«Debuutroman een must read voor deze zomer.»

Over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’ van Johnny Laporte in Moesson, juli –augustus 2024:

(…) ‘Never judge a book by its cover, of titel in dit geval. Weer een boek over het Indisch zwijgen, er zijn er al zoveel. Als je wel eens op Indische Facebookgroepen hebt gekeken merk je dat de Indo’s helemaal niet zo zwijgzaam zijn, maar dat is een andere discussie. De titel van het boek slaat niet op de inhoud, gelukkig, maar op Johnny Laporte (71) schrijver van’ Zwijgen zweeg gezwegen’, zijn debuutroman en een must read voor deze zomer.’ (…) Lees het hele interview met Johnny in het dubbeldikke zomernummer ‘Indisch in Nederland’ ( zomereditie)!

Zie Moessonen hier
Meer over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’
Meer over Johnny Laporte bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Realistische familiegeschiedenis over generaties Indisch-zijn wordt spannend misdaadverhaal.»

Over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’ van Johnny Laporte voor Biblion, 4 juli 2024:

Een roman over Indische Nederlanders in drie episodes. Het boek begint als een realistische familiegeschiedenis over generaties Indisch-zijn en de ‘repatriëring’. Het verhaal vertelt over Indische Nederlanders die met trauma het voormalige Nederlands-Indië ontvlucht zijn en aan de poort staan van een nieuw ongewis leven. Liefdesgeschiedenissen, verboden liefde, jaloezie, vreemdgaan, een buitenechtelijk kind, weemoed, verdriet en vriendschap passeren de revue. Gaandeweg ontwikkelt de roman zich tot een misdaadverhaal met thrillerelementen. De diverse verhaallijnen lopen door elkaar en de spanning neemt toe bij de passages waar goena-goena en de stille kracht hun rol in het verhaal opeisen. Met spanning en enigszins gedragen geschreven. Geschikt voor een brede tot literaire lezersgroep. Jonny Laporte (Medan, 1952) is gitarist. Hij werd in 1952 in Indonesië geboren als John Rijken. Zijn familie emigreerde in 1958 naar Nederland en vestigde zich in Haarlem-Noord. ‘Zwijgen zweeg gezwegen’ is zijn debuutroman.

Meer over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’
Meer over Johnny Laporte bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Wonderlijke samensmelting tussen autobiografie en roman met veel humor en lichtheid.» – Herman Veenhof

Over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’ van Johnny Laporte in Nederlands Dagblad, 22 december 2023:

Op je 71ste debuteren met een soloalbum en een boek: de langspeelplaat That’s Me, en de roman Zwijgen Zweeg Gezwegen. Dat presteert Johnny Laporte. En natuurlijk zit daar een verhaal achter. Meerdere zelfs. Bij hem geldt: zwijgen is zilver, spreken is goud. (…) Dat boek is dik, bijna vijfhonderd bladzijden. Het is een gelaagd verhaal met als overkoepelend thema het zwijgen. Dat geldt voor de Indische Nederlanders van wie Laporte een telg is. Het geldt ook voor de maffiose wereld, waar het familieverhaal op uitloopt. De familie leefde in Medan, de hoofdstad van het eiland Sumatra. John werd daar in 1952 geboren. (…) Op zijn zesde verhuisde het gezin naar Nederland. (…) Het gezin was zwaar geteisterd. De oorlog, de jappenkampen, de bersiap (het geweld van revolutionaire jongeren tegen vooral Nederlanders en indo’s) en de politionele acties hadden voor een diep trauma gezorgd. (…) De Indische gezelligheid, met vooral veel muziek en altijd lekker eten, heeft een donkere kant: het totale zwijgen over trauma’s en taboes. (…) De Indisch-Nederlandse familie raakt verzeild in een Italiaans complot waarbij boeven en foute priesters een grote rol spelen. (…)  Maar in de wonderlijke samensmelting tussen autobiografie en roman zit ook veel humor en lichtheid. (…)
Ga voor het hele artikel naar website www.nd.nl en tik zoekwoord in.
Meer
Meer over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’
Meer over Johnny Laporte bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een aangename verrassing tussen de usual suspects in thrillerland.» – Rob van Scheers

Over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’ van Johnny Laporte in De Volkskrant, 16 december 2023:

In de schaduw van alle boekengeweld van Grote Namen (als Terry Hayes en Robert Galbraith) verscheen er zojuist ook een heuse surprise: ‘Zwijgen zweeg gezwegen’, het debuut van Johnny Laporte, In de muziekwereld staat Johnny Laporte (Medan, Sumatra; 1952) bekend als een indorocker van het eerste uur, de gitarist van de Oscar Benton Blues Band en Barrelhouse. Je verwacht het misschien niet een-twee-drie, maar Johnny Laporte blijkt ook heel aardig te kunnen schrijven. Ik althans werd door de toon en het timbre aangenaam verrast. In zijn als ‘een roman in drie delen’ aangekondigde uitgave volgen we de jonge hoofdpersoon Joachim Broekhuis, die samen met zijn Nederlandse moeder Anna halsoverkop hun rubberplantage in Sumatra heeft moeten verlaten. (…) Moeder, zoon en het kindermeisje Fietje komen uiteindelijk terecht in Wassenaar. Daar (…) worden op pagina 117 drie kisten met hun achtergebleven spullen uit Nederlands-Indië bezorgd. Anna ruikt onraad. En dat kan goed kloppen want in de kisten zitten onder meer een aantal onthoofde wajangpoppen. (…)  Goenagoena. In haar bijgeloof krijgt Anna prompt een visioen van een vrouwelijk skelet in een blauwe jurk en met zwarte lokken dat uit de geopende kist omhoogstijgt. ‘Een krijtwit gezicht, bijna lichtgevend… statig en ernstig, verdrietig tegelijk.’ En dat is nog maar het begin van alle onheil. Zo verschuift het verhaal – dat begon als een familiekroniek – richting een bovennatuurlijke thriller en onderhoudend is het ook. Ik zal niet zeggen dat we nu de nieuwe Louis Couperus hebben ontdekt, maar echo’s van ‘De stille kracht’ zijn hier toch luid en duidelijk hoorbaar. (…) Met zo veel blockbusters in de schappen van de gekende Grote Namen zal ‘Zwijgen zweeg gezwegen’ de Bestseller 60 van de CPNB waarschijnlijk niet halen, maar een lekker obscuur cultproject blijft het.
Lees hier de recensie ‘Met Zwijgen zweeg gezwegen schreef debutant Johnny Laporte een lekkere cultthriller’
Meer over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’
Meer over Johnny Laporte bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een Indische familiekroniek die overgaat in een Italiaanse maffiathriller.» – Peter Bruyn

Over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’ van Johnny Laporte in Haarlems Dagblad, 15 november 2023:

(…) Johnny Laporte speelt inmiddels een halve eeuw ‘leadguitar’ bij Barrelhouse, misschien wel de beste bluesgroep van Nederland. (…) Daarnaast was hij nauw betrokken bij de comeback van Oscar Benton, de in 2020 overleden Haarlemse blueszanger. (…)  Daarna maakte Laporte tijd voor zijn bijna vijfhonderd bladzijden omvattende literaire debuut ’Zwijgen zweeg gezwegen’: (…) een labyrint aan verhaallijnen en intriges die naarmate het boek vordert steeds fantastischer worden. (…) John, in 1952 geboren in Medan op Sumatra, komt in 1958 met zijn ouders, broers en zus naar Haarlem-Noord, waar hij zijn jeugd doorbrengt. Vader overlijdt na twee jaar. Hij kan niet tegen het Nederlandse klimaat. Voor veel Indische Nederlanders die in de jaren veertig en vijftig naar Holland kwamen geldt dat ze hier een warme ontvangst verwachtten. Maar dat was zelden het geval. Dat gold ook voor mijn ouders. Ze hadden oorlog en geweld in Indië overleefd, waren getraumatiseerd, maar zwegen daarover. Praten over het verleden was taboe. Ze wilden zich zo snel mogelijk aanpassen. (…) Uiteraard spookt ook de ‘goena-goena’, de Indische magie, door het boek. ‘‘Mijn moeder wilde het daar nooit over hebben, maar mijn tante vertelde die verhalen graag. Ik smulde daarvan. Indonesië bestaat uit verhalen…”

Lees hier of hier verder
Meer over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’
Meer over Johnny Laporte bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Het komt hard binnen als je je geschiedenis vindt op het beeldscherm.»

Cornelis Le MairOver o.a. ‘Snijden & stikken’ van Yvon Muskita in Postcast van Meraki Theaterproducties, 13 september 2020:
Postcast is een podcast waarin Elise Doll en de theatermakers Silas Neumann en Nikki Manuputty in gesprek gaan met wisselende gasten over brieven van Indische Nederlanders en Molukkers over of uit de Tweede Wereldoorlog, de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog en repatriëring. In de tweede aflevering van Postcast gaan Elise en Nikki op zoek naar verhalen over het leven van krijgsgevangenen op Japanse Helleschepen. Ze spreken met filmmaker Kees Maaswinkel en schrijfster Yvon Muskita over helse reizen naar helse eindbestemmingen. Inzichten in wat was, de geschiedenis van (voor)ouders, maken emoties los. Overleven in de hel, een combinatie van geluk en de kunst je gedachten te verplaatsen naar een andere wereld. De kracht van hoop maakt dat ‘de geest overwint’. Yvon Muskita ‘becommentarieert’ haar roman ‘Snijden & stikken’ uit 2008 met recente emotionele ervaringen (het overlijden van haar moeder en inzicht over de positie van haar grootvader, die model staat voor de kleermaker Boeg in de roman): “Ik voelde me nooit zo’n Molukse.” (…) “Het komt hard binnen als je je geschiedenis vindt op het beeldscherm.” (…) “Als je jong bent weet je niet dat het betrekking heeft op het kolonialisme.” (…)
De podcastserie vormt het vooronderzoek voor theatervoorstelling Rumah Saya (Mijn Thuis) die in 2021 in première gaat.
Kijk hier naar de aflevering op YouTube (Yvon Muskia in het eerste gedeelte)
Meer over ‘Snijden & stikken’

«Pijnlijk verleden met begrip en warmte blootgelegd.» – André Oyen

Omslag_Buitenbeentjes_HR.inddOver ‘Buitenbeentjes’ van Janny de Heer op Ansiel, 17 juli 2017:
Dat de honger naar kennis over het koloniaal verleden ook in Nederland steeds toeneemt bewijst het overrompelende succes van ‘De tolk van Java’ van Alfred Birney. Het is normaal dat een jonge generatie zich wil informeren over het verleden, over een tijd waarover de ouderen soms liever niet spreken. Eén van de schrijvers die heel professioneel en door grondige research regelmatig een blik op het verleden gunt is Janny de Heer. (…) ‘Buitenbeentjes’ is een mooi uitgegeven boek waarin de schrijver met heel veel respect verhalen van vóór, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog in voormalig Nederlands-Indië optekent en ze tot een boeiend en aangrijpend geheel verweeft. De verhalen uit ‘Buitenbeentjes’ tonen heel veel gelijkenis met die van de asielzoekers, de vluchtelingen die nu in ons land komen en ook van nul af aan moeten herbeginnen en ook niet altijd op veel sympathie kunnen rekenen. Janny de Heer is een geroutineerde schrijfster die met heel veel vakkennis maar ook met begrip en warmte een stuk pijnlijk verleden blootlegt uit de Bersiap-periode (1945-1949).
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Buitenbeentjes’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De verhalen verdienen het te worden gehoord.» – Dr. Harry Poeze

Omslag_Buitenbeentjes_HR.inddOver ‘Buitenbeentjes’ van Janny de Heer voor NBD | Biblion, 19 juni 2017:
(…) Tien levensverhalen van Indische Nederlanders, geboren tussen 1920 en 1950, vertellen over hun idyllische jaren in de Gordel van Smaragd, tot de invasie van het Japanse leger in 1942. Internering onder steeds slechtere omstandigheden volgde. Na de Japanse capitulatie in 1945 volgde geen bevrijding, maar het geweld van de Indonesische Revolutie. De meeste Nederlanders vertrokken voor 1950, en zij die bleven, werden in 1957 uitgezet. De ontvangst in Nederland van de meestal volkomen berooide en psychisch getekende Indische Nederlanders was kil en zuinig. De selectie van personen is breed, met een overwicht aan marine-achtergrond. (…) De verhalen zijn (…) altijd toch weer anders en verdienen het te worden gehoord.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Buitenbeentjes’

«Meedogenloos en humoristisch beschrijft hij Nederland in al zijn groot- en kleinheid.» – Meike Grol

Over Een land met gesloten deuren van Tjalie Robinson op Indsich3.0, 1 november 2012:
Opnieuw kunnen we met de scherpe blik van Tjalie naar Nederland kijken. Maar hoe geestig en scherp ook, de heimwee snijdt je door je ziel. (…) Als je wilt weten hoe veel Indische Nederlanders zich destijds gevoeld moeten hebben, lees dan zeker dit boek. De rake observaties zijn nog steeds actueel en het is heerlijk hoe de tekst doorspekt is met Indische termen op plekken waar je ze niet direct verwacht, zoals wanneer Tjalie ‘Joris en de tokeh’ gebeeldhouwd ziet in een Leidse kerk of spreekt over ‘pasar malams aan zee’ en ‘kleine warongs waar je alleen chocola en ijs kunt kopen.’ En zeker ook als je Nederland eens vanuit een ander, nog altijd verrassend perspectief wilt zien.

Lees hier de recensie of op de site van Indisch3.0