Over Mark de Haan op Een zachte berm, 15 augustus 2021:
(…) Bij ‘Machmut Kanzal’ was het me na tien regels het helder en klaar: wat kon die De Haan schrijven. Daarom verbaasde het me dat Marks eerste verhalenbundel uitkwam. Ik bedoel: dat dat pas eind 2020 gebeurde. Hij mocht wel een beetje opschieten, met dat talent van hem, dacht ik indertijd. Ik vond het daarom billijk dat hij na drie jaar redacteurschap weer afscheid nam: hij had zijn werk, er was een verbouwing geweest, hij was vader geworden en hij moest dus ook schrijven. Rond zijn dertigste moest er toch wel iets van hem uitkomen, leek me. Het werd op zijn drieëndertigste. Een verlaat debuut dus, maar de flaptekst beloofde een roman. (…) Een paar weken geleden zag ik een foto van hem waarop hij kaal is, en nu krijg ik bericht dat hij is overleden, ruim een half jaar na zijn debuut. Hij hoopte, lees ik, zijn roman nog af te krijgen. Op Youtube vind ik een interview met hem, nog geen maand oud. Op de film heeft hij weer wat haar, zie ik, maar ik herken Mark niet eens aan zijn neus; wel aan zijn stem, wel aan enkele opmerkingen. (…) De wereld kent veel vergissingen, de dood van Mark is een grote, is een ernstige vergissing.
Len Borgdorff is o.a. oud-hoofdredacteur van literair tijdschrift ‘Liter’
Lees hier of hier
Kijk hier naar interview met Mark de Haan op 22 juni 2021
Meer over ‘Buitenaards koraal’, het debuut van Mark de Haan
Meer over Mark de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: literair tijdschrift Liter
«Een groot en mooi oeuvre zou alleen een kwestie van tijd zijn.» – Timen Kraak
In memoriam Mark de Haan (1987–2021) op Literair tijdschrift Liter, 23 juli 2021:
‘Literair gaat het me nu eigenlijk wel voor de wind’, zei Mark enkele weken geleden toen ik hem nog zag, niet wetend, maar wel rekening houdend met het feit dat het de laatste keer zou zijn. (…) ‘Zolang ik er nog ben, ben ik er nog.’ Dat was hoe het al anderhalf jaar ging. Niet goed, maar we moesten er maar het beste van maken. Dat deed hij tot het eind. Met zijn gezin (…) en met zijn schrijverschap. Er kwam een boek, en in het laatste stadium van zijn ziekte nog een verhaal. De flaptekst van zijn verhalenbundel stelde een roman in het vooruitzicht. Mark zat vol ideeën, een groot en mooi oeuvre zou alleen een kwestie van tijd zijn. (…) Heel kort hebben we samen in de redactie van ‘Liter’ gezeten. Op redactievergaderingen opent doorgaans iemand met een zelfgekozen gedicht. Toen op een van de vergaderingen bleek dat er geen gedicht was, wist Mark er wel een. Dagsluiting, van Reve. Een gedicht dat belangrijk voor hem is geweest, zo belangrijk dat hij het uitkoos om op zijn uitvaart voorgelezen te laten worden. Uit dat gedicht spreekt twijfel, maar ook overtuiging. En zo was het ook voor Mark: staan voor de zaken die je belangrijk vindt, maar ook openstaan voor de overtuiging van een ander. Het gedicht op de rouwkaart eindigt met de woorden: ‘Ik ben er.’ Ze deden me meteen denken aan zijn uitspraak van hierboven: ‘Zolang ik er nog ben, ben ik er nog.’ Waar ‘er’ is weten we niet, maar wel: ook nu hij hier niet meer is, is hij er nog.
Lees hier verder (incl. de aangehaalde gedichten)
Kijk hier naar interview met Mark de Haan op 22 juni 2021
Lees hier het laatste verhaal Morituri van Mark de Haan
Meer over Mark de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Mark de Haan lag in het ziekenhuis toen zijn eerste boek ‘Buitenaards koraal’ uitkwam.»
In de maandagse rubriek Naschrift beschrijft dagblad Trouw bijna wekelijks het leven van onlangs overleden heel gewone of bekende mensen. Op 16 augustus 2021 maakt Marlies Kieft een portret van Mark de Haan, geboren op 14 februari 1987 in Den Haag en overleden op 11 juli 2021 in Dordrecht. «Op het gymnasium kreeg hij wel snel goede vrienden. De middelbare school deed hij haast liggend op de bank, af en toe een boek inkijkend. Wat nu te kiezen? Het werd Nederlandse Taal en Cultuur aan de Universiteit Leiden, vooral omdat hij zo hield van lezen. (…) Soms liet hij zich verbaal weleens wegduwen door anderen die in een van zijn stiltepauzes het woord overnamen. Mark kon door zo’n onderbreking geïrriteerd raken, meestal wachtte hij echter rustig af tot hij zijn verhaal alsnog kon afmaken. Als hij de ruimte kreeg, was hij op zijn best en formuleerde hij scherp en origineel. Dat was ook zoals zijn vrienden hem zagen, als een originele geest. Wat hun nog sterker opviel was zijn trouw. Wanneer je in zijn hart zat, bleef je dat ook. (…) Na zijn studie kwam hij in het bedrijfsleven terecht, waar hij werkte als data-analist, iets wat hem ook goed lag. Hij las nog steeds veel en werd lid van een boekenclub die was opgericht door een oud-hoogleraar van de universiteit, het clubje literatuurminnaars raakte hecht bevriend. In zijn vrije tijd schreef Mark korte verhalen over onderwerpen die hij vaak uit de actualiteit haalde, maar waar hij met zijn fantasie en zwarte humor een onverwachte draai aan gaf. Zijn doel was om mensen aan het denken te zetten over de manieren waarop je tegen de werkelijkheid kunt aankijken. Zijn werk werd gepubliceerd in de literaire tijdschriften ‘Liter’ en ‘Extaze’. (…) Nog geen twee jaar geleden kreeg Mark plotseling medische klachten rond zijn longen en na verschillende onderzoeken bleek hij een zeldzame vorm van kiemcelkanker te hebben. Een zware periode brak aan van chemobehandelingen en operaties. Mark lag in het ziekenhuis toen zijn bundel met korte verhalen ‘Buitenaards koraal’ verscheen bij uitgeverij In de Knipscheer. Ondanks de omstandigheden was het een grote droom die uitkwam. (…) Maar de nieuwe roman waar hij aan werkte, kon hij niet meer afmaken. (…)
Lees hier het portret
Kijk hier naar interview met Mark de Haan op 22 juni 2021
Lees hier het laatste verhaal Morituri van Mark de Haan
Meer over Mark de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer