«Waar gebeurde geschiedenis per definitie beter dan fictie?» – Peter Lenssen

portret 9Peter Lenssen over bekentenisliteratuur in Het Parool, 8 juni 2018:
(…) Literatuur is geen geïsoleerde kunstvorm die los staat van maatschappelijke ontwikkelingen. Ik kan niet ontkennen dat in deze maffe tijd veel mensen zich te buiten gaan aan het tentoonstellen van persoonlijke ellende, publieke emotionele striptease en onbeschaamde egotripperij. Er is een heftige hang naar biechten in het openbaar, met de navel als epicentrum van de wereld. Men hongert naar leedvermaak om andermans ongerief, onheil en onbenul. En toch, het intrigeert me dat schrijvers massaal daarin meegaan. Wat is het dat zoveel auteurs drijft tot persoonlijke ontboezemingen die soms tenenkrommend confronterend, soms kinderlijk banaal, dan weer ontluisterend beschamend zijn? Behalve het behagen van op sensatie belust lezerspubliek dwingt niets ertoe. Je zou de betreffende auteur willen toeroepen dat hij of zij beter niet voor de spiegel gaat staan en zich zo te kijk zet. Je zou hem of haar in bescherming willen nemen. Doe dat niet. Dit moet je niet willen. (…)
Lees hier en hier verder
Meer columns
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Johan Polak leefde in een eindtijd, terwijl ik een nieuwe tijd zag gloren.» – Hans Plomp

Hans PlompRGB3N.a.v. de biografie J.B.W.P., het leven van Johan Polak van Koen Hilberdink halen Jan Siebelink en Hans Plomp in Argus herinneringen op aan deze legendarische uitgever, classicus en mecenas.

Hans Plomp (1944) over 1962, zijn periode met uitgever Johan Polak, in Argus [jrg. 1 nr.7], 30 mei 2017:
(…) Zijn vriendschap toonde Johan Polak op veel manieren. Hij vond woningen voor mij, kocht auto’s en schonk mij een maandelijkse toelage. Bovendien bedacht hij bijzonder moeilijke opdrachten voor mij, zoals het vertalen van ‘Language and Silence’, van de pessimistische filosoof George Steiner. Ook ‘Color of Darkness’ van James Purdy, schepper van een zwartgallig, genadeloos homo-erotisch universum, vertaalde ik in zijn opdracht. (…) Samen bezochten we George Steiner, Roland Holst en J.C. Bloem. (…) Intussen schreef ik aan mijn eerste roman ‘De ondertrouw’, een somber herenboek. Deze ging voornamelijk over mijn relatie met Johan. Ik las de nieuwe stukken steeds aan hem voor. Hij vond het erg goed, maar wilde het niet uitgeven. Hij zei: ‘Dan denkt iedereen dat het vriendjespolitiek is.’ Ik debuteerde in België bij Manteau, in de Vijfde Meridiaanreeks van Julien Weverbergh. (…) Duidelijk is de cynische invloed van Reve, Purdy en Heere Heeresma, een andere literaire vriend. Ik dweepte met Gustav Mahler, Hölderlin, Lautréamont. Mijn wereld was een duistere. (…) Daar kwam verandering in toen ik kennismaakte met leeftijdgenoten in de provobeweging. (…)
Lees hier ‘Bewonderaar van mijn ranke knapenlijf’ door Hans Plomp
Lees hier de auteursversie (‘Johan Polak, mecenas’) van het Argus-verhaal, inclusief een 7-tal alinea’s (met name over Gerard Reve) dat wegens ruimtegebrek geschrapt werd
Lees hier ‘Hoe Johan Polak mij bij de hand nam’ door Jan Siebelink
Lees meer over Hans Plomp in ‘Een levensschets van Hans Plomp’ door Peter de Rijk in ‘Dit is de beste aller tijden’