«Een symfonie van wervelende bedrijvigheden.» – Rabin Gangadin

VoorplatLottowinnaarOmslag75Over ‘De lottowinnaar’ van Sakoentela Hoebba op Hebban, 17 december 2015:
‘De lottowinnaar’ van Sakoentela Hoebba is een intrigerende Surinaamse vertelling waarin het hoofdpersonage Rita verwoede pogingen doet om haar leven te veranderen. (…) Buitengewoon achtenswaardig en lovenswaardig is dat de auteur aandacht geeft aan de positie van de vrouw in Suriname. (…) Hoebba ontvouwt de zwijgcultuur van Suriname zoals die manifest is binnen de Hindoestaanse gemeenschap. Surinamers houden weliswaar van praten en kwebbelen, vooral als het even luid en langs elkaar kan, maar tijdens het verbale vuurwerk zijn zij weer te week om de wortels van het kwaad bloot leggen. (…) Met deze publicatie vormt Sakoentela Hoebba samen met Hindoestaanse schrijfsters als Candani, Mala Kishoendajal en Orchida Bachnoe een gouden literaire keten binnen de bloeiende Surinaamse letteren.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De lottowinnaar’

Surinaams boekenfeest 2015 in foto’s en in de media

vlagNederland-SurinameOp zondag 25 oktober vindt in Theater van ’t Woord in de OBA de presentatie plaats van nieuwe titels uit of over Suriname. In zijn ‘Praatjes voor de West’ (over het belang van De Wereldomroep voor de ontwikkeling van de Antilliaanse en Surinaamse literatuur van 1947-1958) wijdt auteur Jos de Roo o.a. een heel hoofdstuk aan de Surinaamse culturele vereniging Wie Eegie Sani die 34 bijdragen verzorgde, waarin we de namen tegenkomen van o.a. Eddy en Elias Bruma, Hein Eersel en Frits Moll. Jos de Roo analyseert hun bijdragen en zo komt de lezer heel wat te weten over wat toen gerekend werd tot de Surinaamse cultuur, met name ook de muziek. John Leefmans krijgt eveneens een heel hoofdstuk toebedeeld. Hij leverde 17 bijdragen, waarvan er elf bewaard zijn gebleven. In een later leven zou hij diplomaat en dichter worden en een gerespecteerd kenner van het Sranantongo.

Clyde Lo A Njoe (op Aruba geboren uit geïmmigreerde Surinaamse ouders) draagt op zijn kenmerkende wijze drie gedichten voor uit zijn nieuwste bundel ‘Mijn lief mijn leed’: Tapanahoni, Avonddansen en Tegen wil en dank.

Sakoentela Hoebba (woonachtig in Paramaribo) kan de Nederlandse presentatie van haar debuutboek ‘De lottowinnaar’ wegens ziekte niet meemaken. Het eerste exemplaar wordt overhandigd aan Sharita Jankipersad, een nicht van Sakoentela Hoebba.

Over Astrid H. Roemer wordt een preview van 7 minuten getoond uit de komende documentaire ‘De wereld heeft gezicht verloren’ van Cindy Kerseborn die op 7 december 2015 in première gaat in de OBA. Van Astrid H. Roemer worden ook twee nieuwe, nog niet eerder gepubliceerde gedichten voorgelezen onder de noemer ‘Bij het overlijden van geliefde auteurs’ mede naar aanleiding van het overlijden van Frank Martinus Arion: Steffi huilt en Hoop. Ook nieuw van Astrid H. Roemer zijn haar bijdragen aan het literaire tijdschrift ‘Extaze’ van oktober 2015, een voorpublicatie uit een nog te verschijnen roman ‘Olga en haar driekwartsmaten’, die zij in Schotland schreef en, op het digitale supplement van ‘Extaze’, nog een niet eerder gepubliceerd ‘tragikomisch’ gedicht: Op poes Steffi.

Zangeres Fleur Tolman en gitarist Frank Ong-Alok spelen zowel voor als na de pauze drie nummers van de door Frank Ong-Alok op muziek gezette 17 gedichten van Astrid H. Roemer van de cd ‘Omhels mij’.

Robert Sordam van IKO Foundation, eerder met componist Dave MacDonald initiator van ‘De stilte van het gesproken woord’, vertelt over het op handen zijnde nieuwe project ’40 jaar Surinaamse Muziek in Nederland’.

Iraida van Dijk-Ooft is speciaal voor deze presentatie over uit Suriname voor de presentatie van haar debuutroman ‘Geen weg terug’, over de dramatische en traumatische gebeurtenis voor de mensen die het onmetelijke gebied van de Brokopondo-stuwdam (opgeleverd in 1964) tot dan bewoonden. Iraida van Dijk-Ooft reikt het eerste exemplaar uit aan Jörgen Raymann en wordt over haar roman geïnterviewd door Peter de Rijk.

Ook Mala Kishoendajal, die van jongs af in Nederland woont en van wie sinds 2001 drie titels verschenen bij Uitgeverij In de Knipscheer, gaat over haar nieuwe roman ‘Kaapse goudbessen’ in gesprek met Peter de Rijk.

Meer over ‘Praatjes voor de West’
Meer over ‘De lottowinnaar’
Meer over ‘Geen weg terug’
Meer over ‘Mijn lief mijn leed’
Meer over ‘Kaapse goudbessen’
Meer over Frank Ong-Alok
Hier en hier meer over (Astrid H. Roemer in) ‘Extaze’
Lees hier de twee nieuwe gedichten van Astrid H. Roemer
Bekijk hier de foto’s van André Homan
Klik hier en hier voor de aankondigingen van het programma in OBA Theater van ‘t Woord

Ook Jörgen Raymann 25 oktober 2015 bij Surinaamse boekpresentatie

RaymannOp zondagmiddag 25 oktober 2015 presenteert Uitgeverij In de Knipscheer in Theater van ’t Woord (OBA) haar nieuwe Surinaamse boekuitgaven van 2015 met voordracht, interviews, film en muziek. Aan het programma werken o.a. mee de schrijvers Iraida van Dijk-Ooft, Mala Kishoendajal, Clyde Lo A Njoe, de muzikanten Frank Ong Alok met Fleur Tolman en Jörgen Raymann. Gepresenteerd worden de nieuwe titels van:

Iraida van Dijk-Ooft
Sakoentela Hoebba
Mala Kishoendajal
Clyde Lo A Njoe
Jos de Roo

Verder aandacht voor Astrid H. Roemer over wie op 7 december de documentaire film De wereld heeft gezicht verloren van regisseur Cindy Kerseborn in première gaat. We vertonen op 24 oktober een 7 minuten lange preview uit deze film. Op de boekentafel ligt ook het spiksplinternieuwe nummer van het literair tijdschrift Extaze met van Astrid H. Roemer een prozafragment uit een nieuwe, nog niet verschenen roman én een nog niet eerder gepubliceerd ‘tragikomisch’ gedicht. Op 24 oktober worden ook twee nieuwe gedichten van haar gelezen. Zowel voor als na de pauze is er een muzikaal intermezzo: Frank Ong Alok en Fleur Tolman vertolken zes gedichten van de cd Omhels mij van Astrid H. Roemer op muziek gezet door Frank Ong Alok.

Klik op bovenstaande namen voor meer informatie over de te presenteren boeken.

Presentatie Franc Knipscheer, interviews Peter de Rijk.
Locatie en bereikbaarheid OBA
Zondag 25 oktober, 15.00 uur, OBA, Theater van ’t Woord
zaal open 14.45 uur; programma 15.00 tot 17.00 uur
Verkoop (vanaf 14.00 uur), signeren en napraat in de foyer.

Reserveren kan uitsluitend door overmaking van € 5,00 op NL 24ABNA 0548813906 t.n.v. Uitgeverij In de Knipscheer o.v.v. uw e-mailadres [met (at) i.p.v. @]

Mala Kishoendajal – Kaapse goudbessen. Roman

Opmaak 1Mala Kishoendajal
Kaapse goudbessen
Kroniek van een illusionaire vrede

Roman, Nederland / Suriname
Paperback, royaal formaat, 336 blz., 19,50
ISBN 978-90-6265-859-6
Presentatie 25 oktober 2015

Hira, een bejaarde vrouw, blikt in Kaapse goudbessen terug op haar leven in Nederland en Suriname. Vooral denkt zij aan haar oudste zoon Balwant, wiens leven werd getekend door echtscheiding en het verlies van zijn kinderen. Haar herinneringen dwalen af naar haar ouders. Zij zijn kinderen van Brits-Indische contractarbeiders, die tussen 1873 en 1916 gingen werken in de Hollandse kolonie Suriname. Hira haalt zich de verhalen voor de geest over de grootouders van haar moeder, Masapeb Mohesh en Hiran Pyari, die met de eerste lichting naar Suriname kwamen op het schip Lalla Rookh, over hoe ze leefden in India. Ze herinnert zich het markante verhaal van haar vaders ouders, Kishoendyal Soekhoer en Sanichari Kanhai. Drie jaar na zijn aankomst in Suriname, werd Kishoendyal in 1896 veroordeeld tot zes jaar dwangarbeid wegens doodslag. Hij werd opgesloten op Fort Zeelandia tussen andere Hindoestanen die streden tegen de ‘koloniale hebzucht’ en onderdrukking. Bij terugkeer trof hij zijn vrouw en twee zoons in een ander gezin aan.

De herinneringen van Hira worden afgewisseld met de omzwervingen van Armand Veldhuizen, die Utrecht verlaat om in Den Haag te gaan werken. In de trein laat hij het leven dat hij achterlaat de revue passeren: een dominante moeder en een overspelige vader die hen heeft verlaten; zijn vriend Prém, die na te zijn beledigd door zijn moeder, zijn verjaardagsfeest verliet en die hij sindsdien niet meer heeft gezien; zijn pianolerares Constance, die hem inwijdde in de werken van Robert Schumann én in de erotische liefde. Zijn nieuwe leven is tegelijk verrijkend als verwarrend en ontgoochelend. Armand verliest huis, baan en geheugen, nadat hij als zogenaamde journalist die op zoek is naar eerste-uursmigranten, kennis maakt met Koesoem, de ex-vrouw van Balwant. Na enkele jaren geleefd te hebben als zwerver, belandt hij in PsyKick, waar hij op een denkbeeldige laptop zijn observaties van de omgeving en zijn gedachten optekent over het leven met Moeder. Uiteindelijk stroomt het verhaal van Hira samen met het verhaal van Armand Veldhuizen.

Mala Kishoendajal laat Kaapse goudbessen zich afspelen in het Nederland van nu maar leidt, via de twee hoofdpersonen met hun schijnbaar afzonderlijke levens, de lezer met herinneringen en sub-personages terug naar het Nederland van de jaren zestig van de vorige eeuw en naar Suriname en India vanaf 1873.
Mala Kishoendajal is bij Uitgeverij In de Knipscheer de auteur van de romans Dame Blanche, Het boegbeeld en de gedichtenbundel Pijn in parlando.

Meer over ‘Kaapse goudbessen’
Meer over Mala Kishoendajal bij Uitgeverij In de Knipscheer

Mala Kishoendajal – Het boegbeeld

MALA KISHOENDAJAL
Het boegbeeld

Roman
Nederland / Suriname
Paperback, 336 blz., €16,90
ISBN 90 6265 536 X
Eerste druk 2002

Het boegbeeld van Mala Kishoendajal is een sleutelroman over DE ZAAK TARA SINGH VARMA. In Het boegbeeld dringt Mala Kishoendajal door in de persoonlijkheid van een vrouw die haar leven fantaseert.
Mala Kishoendajal weet als geen ander van de hoed en de rand en was vorig jaar de klokkenluider in het TROS TV-programma OPGELICHT.

In Het boegbeeld is de museumwereld het decor waartegen het leven van kunstconservatrice Sitara Sharma zich afspeelt. Voor het oog van de media treedt dit boegbeeld van een grote groep migranten in Nederland op dramatische wijze terug uit haar functie door bekend te maken dat zij lijdt aan kanker. Welke rol speelt Saul Mulder, hoofdconservator van museum De Groene Onyx, in het netwerk van verzinsels van zijn werkneemster? Wie spreekt de waarheid en waar regeert de leugen?

De pers over Het boegbeeld
“Het is verbijsterend te lezen hoe gemakkelijk Varma telkens weer bij bestaande structuren kon aanschuiven en dan niets hoefde te presteren omdat het feit dat ze er was, al voldoende was. Ook blijkt waarom zovelen die wisten wat er aan de hand was, toch hun mond hielden. Mala Kishoendajal is daarop een uitzondering. Zij durfde het destijds als Surinaamse Hindoestaanse toch aan om de kat de bel aan te binden. Dat doet ze nu opnieuw in haar roman Het boegbeeld. Na lezing kun je Tara Varma nooit meer horen, zien of lezen, zoals in haar recente publiciteitsoffensief, zonder te denken dat ze aan een nieuw circuit begonnen is.” – uit: Trouw

“Boek over een gevallen boegbeeld van allochtoon Nederland. Fascinerend onderwerp met boeiende aspecten. Vermakelijke fictie, aangekleed door de sfeer van het Hindoestaans-Surinaamse leven in Nederland.” – uit: NRC Handelsblad

Mala Kishoendajal heeft het bizarre verhaal van Tara Singh Varma (in het boek Sitara Sharma geheten) literair aangekleed en verweven met het verhaal van de Surinaamse Emma, die in het boek voorkomt als huishoudster van de liegende Sharma. De auteur benut de geschiedenis van Emma om de lezer een beeld te geven van het Hindoestaanse gezinsleven in Nederland. En dat lukt haar voortreffelijk, mede door de prettige vertelstijl.” – Uit: Haarlems Dagblad (GPD)

Mala Kishoendajal – Dame Blanche

MALA KISHOENDAJAL
Dame Blanche

Nederland, Hindoestaans, Roman
Paperback, 224 blz. 15,75
ISBN 90-6265-510-6
Eerste druk 2001

De thematiek van migratie en identiteit (India, Cariben, Europa/Amerika) kennen we vooral als stroming in de Engelstalige literatuur (V.S. Naipaul, Neil Bissoondath), maar is ook deel van de Nederlandstalige literatuur. Zo verhaalt Mala Kishoendajal (Paramaribo, 1959) in haar debuutroman Dame Blanche over vier generaties Hindoestaans leven van zelfs voor de komst naar Suriname uit India tot vooral hier en nu in Nederland.

Rode draad in deze raamvertelling is de jonge vrouw Indrani die haar verhaal verbindt met die van haar zoontje Ravi en haar dochter Lakshmi, met die van haar grootouders, haar ouders, haar (gewezen) echtgenoot Radjinder en Maarten, met die van Lila (en haar Casanova), Celia (de Haagse hoer), Dewi (versus buitenvrouw) en nicht Shalini (en haar huwelijk met Haagse Bart) en met de verhalen uit Narayan’s versie van het grote Indiase epos Ramayana.

Mala Kishoendajal heeft twee scenario’s voor theater op haar naam staan: Geen weg terug, over de immigratie van Brits Indiërs naar Suriname en van Surinamers naar Nederland, en Sita, de vrouw, waarin de traditionele vrouw uit de Ramayana naast de moderne westerse Hindoestaan wordt neergezet. Als journalist is zij de vrouw die in ‘de zaak Tara Singh Varma’ haar geveinsde ziekte naar buiten bracht.

De pers over Dame Blanche
«Tegen een kakelbonte achtergrond van Hindoestaanse gebruiken en rituelen doet Indrani verwoede pogingen zich staande te houden als hoofdredacteur van een tijdschrift en tegelijkertijd haar dochtertje op te voeden. Dankzij de laconieke humor van Kishoendajal is Dame Blanche geen particuliere klaagzang maar een moderne Bildungsroman die een energieke indruk achterlaat.» – Onze Wereld

«De kracht van deze roman schuilt vooral in de beschrijving van de emoties van een jonge vrouw die op zoek is naar het geluk op het kruispunt tussen twee culturen. Die emoties worden als het ware ingekaderd in de portretten van alle personeges die in haar leven een rol spelen.» – Friesch Dagblad

«Dame Blanche: een klein monument over de Hindoestanen. In deze roman draait elk verhaal om een persoon die levensecht wordt doordat de auteur soms ver in de tijd terug gaat om gebeurtenissen in hun perspectief te plaatsen.» – Weekkrant Suriname

«Mala Kishoendajal heeft een boek geschreven vol traditionele Hindoestaanse gebruiken rond huwelijk en begrafenis, Indiase films, muziek en dans. Maar het is tegelijkertijd heel Nederlands als het werk, collega’s, vrienden en uitgaan betreft. Traditie en moderniteit zijn hier niet meer een dilemma tussen verwestersen en eigen cultuurbehoud, zoals o.a. in Anil Ramdas’ novelle Het besluit van Mai, maar lopen in deze roman dwars door autochtoon en allochtoon heen.» – Amigoe

«Combinatie van goed gehanteerde literaire middelen als stijl en compositie en een uitdagende stellingname tegen clichébeelden die tussen twee culturen heersen.» – Trouw