Over ‘Wat onbesproken bleef’ van Niek Bremen op Bazarow, 30 mei 2024:
Daniël is een oorlogskind, geboren in Berlijn in februari 1944. Zijn vader vertelt dat de moeder van Daniël is omgekomen tijdens een bombardement. Nu wonen Daniël, Alwin in Nederland. Louise, ooit de beste vriendin van Daniëls moeder Lotte, is altijd nabij. “Ik ben een beetje het kind van Louise. […] Ze woont tegenover ons. Haar woning is eigendom van Maier, een kennis van mijn vader.” Daniël is op zoek naar zijn identiteit. Hij wil weten wie zijn moeder was, waarom ze overleden is, waarom zijn vader zo is en wat de plek van Louise in het gezin is. Waarom zwijgen beiden over het verleden. (…) Daniël komt erachter dat Peter Maier en zijn vader Alwin Corten fout waren in de oorlog en samen in het Duitse leger zaten. Alwin werd in kamp Vught vastgezet, maar was daar slachtoffer van de haat tegen de geïnterneerden. Vader zegt dat hij geen moordenaar is en zegt dat in het Jiddisch. Vanwege de ziekte van Korsakov wordt Alwin opgenomen in een verpleeghuis. “Zijn hersenen krimpen,” zegt de dokter. (…) Bremen heeft een indringend verhaal neergezet over vertrouwen, wantrouwen, trauma’s, zwijgen, schuldbesef en het onvermogen om los te komen van het verleden. Hij daalt diep in de psyche van zijn belangrijkste personages. Wat opvalt is hij van de belangrijkste personages twee kanten belicht. Zo word je geconfronteerd met twee versies van de vader. De man tijdens de oorlog en de getraumatiseerde man erna. Hij is kwetsbaar geworden, wil niets vertellen over dat wat hij in de oorlog heeft meegemaakt. (…) Bremen heeft een (psychologische) roman geschreven die spot on is. Ieder woord is raak. ‘Wat onbesproken bleef’ is een verhaal over het in je eigen hoofd gevangen zitten, over de blokkades die een onverwerkt trauma kan hebben op de rest van je leven. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Wat onbesproken bleef’
Meer over Niek Bremen bij Uitgeverij In de Knipscheer