Over ‘Kaz Lux Rock-adel verplicht’ van Lutgard Mutsaers op Alles over boeken en schrijvers, 20 november 2017:
(…) De biografie van Lutgard Mutsaers waaraan Kaz Lux zelf heeft meegewerkt vertelt het verhaal van de carrière van Kaz Lux vanaf zijn vroegste jeugd tot op de dag vandaag. Uitstekend gedocumenteerd en op prettige wijze geschreven wordt het verhaal verteld van één van de meest herkenbare blues- en rockzangers van Nederland. Het verhaal van een zelf-made muzikant die niets anders kon en wilde dan muziek maken. De biografie is verrijkt met een CD waarop vier verloren gewaande nummer opstaan die Kaz Lux tussen 1984 en 1986 opnam in de beroemde ICP studio van Jean-Marie Aerts die onder andere werkte met T.C. Matic, Arno Hintjens en Urban Dance Squad. De onvolprezen uitgeverij In de Knipscheer waar jaarlijks nieuwe interessante muziekboeken verschijnen heeft ervoor gezorgd dat deze mooi vormgegeven, zeer informatieve (met complete Kaz Lux-discografie) en rijk geïllustreerde biografie beschikbaar is gekomen voor de Nederlandse en Vlaamse muziekliefhebber. Lutgard Mutsaers’ ‘Kaz Lux Rock-adel verplicht’ is gewaardeerd met ★★★★ (uitstekend).
Lees hier de recensie
Meer over ‘Kaz Lux – Rock-adel verplicht’
Meer over Lutgard Mutsaers bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Lutgard Mutsaers
«Kaz Lux in het collectieve geheugen opgeslagen.» – Willem Jongeneelen
Over ‘Kaz Lux – Rock-adel verplicht’ van Lutgard Mutsaers in BN | De Stem, 9 november 2017:
Een boek over het meest aimabele rockicoon uit Brabant. Het werd tijd: het is 50 jaar geleden dat Kaz Lux (69) werd ontdekt, (..) de zanger die in de jaren zestig zijn stemgeluid aan Brainbox schonk en in het collectieve geheugen werd opgeslagen. (…) Mutsaers: ‘Down Man uit 1969 is een all time classic. Dat enorme talent sprak er meteen uit. Brainbox brak direct door, vanwege die stem, en dat gitaargeluid van Jan Akkerman. Die laatste was weer snel vertrokken, Kaz bleef nog een paar jaar ’t anker van de band.’
Lees hier het artikel
Meer over ‘Kaz Lux – Rock-adel verplicht’
Presentatie ‘Kaz Lux – Rock-adel verplicht’
Op zondagmiddag 12 november 2017 in Café Oud Brabant Oosterhout om 15.30 uur presenteert auteur Lutgard Mutsaers ‘Kaz Lux Rock-adel verplicht’, het grotendeels onbekende verhaal van de selfmade muzikant die naar de top werd gecatapulteerd, afknapte, en zichzelf opnieuw uitvond als alternatieve singer-songwriter met een omvangrijk maar obscuur oeuvre. Bij het boek hoort een bonus-cd die 4 niet eerder uitgebrachte tracks bevat die Kaz Lux samen met de Belgische producer Jean-Marie Aerts en studiomusici heeft opgenomen in de ICP Studios te Brussel in de periode 1984-1986. Uitgever Franc Knipscheer zal het eerste exemplaar uitreiken aan Kaz Lux. Locatie: Café Oud Brabant, Leysenhoek 11-13, 4901 ER Oosterhout (Noord-Brabant). Inloop vanaf 15.00 uur. Komt u met OV? Oosterhout is alleen per bus te bereiken, niet per trein. Café Oud Brabant ligt op 1 minuut lopen van het busstation.
Meer over ‘Kaz Lux. Rock-adel verplicht’
Kaz Lux. Rock-adel verplicht + cd
Lutgard Mutsaers
Kaz Lux. Rock-adel verplicht + cd
Muziekgeschiedenis
Gebrocheerd in omslag met flappen, 168 blz.
cd achter achterflap
incl. 24 blz. met 36 illustraties in zwartwit en in kleur,
cd-duur 16.15 min.
€ 25,00
ISBN 979-90-6265-958-6
Presentatie 12 november 2017
Kaz Lux (1948) was 19 toen hij op een concours in Utrecht de Personality Prijs won. Anderhalf jaar later brak hij door als frontman van Brainbox (met Jan Akkerman). Zijn ‘Down Man’ verpulverde in één klap het fröbelimago van de nederbeat. De cultstatus wachtte. Dertig jaar later riep Oor hem uit tot Zanger van de Eeuw. Toen sloeg het noodlot toe. Kaz Lux Rock-adel verplicht is het grotendeels onbekende verhaal van de selfmade muzikant die naar de top werd gecatapulteerd, afknapte, en zichzelf opnieuw uitvond als alternatieve singer-songwriter met een omvangrijk maar obscuur oeuvre. Naar aanleiding van het verhaal van Kaz Lux over zijn samenwerking met Jean-Marie Aerts (1951, Zeebrugge), is Lutgard Mutsaers op zoek gegaan naar de opnamen die zijn gemaakt in de ICP-Studios in Brussel en destijds door omstandigheden niet zijn uitgebracht. In 2017 maakten Lux en Aerts samen de selectie van 4 nummers voor de historische bonus-cd bij dit boek: Head Up, Tracks, Don’t Try Her, Comin’. In België is Jean-Marie Aerts vooral bekend als gitarist en producer van T.C. Matic en Arno Hintjens, in Nederland vooral als producer van Urban Dance Squad. In ‘Kaz Lux Rock-adel verplicht’ is een complete discografie opgenomen van alle opnamen van Kaz Lux.
Lutgard Mutsaers is de auteur van Pop Utrecht (1987), Rockin’ Ramona (1989), Haring & Hawaii (1992), 25 Jaar Paradiso (1993), Billie Holiday (1993), Beat Crazy (1998), Hauser Orkater (2009), Roep der Verten (2014) en co-auteur van Een Muziek geschiedenis der Nederlanden (2001/2006), Van the Black Rocking Cats tot Spinvis (2007) en Made in The Low Countries (2017).
‘Verloren gewaande muziek van mijn jeugdheld Kaz Lux en onze producer Jean-Marie Aerts? Klinkt goed!’ – Arjen de Vreede, DJ DNA, Urban Dance Squad
‘Een van de meest oorspronkelijke persoonlijkheden in de Nederlandse muziekscene.’ – Frank Jansen [ontdekker voor Bovema/ EMI; muziek- en rtv-producent]
‘Bij ieder woord, bij iedere klank trok er een schok van herkenning door me heen. Ik wist zeker dat dit nummer hartstikke over mij ging.’ – Thomas Verbogt [over ‘Down Man’ in zijn boek My Generation: Popverhalen]
‘Eerst Kaz Lux in Paradiso, waar ik vol ontzag toekeek (Lux, Akkerman, Pierre van der Linden). Daarna Kaz in Kessel-Lo, waar ik nooit bij was. Maar de mooie stem was er in beide gevallen.’ -Raymond van het Groenewoud [zijn band Bien Servi werkte in 1977 met Lux]
‘Echt stoppen doet Kaz waarschijnlijk nooit, als het aan hem ligt.’ – Bart van Poppel [The Analogues; produceerde Instructions van de Kaz Lux Band en The Last Train van Brainbox]
Rights Catalogue 2016
In de Knipscheer’s Rights Catalogue 2016
40 years of publishing since 1976: Literature – History – Music
Introductions Wim Rutgers
Translations Scott Rollins
Frankfurt Book Fair 2016
Gebrocheerd, 76 pages, € 5,00
ISBN 978-90-6265-944-9
Niet in de boekhandel
Ter gelegenheid van de Frankfurter Buchmesse 2016 stelden Scott Rollins en Franc Knipscheer een catalogus samen met Engelstalige informatie over met name een gedeelte van de Nederlandstalige Caribische literatuur (Suriname en v/h Nederlandse Antillen) uit het fonds van Uitgeverij In de Knipscheer. De catalogus bevat drie inleidingen van Wim Rutgers, voor dit doel in het Engels vertaald: ‘Short History Dutch Caribbean Literature’, ‘Living and Reading: Erich Zielinski: the double meaning of age’, ‘An Island at a Crossroads – [Joseph Hart:] Literature at a Crossroads’. Dit keer ‘Caribische’ aandacht voor Albert Helman, Hugo Pos, Boeli van Leeuwen, Erich Zielinski, Eric de Brabander, Bernadette Heiligers, Ruth San A Jong, Hans Vaders, Joseph Hart, Carel de Haseth, Janny de Heer, Els Langenfeld, Aart G. Broek, 40 Years of Surinamese Music in the Netherlands, alsmede voor Els Launspach, Pim Wiersinga, Els de Groen, Wim Verbei, Lutgard Mutsaers, Dirk W. de Jong.
Zie voor Engelstalige informatie over de Papiamentse literatuur in ‘The Colour of my Island’
Zie voor ‘het Afrikaanse diasporafonds’ [ = ]
«Overdonderend.» – Wim Verbei
Over ‘American Blues’ van Dirk W. de Jong in De Blueskrant nr. 3, november 2015:
Journalistieker van aard is ‘American Blues’ van de Groningse fotograaf Dirk W. de Jong. Tussen 1990 en 2014 maakte hij voor muziekbladen als Oor en Jazzism reportages in de VS. Wat hij zag legde hij vast in even sfeer- als kleurrijke beelden, ondersteund met ‘the stories beyond the pictures’. Over het algemeen zijn die stories fragmenten uit gesprekken, quotes, flarden – net voldoende om de sfeer van de foto’s te ondersteunen. De Jongs tocht begint in Nashville, Austin-Texas en Mexico, daarna komen overdonderend Mississippi, Memphis en New Orleans in beeld. Van diverse artiesten die hij fotografeerde, maakte De Jong tevens een ‘home movie’, die je via een QR-code in het boek kunt bekijken. Daarin is nog een cd ingesloten met tamelijke forse punk-blues van R.L. Burnside, T Model Ford en Bob Log.
Lees hier het artikel
Meer over ‘American Blues’
«An ambitious project for which she was extremely well suited.» – Harry A. Poeze
Over ‘Roep der verten’ van Lutgard Mutsaers in Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde 171 (Brill, 2015), oktober 2015:
Mutsaers has a long past in popular music studies, and has published on rock and roll, as embraced and adapted by Indo European musicians, and the Hawaiian music that was popular in the Indies as well as the Netherlands from the thirties to the sixties. Both competed with krontjong, and even threatened to push krontjong into oblivion. Now, she has fulfilled the promise to write the history of krontjong, and has done so with six hundred pages of dense print, an ambitious project for which she was extremely well suited. (…) This book with about 900 notes, with a very useful register of terms and names in krontjong, with short amplifications, with an index, with a timeline, offers another attraction. As a bonus there is a cd with 25 tracks, 19 historical recordings, first released between 1904 and 1957, and 6 ‘modern’ ones, attesting to the excellent quality of these kroncong asli recordings, which will ensure the powerful raison d’etre of this Indo music.
[KITLV/Royal Netherlands Institute of Southeast Asian and Caribbean Studies.]
«‘Krontjong’ en wat er over te zeggen valt komt ook echt tot leven.» – Albert Roessingh
Over ‘Roep der verten, krontjong van roots naar revival’ van Lutgard Mutsaers in De Ware Tijd Literair, 22 augustus 2015:
Krontjong blijkt drie betekenissen te hebben. In de eerste plaats een populaire muzieksoort die oorspronkelijk met de Portugezen een paar eeuwen terug naar Indonesië is gekomen en daar in een eigen vorm is opgenomen in de cultuur. Ten tweede is het een gitaarachtig muziekinstrument, waar die muziek dus naar benoemd is. En ten slotte als het werkwoord ‘krontjongen’ een bezigheid van jongemannen ’s avonds in de maneschijn. Namelijk om als groepje – gewapend met instrumenten als een gitaar en/of krontjong gitaar, een fluit (suling), een viool en een tamboerijn (pandeiro) – met weemoedige en ook wel ondeugende serenades meisjes uit de buurt het hoofd op hol te brengen. Het was voor de uitverkoren meisjes dan erg moeilijk om in slaap te komen, wanneer ze buiten in het maanlicht voorbij kwamen slenteren, zachtjes tokkelend op een gitaar en in een donker koor hun wijsjes van droevig zoet liefdesverlangen neuriënd. Ouders en overige familieleden maakten zich dan ook zorgen over de wellicht niet geheel zuivere om niet te zeggen voze bijbedoelingen van dit ‘krontjongen’.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Roep der verten’
«Met Mutsaers’ werk is er gezaaid.» – Jill Stolk
Over ‘Roep der Verten’ van Lutgard Mutsaers in Den Haag Centraal, 3 juli 2015:
Zo’n dertig jaar geleden bezoekt muziek- en cultuurwetenschapper Lutgard Mutsaers de Pasar Malam Den Haag, nu Tong Tong Fair. Ze wordt daar geconfronteerd met het verschijnsel krontjong. Mutsaers, een Nederlandse die nog nooit in Indonesië is geweest, bijt zich vast in het genre en de daarmee verwante cultuur. Over een tijdspanne van vijfhonderd jaar geeft de auteur een verslag van de bron en de ontwikkelingen tot 2014. (…) Mutsaers beschrijft de ontwikkelingen van de krontjong, ingebed in de cultuur, zowel in Nederland als in Indonesië. Eenvoudige sinjo’s en hooggeleerde dames en heren geven hun mening over het genre. Mutsaers schrijft in een lekker tempo, haar informatie is schier onuitputtelijk.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Roep der Verten’
«Maar nu is er ‘Roep der verten’. – Fred Bredschneyder
Over ‘Roep der Verten’ van Lutgard Mutsaers in Aether, nummer 116, juli 2015:
Er is wel één en ander over de Krontjong geschreven, maar nu is er Roep der verten dat alle voorgaande publicaties in de schaduw stelt. De schrijfster heeft uit vele bronnen geput en heeft niet geaarzeld ruimschoots te citeren. Veel aandacht wordt besteed aan de rol die de grammofoonplaat heeft gespeeld bij de verspreiding van de krontjongmuziek. Op de bijgevoegde cd zijn 19 historische opnamen verzameld. Tenslotte is er een ‘Krontjong klapper’ met daarin allerlei personen en zaken die nog niet zijn genoemd of voldoende zijn toegelicht. Het zal inmiddels duidelijk zijn dat Roep der verten een bijzonder ‘rijk’ boek is, dat zich bovendien heel plezierig laat lezen. Ook als naslagwerk zal het velen van nut kunnen zijn.
Meer over ‘Roep der verten’