Op 10 juni 2023 was jazzkenner, journalist en auteur Bert Vuijsje op de Concertzender te gast in Co Live! Co de Kloet sprak met hem over zijn meest recente boek “ Keep Swinging, 33 jazzmeesters van de 20ste eeuw. Tijdens het gesprek krijgt de luisteraar een achttal nummers te horen: Louis Armstrong – It Don’t Mean A Thing (If It Ain’t Got That Swing), Charlie Parker- Ornithology, Louis Armstrong – Potato Head Blues, John Coltrane – Blue Train, Stan Kenton – Southern Scandal, Wynton Marsalis- C Jam Blues, Clifford Brown – Gertrude’s Bounce en Miles Davis – All Blues. Op 13 juni kwam van Co de Kloet de Jazzism Podcast ‘The Perfect Solo’ online. Enkele van de portetten in ‘Keep Swinging’ werden eerder gepubliceerd in Jazzism zoals dat van Quincy Jones. De perfecte solo wordt volgens Bert Vuijsje gespeeld door Clifford Brown en Max Roach in Gertrude’s Bounce. ‘De beste improvisatie van de trompettist die ik ken. Een adembenemende, vloeiend over twee chorussen lopende lijn.’
Luister hier naar Co Live! op de Concertzender
Luister hier naar ‘The Perfect Solo’ op Jazzism Podcast
Meer over ‘Keep Swinging’ op deze site
Meer over Bert Vuijsje bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Miles Davis
«Wat er nu op tafel ligt is grote klasse.» – Rinus van der Heijden
Over ‘Keep Swinging. 33 Jazzmeester van de 20ste eeuw’ van Bert Vuijsje op JazzNu, 22 oktober 2022:
(…) Bert Vuijsje laat zijn encyclopedische kennis op ieder van die gezichtbepalers schijnen en legt nieuwe antecedenten bloot. Die samen met de uiterst leesbare stijl die hij consequent overeind houdt, drieëndertig prachtige hoofdstukken opleveren. Nieuwe zienswijzen op hun muziek, nieuwe anekdotes, portretten die Bert Vuijsje nog niet in boekvorm had gepubliceerd, het komt allemaal voorbij. (…) Hij streeft er nergens naar onder zijn geschriften een wetenschappelijke basis te schuiven. Maar veeleer – soms mijmerend, een andere keer beschouwend vanuit de standpunten van een echte jazzkenner – de musici die iedere jazzliefhebber in min of meerdere mate kent, van nieuwe karakteristieken te voorzien. (…) Het is zíjn boek, zíjn keuze, zíjn stijl en wat er nu in gebonden vorm op tafel ligt is grote klasse. (…) ‘Keep Swinging’ swingt tot in alle hoeken en gaten. En geeft tevens de pijn aan die aan het verloop van de jazzgeschiedenis onlosmakelijk is verbonden. Het deerniswekkende leven van Lester Young beschrijft Vuijsje zonder melodrama, maar je krijgt bijkans de tranen in je ogen als je erover leest. (…) Drieëndertig impressies koos auteur Bert Vuijsje om een overzicht te geven van musici die ieder voor hun eigen deel – mede – de geschiedenis van de jazz hebben bepaald. Ze zijn samengebracht in het 260 pagina’s tellende boek ‘Keep Swinging’. Een lust voor de geest die meent eigenlijk alles al van jazz af te weten.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Keep swinging’
Meer over Bert Vuijsje bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Zijn bij het lezen voelbare geestdrift en bezieling werken aanstekelijk.» – René van Kaam
Over ‘Keep Swinging. 33 Jazzmeesters van de 20ste eeuw’ van Bert Vuijsje in Platenblad (267), 27 april 2022:
Meer dan folk, blues, country en soul is pure jazzmuziek voor veel pop/rockliefhebbers een brug te ver. Een enkele klassieker van Miles Davis, of John Coltrane , of wellicht een bosanova-album van Stan Getz staat misschien in de kast, maar daarmee houdt het doorgaans wel op. Maar ook voor hen staat het boek ‘Keep Swinging – 33 Jazzmeesters’ vol smakelijke, aanbevelenswaardige verhalen over een aantal iconen van de 20ste eeuwse jazz, van de hand van Bert Vuijsje, een van de grootste schrijvende jazzkenners van ons land. (…) Vuijsjes schrijfstijl is helder en bondig, en zijn bij het lezen voelbare geestdrift en bezieling werken aanstekelijk. (…) De 33 in opbouw sterk van elkaar onderscheidende stukken maken ‘Keep Swinging’ tot een feest om te lezen, ook voor niet jazz-kenners. Het boek is geïllustreerd met foto’s van de grote Amerikaanse jazzfotograaf William P. Gottlieb.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Keep swinging’
Meer over Bert Vuijsje bij Uitgeverij In de Knipscheer
Bert Vuijsje – Keep Swinging: 33 Jazzmeesters van de 20ste eeuw
Bert Vuijsje
Keep Swinging: 33 Jazzmeesters van de 20ste eeuw
Muziekgeschiedenis
vormgeving Henk Tybosch
royaal formaat 15 x 22 cm
gebrocheerd in omslag met flappen
260 blz., incl. fotokatern, € 24,50
ISBN 978-94-93214-67-5 NUR 662
eerste uitgave april 2022
In ‘Keep Swinging: 33 Jazzmeesters van de 20ste eeuw’ portretteert muziekjournalist Bert Vuijsje 33 jazzmeesters van de 20ste eeuw, zijn jazzbijbel van de vorige eeuw. Aan bod komen: Louis Armstrong, Duke Ellington, Coleman Hawkins, Johnny Hodges, Lester Young, Ben Webster, Django Reinhardt, Roy Eldridge, Stan Kenton, Sun Ra, Billie Holiday, Ella Fitzgerald, Thelonious Monk, Buddy Rich, Charlie Parker, Clark Terry, Charles Mingus, Fats Navarro, Dexter Gordon, Wes Montgomery, Sarah Vaughan, Dinah Washington, Miles Davis, John Coltrane, Gerry Mulligan, Chet Baker, Sonny Rollins, Clifford Brown, Joe Zawinul, Quincy Jones, Joe Henderson, Lee Morgan, Wynton Marsalis. Het boek is rijk geïllustreerd met foto’s van William P. Gottlieb, een van de groten van de Amerikaanse jazzfotografie uit de jaren dertig, veertig en vijftig van de vorige eeuw.
Bert Vuijsje schrijft sinds 1962 professioneel over jazz. In 2005 ontving hij de Pierre Bayle-prijs voor muziekkritiek. De jury oordeelde: ‘Bert Vuijsje is een verteller pur sang. Op een persoonlijke en aanstekelijke manier schrijft hij over jazz. Zijn stijl is goed, zijn missiegevoel zonder weerga, zijn feitenkennis indrukwekkend en onovertroffen, en last but not least: Bert Vuijsje weet jazz in een context te plaatsen, zowel historisch als sociologisch. Zijn stijl is beknopt maar steeds explosief van passie. Hij schrijft jazz, zijn schrijven is jazz.’ Bert Vuijsje publiceerde eerder de interview-bundels De Nieuwe Jazz (1978) en Jazzportretten (1983), in 2004 gevolgd door Rita Reys: Lady Jazz. Bij Uitgeverij In de Knipscheer verscheen van zijn hand in 2017 Ado Broodboom trompet.
Vroege lof voor Keep Swinging: 33 Jazzmeesters van de 20ste eeuw
«Bert Vuijsje heeft een ongeëvenaarde staat van dienst als jazzjournalist en deze uiterst inzichtelijke portretten zijn een absolute aanrader voor kenners en nieuwkomers in dit genre. Dit boek is perfect getimed, want anno 2022 kun je dankzij internet alles waarover je leest meteen beluisteren. Jazz is nog nooit zo toegankelijk geweest.» – Benjamin Herman
«Ik voel mij meegenomen in een tijdcapsule, op een uitermate boeiende reis! Bert Vuijsje verstaat de kunst van het vertellen zodanig dat je de sferen ruikt, hoort en proeft: een zee van informatie met tegelijkertijd een empathisch en oprecht verdiepen in de hoofdpersonen. Respectvol doet hij ze recht, waar nodig nuancerend wat in de annalen onjuist staat opgetekend. Neem luisterpauzes met door hem genoemde opnamen en je weet hoe het in de Jazzhemel klinkt.» – Denise Jannah
«Je hebt jazzkenners en je hebt Bert Vuijsje. Genereus dat hij zijn ongehoorde kennis heeft opgeschreven in een boek dat je kunt lezen terwijl je platen draait.» – Peter Buwalda
Meer over Bert Vuijsje bij Uitgeverij In de Knipscheer
«We zien kleuren waar we die niet verwachten.» – Cor Gout
Over ‘De vloeivelden in’ van Aly Freije op Extaze, 25 mei 2018:
‘De vloeivelden’ in begint met een geboorte. Niet die van het hoofdpersonage Anna, die in 1944 ter wereld komt en opgroeit op de boerderij van haar ouders in Veendiep, Oost-Groningen, maar van een kalfje. (…)
We staan met de laarzen vastgezogen in de Groningse klei, we zien het leven, stug en zwaar, voor ons opdoemen, we snuiven de geuren op. En wanneer Anna’s vader de droge vervening van de veenlaag wegsteekt en Anna dieper in de bodem graaft, zien we kleuren waar we die niet verwachten. (…) Dit deel I toont ons Anna als natuur, in haar natuurlijke leven, haar leven thuis en in de directe omgeving daarvan. (…) Deel II brengt ons en Anna in beweging. Letterlijk met neef Derk op de benzinetank van zijn motor. (…) Nu de wereld groter en inzichtelijker is geworden, beweegt Anna zich ook naar de volwassenheid, waarbij hoort het accepteren van tegenslag en leed en daarmee om kunnen gaan. Haar vader die na een ernstige ziekte was ‘vertrokken’, een eufemisme voor ‘overleden’. (…) In de beweging ligt ook het ontluiken van sexuele gevoelens besloten, vooralsnog verward en verontrustend. Die beweging is niet lineair maar circulair en wordt aangestuurd door Anna’s tocht naar het jeugdinternaat, waar Rob haar in zijn kamer naar muziek laat luisteren. (…) Helen komt later. In deel III (…).
Lees hier de recensie
Meer over ‘De vloeivelden in’
Meer over Aly Freije bij Uitgeverij In de Knipscheer
«De beste trompettist uit de jaren vijftig.» – John Schoorl
Over ‘Ado Broodboom trompet’ van Bert Vuijsje in De Volkskrant, 17 maart 2017:
(…) De beste trompettist uit de jaren vijftig zit muisstil in zijn stoel, zijn ogen naar beneden gericht. In zijn gestreepte trui en zwarte trainingsbroek, en amper gekreukelde gezicht, lijkt hij op te gaan in de muziek. ‘Hier kan ik wel naar luisteren’, zegt hij wanneer het nummer is afgelopen. ‘Ik ben milder geworden in de beoordeling van mezelf. Normaal erger ik me dood aan mezelf, aan fouten en mindere prestaties. Ik hoor nu het verhaal van de trompettist. Dit bedoel ik met praten met het instrument. Je hoort ‘m zeggen: dit is het leven.’ Dat converseren middels zijn toeter, zegt hij te hebben geleerd van Miles Davis. ‘Het zijn de blue notes, de tonen tussen noten, die het hem doen, en daarin was Miles geweldig. Als muzikant kon ik hem hogelijk waarderen (…), maar hij was een vervelende praatjesmaker.’ (…) Hij zegt het maar zoals het is. Zo zag hij het ook met het boek dat nu verschenen is, Ado Broodboom trompet van jazzauteur Bert Vuijsje. Het moest een eerlijk boek worden en niet om de hete brij heen draaien, over wat hij allemaal heeft uitgehaald als beroepsmuzikant, veertig jaar lang. Op z’n 90ste stond dat voor hem vast, nadat hij een zware operatie had overleefd: nu gaat-ie niks meer verhullen, weg met de geheimen. (…)
Lees hier verder
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’
«Matić’ poëzie zit vol referenties aan jazzmuziek.» – Erik van den Berg
Over ‘Haarlem Nocture’ van Djordje Matić in Jazzbulletin, september 2016:
Doet jazz ertoe voor dichters van nu? Ongetwijfeld minder dan voor Hanlo en zijn generatiegenoten – maar zie Haarlem Nocturne, het Nederlandse poëziedebuut van de in Kroatië geboren zanger, vertaler en dichter Djordje Matić. Niet alleen verwijst de titel naar de bekende standard (met één a minder) uit 1938, Matić’ poëzie zit vol referenties aan jazzmuziek, die voor hem is verbonden met thema’s als ballingschap, nomadendom en uitsluiting. In 1991 ontvluchtte Matić zijn geboorteland en sinds 1993 woont en werkt hij in Nederland. ‘Een balling is een virtuoos / van dissonantie / een autist / een beschaamde gerechtigde / zonder vergunning’, schrijft hij in ‘Mensen zoals wij’, dat hij opdraagt aan Thelonious Monk. In andere gedichten waren de schimmen rond van Miles Davis, John Coltrane en George Coleman (‘Amsterdam after Dark’). Blue Bossa van Dexter Gordon, ‘barstend van kracht’, confronteert de dichter met het leven dat hij definitief achter zich liet: ‘Weemoed ineens / over een niet geleefd verleden / ineens.’
Lees hiert de recensie
Meer over ‘Haarlem nocturne’
«Matić heeft laten zien dat hij veel in zijn mars heeft.» – Hans Puper
Over ‘Haarlem Nocture’ van Djordje Matić op MeanderMagazine, 3 september 2016:
De Kroaat Djordje Matić woont sinds 1993 in Nederland. Haarlem Nocturne is zijn Nederlandstalige debuut; in 2013 verscheen in Kroatië zijn bundel Lingua franca. Het is een bundel over ballingschap en Matić is dichter; het is daarom niet verwonderlijk dat hij die ontheemding vaak koppelt aan taal: ‘Ik heb niet meer dan één naam / ik heb meerdere versies ervan / honderd verschillende manieren waarop ze / – een naam als deze – onmogelijk / geschreven en gesproken hebben.’ Mooi is, dat hij het gevoel van ontheemding in de tweede strofe van dit gedicht niet direct beschrijft, maar via de worsteling van anderen met de uitspraak van zijn naam. (…) Dit is een gedicht uit de eerste afdeling, ‘Een ander geluid’. Je vindt daarin ook een treffend beeld van de vluchteling, voor wie de wereld nooit meer hetzelfde wordt – iets wat helaas van alle tijden is. In de noot bij ‘Swift departures’ staat dat ‘swift’ niet alleen het Engelse bijvoeglijk naamwoord ‘snel’ is, maar ook ‘gierzwaluw’. Een rake titel. Als gierzwaluwen hun nest verlaten, blijven ze anderhalf jaar in de lucht en als ze landen zijn hun poten zo vervormd dat ze nooit meer op vlakke grond kunnen staan: ‘Zo meten hun veranderde poten / precies hoeveel schever de wereld is geworden / sinds zij weggevlogen zijn’. De gedichten uit de tweede afdeling, ‘Blauw’, (…) zijn gegroepeerd rond jazzmusici als Miles Davis, Chet Baker en Thelonious Monk, die in zekere zin ook balling zijn. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Haarlem nocturne’
29 mei de Hillegomse presentatie van ‘Haarlem Nocturne’.
Djordje Matic presenteert ‘Haarlem nocturne’ in Het Raam:
Dichten is voor veel mensen al moeilijk en als het dan ook nog niet in je moedertaal is, lijkt dat vrijwel onmogelijk te zijn. Maar de in Kroatië geboren dichter Djordje Matic is dat wel gelukt. Hij woont sinds 1993 in Hillegom en debuteert met zijn dichtbundel ‘Haarlem Nocturne’. Speciaal voor de inwoners leest Matic op zondagmiddag 29 mei vanaf 15:00 uur voor uit eigen werk. Hij doet dit in Het Raam (Prinses Irenelaan 16). Matic neemt de toehoorders dan mee op een dichterlijke reis van ballingschap, eenzaamheid, herkenning en erkenning. Ook gaan zijn gedichten over jazzmusici als Miles Davis en Billie Holiday die Matic bewondert. Bijzonder is, dat een aantal van de voorgelezen gedichten begeleid worden door muziek. Na afloop kunnen de mensen uit het publiek een aangeschafte dichtbundel laten ondertekenen door de auteur. De toegang is gratis en de zaal is een half uur voor aanvang open. Aan het programma werken o.a. mee Peter de Rijk (literatuurjournalist en radioprogrammamaker) en Franc Knipscheer (uitgever).
Meer over ‘Haarlem nocturne’
«Niets meer of minder dan een getuigenis.» – Karel Wasch
Over ‘Haarlem Nocture’ van Djordje Matić op Leestafel, mei 2016:
De gevolgen van ballingschap, het noodgedwongen verkeren in een vreemd land, niet het vaderland, zijn van alle tijden. In de Tweede Wereldoorlog raakten miljoenen ontheemd, nu zijn er de vluchtelingen die het Europese contingent noodgedwongen overspoelen, verdreven van huis en haard. Dat geeft een vreemde dissonantie, een hapering, een stilstaande tijd, een bevroren beweging. (…) En dat dit bijna geruisloos gelinkt kan worden aan jazz als muziekvorm is bijna logisch. (…) Het tweede gedeelte van de bundel heet Blauw, waarschijnlijk naar de compositie Blue (en Another Kind of Blue) van Miles Davis. (…) In het eerste deel van de bundel dat is getiteld Een ander geluid, staan gedichten zonder jazz, maar van eenzelfde ontheemdheid. (…) Deze bundel is niets meer of minder dan een getuigenis. Een getuigenis van de ontheemding, van de wanhoop en gelukkig ook van de hoop, waarbij de jazz mooi als trooster optreedt. (…) Sinds 1993 woont Djordje Matic in Nederland. Deze bundel is zijn poëziedebuut. Dat belooft veel goeds!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Haarlem nocturne’