Over ‘Rood en wit met blauw‘ van Barney Agerbeek voor NBD/Biblion, 29 juli 2015:
Barney Agerbeek heeft met ‘Rood en wit met blauw’ indrukwekkende poëzie geschreven. De bundel bestaat uit twee delen. In ‘Rood en wit’ staan prachtige gedichten over het leven in Indië. In het tweede gedeelte ‘Met blauw’ treffen we pakkende gedichten over het leven in Holland aan. Het eerste deel begint met het lange gedicht Blauwe zon. Een gedicht van vijftien strofen waarin Agerbeek het leven vertelt van de planter en zijn njai. Dit thema behandelde de schrijver en dichter eerder in zijn fraaie debuutromen ‘Njai Inem‘. Agerbeek heeft een sobere, ingehouden maar trefzekere stijl van schrijven. Dat komt het sterkst tot uitdrukking in de zeer korte gedichten Kejepit en Merdeka. De gedichten over het leven in Nederland zijn iets beschouwender waarbij het gedicht ‘De omgekeerde wereld’ indruk maakt. De bundel is verfraaid met reproducties van kunstwerken. De omslag is eigenlijk een kunstwerk op zichzelf.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Rood en wit met blauw’
Meer over Barney Agerbeek bij Uitgeverij in de Knipscheer
Tag: Indische letteren
«Ghandi zou in njai Katinem een medestander hebben gezien.» – Levity Peters
Over ‘Rood en wit met blauw’ van Barney Agerbeek op MeanderMagazine, 7 juli 2015:
De Indo is de bastaard van Indonesië, de halfbloed, de Indo-Europeaan. Rood en wit zijn de kleuren van de Indonesische vlag. Vandaar de titel: Rood en wit met blauw, waarin de toevoeging met blauw de Nederlandse vlag toont. (…) Agerbeek en zijn ouders waren bannelingen. De poëzie van Agerbeek is doordrongen van het besef van gevangenschap in een lot dat je nooit verkozen hebt. (…) Het lijkt een niet aflatende boosheid te zijn van Agerbeek, dat het menselijke wordt geofferd aan het materiële. (…) Rood en wit met blauw is een prachtig uitgegeven bundel, subliem vormgegeven door Gracia Khouw en rijk geïllustreerd met werk van een groot aantal kunstenaars, en niet de kleinste.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Rood en wit met blauw’
Meer over Barney Agerbeek bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Als in de dagen van Camus en Sartre gaat het om de vraag waar je staat.» – Ezra de Haan
Over ‘Jonker’ van Els Launspach op Literatuurplein, 30 juni 2015:
Soms kunnen lang vergeten brieven, als uit een doos van Pandora, helderheid verschaffen. Helderheid die zowel het verleden als het heden betreft. Het overkomt Jonker Duivendal in Jonker. Zijn poëtische achternaam staat haaks op dat wat de succesvolle architect gaat overkomen. Vrede is ver te zoeken, integendeel, alles en iedereen lijkt zich tegen hem te keren. De katalysator die zijn leven in een stroomversnelling brengt, is het overlijden van zijn vader. (…) Interessant aan deze roman zijn de parallelle werelden die zich langzaam aftekenen. Die van Conrad en zijn zoon Jonker. De houding van de Nederlandse regering ten tijde van de politionele acties en de gevolgen daarvan die tot op de dag van vandaag voortduren. Uiteindelijk is waarheidsvinding het belangrijkste thema van dit intrigerende boek. Waarom mensen feiten niet onder ogen kunnen of willen zien, maakt Launspach pijnlijk duidelijk. Wanneer politici, die zeggen dat ze de waarheid zo belangrijk vinden, de feiten onder tafel vegen, worden veteranen haast gedwongen om die boven tafel te krijgen. (…) Jonker is een roman die je aan het denken zet. Eenieder zal, tot zijn eigen schaamte, iets van zichzelf in Jonker herkennen. Tegelijkertijd heeft Els Launspach haar scherpe kanttekeningen bij onze politiek van die dagen geplaatst. Juist die twee kanten van het boek maken het tot een gelaagde roman die, wederom, tot discussies moet leiden. Als in de dagen van Camus en Sartre gaat het om de vraag waar je staat, als het erop aankomt.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Jonker’
«Weergaloos vermogen zich in te houden.» – Nicolaas Porter
Over ‘Rood en wit met blauw’ van Barney Agerbeek in De Ware Tijd Literair, 27 juni 2015:
In de gedichten is sprake van een zeldzaam subtiel vermogen de wereld vanuit verschillende perspectieven te beschrijven. Daarbij gaat het om uiterlijke en innerlijke perspectieven die inleefbaar en herkenbaar worden door zijn weergaloos vermogen zich in te houden. In deze gedichten staat geen woord te veel of te weinig. Alles lijkt op zijn plek te staan alsof er geen andere mogelijkheid bestaat dan die waarvoor Agerbeek heeft gekozen. Dat gegeven knoopt aan bij de vraag die de dichter oproept: wordt het leven door het lot beschikt of moet je juist krachtig streven naar de vormgeving van het eigen lot? (…) Eigenzinnige poëzie die overtuigt, ontroert en enthousiasme oproept.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Rood en wit met blauw’
Meer over Barney Agerbeek bij Uitgeverij In de Knipscheer
Els Launspach op radio met ‘Jonker’
Op maandag 29 juni 2015 is auteur Els Launspach gast in het boekenuur van 16.00 tot 17.00 uur in het programma ‘Kunst & Cultuur’ van Radio AmsterdamFM.
In het live-interview met Peter de Rijk en Bert van Galen komt haar zojuist verschenen roman Jonker uitgebreid ter sprake. Jonker gaat over een verzwegen geschiedenis, een familieconflict dat te maken heeft met de zogenaamde ‘politionele acties’ in het zich bevrijdende Indonesië. De vraag naar schuld en in hoeverre die schuldeloos zou kunnen zijn speelt in haar werk een rol. In de roman kaart Els Launspach ook de morele en emotionele kortzichtigheid aan van Nederlandse politici in de jaren veertig. Els Launspach maakte aanvankelijk naam met scenario’s voor televisie en met jeugdromans. In 2008 debuteerde zij met de historische roman Messire over Richard III van Shakespeare. Jonker is haar tweede roman voor volwassenen.
Luister hier naar de uitzending
Kijk hier naar video
Meer over ‘Jonker’
«Heel aparte poëzie.» – André Oyen
Over ‘Rood en wit met blauw’ van Barney Agerbeek op Iedereenleest.be, 13 juni 2015:
(…) De Indonesische ‘roots’ van de dichter komen in verschillende gedichten duidelijk naar voren en dat merk je voornamelijk in een gedicht als ‘Nooit nerimo, altijd greng’, waarin nerimo staat voor ‘het lot laten beschikken’ en greng voor ‘krachtig nastreven.’ De dichter vraagt zich af waar dat streven goed voor is en of het niet goed zou zijn af en toe het lot te laten beslissen. Is dat niet een gedachte, waar iedereen in zijn leven wel eens mee te maken krijgt? Ook in het gedicht ‘Een koud vermogen’ kijkt de dichter naar een koopman, die in Rotterdam – de stad waar Agerbeek een gedeelte van zijn jeugd woonde – langs de kade slentert en herinneringen heeft aan de tijd dat hij in een bedrijf de baas was. Hoe zwaar valt het hem nu immers om als een ontheemde langs de kranen en kades te moeten zwerven, terwijl zijn status niets meer voorstelt. Agerbeek toont compassie met deze figuur en troost hem bijna, door hem in zijn waarde te laten. (…) Rood en wit met blauw is een prachtig vormgegeven bundel … waar je regelmatig naar terug grijpt om er diepzinnigheid en genegenheid in terug te vinden. Er staan ook twee korte verhaaltjes in dit gedeelte van de bundel, ‘Daar houd ik mij aan’ en ‘Ezelsbrug’, die de indruk van een verhalend geheel nog versterken.
Lees hier en hier de recensie
Meer over Rood en wit met blauw
«Agerbeek en Launspach met Lo A Njoe.» – Klaas de Groot
Over ‘Rood en wit met blauw’, ‘Jonker’ en ‘Mijn lief mijn leed’ op Caraïbisch Uitzicht, juni 2015:
(…) In het oorspronkelijk manuscript van de roman Njai Inem (2014) van Barney Agerbeek stond ook een reeks gedichten. Die gedichten zijn nu als een aparte bundel Rood en wit met blauw uitgegeven. (…) Met zijn roman plaatste Agerbeek zich al duidelijk binnen de groep ‘Indische’ auteurs. De dichtbundel doet dat eens te meer. Het eerste deel ‘Rood en wit’ is het Indische deel en ‘Blauw’ het Nederlandse. (…) De gedichten van Agerbeek moeten, zoals hijzelf opmerkte, gelezen worden als de neerslag van een nomadisch levensgevoel, en het besef in twee werelden te leven.
Via het voormalige Nederlands-Indië komen we bij de tweede auteur van de middag: Els Launspach. Jonker gaat ook over een verzwegen geschiedenis, een familieconflict dat te maken heeft met de zogenaamde ‘politionele acties’ in het zich bevrijdende Indonesië. (…) De vraag naar schuld en in hoeverre die schuldeloos zou kunnen zijn speelt in haar werk een rol. (…) In de roman Jonker heeft zij het ook over de morele en emotionele kortzichtigheid van Nederlandse politici in de jaren veertig. Ze las een fragment voor over een roeitocht van hoofdpersoon Jonker Duivendal waarin ontspanning en spanning vlak naast elkaar kwamen te liggen in een mooi ritme.
(…) Clyde Lo A Njoe, beeldend kunstenaar met internationale reputatie introduceerde zijn vierde poëziepublicatie, zijn tweede bij In de Knipscheer. (…) De gedichten van Mijn lief mijn leed pasten deze middag mooi tussen die van Agerbeek en het proza van Launspach in. Lo A Njoe vertelt ook in deze gedichten, de titel zegt het al: het gaat om liefde en leed. (…) Het gaat de dichter om het substantieel zijn en het zich blootgeven in zijn werk. (…) Tenslotte las Lo A Njoe vier gedichten voor en dat is altijd een belevenis. Het is een ritmisch en melodieus avontuur, die voordracht. (…)
Lees hier hier het hele verslag van de presentatie op 17 mei 2015
Meer over ‘Rood en wit met blauw’
Meer over ‘Jonker’
Meer over ‘Mijn lief mijn leed’
«Verrassend goede gedichtenbundel» – Karel Wasch
Over ‘Rood en wit met blauw’ van Barney Agerbeek op Poëzie-Leestafel, 1 juni 2015:
De bundel van Agerbeek is in twee hoofdmoten verdeeld. In ‘Rood staan’ mooie gedichten over de Indische wereld – Agerbeek komt uit Indonesië – in ‘Wit met Blauw’ treffen we fraais aan over Holland en de avonturen met kunst van Agerbeek. In ‘Blauwe Zon,’ het lange gedicht van maar liefst 15 blz., zien we het dubbelleven van de planter beschreven en van zijn njai. De njai, afhankelijk van de planter, mag haar gevoelens niet laten kennen, maar ze heeft ze wel. Ze wordt als een lam ter slachtbank gevoerd, maar in haar binnenste raast het (vulkanische-) vuur van opstand, dat niet naar buiten kan. En Agerbeek legt – terecht – een verband met de actualiteit. De slavernij is nog niet uitgeroeid! […] ‘Lentepolder’ is een vrolijk gedicht dat aan Marsman doet denken. Met een kleine steek naar het (gereformeerde-) geloof. Agerbeek woont in Bible Belt. De jubelstemming over de natuur in een polderlandschap, dat kan alleen in Holland. […] Wat een sterke gedichten! Agerbeeks toon is ingetogen maar trefzeker. Na Agerbeeks twee boeken Schaduw van schijn, en Njai Inem een verrassend goede gedichtenbundel van deze schrijver, die in twee werelden thuis is.
Lees hier de recensie
Meer over Rood en wit met blauw
Barney Agerbeek over ‘Rood en wit met blauw’ op Amsterdam FM-Radio
Over ‘Rood en wit met blauw’ van Barney Agerbeek op Amsterdam FM-Radio, 1 juni 2015:
De gedichtenbundel Rood en wit met blauw toont het dubbelleven van de schrijver en dichter Barney Agerbeek. Hij woont in Nederland en verblijft, zo vaak als het kan, in zijn land van herkomst: Indonesië. Barney Agerbeek (1948) werd geboren in Surabaya en vertrok in 1952 met zijn ouders naar Nederland. Tijdens zijn lange, internationale bankloopbaan woonde en werkte hij van 1990 tot en met 1994 in Jakarta. Sindsdien bezoekt hij Indonesië vrijwel jaarlijks. In 2013 debuteerde hij bij Uitgeverij In de Knipscheer met de verhalenbundel Schaduw van schijn, in 2014 gevolgd door de roman Njai Inem, met welke laatste roman de dichtbundel een soort van tweeluik vormt. In het interview met Peter de Rijk komen deze drie boeken ter sprake. Het boekenuur in het programma Kunst & Cultuur op Amsterdam FM-Radio wordt op maandagen live vanuit de OBA (Openbare Bibliotheek Amsterdam) uitgezonden tussen 16.00 en 17.00 uur.
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘Rood en wit met blauw’
Glenn Pennock op 21 juni 2015 op Gitaarfestival Enkhuizen
Op zondag 21 juni 2015 wordt de festivalweek van Stichting de Gitaarsalon afgesloten met het Gitaarfestival Enkhuizen met maar liefst 200 gitaristen op verschillende locaties in het Buiten- en Binnenmuseum waar de bezoeker kan genieten van tango, flamenco, klassiek, jazz, singer-songwriter, fingerstyle en blues. Zowel solisten, kleine formaties maar ook 5 gitaarorkesten. Met deze brede opzet en de prachtige achtergrond van het Zuiderzeemuseum viert de Gitaarsalon voor het 4de achtereenvolgende jaar het ultieme gitaarfeestje voor de echte gitaar- en muziekliefhebber. Glenn Pennock sluit op 21 juni het festival af. Glenn Pennock is, behalve gitarist, romanschrijver, schilder/tekenaar en designer. Op het Gitaarfestival Enkhuizen speelt hij delen van The Watery, zijn suite voor akoestische baritongitaar. Het stuk toont expliciet zijn stijl als samenkomst van klassieke, jazzy en Zuid-Amerikaanse invloeden. Pennock transformeert zijn baritongitaar naar eigen inzicht tot een nieuw instrument: gestemd in kwinten, en bovendien op de door Mozart en Bach geliefde A in 432 Hz dat een lyrischer karakter kent met meer aanwezige, hoorbare boventonen. Ook speelt hij op een eigen ontworpen set snaren die de baritongitaar beter laat resoneren voor een groter dynamisch bereik. Glenn Pennock studeerde klassiek gitaar aan het conservatorium van Amsterdam; modern gitaar aan het Conservatório Dramático e Musical de São Paulo en elektrisch gitaar op Berklee College of Music in the U.S.A. Hij toerde tot en met 2007 tien jaar lang solo achtereen in de U.S.A.
Meer over het Gitaarfestival Enkhuizen
Meer over Glenn Pennock bij Uitgeverij In de Knipscheer
Klik hier voor het menu van de tag en luister o.a. naar Slippery en Emotion van Joe (Glenn Pennock) in ‘Als gitaren schreeuwen’
Kijk hier naar Could it be love? van Joe (Glenn Pennock) in ‘Als in gangen en stegen’
Klik hier voor de andere nummers I remember you en Rachel van Joe (Glenn Pennock) in ‘Als in gangen en stegen’
In het beoogde derde en laatste deel in deze novellenreeks speelt de hoofdfiguur Joe ergens op een feest in een kelder Crosstown Traffic van Jimi Hendrix. Luister hier alvast naar wat vingeroefeningen van Glenn Pennock voor de latere recording bij die nog te verschijnen novelle.
Kijk hier naar een voorproef van The Watery