruitlopend liet Kees Ruys zijn boek alvast lezen aan een handvol door hem bewonderde schrijvers. Een van hen is schrijver en muzikant Ernst Jansz. De liefde voor literatuur werd Jansz (1948) bijgebracht door dichter, docent en criticus Rein Bloem. Aanvankelijk maakte Ernst Jansz, zoon van een Indische vader en Nederlandse moeder) vooral naam als muzikant (o.a. CCC Inc. en Doe Maar). In vrijwel al zijn boeken, hij debuteerde in 1983, speelt Indië of Indonesië altijd een belangrijke rol. Over ‘De Madurese vriend’ van Kees Ruys schrijft hij: “Ik ken geen schrijver die het naoorlogse Indonesië en haar bewoners zo goed kent als Kees Ruys. Zijn beschrijvingen zijn onomwonden, raak en liefdevol. Zij ontroeren mij telkens weer.”
Meer over ‘De Madurese vriend’
Meer over de presentatie
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Schrijnende en melancholieke verhalen in nieuw literair tijdschrift Elders.» – Herman Rosenberg
Over ‘Elders 2022-0’ in Den Haag Centraal, 1 december 2022:
Elders, dat twee keer per jaar verschijnt, is de gedrukte uiting van het in augustus 2021 begonnen digitale podium Elders literair. (…) Het klapstuk van deze oer-Elders staat achterin. Het is het schrijnende verhaal ‘Mijn vriendin’ van de Nederlands-Somalische Alara Adilow. Een jonge vrouw vertelt hoe ze het dode lichaam van haar vriendin uit een gebombardeerd huis haalt. Met een kruiwagen. De context lijkt die van de Somalische burgeroorlog te zijn, maar het leed en de ellende zijn universeel. (…) Melancholiek en sfeervol zijn de verhalen van Michiel van den Berg en Kees Ruys. Van den Berg beschrijft het ouder worden aan de hand van ‘het plassen tegen schrikdraad’. Als jongetje even schrikken, maar als hij er als senior-met-pacemaker tegenaan loopt, vindt hij bijna de dood. Ruys verhaalt in ‘Een zachte cowboy’ over zijn pelgrimage naar een hotel in Malang (Java), waar in 1992 zijn vriend en Volkskrant-redacteur Dick (Slootweg) overleed. Niet eenvoudig, want ‘in Indonesië is een hoteldode de dood van een hotel’. (…) In Den Haag is Indië nooit ver weg, blijkt ook nu weer, want het tijdschrift bevat een historisch artikel van Gerard Termorshuizen over de exorbitante Villa Isola bij Bandung, ooit het grootste particuliere huis van de archipel. (…) Deze eerste Elders besluit met een twee pagina’s tellende, extreem kleurige strip van de Scheveningse kunstenaar Cedric ter Bals. (…) Een prikkelend slot van Elders’ eersteling. (…)
Lees hier het artikel
Meer over Elders Literair
Tjalie Robinson – Een land met gesloten deuren
TJALIE ROBINSON
Een land met gesloten deuren.
Verhalen en opstellen
bezorgd en ingeleid door Wim Willems.
omslagtekening Peter van Dongen
Nederland / Nederlands-Indië
gebrocheerd met flappen, 224 blz., € 18,50
eerste druk van deze editie 2012
tweede druk 2021
ISBN 978-90-6265-811-4
‘Ik geef mezelf, goed en slecht. Ik registreer mijn gevoelens, dat is alles.’
Met dit motto lichtte de schrijver en journalist Jan Boon (1911-1974), beter bekend als Tjalie Robinson, zijn werk ooit toe. Door die persoonlijke toets nemen zijn verhalen een unieke plek in binnen de Nederlandse letterkunde. Er zijn geen andere schrijvers die zo heet van de naald en jarenlang verslag hebben gedaan van hun gemoedstoestand, zowel in de Oost als in de West. In de jaren vijftig en zestig leverde hem dat de reputatie op de vertolker te zijn van het levensgevoel van zijn generatie. De stem van een bevolkingsgroep die de Japanse bezetting had meegemaakt en daarna het geweld van een revolutie. Maar ook na zijn overkomst naar Nederland keek hij rond met een even nieuwsgierig als alziend oog.
In zijn krantenrubriek Piekerans van een straatslijper gaf Tjalie Robinson midden jaren vijftig stem aan de ups en downs van een nieuwkomer op een wijze die nog altijd tot de verbeelding spreekt. Hij had niet alleen een oorspronkelijke geest, maar vooral een oorspronkelijke blik. In zijn manier van schrijven wilde hij een ‘eerlijk mens’ zijn, dus niet huichelen. Dankzij die instelling bracht hij ervaringen onder woorden die kenmerkend zijn voor mensen die van samenleving veranderen. Hij was zowel kroniekschrijver als lyricus, een man die observatie en gevoel combineerde. Wat zijn werk achteraf doet uitstijgen boven dat van zoveel andere nieuwkomers die hun belevenissen boekstaafden, is zijn op elke bladzijde herkenbare stijl. Die is niet alleen Indisch, zoals vaak wordt beweerd: het is de stem van een mens die getuigenis aflegt. Oprecht, met oog voor tragiek en de nodige zelfspot.
Meer over ‘Een land met gesloten deuren’
Meer over Tjalie Robinson bij Uitgeverij in de Knipscheer
«Prettig leesbaar, eenvoudig verteld verhaal over een belangrijke periode in de geschiedenis.» – Ko van Geemert
Over ‘Het geheime wapen’ van Janny de Heer in Parbode nr. 169, mei 2020:
In ‘Het geheime wapen’, ondertitel ‘Hoe de liefde standhoudt in een gestoorde wereld’, vertelt Janny de Heer het levensverhaal van Cas Caupi uit Suriname en Elvira van Castel uit Nederland, (…) Cas komt bij het KNIL terecht. We schrijven de jaren dertig van de vorige eeuw. (…) Maar dan slaat het noodlot toe: in 1942 bezet Japan het land. Cas vlucht, maar wordt uiteindelijk gepakt en tewerkgesteld bij de aanleg van de Pakanboeroespoorweg op Sumatra. Elvira belandt met haar kinderen in een Japans interneringskamp. Na veel ontberingen halen ze heelhuids de vrede, 15 augustus 1945. Het gezin wordt herenigd en vestigt zich in Suriname. Janny de Heer is een onderhoudend vertelster en bedreven researchster. (…) Het is een prettig leesbaar, eenvoudig verteld verhaal over een belangrijke periode in de geschiedenis. (…)
Lees hier verder
Meer over ‘Het geheime wapen’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Geweldig om te lezen» – Theo Veldhuis
Over ‘Het geheime wapen’ van Janny de Heer op Caraïbisch Uitzicht, 24 maart 2020:
Sinds mijn reis naar Curaçao en Suriname (2016) ben ik geïnteresseerd in boeken over deze twee landen. Als leraar geschiedenis, aardrijkskunde en economie gaat mijn belangstelling vooral uit naar het verleden, landschappen en impact van de politiek op de ontwikkeling van het land. Zo kwam ik ooit uit op de boeken van Janny de Heer. Het bracht mij zelfs toe om haar op te zoeken. Haar boeken geven mij de koppeling tussen Curaçao/ Suriname – Nederland. Haar laatste boek ‘Het geheime wapen’ bracht een nieuwe koppeling erbij: Indië. Geweldig om te lezen. Het bracht mij er toe om op mijn Facebooksite het onderstaande te plaatsen. Daarna de Suriname-tentoonstelling in Amsterdam bezocht. Natuurlijk naar de boekentafel gekeken, maar helaas geen boek van Janny de Heer. Dan maar op deze plaats mijn waardering.
Lees hier verder
Meer over ‘Het geheime wapen’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Leest u vooral zelf die verhalen.» – Fred de Haas
Over ‘Buitenbeentjes’ van Janny de Heer op Caraïbisch Uitzicht, 13 september 2018:
(…) In de jaren vijftig van de vorige eeuw waren die ‘vluchtelingen’ uit het toenmalige Indië in zekere zin ontheemde vreemdelingen. Maar wel vreemdelingen die vanwege een goeddeels gedeelde cultuur en taal harmonisch konden samenleven met de Nederlandse bevolking die, vanzelfsprekend, niets van hun achtergrond afwist. Voor mij hadden die verhalen ook iets speciaals, iets heel persoonlijks. Toen ik een jaar of twaalf was gingen we vaak op vakantie in Den Haag, waar veel Indische mensen waren neergestreken. Ik speelde met vriendjes en vriendinnetjes die uit de meest exotisch klinkende plaatsen kwamen: Tegal, Semarang, Soerabaja… Ik wist toen niet onder wat voor omstandigheden ze daar hadden geleefd en vond ze alleen maar curieus, aardig en gastvrij. Daarbij zeiden ze af en toe een paar woorden in het Maleis, een taal waarmee ik me een paar jaar heb beziggehouden. Door de onopgesmukte getuigenissen van de mensen uit ‘Buitenbeentjes’ zijn die oude vrienden en vriendinnetjes weer opnieuw gaan leven. Aan mij heeft het boek dus een dankbare ‘doelgroep’ gehad, maar ik ben ervan overtuigd dat er ‘in den lande’ velen zullen zijn die zich door die verhalen zullen voelen aangesproken. Waarschijnlijk zullen de beschreven getuigenissen er ook toe bijdragen dat de lezer wat meer bewust wordt van de ellende die de ‘moderne’ vluchtelingen moeten doormaken en ook wat meer begrip krijgt voor de omstandigheden van andere ‘exoten’ als Surinamers en Antillianen die het soms ook niet gemakkelijk hadden en hebben. Maar leest u vooral zelf die verhalen uit die oude ‘Gordel van Smaragd’, een gordel die op het laatst zo’n gevaarlijke, beklemmende riem zou worden.
Lees hier het artikel
Meer over ‘Buitenbeentjes’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Fred de Haas op deze site
«Een muzikale voorstelling, overgoten met een literair sausje.» – Chris Korsten
Over ‘De Neerkant’ van Ernst Jansz in Brabants Dagblad, 22 april 2018:
Eind ’69 verhuisde CCC Inc., inclusief vrouwen en kinderen, naar een boerderij in het dorp Neerkant (tegenwoordig gemeente Deurne) waar ze samen aan de Reigersbekweg tot 1974 een heuse commune vormden. De kronieken uit die tijd staan min of meer centraal in ‘De Neerkant’, een in 2017 uitgebrachte dubbelproductie die bestaat uit een boek vergezeld met een tweetal cd’s. Het gelijktijdig uitbrengen van een boek en een cd is -althans voor wat betreft zijn solocarrière- hét handelsmerk geworden van Jansz. (…) Van meet af aan wist hij het aangenaam verraste publiek voor zich te winnen. In de melodieën waren regelmatig Indische (krontjong) invloeden hoorbaar, waardoor de volwassen klinkende muziek een extra gelaagdheid kreeg. Vrijwel elk nummer werd ingeleid door enkele passages uit het gelijknamige boek, vergezeld met de vertoning van nostalgisch aandoende beelden. (…)
Lees hier het verslag
Meer over ‘De Neerkant’
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer