Over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’ van Hans van Hartvelt in Het Parool, 3 november 2014:
Het beulswerk werd verricht door een weinig zachtzinnige interimmanager. Als hij onder de naam Dick Sergeant het boek binnenkomt, worden de verhoudingen tussen politiek, directie, commissarissen, managers en personeelsleden nog meer op scherp gezet. Resultaat: een meeslepend relaas over de teloorgang van de bibliotheek, het kroonjuweel uit de titel. (…) Als je het terugleest, is het vanaf dag één duidelijk dat de uitkomst vaststond. Al die businessplannen, al die begrotingen – altijd met spoed – al die papierschuiverij: het was allemaal voor niks. We zijn naïef geweest.” (…) De werkelijkheid was nog botter en intimiderender dan in het boek. Dat wilde ik niet opschrijven, omdat het anders te ongeloofwaardig zou zijn geworden. Hij heeft zijn taak voortvarend uitgevoerd, maar de manier waarop, daarvoor heb ik geen begrip. Je kunt bikkelhard zijn en toch empathisch.” Jeroen van Helferen, het alter ego van Hans van Hartevelt, is ook niet altijd even zachtzinnig in het boek. “Ik deed wat Sergeant deed, alleen in het klein. Ik was, om een doorstart te maken, bereid de helft van het personeel weg te sturen, maar wel op een nettere manier. Ik heb mijn rol zelfs nog wat onsympathieker gemaakt, omdat dat beter was voor de roman.”
Lees hier het artikel
Meer over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Lilianne Ploumen
‘De werkelijkheid was natuurlijk gruwelijker en harder dan in het boek’
Over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’ van Hans van Hartevelt in interview met Jos Damen in IP, vakblad voor informatieprofessionals, nr. 07, oktober 2014 :
‘Op een hoorzitting van de vaste Kamercommissie betitelde Knapen het KIT als een ratjetoe. De regering viel, maar Knapen trok op zijn laatste werkdag toch de stekker uit het KIT. Onder zijn opvolger Ploumen ging geen andere wind waaien. Waarom niet? Dat is me een raadsel. We moesten wel het ene na het andere plan schrijven, om uiteindelijk in april te horen te krijgen: toch maar niet. (…) Of mensen in de roman herkenbaar zijn? Dat moet de lezer zelf maar uitmaken. Mijn roman is een sleutelroman genoemd, maar ook een apologie. Ik hoop echter dat mensen de roman lezen als meer dan een sleutelroman, want uiteindelijk probeer ik de zaak natuurlijk boven een specifieke bibliotheek uit te tillen. Ik heb geprobeerd uit te leggen wat er met 250 jaar cultureel erfgoed kan gebeuren, en ook welke processen daarbij spelen. De politiek speelde natuurlijk een grote rol.’ (…) ‘Ik hoop vooral dat mensen zich achter de oren krabben, want denk als bibliotheek maar niet dat je veilig bent. Verder hoop ik op wet- en regelgeving, want in de komende nieuwe bibliotheekwet staat veel over taken en bestuurslagen, maar niets over hoe er omgegaan moet worden met verweesde collecties. Een gemiste kans.’
Lees hier het interview
Meer over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een uit onmacht geschreven roman, een vlammend betoog; een thriller die de lezer tot verbijstering brengt.» – Ezra de Haan
Over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’ van Hans van Hartevelt op Literatuurplein, 31 oktober 2014:
Hans van Hartevelt was te veel schrijver en te zeer verbonden aan zijn bibliotheek dat hij de waarheid voor zich kon houden. In de vorm van een sleutelroman schreef hij de ervaring van zich af. Het levert een thriller op die de lezer tot verbijstering brengt. Op zich is het niet moeilijk om tot de conclusie te komen dat het boek over het befaamde Tropeninstituut gaat. (…) ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’ is een boek dat met razende vaart geschreven lijkt te zijn. Vanaf de eerste regel word je meegesleept door de elementen die loskomen wanneer bekend wordt dat het instituut niet langer op subsidie kan rekenen. Wanhoop, woede en paniek. Het is alsof je er naast zit. Alsof een verborgen camera alles vastlegt. Kafkaiaanse toestanden, maar dan wel in Nederland, het land waarvan je dacht dat alles zo goed geregeld was. (…) Het is een uit onmacht geschreven roman, een vlammend betoog tegen bezuinigingen, de gevolgen ervan en de mensen die ervoor verantwoordelijk zijn.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer