«Rob Verschuren kijkt over grenzen en culturen. Het is een wijde blik, die ieders denken kan verruimen.»

Over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ van Rob Verschuren op Literair Nederland, 8 oktober 2024:

(…) Rob Verschuren (geb. 1953, woonachtig in Vietnam) is pas op late leeftijd gedebuteerd. Hij heeft korte verhalen gepubliceerd in de literaire tijdschriften Tirade en Extaze (inmiddels ter ziele) en schrijft regelmatig mooie blogs voor Elders Literair die gewoon gratis online toegankelijk zijn. Verschuren heeft vier romans op zijn naam staan en deze uitgave is zijn derde verhalenbundel. Van de tien verhalen in deze bundel zijn er vier eerder verschenen in de genoemde tijdschriften en in een boekenweekeditie ‘Zin en Waanzin’ uit 2015. Zin en waanzin zijn ook thema’s in de verhalen in zijn nieuwe verhalenbundel. (…) In het langste verhaal, ‘De stem van de Roos’, wordt deze worsteling met waarheid, waanzin en onbegrip vormgegeven door Basel Lund die bij zijn ontslag uit de gevangenis een vreemde Jeroen Boschachtige stoet voorbij ziet komen. Hij kijkt naar de optocht ‘met een fascinatie die alles wil begrijpen’, maar het is ‘alsof het vermogen om te denken hem ontglipte’. Gevangen door de blik van de beenloze voorganger Chokhamela die zich verplaatst op een plank met wieltjes kan hij niet anders dan zich bij de groep aansluiten. Basel is dichter. Hij weet weinig ‘van de dingen van de wereld, maar alles van de zaken van het hart.’ (…) De weerbarstige werkelijkheid is soms pijnlijk, vaak bizar, maar de personages wekken ook sympathie door hun kwetsbaarheid en door een soort onverschrokken en uitgesproken onbevangenheid die hen siert. Het zijn mensen wier ziel het daglicht kan verdragen. Dat geldt voor Hai uit China, de schilder die het portret van zijn vrouw in ‘De Abrikozenzomer’ na haar overlijden nóg mooier wil maken. (…) De bundel heeft een citaat van de Russische schrijver Isaak Babel meegekregen. ‘ […] alleen de wijze scheurt de sluier van het bestaan aan flarden met gelach.’ Dat is precies wat Verschuren zijn personages in de verhalen in deze bundel laat doen, met de nodige humor en in een verzorgde en poëtische stijl. (…)In zijn verhalen toont hij zich een schrijver die over grenzen en culturen kijkt. Het is een wijde blik, die ieders denken kan verruimen.

Lees hier de recensie
Meer over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

Eriek Verpale – Een meisje uit Odessa. Verhalen

90-6265-029-5-75Eriek Verpale
Een meisje uit Odessa. Verhalen

België
Paperback, 128 blz., € 13,50
Eerste druk 1979
ISBN 90-6265-029-5
Rechtstreeks bij uitgever

De Vlaamse auteur Eriek Verpale werd geboren in 1952 in Zelzate. Hij studeerde een tijdlang Slavistiek en is een kenner (en vertaler) van de Jiddisje literatuur – twee gegevens waarvan in Een meisje uit Odessa, zijn prozadebuut, de sporen terug te vinden zijn. Zelf noemt hij als zijn inspiratoren o.m. Franz Kafka, Isaak Babel, Josef Hen en Bruno Schulz, maar ook bij voorbeeld de ‘Chassidische Vertellingen’ van Martin Buber.
Een meisje uit Odessa bevat één novelle en zevenentwintig, vaak zeer korte, verhalen een genre dat in de Vlaamse literatuur in het geheel niet, en in de Nederlandse nauwelijks beoefend wordt. Verpale roept in zijn proza een geheel eigen wereld op, die hij – met weglating van voorgeschiedenis en decor, van ruimtelijke situering en tijdsbepaling – door een groot, beeldend gevoel voor sfeer (wantrouwen, angst, onrust) en een zeer secure vormgeving pijnlijk herkenbaar weet te maken. Zelf zegt hij: ‘Mijn schrijven is eigenlijk niets anders dan een poging de onrust in zo veilig mogelijke banen te leiden.’

Eriek Verpale was mede-hoofdredacteur van het literaire tijdschrift Koebel, dat in 1975 onder de titel De Rabbi een speciale aflevering aan zijn verhalen wijdde. Behalve in Koebel verschenen verhalen uit Een meisje uit Odessa in o.m. Restant, Yang, Dietsche Warande & Belfort, Literair Akkoord en Nieuw Vlaams Tijdschrift. Verpale won twee keer de Ontmoetingsprijs van de Stichting Literaire Dagen in Eindhoven (in 1970 en 1972) en heeft twee dichtbundels gepubliceerd (Polder & Andere gedichten, Van Hyfte, 1975, en Voor een simpel ogenblik maar, Yang Poëzie Reeks, 1976).
Meer over Eriek Verpale