Over ‘Het geheime wapen’ van Janny de Heer in Parbode nr. 169, mei 2020:
In ‘Het geheime wapen’, ondertitel ‘Hoe de liefde standhoudt in een gestoorde wereld’, vertelt Janny de Heer het levensverhaal van Cas Caupi uit Suriname en Elvira van Castel uit Nederland, (…) Cas komt bij het KNIL terecht. We schrijven de jaren dertig van de vorige eeuw. (…) Maar dan slaat het noodlot toe: in 1942 bezet Japan het land. Cas vlucht, maar wordt uiteindelijk gepakt en tewerkgesteld bij de aanleg van de Pakanboeroespoorweg op Sumatra. Elvira belandt met haar kinderen in een Japans interneringskamp. Na veel ontberingen halen ze heelhuids de vrede, 15 augustus 1945. Het gezin wordt herenigd en vestigt zich in Suriname. Janny de Heer is een onderhoudend vertelster en bedreven researchster. (…) Het is een prettig leesbaar, eenvoudig verteld verhaal over een belangrijke periode in de geschiedenis. (…)
Lees hier verder
Meer over ‘Het geheime wapen’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Indië
«Geweldig om te lezen» – Theo Veldhuis
Over ‘Het geheime wapen’ van Janny de Heer op Caraïbisch Uitzicht, 24 maart 2020:
Sinds mijn reis naar Curaçao en Suriname (2016) ben ik geïnteresseerd in boeken over deze twee landen. Als leraar geschiedenis, aardrijkskunde en economie gaat mijn belangstelling vooral uit naar het verleden, landschappen en impact van de politiek op de ontwikkeling van het land. Zo kwam ik ooit uit op de boeken van Janny de Heer. Het bracht mij zelfs toe om haar op te zoeken. Haar boeken geven mij de koppeling tussen Curaçao/ Suriname – Nederland. Haar laatste boek ‘Het geheime wapen’ bracht een nieuwe koppeling erbij: Indië. Geweldig om te lezen. Het bracht mij er toe om op mijn Facebooksite het onderstaande te plaatsen. Daarna de Suriname-tentoonstelling in Amsterdam bezocht. Natuurlijk naar de boekentafel gekeken, maar helaas geen boek van Janny de Heer. Dan maar op deze plaats mijn waardering.
Lees hier verder
Meer over ‘Het geheime wapen’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Leest u vooral zelf die verhalen.» – Fred de Haas
Over ‘Buitenbeentjes’ van Janny de Heer op Caraïbisch Uitzicht, 13 september 2018:
(…) In de jaren vijftig van de vorige eeuw waren die ‘vluchtelingen’ uit het toenmalige Indië in zekere zin ontheemde vreemdelingen. Maar wel vreemdelingen die vanwege een goeddeels gedeelde cultuur en taal harmonisch konden samenleven met de Nederlandse bevolking die, vanzelfsprekend, niets van hun achtergrond afwist. Voor mij hadden die verhalen ook iets speciaals, iets heel persoonlijks. Toen ik een jaar of twaalf was gingen we vaak op vakantie in Den Haag, waar veel Indische mensen waren neergestreken. Ik speelde met vriendjes en vriendinnetjes die uit de meest exotisch klinkende plaatsen kwamen: Tegal, Semarang, Soerabaja… Ik wist toen niet onder wat voor omstandigheden ze daar hadden geleefd en vond ze alleen maar curieus, aardig en gastvrij. Daarbij zeiden ze af en toe een paar woorden in het Maleis, een taal waarmee ik me een paar jaar heb beziggehouden. Door de onopgesmukte getuigenissen van de mensen uit ‘Buitenbeentjes’ zijn die oude vrienden en vriendinnetjes weer opnieuw gaan leven. Aan mij heeft het boek dus een dankbare ‘doelgroep’ gehad, maar ik ben ervan overtuigd dat er ‘in den lande’ velen zullen zijn die zich door die verhalen zullen voelen aangesproken. Waarschijnlijk zullen de beschreven getuigenissen er ook toe bijdragen dat de lezer wat meer bewust wordt van de ellende die de ‘moderne’ vluchtelingen moeten doormaken en ook wat meer begrip krijgt voor de omstandigheden van andere ‘exoten’ als Surinamers en Antillianen die het soms ook niet gemakkelijk hadden en hebben. Maar leest u vooral zelf die verhalen uit die oude ‘Gordel van Smaragd’, een gordel die op het laatst zo’n gevaarlijke, beklemmende riem zou worden.
Lees hier het artikel
Meer over ‘Buitenbeentjes’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Fred de Haas op deze site
«Een muzikale voorstelling, overgoten met een literair sausje.» – Chris Korsten
Over ‘De Neerkant’ van Ernst Jansz in Brabants Dagblad, 22 april 2018:
Eind ’69 verhuisde CCC Inc., inclusief vrouwen en kinderen, naar een boerderij in het dorp Neerkant (tegenwoordig gemeente Deurne) waar ze samen aan de Reigersbekweg tot 1974 een heuse commune vormden. De kronieken uit die tijd staan min of meer centraal in ‘De Neerkant’, een in 2017 uitgebrachte dubbelproductie die bestaat uit een boek vergezeld met een tweetal cd’s. Het gelijktijdig uitbrengen van een boek en een cd is -althans voor wat betreft zijn solocarrière- hét handelsmerk geworden van Jansz. (…) Van meet af aan wist hij het aangenaam verraste publiek voor zich te winnen. In de melodieën waren regelmatig Indische (krontjong) invloeden hoorbaar, waardoor de volwassen klinkende muziek een extra gelaagdheid kreeg. Vrijwel elk nummer werd ingeleid door enkele passages uit het gelijknamige boek, vergezeld met de vertoning van nostalgisch aandoende beelden. (…)
Lees hier het verslag
Meer over ‘De Neerkant’
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Getuigenissen van verwoeste levens, schrijnend in hun eenvoud.» – Fred de Haas
Over ‘Buitenbeentjes’ van Janny de Heer n.a.v. presentatie tijdens The Twain Shall Meet, 20 september 2017:
(…) In haar boek laat de auteur een tiental verhalen de revue passeren van individuen en families die op een of andere wijze aan het eind van de Tweede Wereldoorlog vastzaten in ‘Indië’. Die mensen waren blanke Nederlanders of Nederlanders van gemengd bloed, de zogenaamde ‘Indo’s, een oneerbiedig woord, maar niet als zodanig gevoeld in die tijd. Ze hadden tijdens de oorlog vaak onder erbarmelijke omstandigheden vastgezeten in de ‘Jappenkampen’ en, als ze geluk hadden, hun gevangenschap in geestelijk en lichamelijk gehavende toestand overleefd. Na hun verblijf in Japanse gevangenschap riskeerden zij de dodelijke wraak van Indonesische nationalisten die het met geslepen bamboesperen voorzien hadden op de koloniale overheersers uit Nederland en hun ‘meelopers’ die nu beschermd moesten worden door de Japanners, de voormalige vijand die zich aan de geallieerden had moeten overgeven. Wie geluk had kon met veel moeite het voor hen eens zo idyllische Indië verlaten door op een boot naar Nederland te stappen om daar vervolgens ontredderd aan te komen, al of niet overgeleverd aan de genade van familie en vrienden. Hun verhalen, getuigenissen van verwoeste levens, zijn schrijnend in hun eenvoud. Die eenvoud en directheid worden ook weerspiegeld door de schrijftrant van de auteur die niet heeft geprobeerd om het ‘mooier’ te maken door er een pseudo-literair tintje aan te geven. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Buitenbeentjes’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Fred de Haas op deze site
Meer over The Twain Shall Meet op 3 september 2017 in Podium Mozaïek
«De eerste jazzmuzikant die zijn zaken als een popmuzikant regelde.» – Kees Ruys
Over ‘Chris Hinze. Een biografie’ van Kees Ruys in Den Haag Centraal, 13 november 2015:
Het is vooral de Indische achtergrond van Chris Hinze die mijn belangstelling wekte (…). Ik ontdekte al snel dat Chris Hinze een reiziger was. Een extreem rusteloze man met een gebroken geschiedenis, vele woonplaatsen en relaties, talloze conflicten en een grenzeloze muzikale belangstelling. Daarmee werd hij voor mij een intrigerend onderwerp voor een biografie.
Lees hier het interview
Meer over ‘Chris Hinze. Een biografie’
Meer over Kees Ruys bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Knap werk.» – Jill Stolk
Over ‘De rode kimono’ van Peter Andriesse in Den Haag Centraal, 13 juni 2014:
In 1954 vaart de dertienjarige Erik op de ‘Willem Ruys’ van Sumatra naar Nederland, waar hij na de zomervakantie naar de HBS zal gaan. Tijdens de bootreis doet zijn jonge ‘pleegmoeder’, de Indische mevrouw Vonk, een dringend appèl op Eriks ontluikende seksualiteit. (…) Andriesse vertelt zijn 229 bladzijden tellende verhaal in een flow. Het leven van de puberjongen Erik wordt minutieus gebracht, maar er is geen moment van traagheid, het wordt nergens saai. De toon van deze auteur is ingehouden en tegelijkertijd wordt er emotie overgebracht.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De rode kimono’
«Andriesse schreef met ‘De rode kimono’ een omgekeerde Lolita.» – Arie Storm
Over ‘De rode kimono’ van Peter Andriesse in Het Parool, 15 mei 2014:
In het eerste deel van de roman wordt de erotische suspense voor Erik en de lezer geleidelijk opgebouwd. Dat doet Andriesse subtiel. De jonge mevrouw Vonk (een tengere half-Indische met een fijnbesneden meisjesachtig gezicht’) vinden elkaar in hun eenzaamheid. Of in hun fantasieën. Of in hun vlucht uit de werkelijkheid. (…) Andriesse schreef met ‘De rode kimono’ een omgekeerde Lolita, de beroemde roman van Nabokov. Andriesses taalgebruik is veel soberder dan dat van Nabokov, maar de broeierigheid is vergelijkbaar. Bovendien schetst hij met welgekozen details een treffend beeld van Nederland in de jaren vijftig – dat doet hij nostalgisch, zonder dat het zoetsappig wordt.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De rode kimono’
«De biografie is door de lange citaten uit de vele interviews en de prachtige dagboekfragmenten het lezen meer dan waard.» – Hein van der Hoeven
Over ‘Alles is voor even, het bewogen schrijversleven van Aya Zikken’ van Kees Ruys op Extaze.nl, 9 mei 2014: Het bronnenmateriaal brengt je niet alleen dicht bij Zikken, maar ook bij de tijd waarin zij leefde. Vooral het Indië van de jaren dertig, gezien door de ogen van een jong Nederlands meisje en beschreven door een oorspronkelijk schrijfster, komt in de biografie tot leven. (…) Ook van het literaire leven in Nederland uit de jaren vijftig en zestig krijgt de lezer een goede indruk. De passages uit de dagboeken, brieven, interviews, recensies rijgt Ruys aaneen met sober, goed geschreven proza. De schitterend uitgegeven biografie wordt gecompleteerd door een ruime selectie foto’s uit alle fases van Aya Zikkens lange leven.
Lees hier de recensie of hier op de site van Extaze
Meer over ‘Alles is voor even’
Lutgard Mutsaers – Roep der Verten. Krontjong van roots naar revival (1)
LUTGARD MUTSAERS
Roep der Verten
Krontjong van roots naar revival
Muziekgeschiedenis + cd
Gebonden, 22 x 22 cm, geïllustreerd, ca. 288 blz. ca. € 29,50
ISBN 978-90-6265-829-9
Verwacht zomer 2014
Krontjong is de overgeërfde heimwee- en/of fernwehmuziek van de huidige nazaten van repatrianten uit Indonesië na de Onafhankelijkheid. Velen zagen Nederland indertijd voor het eerst. De muziek van Nederland bood geen troost. De muziek van Indië wel. Als diasporamuziek heeft krontjong zijn emotionele impact en culturele waarde behouden.
Krontjong is een lange weg gegaan, van lokaal bekende volksmuziek in Nederlands-Indië tot klinkend uithangbord van de Indische identiteit in postkoloniaal Nederland. Ooit kwam de muziek met Indiaas-Maleise ex-slaven uit voormalig Portugees Malakka mee naar Batavia, bolwerk van de VOC. Veel later dook krontjong op als stadse straat- en huismuziek van Indo-Europeanen. Als lower class Indomuziek.
De gouden periode van krontjong als crossoverfenomeen op de grens van tempo doeloe en de moderne tijd lag tussen 1891 en 1911.
Tussen de twee Wereldoorlogen maakten platen, radio en geluidsfilm van krontjong in Indië de actuele populaire muziek van de Maleistalige meerderheid. In Nederland werd toen al een retrovorm van krontjong live gepresenteerd op nostalgische Indische Avonden. Daar bestond het publiek uit Nederlandstalige verlofgangers en gerepatrieerden.
Roep der Verten gaat over geschiedenis, beeldvorming en betekenis van krontjong achter de noten. Over de recente revivalbeweging die krontjong opnieuw uitvond als Indomuziek beyond class. Uit de bronnen komt een grotendeels onbekend verhaal naar voren, met verrassende hoofdrolspelers. Roep der Verten is voor iedereen die wil weten waarom krontjong een wezenlijk deel is van de Nederlandse cultuurgeschiedenis.
Lutgard Mutsaers is de auteur van o.a. Rockin’ Ramona (1989) en Haring & Hawaii (1992), de standaardwerken over respectievelijk indorock en Indische hawaiian in Nederland.
Bij het boek (in de reeks gebonden muziekboeken van In de Knipscheer op het formaat 22,6 x 22,6 cm) hoort traditiegetrouw een unieke cd met
naast veel authentieke opnamen uit de periode 1906-1958 ook recent opgenomen nummers als ‘Asli’ door Julya Lo’ko en Erwin van Ligten, ‘Krontjong é’ door Rudy de Queljoe en Kaz Lux (Brainbox) en ‘Air Laut’ in een remake van het Indisch Muzikanten Collectief.
Meer over ‘Roep der verten’