Tag: kenia

«Als ‘Een rijke oogst’ iets laat zien is het wel de rijkdom en kwaliteit van de schrijver.» – Joke Aartsen

Over ‘Een rijke oogst’ over Ton van Reen op Literair Nederland, 31 januari 2025:

‘Een rijke oogst, Schrijver, verteller en wereldburger Ton van Reen’ is een kleurrijk uitgegeven vriendenboek voor de 83-jarige Limburger Van Reen. Het eerste deel behandelt leven, werk en opvattingen van Van Reen, deel twee bespreekt zijn werk in Afrika, de inspanningen voor het uitgeven van oorspronkelijk Afrikaanse literatuur en vertelt over zoon David. David zette zich ook zeer in voor de Afrikaanse zaak maar overleed tien jaar geleden op 45-jarige leeftijd. Het derde deel is met zeven hoofdstukken het omvangrijkst en bevat beschouwingen over Van Reens werk. (…) Het resultaat is een mooi overzichtswerk voor ingewijden en een volledige en zeer gevarieerde kennismaking voor lezers die Van Reen en zijn werk (nog) niet zo goed kennen. (…)  In het derde deel wordt Van Reens werk besproken. Het wordt in de literaire context geplaatst, Wiel Kusters bespreekt Van Reens poëzie, en de thematiek in zijn romans wordt uitgebreid beschreven in een artikel van Rob Molin. (…) Ben van Melik wijdt een doorwrocht hoofdstuk aan de ‘surrealistische realist’ Van Reen en de jeugdromans krijgen aandacht in een al even overtuigend hoofdstuk geschreven door Adri Gorissen. (…)  Als de bundel ‘Een rijke oogst’ iets laat zien is het wel de rijkdom en kwaliteit van de schrijver. (…)

Bron
Meer over ‘Een rijke oogst’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Krachtig eerbetoon aan een auteur die niet vergeten mag worden.»- Kees de Kievid

Over ‘Een rijke oogst’ over Ton van Reen op Boekenbijlage, 21 januari 2025:

(…) Een aantal auteurs legt als een soort ‘liber amicorum’ het leven en werken van Ton onder een vergrootglas. “Dit nieuwe boek valt grofweg in drie delen uiteen. In het eerste deel vertelt Ton aan Adri Gorissen en aan Wim Grinsven over zijn leven, schrijverschap en opvattingen. Het tweede deel gaat vooral over zijn werk in Afrika en over dat van zijn zoon David in Ethiopië en Kenia. Dit is geschreven door Marc van der Sterren, Gerard Sonnenmans en Adri Gorissen. Het laatste deel is het omvangrijkst – daarin beschouwen Ben van Melick, Wiel Kusters, Rob Molin, Peter Lenssen, Gerard Staals en Adri Gorissen zijn werk.” De drie delen zijn weer onderverdeeld in hoofdstukken. Wat deze uitgave bijzonder maakt is dat elk hoofdstuk wordt gevolgd door een bijdrage van Ton van Reen zelf, soms een gedicht, soms een verhaal (met bronvermelding) (…)  Uit veel bijdragen blijkt dat Ton van Ren een groot vechter tegen onrecht is. Dat geldt zowel voor de realiteit van de omstandigheden van de mensen in zijn geliefde Afrika als voor de situaties in zijn werk. Denk maar eens aan het thema in een van zijn bekendste werken De legende van de bokkenrijders die stelen van de rijken ten behoeve van de armen. Van Reen is altijd solidair met de mensen aan de rand van de samenleving. (…)  In zijn werken rekent hij als het ware met de veroorzakers van al die ongelijkheid, op scherpe en scherpzinnige wijze, af. De huidige uitgave is een krachtig eerbetoon aan een auteur die om genoemde redenen niet vergeten mag worden. Hijzelf zal er niet wakker van liggen dat hem nooit een grote literaire prijs ten deel is gevallen. Dat was ook nooit zijn doel. Hij is een verteller puur sang, zonder opsmuk, die ondanks de soms heftige voorbeelden ook de humor nooit in de steek laat. (…)

Bron
Meer over ‘Een rijke oogst’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Journalistiek als roman, zou je het kunnen noemen.» – Herman Veenhof

Over ‘Kloppen voor de lift’ van Kees Broere in Nederlands Dagblad (Gullivers Reizen), 10 januari 2025:

De artikelen van Kees Broere, correspondent voor de Volkskrant in vooral Afrika, waren altijd een genot. Hij bundelde zijn herinneringen niet, maar associeerde ze. Grote verhalen in kleine waarnemingen.  (…) In dit boek smeedt Broere niet zijn beste artikelen aan elkaar, of laat hij zien het altijd al bij het rechte eind te hebben. Nee, hij doet iets wat tientallen jaren in de journalistiek streng verboden was: hij laat het persoonlijke zien, zijn ik, in de manier waarop zijn verhalen tot stand kwamen. Broere put uit zijn herinneringen en schrijft dat op zoals hij wil, associatief. Het hoe wordt belangrijker, het wat minder belangrijk. (…) In 2017 verruilde hij Afrika voor de Antillen en het Caribische gebied. En waar anderen keepersgeluk hebben, had hij reportersgeluk. Op de goede momenten op de verkeerde plek zijn en dan scoren: als enige reporter bij de orkaan Irma op Sint Maarten. Ook die episode werd een roman, Irma, in 2021. (…) Heel mooi is zijn impressie van de avond waarop hij de ultieme romance gaat beleven en dan een app krijgt: ‘Mandela is dood.’ De dame is meteen ultimatief: ‘So what’s your plan, Kees? Ik had geen plan, natuurlijk niet.’ Beroepsplicht wint, vergeven wordt het hem nooit.

Lees hier de recensie ‘Van kloppen voor de lift tot Afrikaanse veldslagen. Correspondent Kees Broere deelt onvergetelijke journalistieke avonturen mee.’
Meer over ‘Kloppen voor de lift’
Meer over Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer

Boekpresentatie ‘Irma’ van Kees Broere in Pletterij (gratis livestream)

07 OKT Broere INSTA 1080x1080Op donderdag 7 oktober 2021 presenteert Uitgeverij In de Knipscheer vanaf 19.00 uur via livestream Irma. Een mikado van boze goden, het tweede boek van Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer. Irma, een mikado van boze goden is de eerste ‘Caribische’ roman van Kees Broere, sinds 2017 correspondent Caribische regio van de Volkskrant met als standplaats Curaçao. Bij Uitgeverij In de Knipscheer verscheen van hem in 2018 de roman Pom, die zich afspeelt in Nairobi in Kenia, zijn vorige thuisbasis als Afrika-correspondent voor de Volkskrant en de NOS.

De presentatie vindt plaats in de Pletterij, Lange Herenvest 122, 2011 BX Haarlem. Aan het programma werken o.a. mee interviewer Peter de Rijk en redacteur Willem Thies. Na afloop signeert de auteur voor de aanwezigen zijn nieuwe boek.

Aanvang 19.00 uur stipt. Zaal open vanaf 18.30 uur. Einde 19.45 uur. Toegang is gratis, maar wel vooraf boeken via website Pletterij of via telefonische reservering op 023 542 35 40. Het programma wordt ook live gestreamd. U kunt de livestream volgen op de homepage van debat- en cultuurpodium Pletterij, op hun Facebook-pagina of op hun Youtube-kanaal. Op het moment van de uitzending openen zich op deze drie platforms vensters met de livebeelden. Een inlogcode is niet nodig. Op de laatste twee media kunt u de uitzending later ook terugzien.
Klik hier voor de aankondiging op Pletterij
Meer over ‘Irma. Een mikado van boze goden’
Meer over Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Alle lijnen komen bij elkaar in een ontroerende stroomversnelling.» – Ini Statia

VoorplatPOM3_Opmaak 1.qxdOver ‘Pom’ van Kees Broere in Antilliaans Dagblad, 24 juni 2019:
[Ini Statia schreef een essay over de roman ‘Pom’, die zich vooral in Kenia afspeelt, van Kees Broere, correspondent voor ‘De Volkskrant’ in Curaçao. Het ‘Antilliaans Dagblad’ publiceerde het essay in twee afleveringen. Deel 1 verscheen op 19 juni jl. Zie ook deze website.]
(…) Het verhaal raakt op het laatst in een ontroerende stroomversnelling. Alle lijnen komen bij elkaar, als riviertjes en beekjes die de weg naar open zee hebben gevonden en daar vol op afstevenen. Er ontstaat inzicht en helderheid. Dierbaren zijn Peter ontvallen of ze vertrekken. (…) Aan alles komt een einde. Het is december 2013 en Nelson Mandela sterft. Ook het konijn van Sander en Marleen en hun twee dochters, dat Pom heet, is dood. Maar de betovering van de spiegel blijft, want: Alhambra is het islamitische fort dat een christelijk paleis werd. ‘Zoals de kerk van de Aya Sofia later een moskee werd.’; ‘We zijn meer met elkaar verbonden dan we elkaar durven toegeven.’ Het spiegelpaleis ten voeten uit! Peter draait zich om en loopt weg. En de lezer? Die blijft weemoedig en in gedachten verzonken met een stukje teruggewonnen schat achter.
Lees hier ‘Welkom in het spiegelpaleis! – (2)’
Klik hier voor het bericht over ‘Welkom in het spiegelpaleis! – (1)’
Lees hier het hele essay
Meer over ‘Pom’

«Zowel ontroerende, hartverwarmende taferelen, als verschrikkelijke wreedheden.» – Ini Statia

VoorplatPOM3_Opmaak 1.qxdOver ‘Pom’ van Kees Broere in Antilliaans Dagblad, 19 juni 2019:
(…) ‘Pom’ is een vlot lezende roman van Kees Broere. De hoofdpersoon is Peter Flinck. Gedurende twintig jaar (1993-2013) bouwt hij een band op met verschillende mensen, die hij – al dan niet vluchtig – op diverse plekken in Nederland/België, maar vooral in Kenia/Afrika waar hij woont, ontmoet. Deze mensen houden hem vaak een spiegel voor. (…) ‘Pom’ geeft op een bijzondere manier de ‘werkelijkheid’ van een ander, ‘onbekend’ continent en andere, ‘onbekende’ culturen en menselijke verhoudingen weer. Zowel ontroerende, hartverwarmende taferelen, als verschrikkelijke wreedheden doen zich voor. (…) Paradoxaal genoeg ontregelt dit wellicht het leestempo; het bijzondere ervaringsgevoel van een strakke spanningsboog zou eronder kunnen lijden. We hebben hier waarschijnlijk tegelijk te maken met een spanning die, als een traag vallende sluier, de contouren van het echte verhaal geleidelijk onthult. (…) Het zijn kleine, subtiele details, met allerlei intertekstuele verwijzingen, die je prikkelen tot verder lezen; alsof je telkens puzzelstukjes ontdekt, die het raadsel vergroten; een schijnbaar onontwarbaar kluwen, dat op het eind toch tot een verrassende ontknoping leidt. (…) Het verhaal blijft intrigeren en lang nawerken. Houdt Peter misschien zichzelf en de lezer voor de gek? Of zet de onbetrouwbare verteller je op een dwaalspoor? Allemaal vragen die zich tijdens het lezen van ‘Pom’ opdringen.(…)
Geciteerd uit: ‘Welkom in het spiegelpaleis! – (1)’. Nadat deel 2 van dit essay is gepubliceerd in Antilliaans Dagblad kunt u de gehele tekst op deze site terugvinden.
Lees hier de eerste aflevering
Meer over ‘Pom’

«Discussie over kolonisatie en verlies van identiteit boeit.» – Eric de Brabander

VoorplatPOM3_Opmaak 1.qxdOver ‘Pom’ van Kees Broere in Antilliaans Dagblad, 30 januari 2019:
(…) Een discussie over kolonisatie en het verlies van eigen identiteit boeide me omdat deze discussie zo universeel is en net als in álle voormalige koloniën ook op Curaçao had kunnen plaatsvinden. Gekoloniseerd zijn betekent behalve uitbuiting ook beroofd zijn van je eigen geschiedenis. Zonder geschiedenis geen identiteit. Mensen met een koloniaal verleden zijn mensen die snappen dat zij zichzelf niet kunnen kennen. Koloniaal geperverteerd, zo noemt Broere het. Broere laat in zijn boek zien hoe de Afrikaanse mens waarheden die diametraal tegenover elkaar staan, toch naast elkaar kan accepteren. (…) ‘Pom’ gaat niet uitsluitend over identiteit in een razendsnel veranderend Afrika, het gaat ook over de waarde van het leven, of beter gezegd: de afwezigheid daarvan. (…) Op een vrijdagochtend, in augustus 1998, knalden de ramen uit het kantoorgebouw van de Nederlandse ambassade in Nairobi. (…) De naam Osama Bin Laden gonsde toen al rond binnen de Keniaanse geheime dienst, en niet veel later daarbuiten. Peter Flinck was erbij. Hij werd door de Nederlandse geheime dienst geronseld om bij zijn moslimkennissen zijn oor te luisteren te leggen, op zoek naar subversieve elementen. Maar Peters sympathie lag niet eenduidig bij de voormalige westerse kolonisatoren. Hij was gefascineerd door de islamitische cultuur. Niet alleen vanwege het onbekende daarin. En Peter was dichter bij terrorisme dan hij vermoedde, door zijn vriendschap met de radicaliserende Saida. (…)
Lees hier en hier de recensie
Lees hier meer
Meer over ‘Pom’

«Een mooi en vlot boek.» – André Oyen

VoorplatPOM3_Opmaak 1.qxdOver ‘Pom’ van Kees Broere op Lezers tippen lezers, 19 januari 2019:
“Terugbladerend in het gastenboek, dat bol stond van even obligate als welgemeende complimenten, kwam hij geen bekende namen tegen. Tot in december 1990. Hij schrok. Hij keek nog eens. Het stond er echt. ‘Peter Flinck.’ Hij was zichzelf tegengekomen.” (…) Peter Flinck heeft een baan aangenomen in Kenia (Nairobi) bij een Franse firma, bij het bedrijf Ducray Johnson en begeleidt op juridisch gebied de projecten ervan. De firma staat op het punt staat overgenomen te worden door een Amerikaans bedrijf. Hij maakt promotie en wordt tenslotte directeur van de Keniaanse vestiging. Vanuit de Nederlandse ambassade wordt gevraagd hen over bepaalde zaken zoals de houding van Moslims bijvoorbeeld te brieven. (…) Peter is nieuw in de stad. Maar de mensen die hij er ontmoet, lijken meer van hem af te weten dan hij van zichzelf, en houden hem voortdurend een spiegel voor. (…) In zijn totaliteit is dit een mooi en vlot boek dat de lezer op een krachtige manier onderdompelt in de geuren en kleuren van Afrika.
Lees hier meer
Meer over ‘Pom’

«Geoefende pen van Broere weeft humor in het verhaal.» – Kees de Kievid

VoorplatPOM3_Opmaak 1.qxdOver ‘Pom’ van Kees Broere op Boekenbijlage, 7 januari 2019:
Peter Flinck heeft alleen een moeder, zijn vader is met de noorderzon vertrokken, maar hij mist hem niet. We leren Peter kennen in het eerste hoofdstuk in gesprek met zijn moeder Eva. Zij betreurt de scheiding van hem en zijn vrouw Eline. (…) Hij vertelt een baan aangenomen te hebben in Kenia (Nairobi) bij een Franse firma. (…) In 1993 vertrekt hij en het boek beschrijft zijn leven in het Afrikaanse land, en zijn uitstapjes naar andere delen van Afrika. Het eindigt kort na de dood van Nelson Mandela in 2013. (…) Veel belangrijker zijn de vriendschappen, zowel in Kenia als thuis in Nederland. Op zijn werk heeft hij een goede band met zijn collega Faith Kibet, die hij ook regelmatig thuis bezoekt. (…) Een andere vrouw die een grote rol in het boek speelt is de moslima Saïda Mohamed. Peter krijgt duidelijk gevoelens voor haar, maar het blijft bij korte ontmoetingen. De vraag dringt zich op of zij misschien in verband gebracht kan worden met terrorisme. (…) Ook in Nederland heeft Peter goede vrienden: Marleen en Sander en hun twee dochters. (…) In verband met deze twee komt ook de titel om de hoek kijken in de vorm van het konijn POM, hun “gezinsuitbreiding”. Het konijn verscheurt papier en rent nutteloos, maar “met intense voldoening” met de snippers rond. “Peter Flinck kon zijn blik niet van het konijn afhouden. Het beest had zijn doel bereikt. Hij wist het. Het geheim van het leven, zo liet hij huppelend zien, is dat het geen geheim heeft. Het is zoals het is.” De roman eindigt met de dood van POM en Peter die wegloopt, zoals hij al zo vaak heeft gedaan. (…) Tot slot moet nog vermeld worden de aandacht die de auteur besteedt aan de toenemende politieke instabiliteit in Kenia, culminerend in de slachtpartijen naar aanleiding van de verkiezingen. (…) Ik heb weinig boeken gelezen waarin het ‘spiegeleffect’ zo treffend naar voren kwam. Daarnaast is de geoefende pen van Broere goed in staat wat humor in het verhaal te weven. Zijn stijl wijst erop dat hij zelf ook veel plezier aan het schrijven beleefd moet hebben. (…)
Lees hier de hele recensie
Meer over ‘Pom’

«Uitwerkingen van het spiegelmotief in roman.» – F. Hockx

VoorplatPOM3_Opmaak 1.qxdOver ‘Pom’ van Kees Broere voor NBD / Biblion, 21-12-2018:
Peter Flinck, opgegroeid zonder vader en een man die vooral een buitenstaander is, vertrekt in 1993 na een mislukt huwelijk naar Kenia. In de twintig jaar die de roman beslaat, ontmoet hij mensen die hem met zichzelf confronteren en wordt hij, zonder goed te weten waarom, informant van de Nederlandse veiligheidsdienst. (…) Groeiende instabiliteit in Kenia, de impact van terroristische aanslagen en de dood van zijn moeder zijn zaken die in die twintig jaar ‘langskomen’. Uiteindelijk verdwijnen veel mensen uit zijn leven. De op Curaçao wonende auteur (1958) is correspondent van de Volkskrant en was Afrika-correspondent voor de NOS. Onder de naam Kees Asten publiceerde hij in 1998 en 1999 twee romans. Die naam is in dit boek weggelegd voor een oudere journalist in wie Flinck het nodige herkent. Het is een van de vele nadrukkelijke uitwerkingen van het spiegelmotief in de roman. (…)
Meer over ‘Pom’