Over ‘De eed’ van Henry Toré op Ansiel, 22 november 2020:
Het mooie beklijvende boek begint met Lucien Maxime Reuman die afscheid neemt van Oi (…), ooit zijn beste vriend, maar nu gestorven als een verstotene, nog slechts een schaduw van zijn vroegere glorieuze ik. Het verhaal situeert zich in een terugblik van Lucien op Bonaire op in de jaren vijftig van de vorige eeuw. (…) Oi, bijgestaan door zijn trouwe vriend Lucien, omringde zich vaak met andere jonge Bonairianen, die hij trachtte de ogen te openen voor het feit, dat (zoals hij het formuleerde) de wereld niet ophield bij Klein Bonaire. (…) Oi interesseert zich sterk voor de revolutionaire krachten in Zuid-Amerika van de bevrijdingstheologie. (…) Lucien is zo geen voorvechter, maar hij volgt Oi met wie hij een eed van vriendschap heeft gezworen door dik en door dun. De kleine gemeenschap dweept ook met hem omwille van zijn engagement. Een vreselijke ontdekking in zijn persoonlijk leven pakt echter dramatisch uit voor Oi. Dit voorval drijft de vrienden Lucien en Oi uit mekaar en Oi verwordt van een groot voorvechter van het eiland tot de loser van het eiland. In ‘De eed’ zijn we getuige van een tragedie die een vriendschap en een bloeiende carrière ten gunste van de bevolking verwoest. Henry Toré heeft er met een schraal maar mooi proza een intiem portret van gemaakt.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De eed’
Tag: Klein Bonaire
Henry Toré – De eed. Roman
Henry Toré
De eed
roman
Curaçao, Bonaire
gebrocheerd in omslag met flappen, 120 blz.,
€ 18,50
ISBN 978-90-6265-791-9
eerste uitgave november 2020
In De eed groeit Ofnes Nicolaas (door zijn vrienden Oi genoemd) op Bonaire op in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Het dunbevolkte eiland maakte moeilijke tijden door en was voor de essentiële zaken afhankelijk van de centrale regering, die op Curaçao zetelde. Oi, bijgestaan door zijn trouwe vriend Lucien, omringde zich vaak met andere jonge Bonairianen, die hij trachtte de ogen te openen voor het feit, dat (zoals hij het formuleerde) de wereld niet ophield bij Klein Bonaire, het eilandje voor de kust. Een streven dat hij voortzette nadat hij op Curaçao en in Nederland had gestudeerd. De kleine gemeenschap dweepte met hem. Oi had ook een uitzonderlijke belangstelling voor de situatie in sommige Latijns-Amerikaanse landen, waar priesters optraden als leiders van opstand tegen het gevestigde gezag. Een vreselijke ontdekking in zijn persoonlijk leven pakt uiterst noodlottig uit voor deze gewaardeerde son-of-the-soil.
Deze roman uit Bonaire verhaalt van een persoonlijke tragedie en geeft een mooi ‘klein’ en schrijnend (maar liefdevol en betrokken) portret.
Henry Toré (Curaçao, 1940) was van 1964 tot 1996 werkzaam in het onderwijs op Bonaire, waar hij nog steeds woont. Daarnaast bekleedde hij verschillende officiële functies. Hij was ook actief in het sociale leven op het eiland. Van zijn hand verschenen eerder in eigen beheer de volgende romans: Een tropische kruisiging (1997), De ontspoorde Benjamin (1999), Tranen over Matravagera (2003) en Broos geluk (2010).