Over ‘Buitenbeentjes’ van Janny de Heer in Literat-uur op Amsterdam FM-Radio, 3 april 2017:
Na de oorlog werd in Nederland niet begrepen hoe verschrikkelijk het ook in Nederlands-Indië is geweest omdat de Tweede Wereldoorlog daar naadloos overging in de Bersiap-periode, de onafhankelijkheidsoorlog. (…) Iedereen die in Indonesië gezeten heeft is ongelooflijk door Nederland in de steek gelaten. Jouw boek had ook ‘schande’ kunnen heten. Het geeft stem aan hen die gezwegen hebben.
Luister hier naar de uitzending [klik ‘Beluister 2e uur’ en schuif de brede donkergrijze tijdbalk onderin op 4:50] Als u de uitzending wilt bewaren kunt u hem downloaden door op het kleine logo te klikken links onder ‘Beluister 2e uur’. Literat-uur draait om de wereld van boeken, schrijvers en film. Met Bert van Galen en Peter de Rijk, live uitgezonden vanuit de OBA Amsterdam.
Meer over ‘Buitenbeentjes’
Tag: Janny de Heer
«Ervaringen in en met het voormalig Nederlands-Indië.» – Anne van Egmond
Over ‘Buitenbeentjes’ van Janny de Heer in Noordhollands Dagblad (Helderse Courant), 1 april 2017:
Schrijfster Janny de Heer heeft gistermiddag haar nieuwste boek ‘Buitenbeentjes’ gepresenteerd in Den Helder. Het eerste exemplaar gaf ze aan burgemeester Koen Schuiling. In het boek komen tien ouderen aan het woord over hun ervaringen in en met het voormalig Nederlands-Indië. (…) Het was voor De Heer in eerste instantie lastig om mensen te vinden. ‘Er rust toch nog een taboe om vrij te spreken over het koloniale leven. Mensen aarzelden on hun verhaal te vertellen.’ (…) In het boek komen onder meer verhalen voor van kinderen die in Jappenkampen hebben gezeten, en gaat ook in op de ervaringen van mensen uit Nederlands-Indië in Nederland zelf. Ze voelden zich vaak ‘buitenbeentjes’.
Lees hier het bericht
Klik hier voor foto’s van de presentatie van Paul de Heer
Meer over ‘Buitenbeentjes’
Auteurs van In de Knipscheer in de Boekenweek
25 maart
Annette van ’t Hull en Felicita Vos ook op Arnhems Boekenweekfeest
Els Launspach op CLO Literatuurdag Veenendaal over ‘Maïtresse van Oranje’
26 maart
Michiel van Kempen over Albert Helman in New Orléans Jazz Café Groningen
31 maart
Presentatie ‘Buitenbeentjes’ van Janny de Heer in Den Helder (14:00 uur)
Peter WJ Brouwer in Het Colofon, Arnhem
Peter Bruyn met ‘De plaat die rock volwassen maakte. Velvet Underground’ in Concerto
Ernst Jansz op Boekenballade (Music & Lyrics) in Metropool Poppodium Hengelo
1 april
Michiel van Kempen in Paramaribo Calling! o.a. over Albert Helman op Tilt Festival Tilburg
2 april
Afsluiting van de Boekenweek: Bert Vuijsje met Ado Broodboom in Haarlem
Zie ook
Janny de Heer – Buitenbeentjes
Janny de Heer
Buitenbeentjes
Getuigenissen van het noodgedwongen vertrek
uit de Gordel van Smaragd
Nederland, Nederlands-Indië, Indonesië
Paperback met flappen, 224 blz., € 19,50
Presentatie 31 maart 2017
ISBN 978-90-6265-928-9
In Buitenbeentjes zijn in tien zeer persoonlijke verhalen de belevenissen van destijds jongvolwassenen in de Bersiap-periode (1945-1949) in Nederlands-Indië, of van hun kinderen, bijeengebracht. Elk verhaal wordt verteld vanuit een ander perspectief: geboren in de archipel dan wel in het moederland, zelf jong militair dan wel kind van een planter, dominee, marineman of KNIL-militair. Samen completeren zij een geschiedenis waaraan niet te ontkomen viel.
Door de ogen van hen die het meegemaakt hebben ervaart de lezer de loop van de gebeurtenissen vóór, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog in voormalig Nederlands-Indië. Als op hun plaats gevallen puzzelstukjes openbaren zij de consequenties voor het hele volk aan beide kanten van de oceaan, zoals uiteengereten familiebanden. In de nieuwe republiek Indonesië waren Nederlanders, waaronder ook zij die daar al generaties lang waren geworteld, niet meer welkom. Patria stond niet te trappelen om de ontheemden met open armen te ontvangen en zocht argumenten om de Indische Nederlanders, de Indo’s, duidelijk te maken dat zij veel te oosters waren om in een westers land te kunnen gedijen.
Eenmaal in Nederland kon niemand zijn verhalen kwijt, misschien even in eigen kring maar algauw werd de beschuldigende vinger geheven, zoals de zoon van een marineman te horen kreeg: ‘Wat deden jullie daar ook, stelletje kolonialen?’ De beschreven episodes zijn niet alleen maar weergaves van enorme treurnis en verdriet, hoewel het verleden een enorme wissel op hun aller toekomst heeft getrokken. De overeenkomst en de kracht waaruit zij putten is de humor, hun geheime wapen. Nu de kinderen van toen er eindelijk zonder gêne over mogen praten, teneinde de verhalen voor hun kinderen en kleinkinderen te bewaren, gaat dat gepaard met een lach en een traan.
Van Janny de Heer (1955) verscheen in 2016 de roman De Barones, een fascinerend verhaal van een vrouwenleven dat zich afspeelt tegen het decor van de wederopbouw in het naoorlogse Nederland. Een tijd die zoveel mogelijkheden tot ontwikkeling bood, maar niet aan hen met de stempel ‘dat is er zo eentje van die fout was in de oorlog’. Een rode draad in het werk van Janny de Heer is het koloniaal verleden van Nederland. Zo debuteerde zij in 1999 met drie historische verhalen over Curaçao, in 2015 opnieuw uitgebracht onder de titel Yu di tera / Landskinderen. In 2008 verscheen Hey buddy de andere voet is voor jezelf, een biografie over Huib Wijnants, die als marineman in de Tweede Wereldoorlog in Nederlands-Indië o.a. de Japanse bezetting (internering, krijgsgevangenschap, dwangarbeid) meemaakte. In Suriname verrichtte zij uitgebreid historisch onderzoek voor het schrijven van Gentleman in slavernij (2013) een roman over een Duitse immigrant in het 19de eeuwse Suriname.
Meer over de presentatie
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Volstrekt invoelbaar.» – Cuny Holthuis-Buve
Over ‘De Barones’ van Janny de Heer op Stichting Werkgroep Herkenning, 16 maart 2017:
‘De Barones’ van Janny de Heer is het verhaal over een vrouw uit een fout gezin. De hoofdpersoon, Mien Bezemer werd zo genoemd door haar moeder omdat deze haar arrogant vond. Mien is een van de vele jonge kinderen – ze was aan het eind van de oorlog vijf jaar oud – dat het slachtoffer is geworden van de haat tegen NSB’ers na Dolle Dinsdag die uitmondde in internering van de ouders, uitsluiting van de kinderen en confiscatie van goederen. In haar omgeving wordt ze als fout kind gezien en thuis is ze overgeleverd aan ouders die hun desillusie en verbittering afreageren op hun kinderen. (…) De combinatie van gebrek aan eigenwaarde en maatschappelijke veroordeling maken iemand extra kwetsbaar. Onthutsend is het om te lezen hoe [later] de schoonmoeder iedere keer als ze Mien ziet een opmerking maakt over foute stadsgenoten en ook Miens man laat zich niet onbetuigd, terwijl hij haar voortdurend kleineert. (…) De schrijfster heeft het bijna geruïneerde leven van Mien volstrekt invoelbaar heeft gemaakt. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De Barones’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een boeiend en leerzaam verhaal.»
Over ‘Gentleman in slavernij’ van Janny de Heer op WelkBoek, 3 november 2016:
Dieterich, plantagehouder, heeft een kind verwekt bij een slavin. Nobel van hem om het vrij te willen kopen, maar de moeder wordt wanhopig omdat een vrije niet mag wonen bij slaven en de familie uiteen zou vallen. De levens van slavenhouder en slaven zijn verweven, maar het is schrijnend om te zien hoe weinig besef blanken hebben van het slavenbestaan. (…) Wil je meer weten van de koloniale geschiedenis van Suriname, dan is het een boeiend en leerzaam verhaal.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Gentleman in slavernij’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Rights Catalogue 2016
In de Knipscheer’s Rights Catalogue 2016
40 years of publishing since 1976: Literature – History – Music
Introductions Wim Rutgers
Translations Scott Rollins
Frankfurt Book Fair 2016
Gebrocheerd, 76 pages, € 5,00
ISBN 978-90-6265-944-9
Niet in de boekhandel
Ter gelegenheid van de Frankfurter Buchmesse 2016 stelden Scott Rollins en Franc Knipscheer een catalogus samen met Engelstalige informatie over met name een gedeelte van de Nederlandstalige Caribische literatuur (Suriname en v/h Nederlandse Antillen) uit het fonds van Uitgeverij In de Knipscheer. De catalogus bevat drie inleidingen van Wim Rutgers, voor dit doel in het Engels vertaald: ‘Short History Dutch Caribbean Literature’, ‘Living and Reading: Erich Zielinski: the double meaning of age’, ‘An Island at a Crossroads – [Joseph Hart:] Literature at a Crossroads’. Dit keer ‘Caribische’ aandacht voor Albert Helman, Hugo Pos, Boeli van Leeuwen, Erich Zielinski, Eric de Brabander, Bernadette Heiligers, Ruth San A Jong, Hans Vaders, Joseph Hart, Carel de Haseth, Janny de Heer, Els Langenfeld, Aart G. Broek, 40 Years of Surinamese Music in the Netherlands, alsmede voor Els Launspach, Pim Wiersinga, Els de Groen, Wim Verbei, Lutgard Mutsaers, Dirk W. de Jong.
Zie voor Engelstalige informatie over de Papiamentse literatuur in ‘The Colour of my Island’
Zie voor ‘het Afrikaanse diasporafonds’ [ = ]
«Hoe de schuld van de ouders afgewenteld wordt op onschuldige kinderen.» – Marjo van Turnhout
Over ‘De barones’ van Janny de Heer op Leestafel, 25 juli 2016:
Dolle Dinsdag is een term uit de Tweede Wereldoorlog als aanduiding voor dinsdag 5 september 1944. Op die dag speelden zich in heel Nederland emotionele taferelen af naar aanleiding van de berichten dat het land nu elk moment bevrijd kon worden van de Duitse bezetting. De geallieerden hadden namelijk in de voorgaande dagen in hoog tempo terrein gewonnen. Paniek brak uit onder de hier aanwezige Duitse soldaten en burgers, maar ook onder hun medestanders, de NSB’ers. (…) De ouders (van Mijnsje Bezemer, toen pas 5 jaar) worden geïnterneerd, de kinderen verdeeld over de familie. Als een van hen ernstig ziek is, krijgt de moeder toestemming om te komen. Maar ze laat weten: ‘Laat ze maar doodgaan.’ Wat voor indruk moet dat niet maken op de kinderen? Dat gevoel, het ongewenst zijn, het gevoel dat anderen haar geven, dat ze besmet is, dat ze per definitie onbetrouwbaar is, geeft haar een enorm minderwaardigheidsgevoel, dat de rest van haar leven zal bepalen. (…) Is het al niet erg genoeg dat de kinderen binnen het gezin en op straat niet gewenst zijn, voor Mien houdt het hier niet op. Ze maakt een helaas totaal verkeerde keuzes wat betreft de man die ze trouwt. Blij het huis uit te zijn, komt ze van de regen in de drup. (…) ‘Hij verstarde, hapte naar lucht. Stak zijn vinger dreigend naar haar op. ‘Dat is de eerste en de laatste keer. Jij komt zonder mij niet naar buiten. Jij feesten en ik werken, nee dat doen we niet.’ Haar mond viel open. Was dit de man met wie ze een week geleden was getrouwd?
Lees hier de recensie
Meer over ‘De Barones’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«De spanning is invoelbaar en overtuigend geschreven.» – E.Y.M. Zwanenburg
Over ‘De Barones’ van Janny de Heer voor Biblion, 20 juli 2016:
Deze roman is gebaseerd op het leven van Mijnsje (Mien) Bezemer. (…) De oorlog tekent haar voor het leven: ze is het kind van NSB-ouders en daarom wordt ze door klas- en dorpsgenoten met de nek aangekeken. (…) En zo gaat ze al als dertienjarige van school af. Haar ouders voeden hun zeven kinderen hardvochtig op. Mien ontvlucht het ouderlijk huis zoveel mogelijk. Maar ook haar huwelijk is allerminst gelukkig. Ze laat met zich sollen, haar minderwaardigheidscomplex als NSB-kind is te groot. De roman begint sterk: het gezin verlaat op Dolle Dinsdag overhaast hun huis in Zwijndrecht en vertrekt naar Duitsland waar het gescheiden wordt. De spanning die dat met zich meebrengt, is invoelbaar en overtuigend geschreven. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De Barones’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Lof van lezers voor ‘De Barones’ van Janny de Heer
Wendy Koedoot over ‘De Barones’ van Janny de Heer op Mustreads or not!, 15 juli 2016:
‘De Barones’ is een fascinerend verhaal van een vrouwenleven dat zich afspeelt tegen het decor van de naoorlogse wederopbouw. Voor veel vrouwen was dit een tijd van mogelijkheden tot ontwikkeling, maar dit geldt niet voor Mijnsje Bezemer, ook wel Mien genoemd. Haar vader was ‘fout’ in de oorlog; zij is een kind van een NSB’er en heeft voor altijd een stempel. Mien was nog maar 5 jaar op Dolle Dinsdag, maar die dag heeft haar leven voorgoed veranderd. Haar jeugd was in een klap voorbij. (…) Het boek is bijna niet weg te leggen, maar doordat het veel emoties met zich meebrengt, heb ik steeds een paar hoofdstukken gelezen. Het eind is zoals ik gehoopt had. Ontroerend mooi.
Lees hier het leesverslag
Meer over ‘De Barones’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer