Tag: Marc van der Sterren

Adri Gorissen – Een rijke oogst. Schrijver, verteller en wereldburger Ton van Reen

Adri Gorissen e.a.
Een rijke oogst
Schrijver, verteller en wereldburger Ton van Reen
biografie
vormgeving Carmen Arends
foto omslag Marc van der Sterren
gebrocheerd in omslag met flappen,
royaal formaat, 25 x 18 cm, 310 blz., geheel in kleur,
geïllustreerd met honderden foto’s,
van o.a. Peter de Ronde, David van Reen
€ 29,50
ISBN 978-94-93214-98-9
Eerste uitgave oktober 2024

In de traditie van het aloude schrijversprentenboek verschijnt Een rijke oogst over Ton van Reen (1941), schrijver van meer dan 90 boekpublicaties. Aan het boek werkten mee de auteurs Wim van Grinsven, Hans Hendriks, Wiel Kusters, Peter Lenssen, Ben van Melick, Rob Molin, Gerard Sonnemans, Gerard Staals, Marc van der Sterren en Adri Gorissen (samenstelling).

‘Onze beschaving is opgebouwd uit uitbuiting en uitsluiting. Dat is onze basiscultuur.’ Ton van Reen doet deze uitspraak in dit boek in een hoofdstuk over Afrika. Een hoofdstuk dat veel van doen heeft met zijn hele persoonlijke leven. Maatschappijkritiek, soms verpakt in sprookjesachtige romans en verhalen, is het centrale thema in welhaast zijn hele literaire oeuvre. Het heeft alles te maken met de ongelijkheid in de samenleving en het daaruit voortvloeiend onrecht dat hij in zijn jeugd aan den lijve ervaart.  Ton van Reen groeit op in de Ringovenstraat, een arbeidersstraat in Panningen, waar de buren voor elkaar zorgen als woont er één grote familie. Het is een buurt waar de notabelen van het dorp op neerkijken.

De missieblaadjes uit zijn jeugd wakkeren zijn belangstelling aan voor Afrika. Hij wil ontdekkingsreiziger worden. Al vroeg gaat hij het werk van Afrikaanse schrijvers lezen, dat dan nog uitsluitend in het Frans en het Engels verkrijgbaar is. Hun boeken zijn hoopvol. Nog jong wordt hij de eerste uitgever van Afrikaanse literatuur in het Nederlands, middels de Afrikaanse Bibliotheek. Hij gaat ook op reis naar Afrika, schrijft voor kranten, zoals de Volkskrant, over de Afrikaanse mensen, raakt betrokken bij hulpprogramma’s en sticht met zoon David de Stichting Lalibela in Ethiopië voor de hulp aan de allerarmsten. Meer nog dan zijn schrijven ziet hij zijn werk voor de kansarmen als zijn levenswerk.

Zo ontwikkelt Ton van Reen zich tot een schrijver met een enorme kennis. Door zijn lezen, zijn vele reizen en zijn werk als journalist  heeft hij ook een uitgebreide kennis van de rest van de wereld.

Door zijn ervaringen en door de bibliotheek die hij bijeenbracht in zijn huis in Maasbree te combineren met het talent van de schrijver en het vakmanschap van de verteller, weet hij een boekenkast vol te schrijven. Een eigenzinnig oeuvre, vaak sprookjesachtig, maar soms ook hard en afrekenend, maar altijd zacht voor de mensen aan de onderkant van de samenleving, bij wie hij zich thuis voelt.

Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Zijn succesvolle roman ‘De lichtverkoper’ (2013) speelt in de Cité Ouvrière, Regouts pakhuis voor zijn fabrieksarbeiders.» – Arno Haijtema

VoorplatLichtverkoper-75Over standbeelden van ‘foute Nederlanders’ in De Volkskrant, 7 maart 2023:
In een interessant artikel in ‘De Volkskrant’ van 7 maart 2023 gaat Arno Haijtema in op de vraag wat te doen met standbeelden van foute ‘helden’ uit het verleden. Natuurlijk springen de kolonisatoren van de VOC en de WIC het eerst in het oog. Maar Ton van Reen noemt Maastrichtenaar Petrus Regout (1801-1878) ook een ‘slavendrijver’. « (…) Drie meter hoog is het zwart marmeren beeld van de stramme man, dat in 1965 door prins Bernhard in de stromende regen werd onthuld. ‘Regout was een slavendrijver. Hoog tijd dat er niet alleen voor het Nederlandse slavernijverleden excuses worden gemaakt, maar ook voor wat hij heeft misdaan.’ Zegt Ton van Reen (81), schrijver van ruim negentig boeken, vele over de Limburgse geschiedenis. Zijn succesvolle roman De lichtverkoper (2013) speelt in de Cité Ouvrière, Regouts pakhuis voor zijn fabrieksarbeiders: vier, vijf woonlagen, twaalf hokken voor evenveel gezinnen, met één latrine per verdieping. ‘Bij de cholera-uitbraak van 1864 kwamen er vierhonderd mensen om. Cholera is een hongerziekte. Niemand van de Maastrichtse elite stierf.’ Van Reen: ‘Kinderen werkten 36 uur aaneen, zij moesten, omdat ze klein waren, in de hete ovens kruipen en het aardewerk plaatsen. Met als gevolg dat de longen van 10-jarigen al kapot waren.’». Al begin jaren zestig was eenzelfde geluid te vernemen in de roman De eerste Adam van de Antilliaanse schrijver Boeli van Leeuwen: «Op 1 juli 1863 werd de slavernij op Curaçao afgeschaft door Willem III. Op dezelfde dag dat de proclamatie van Willem III op de Fortmuur in Willemstad werd gespijkerd, werd Adam Polaar [hoofdpersonage in de roman] geboren in Moordrecht aan de Hollandse IJssel als vrije burger van de Staat der Nederlanden. In zijn drassig en dampig land bestond geen slavernij: de armen waren volkomen vrij om te verrekken van de honger en te verstijven van de kou. In de touwslagerij van Moordrecht stonden kinderen van zes jaar vijftien uur per dag te draaien op de touwbanen: van iedere honderd gingen er vijftig kapot aan de tering vóór ze tien jaar oud waren. Zo was het ook in de dekenfabrieken van Leiden, de steenfabrieken van Franeker en de sigarenindustrie van Kampen. Willem III schonk vrijheid aan de negers van Curaçao en sliep ’s nachts rustig achter zijn brede baard. Dat de kinderen van zijn eigen volk vijftien uur per dag als beesten werden afgejakkerd voor één dubbeltje per dag was in die wereld zó normaal, dat hij voor het slapen gaan er niet eens over nadacht.»
Lees hier het artikel in ‘De Volkskrant’
Meer over ‘De lichtverkoper’
Meer over ‘De eerste Adam’

Presentatie roman ‘Dochters’ van Ton van Reen in Steyl

VoorplatDochters-75Op vrijdag 3 november 2017 lanceert Ton van Reen zijn nieuwste roman ‘Dochters’ in het Wereldpaviljoen in Steyl (L):
‘Dochters’ speelt grotendeels in Nederland, Duitsland en Zwitserland, maar het gaat vooral over Afrika. Op de vlucht voor zijn verleden is de hoofdpersoon er gaan werken als correspondent voor De Volkskrant. Op de reis naar de bruiloft van zijn dochter in Zwitserland raakt hij in gesprek met een jonge vrouw. Voor beiden wordt het een louterende ontmoeting. Peter Winkels zal Ton van Reen interviewen over zijn nieuwe boek en zijn levenslange band met Afrika. Al in de jaren zeventig was Ton van Reen initiatiefnemer en uitgever van ‘de Afrikaanse Bibliotheek’ onder redactie van Jan Kees van de Werk bij Uitgeverij Corrie Zelen. Ook schreef hij talloze artikelen over Afrika in kranten als De Volkskrant.

‘Dochters’ wordt gepresenteerd tijdens een gevarieerde avond van de Stichting Lalibela in het Wereldpaviljoen te Steyl-Tegelen. Tijdens de avond is er aandacht voor de stichting die tal van sociale projecten uitvoert in de gelijknamige plaats. De Stichting Lalibela is negentien jaar geleden opgericht door Ton van Reen en zijn twee jaar geleden overleden zoon David van Reen. Bestuurslid Marc van der Sterren zal vertellen over zijn projecten rond kleinschalige landbouw in Afrika. De film over het leven en het werk van David van Reen in Ethiopië, gemaakt door Marijn Poels voor L1-tv voor het programma Limburg helpt, zal worden vertoond. De presentaties worden omlijst door de muzikale inbreng van de Syrische groep Aroa and Friends. ‘Dochters’ is ter plekke te koop en wordt door de auteur op verzoek gesigneerd.

Locatie: Wereldpaviljoen, Sint Michaëlstraat 6a, 5935 BL Steyl. Inloop vanaf 19.30 uur. Programma van 20.00 tot 22.30 uur. Toegang gratis.
Meer over ‘Dochters’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over David van Reen