«De Duitsers verraden niet; je leert het meest van pijnlijke ervaringen.»

Over Ernst Jansz met ‘Een liefdeslied’ in De verwondering (KRO NCRV), 29 december 2024:

Ernst Jansz was zanger/pianist van de band Doe Maar. Nadat ze stopten, ging hij boeken en luisterliedjes schrijven, onder andere over het opmerkelijke levensverhaal van zijn ouders. Ernst was ontzettend loyaal naar zijn vader, maar na zijn dood vond Ernst een brief waarin stond dat zijn vader zich in de steek gelaten voelde door zijn zoon. Dit had een enorme impact op het leven van Ernst. Hij durfde geen relaties aan te gaan om mensen niet teleur te stellen. Therapie heeft hem geholpen en nu doet hij elke dag oefeningen in dankbaarheid. Door jezelf te accepteren en van jezelf te houden, leg je de basis voor een betere samenleving. De presentatie was in handen van Annemiek Schrijver. Deze uitzending van het programma De verwondering met de titel Ernst Jansz werd uitgezonden op zondag 29 december 2024 door KRO-NCRV.

Kijk hier naar het televisiegesprek
Meer over ‘Een liefdeslied’
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer

«* * * * * Magistraal liefdesverhaal grijpt de lezer regelmatig naar de strot.» – Herman Veenhof

Over ‘Een liefdeslied’ van Ernst Jansz in Nederlands Dagblad, 15 november 2024:

(…) Ernst Jansz kon zijn moeder Jopie in 1985 nog uitgebreid interviewen; met de honderden brieven had hij het materiaal voor een persoonlijke documentaire, die de lezer regelmatig naar de strot grijpt. Het ‘magistrale liefdesverhaal’ is te horen op een cd met zestien nieuwe liedjes en te lezen in een boek met ontroerende brieven en de door elkaar heen dansende levensstijl van drie prachtige mensen, [waaronder] de vader, als Indo te westers voor zijn moederland en te oosters voor zijn nieuwe vaderland; die zijn idealen maatschappelijk in rook ziet opgaan, maar zich vastklampt aan gezin en morele hoogstaandheid, totdat het virus van oorlog, cel en kamp hem velt. (…) Jopie en Rudi trouwen op 18 december 1940. Korporaal Jansz en zijn luchtafweerbatterij hebben 35 Duitse vliegtuigen neergehaald en maanden in krijgsgevangenschap  doorgebracht. Jopie en hij gaan in het verzet; blaadjes verspreiden, deelnemen aan knok- en hulpploegen, in steeds meer netwerken. Dat gaat fout, door verraad. Jopie bivakkeert weken in het ‘Oranjehotel’ in Scheveningen, Rudi is een grotere vis, wordt verhoord en tot pulp geslagen, gaat vanaf de Weteringschans naar kamp Amersfoort. (…) In het boek houdt Ernst Jansz zich zorgvuldig uit beeld. Hij schrijft bindteksten tussen de brieven van zijn ouders, hun dialogen en de verhalen van zijn moeder. In de zestien liedjes komt hij zelf aan het woord; alle aspecten van de liefdesgeschiedenis van zijn ouders krijgen hun plaats. Maar het houdt ook iets lichtvoetigs, met mooie koortjes en heerlijke baslijntjes in bijvoorbeeld ‘Er is een lied geschreven.’ En de liefde overwint die geschiedenis. De oorlog en de bloedige wording van Indonesië verwonden de relatie tussen Jopie en Rudi wel, maar het eindigt hand in hand, de ondergaande zon tegemoet. (…)

Lees hier het artikel ‘Liefde is sterker dan oorlog ‘ door zoekwoord in te tikken op www.nd.nl ; wie het artikel wil lezen, krijgt toegang op de site door het achterlaten van een mailadres, of hier het het artikel ‘Liefde is sterker dan oorlog ‘
Meer over ‘Een liefdeslied’
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer

«‘Een liefdeslied’ voor Nederlands erfgoed.» – Marco Aarden

Over ‘Een liefdeslied’ van Ernst Jansz op Soundz, 6 november 2024:

Ernst Jansz, bekend van de iconische band Doe Maar, keert terug met zijn nieuwe album ‘Een liefdeslied’. Na twee singles neemt Jansz luisteraars mee op een ontroerende muzikale reis door de liefdesgeschiedenis van zijn ouders. Het album vertelt het verhaal van de ontmoeting tussen een Indische student en een straatarm Amsterdams meisje in een danstent aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog. Tot mei 2025 zal Jansz langs de theaters in Nederland toeren, waar alle nummers van het album tot leven komen. (…) Dit boek vertelt het fenomenale liefdesverhaal van Rudi en Jopie, de ouders van Jansz. Tijdens het schrijven van het boek ontstonden 13 nieuwe liedjes, waarvan sommige op een wonderlijke manier ook relevant zijn voor de huidige tijd. (…) Jansz benadrukt het belang van liefdesverhalen, vooral in tijden van duisternis, omdat ze ons hoop en kracht geven. (…) Het is Ernst Jansz’ bijdrage aan ons collectieve begrip van liefde en verleden.

Bron
Meer over ‘Een liefdeslied’
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Het is prachtig. » – Hijlco Span

Over ‘Een liefdeslied’ van Ernst Jansz in Volgspot, 19 oktober 2024:

(…)  ‘Een liefdeslied’ van Ernst Jansz vertelt een bijzonder liefdesverhaal. Extra bijzonder: het is de liefdesgeschiedenis van zijn eigen ouders. Zijn vader was een Indische student en zijn moeder een arm meisje uit Amsterdam. In een danstent ontmoeten de twee elkaar. En deze ontmoeting vormt de start van een uniek verhaal. (…) n“Je vindt het belangrijk om in je liedjes en je boek persoonlijk te zijn, het is materiaal dat direct terug te voeren is op je eigen leven. Het is prachtig.” (…)

Volgspot is een programma van KRO-NCRV uitgezonden op NPO Radio 5.

Luister hier naar het gesprek
Meer over ‘Een liefdeslied’
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Weemoedig makende romantische tijd eerlijk en helder beschreven.» – Ezra de Haan

VoorplatNeerkant-75Over ‘De Neerkant’ van Ernst Jansz op Caraïbisch Uitzicht, 7 maart 2018:
Een dubbeltalent heeft het niet makkelijk. Waarmee hij ooit beroemd is geworden, zal zijn andere talent in de schaduw zetten. Ernst Jansz is muzikant én schrijver. (…) Dat Ernst Jansz meerdere boeken heeft geschreven is, verbazingwekkend genoeg, minder bekend. (…) Nu is De Neerkant uit. Wederom een boek dat van muziek is voorzien, net zoals zijn voorgangers. (…) Als in gesprek met de lezer schrijft hij ‘Het is gebeurd. Ik ben weer gaan schrijven.’ Alsof het buiten hem om gaat. Alsof het een ongelukje is. Daarna neemt hij zichzelf in de maling door de reacties van vrienden en zijn zus neer te pennen. ‘Toch niet weer over het verleden. Toch niet weer al die meisjes.’ (…) In hoofdstuk drie worden ook foto’s tot de roman toegelaten. Even lijkt het boek op een traditionele autobiografie. Al is het er dan wel een met een literaire toon… Dagboekfragmenten vullen de op melancholieke toon geschreven eerste anderhalve pagina. Direct stap je de zeventiger jaren binnen, het kleine wereldje van popmuzikanten en hun passie voor muziek en de hoop op een andere, betere wereld. (…) ‘Herinneringen zijn hersenschimmen,’ betoogt Jansz tegen het einde van de roman. ‘De waarheid bestaat niet. De werkelijkheid wel, maar die is voor iedereen anders.’ De werkelijkheid van Ernst Jansz is voor mij als lezer genoeg.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De Neerkant’

«Unieke kijk-, luister- en leeservaring!» – André Oyen

VoorplatNeerkant-75Over ‘De Neerkant’ van Ernst Jansz op Ansiel, 4 februari 2018:
(…) De titel verwijst naar Neerkant in Noord Brabant, de plaats waar de muzikale carrière van de toekomstige Doe Maar toetsenist begint. Samen met zijn vrienden van CCC Inc. begint Jansz een commune. Het is de hippietijd en de zeven langharige mannen verhuizen met vrouwen en kinderen uit Amsterdam naar de Peel. Als na een paar jaar de commune uit elkaar valt en iedereen terugkeert naar het Westen, blijft Jansz achter in Neerkant. (…) De carrière van Jansz verloopt voorspoedig en er komt zelfs een moment dat de band waarin hij speelt aankondigt te gaan stoppen wegens te veel succes. Dat is nog eens stoppen op je hoogtepunt. Ondertussen heeft Doe Maar een doorstart gemaakt en is Jansz regelmatig te zien met de drie vrienden van weleer. Hetzelfde geldt eigenlijk voor CCC Inc. De band is nooit officieel opgeheven en de band ging op tournee om het vijftigjarig bestaan te vieren. Het boek met zijn prachtige hippe cover, kronieken en herinneringen en de achttien nummers in het album met diverse invloeden, variërend van country, folk, Americana en zelfs zijn eigen Indische roots zorgen toch wel voor een unieke kijk-, luister- en leeservaring!
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘De Neerkant’

«Een surrealistische queeste naar de oerbron van muzikaal meesterschap.» – Jan van Bergen en Henegouwen

Over ‘Als gitaren schreeuwen’ van Glenn Pennock voor NBD Biblion, 24 januari 2012:
Deze roman is een surrealistische queeste naar de oerbron van muzikaal meesterschap en waarin bijna alle thema’s van de rock ‘n’ roll langs komen: verlichting, seks, geweld, (Indische) familieverbanden en onbereikbare liefde. Onderweg schieten overledenen (ondermeer zijn gitaarhelden Hendrix, Healy en Harrison) te hulp. Door met je smartphone een tag te scannen op het stofomslag is de muziek van deze helden te beluisteren. Een roman waarin wordt geschakeld tussen droom en werkelijkheid. De stijl is helder en bevat veel dialoog. Roman voor een publiek dat van boeken over popmuziek en levenskunst houdt.

Lees hier de recensie

Meer over deze novelle