«Onomwonden, raak en liefdevol.» – Ernst Jansz

VoorplatMadureseVriend-75Over ‘De Madurese vriend’ van Kees Ruys, 29 maart 2023:
Op 15 april 2023 verschijnt ‘De Madurese vriend’ van romancier, essayist en publicist Kees Ruys. Op die dag wordt het boek gepresenteerd in het Museum Sophiahof in Den Haag. Daarop vooruitlopend liet Kees Ruys zijn boek alvast lezen aan een handvol door hem bewonderde schrijvers. Een van hen is schrijver en muzikant Ernst Jansz. De liefde voor literatuur werd Jansz (1948) bijgebracht door dichter, docent en criticus Rein Bloem. Aanvankelijk maakte Ernst Jansz, zoon van een Indische vader en Nederlandse moeder) vooral naam als muzikant (o.a. CCC Inc. en Doe Maar). In vrijwel al zijn boeken, hij debuteerde in 1983, speelt Indië of Indonesië altijd een belangrijke rol. Over ‘De Madurese vriend’ van Kees Ruys schrijft hij: “Ik ken geen schrijver die het naoorlogse Indonesië en haar bewoners zo goed kent als Kees Ruys. Zijn beschrijvingen zijn onomwonden, raak en liefdevol. Zij ontroeren mij telkens weer.”
Meer over ‘De Madurese vriend’
Meer over de presentatie
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een obsederend goed boek.» – Gerard Termorshuizen

VoorplatMadureseVriend-75Over ‘De Madurese vriend’ van Kees Ruys, 23 maart 2023:
Op 15 april 2023 verschijnt ‘De Madurese vriend’ van romancier, essayist en publicist Kees Ruys. Op die dag wordt het boek gepresenteerd in het Museum Sophiahof in Den Haag. Daarop vooruitlopend liet Kees Ruys zijn boek alvast lezen aan een handvol door hem bewonderde schrijvers. Een van hen is Gerard Termorshuizen. Termorshuizen (1935) studeerde Nederlands en Geschiedenis en promoveerde op P.A. Daum met ‘P.A.Daum. Journalist en romancier van tempo doeloe’ en hij was tekstbezorger van Daums ‘Verzamelde romans’. Verder is hij schrijver van diverse biografieën en boekstaafde hij zijn eigen herinneringen aan Indonesië. Hij was tal van jaren verbonden aan het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde in Leiden. Met regelmaat worden bijdragen van zijn hand geplaatst op ‘Elders Literair’. Over ‘De Madurese vriend’ schrijft hij: “Flinterdun is niet zelden de grens tussen werkelijkheid en magie. Ruys’ stijl sluit zich daarbij prachtig aan. Een obsederend goed boek.”
Lees hier zijn hele reactie
Meer over ‘De Madurese vriend’
Meer over de presentatie
Meer over ‘Elders Literair’
Meer over Gerard Termorshuizen op deze site

Uitnodiging presentatie ‘De Madurese vriend’ van Kees Ruys op 15 april

Uitnodiging DMV-1Op 15 april 2023 presenteert Uitgeverij In de Knipscheer in Museum Sophiahof het nieuwe boek van Kees Ruys ‘De Madurese vriend’. Met een speciaal gastoptreden van Ernst Jansz. De schrijver leest enkele passages uit zijn boek en wordt geïnterviewd door In de Knipscheer-redacteur en radiomaker Peter de Rijk. Meer over de schrijver en het boek. De presentatie vindt plaats op zaterdag 15 april 2023 van 14.00 uur – 15.30 uur in de Sophiazaal van Museum Sophiahof, Sophialaan 10, 2514 JR Den Haag. U bent van harte uitgenodigd deze presentatie bij te wonen. Gelieve uw komst aan te melden via indeknipscheer@planet.nl .
Klik hier voor de Uitnodiging
Meer over ‘De Madurese vriend’
Meer over Kees Ruys bij Uitgeverij In de Knipscheer

Kees Ruys – De Madurese vriend. Literaire nonfictie

VoorplatMadureseVriend-75Kees Ruys
De Madurese vriend

literaire nonfictie
Nederland, Indonesië
gebrocheerd in omslag met flappen,
320 blz., € 23,50
eerste druk 15 april 2023
ISBN 978-94-93214-91-0

Langzaam reizend langs een kust die hij kan dromen nadert een schrijver de Javaanse badplaats Pasir Putih, sinds de jaren zeventig zijn vaste pleisterplaats in Indonesië. Maar deze keer voelt alles anders. In het zicht van zijn bestemming aan de oude Grote Postweg – in de regio ooit ‘Daendels’ Dodenweg’ genoemd – stelt hij zijn aankomst telkens uit en verliest zich in herinneringen. Hij denkt aan verlaten warungs in de middaghitte, aan ontmoetingen die tot ontdekkingsreizen leidden, met de armste mensen die hij in zijn leven heeft gekend, maar ook de meest gastvrije, roekeloze, bijgelovige; aan een vijand die bleef lachen en aan het ontluisterende einde van wat eens een liefde was. Maar boven alles denkt hij aan Djaman, zijn oudste vriend in Indonesië, die hem bij elk bezoek opwachtte met de mededeling dat hij hem al in een droom zag naderen.

De Madurese vriend is het ontroerende verhaal van een verlegen schelpensouvenirverkoper en een schrijver die elkaar na veertig jaar nog altijd niet begrepen, maar ook samen konden zwijgen alsof ze een schat bewaarden. Opgetekend als een afscheidsbrief aan Djaman geeft het boek ook een intiem en kleurrijk beeld van een gemeenschap in een Oost-Javaans kustplaatsje en van de ontwikkelingen die het doormaakte sinds Nederlandse mariniers er in 1947 voet aan wal zetten om ‘Insulinde’ in een oorlogszone te veranderen.

In hoeverre de gedeelde koloniale erfenis in de moderne republiek doorwerkt en hoe dat in het onderling contact naar voren komt, zijn kwesties die zich regelmatig aan de schrijver opdringen. Het stelt hem voor raadsels die soms nog verbijsterender zijn dan die van de occulte Madurese wereld waarmee hij in Pasir Putih kennismaakt.

In de voetsporen van zijn grootvader, de acteur Cor Ruys, die in de eerste helft van de twintigste eeuw veelvuldig door Nederlands-Indië toerde, ondernam Kees Ruys (Den Haag, 1955) vanaf de jaren zeventig ruim twintig lange reizen door de Indonesische archipel, die daarmee de voornaamste inspiratie voor zijn reisverhalen werd. Ruys debuteerde in 1986 met de roman Een afgedragen huid bij uitgeverij Van Oorschot. Sindsdien publiceerde hij bij Van Oorschot, Veen en Atlas verschillende romans en reisverhalen, waaronder de eerste drie delen van De randgebieden, een cyclus zelfstandig leesbare, literaire nonfictieboeken over Indonesië. De Madurese vriend is de vierde titel in de reeks. Daarnaast bracht Ruys bij Uitgeverij In de Knipscheer twee biografieën uit: Alles is voor even (2013), over de schrijfster Aya Zikken, en Chris Hinze. Een biografie (2015). Een selectie uit zijn Indonesische verhalen verscheen bij Rainbow onder de titel De nevelarchipel (2017).

‘Kees Ruys is een meester in de afstandelijke nabijheid. Ik ken maar weinig schrijvers die zo invoelend en met zoveel stijl over het menselijke Indonesië schrijven.’ – Adriaan van Dis

‘Flinterdun is niet zelden de grens tussen werkelijkheid en magie. Ruys’ stijl sluit zich daarbij prachtig aan. Een obsederend goed boek.’ – Gerard Termorshuizen

‘Ruys weet het wonder van diepe, romantische vriendschap op het eerste gezicht sterk onder woorden te brengen en schetst in één moeite door een gevoelig, maar ook rauw-realistisch en humoristisch beeld van een veranderend Indonesië.’ – Esther Wils, hoofdredacteur Indies tijdschrift

‘Ik ken geen schrijver die het naoorlogse Indonesië en haar bewoners zo goed kent als Kees Ruys. Zijn beschrijvingen zijn onomwonden, raak en liefdevol. Zij ontroeren mij telkens weer.’ – Ernst Jansz

‘Een hartveroverend boek […] waarin de hoofdpersoon diep weet door te dringen in de wereld van iemand die in een andere, soms verbijsterende werkelijkheid leeft. Een indringend verhaal, geschreven in een voortreffelijke stijl.’ – Peter van Zonneveld

Meer over Kees Ruys bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Schrijnende en melancholieke verhalen in nieuw literair tijdschrift Elders.» – Herman Rosenberg

OmslagElders01-75Over ‘Elders 2022-0’ in Den Haag Centraal, 1 december 2022:
Elders, dat twee keer per jaar verschijnt, is de gedrukte uiting van het in augustus 2021 begonnen digitale podium Elders literair. (…) Het klapstuk van deze oer-Elders staat achterin. Het is het schrijnende verhaal ‘Mijn vriendin’ van de Nederlands-Somalische Alara Adilow. Een jonge vrouw vertelt hoe ze het dode lichaam van haar vriendin uit een gebombardeerd huis haalt. Met een kruiwagen. De context lijkt die van de Somalische burgeroorlog te zijn, maar het leed en de ellende zijn universeel. (…) Melancholiek en sfeervol zijn de verhalen van Michiel van den Berg en Kees Ruys. Van den Berg beschrijft het ouder worden aan de hand van ‘het plassen tegen schrikdraad’. Als jongetje even schrikken, maar als hij er als senior-met-pacemaker tegenaan loopt, vindt hij bijna de dood. Ruys verhaalt in ‘Een zachte cowboy’ over zijn pelgrimage naar een hotel in Malang (Java), waar in 1992 zijn vriend en Volkskrant-redacteur Dick (Slootweg) overleed. Niet eenvoudig, want ‘in Indonesië is een hoteldode de dood van een hotel’. (…) In Den Haag is Indië nooit ver weg, blijkt ook nu weer, want het tijdschrift bevat een historisch artikel van Gerard Termorshuizen over de exorbitante Villa Isola bij Bandung, ooit het grootste particuliere huis van de archipel. (…) Deze eerste Elders besluit met een twee pagina’s tellende, extreem kleurige strip van de Scheveningse kunstenaar Cedric ter Bals. (…) Een prikkelend slot van Elders’ eersteling. (…)
Lees hier het artikel
Meer over Elders Literair

Het eerste papieren nummer van ‘Elders Literair’

OmslagElders01-75Elders Literair, 2022-0
gebrocheerd, geïllustreerd, 72 blz. waarvan 8 in kleur
formaat 180 x 245 mm
vormgeving en foto omslag Els Kort
illustratie binnen- en achterzijde omslag Cedric ter Bals
ISBN 978 94 93214 88 0
ISSN 2949 8449
i.s.m. Stichting Parachute
verkrijgbaar in de boekhandel, € 15,00
november 2022

In ‘Elders literair’ gaat het over het vertrouwde en het onbestemde, over dromen en vertrekken, over arriveren en verdwalen en, in iedere betekenis van het begrip, over terugkeren. Of het nu om het ‘hier’ of ‘elders’ gaat, steeds is één specifieke plek het uitgangspunt. Zoals Linn Ullmann het stelt in haar roman De rustelozen (2015): ‘Zien, herinneren, begrijpen. Alles hangt af van de plek waar je staat.’ Met bovenstaand motto als uitgangspunt begon ‘Elders literair’ in augustus 2021 een digitaal literair platform dat ruimte moest gaan bieden aan verhalend proza, poëzie, essays, kleine beschouwingen bij afbeeldingen, podcasts, boekbesprekingen, fotografie en (andere) beeldende kunst. Verder zou het platform bijdragen moeten gaan bevatten van in het Nederlands schrijvende auteurs die vanuit hun ‘standplaats’ elders in de wereld hun bestaan beschouwen, naast die van oorspronkelijk niet-Nederlandse schrijvers die juist vanuit Nederland berichten: de rubriek Elderselders. Nog voordat er een jaar voorbij was, en het platform er zo ongeveer uitzag zoals gehoopt, begonnen de redactieleden en uitgever Franc Knipscheer al aan uitbreiding te denken. Naast het digitale platform moest er een papieren tijdschrift komen dat in aanleg tweemaal jaarlijks zou verschijnen en waarin behalve voor nieuw werk – essays, verhalen, poëzie en beeldende kunst – ook plaats zou moeten zijn voor hoogtepunten uit de voorafgaande publicatieperiode van het digitale platform. De eerste proeve hiervan verschijnt nu: het nulnummer van ‘Elders literair’, dat de redactie samenstelde rond (én tegenover) het essay ‘De terugkeer van een verdronken meisje’ van Jan-Hendrik Bakker. In dit nummer verder bijdragen van Alara Adilow, Jana Arns, Cedric ter Bals, Michiel van den Berg, Pieter Dolmans, Arjen Duinker, Diederik Gerlach, Els Kort, Hans Muiderman, Kees Ruys, Gerard Termorshuizen, Tyche Tjebbes, Dirk Van Boxem, Anne Vegter en Rob Verschuren.
Redactie Arjen Duinker, Diederik Gerlach, Hein van der Hoeven (redactiesecretaris), Herman Jansen (tekstcorrectie), Els Kort, Arjen van Meijgaard, Felix Monter, Hans Muiderman, Kees Ruys en Kristien De Wolf.
Meer over platform en literair tijdschrift ‘Elders Literair’
Meer over ‘Elders Literair’ op deze site

«Deze eigenzinnige, klassiek geschoolde man heeft fantastische muziek gemaakt.» – Frank Jochemsen

CoverHinzeDef2.inddOver Chris Hinze in Jazzism, juni 2022:
(…) Het kan geen kwaad om soms een totaal vergeten muzikant te ontstoffen en te beluisteren. De jazzmuziek zit vol met schimmige personages die op de achtergrond vaak van grote invloed bleken en muziek maakten die nog steeds fris en briljant klinkt. Onderzoeker Frank Jochemsen luistert naar Chris Hinze “met de oren van nu”. (…) Deze eigenzinnige, klassiek geschoolde man heeft fantastische muziek gemaakt, dit schrijf ik uit de grond van mijn hart. Er zitten parels in de discografie van Hinze (1938) voor wie geïnteresseerd is in goede rockjazz, funkjazz en freejazz. (…) Wat voor mij echt een heleboel opgehelderd heeft over de carrière van Chris Hinze is de uitgebreide biografie uit 2015, geschreven door Kees Ruys. Wat een fantastisch boek. (…) Het album Stoned Flute (1970) is een meesterwerk: een van de beste freejazzplaten die in Nederland gemaakt is. Het is moeilijk te begrijpen dat Hinze in die periode door de Nederlandse avant-garde totaal werd uitgekotst, omdat hij daarnaast ook wel muziek wilde spelen die een groot publiek kon waarderen. Dat mocht toen kennelijk niet. Wanneer je de recensies van zijn platen uit die periode leest, val je achterover van verbazing: de vooringenomen zuurtegraad is dermate hoog dat je je nauwelijks voor kunt stellen dat deze scribenten Hinzes albums toen echt hebben opgezet en welwillend beluisterd hebben. (…)
Kees Ruys * Chris Hinze. Een biografie. Gebonden boek + cd. ISBN 978-90-6265-888-6.
Lees hier of hier het artikel
Meer over Chris Hinze. Een biografie
Meer over Frank Jochemsen op deze site

‘Elders literair’ van start

ElderslogoElders literair’ is een digitaal platform onder welke naam een tijdschrift, lezingen en optredens vallen. Het platform maakte zich afgelopen week bekend. Tot de medewerkers, redactieleden behoren Kristien De Wolf, Arjen Duinker, Diederik Gerlach, Hein van der Hoeven, Peter den Hollander, Herman Jansen, Heidi Koren, Els Kort, Arjen van Meijgaard, Felix Monter, Hans Muiderman, Kees Ruys. In ‘Elders literair’ gaat het over het vertrouwde en het onbestemde, over dromen en vertrekken, over arriveren en verdwalen en, in iedere betekenis van het begrip, over terugkeren. Of het nu om het ‘hier’ of ‘elders’ gaat, steeds is één specifieke plek het uitgangspunt. Het platform ‘Elders literair’ biedt in digitale vorm en als papieren tijdschrift (met ingang van 2022)) een podium aan prozaschrijvers, dichters en essayisten voor wie het ‘niet hier’ in hun werk een wezenlijke rol speelt. Ze verbeelden hun ervaringen op plekken die ze kennen, ver weg of dichtbij, in vreemde landschappen of in hun eigen huiskamer, creëren een fictief domein of onderzoeken hun herinneringen aan een omgeving die er niet meer is. Behalve over literatuur gaat het in Elders over beeldende kunst, fotografie, film en architectuur. ‘Elders literair’ is een Haags initiatief en richt zich op Nederland, Vlaanderen en andere Nederlandstalige gebieden. Uitgeverij In de Knipscheer is mede-uitgever van het papieren tijdschrift en verzorgt o.a. de productie en distributie naar de boekhandel. ‘Elders literair’ bevat een aantal vaste rubrieken waaronder Columns, Besprekingen, Interviews en Nieuw bij In de Knipscheer.
Meer over ‘Elders literair’
Lees hier en hier het interview dat Den Haag Centraal had met Elders’ literair redacteur en mede-oprichter Hans Muiderman

«Geprezen omwille van de vaart, de humor en de fijne taal.» – Kees de Kievid

VoorplatRegensoldaten-75Interview met Kristien De Wolf n.a.v. ‘Regensoldaten’ op Boekenbijlage, 17 juli 2021:
(…) ‘Regensoldaten’, dat in 2021 uitkwam, werd in recensies geprezen omwille van de vaart, de humor en de fijne taal in het boek. (…) «Op ‘Regensoldaten’ komen er soms heftige reacties. Sommige lezers vragen of alles wel goed is met me of ze vinden me wreedaardig en blijken ontstemd omdat ik Magda niet gered heb. Iemand zei zelfs: had je haar niet wat kunnen coachen? Maar zo werkt dat niet. Het is al bijna zoals mensen boos kunnen zijn op God omdat hij een ramp had kunnen tegenhouden en dat niet gedaan heeft. Maar ‘Regensoldaten’ had niet anders kunnen aflopen, echt niet. Er is geen leven zonder pijn en dus is er ook geen verhaal als er geen pijn of gemis of verlangen is, en dat spartelen van alles en iedereen, zowel personages als lezers, dat moet dan maar. Dat heb ik er graag voor over, zeg maar, voor het leven én voor de verhalen. (…) Humor is een relativerend principe. Je kunt niet uitvergroten zonder tegelijk afstand te nemen. Net dat maakt het leven draaglijk. Zo kan je het over pijnlijke dingen hebben. Ironie, ook een vorm van humor, veinst onwetendheid, schort het oordeel op en maakt aldus de opening om veel bloot te kunnen leggen. Ik vind beiden, humor zowel als ironie, onmisbaar in het leven, en dus ook in de literatuur.(…)
Lees hier het gehele interview door Kees de Kievid
Meer over ‘Regensoldaten’
Meer over Kristien De Wolf bij Uitgeverij In de Knipscheer

Hein van der Hoeven in het Roland Holst-huis

Hein foto 4KleinIn de Knipscheer-auteur Hein van der Hoeven verblijft deze maand in het Roland Holst-huis in Bergen (NH). Sinds 2002 wordt het vroegere woonhuis van de dichter Adriaan Roland Holst door tussenkomst van het Letterenfonds en het Bert Schierbeekfonds steeds voor een periode van een maand verhuurd aan een schrijver, dichter of literair vertaler. Hein van der Hoeven is bij In de Knipscheer auteur van de roman ‘Jongen met rood vest’. Samen met Felix Monter was hij mede-auteur van de jubileumuitgave ‘25 x Eztaze’. In voorgaande jaren verbleven in het Roland Holst-huis meer (oud-) auteurs, vertalers en redacteuren van Uitgeverij In de Knipscheer en haar imprints in het Roland Holst-huis: Niels Bokhove, Pieter Boskma, Ria van Hengel, René Huigen, Kees Ruys, Hans van de Waarsenburg, Menno Wigman.
Klik voor meer informatie over het Roland Holst-huis
Meer over Hein van der Hoeven bij Uitgeverij In de Knipscheer