«Het afsluitende programma ‘Pauper Poëzie’ ademt daardoor iets nostalgisch.» – Eric Korsten

Over ‘Live in De Poentjak [12]’ in Den Haag Centraal op 3 september 2023:

De laatste. Vanwege een subsidiestop. Van lange zondagmiddagen boordevol muziek, poëzie en literatuur gaat ‘Live in De Poentjak’ – want in het befaamde Indonesische restaurant – ter ziele. “Subsidiegevers hebben de vervelende neiging alleen die culturele evenementen te ondersteunen die volgens hun eigen regels en richtlijnen zijn aangedragen,” verstout de Haagse schrijver en zanger en programmamaker Cor Gout (1951), geestelijk vader van de middagen, zich te zeggen. “ ‘Live in De Poentjak’ onttrok zich daaraan, was zijn eigen huis, met eigen gewoontes en gasten, en met eigen opvattingen over de wijze waarop cultuur tot leven komt.” Zijn grootmoeder – van vaderskant – was Friezin. Het afsluitende programma ‘Pauper Poëzie’ ademt daardoor iets nostalgisch. Gout: “Na het overlijden van haar man, mijn grootvader, verhuisde ze met haar drie zonen van de Hooigracht naar de Valkenboslaan. Ik zat er als kleintje tussen Hagenaars en Friezen, maar verheugde me steeds op de Friese verhalen die zouden komen, al moest ik wachten tot het noordelijk verjaardagsbezoek wat gedronken had en de schroom opzij had gezet.” De opgediste verhalen waren altijd mooi, herinnert hij zich, ook al kon hij niet meteen alle woorden thuisbrengen. “Zolang ik me op de verhaallijn concentreerde, begreep ik ze. Wat ik hoorde was geen ABN, leek er zelfs niet op. De woorden waren strak en steil en klonken anders dan ik gewend was ze te verstaan. Ik hoorde er vooral klankpoëzie in, en later muziek, ik verdween in het wonder en de schoonheid ervan, voelde me thuis in een taal die ik zelf niet sprak en maar met moeite verstond.”

‘Pauper Poëzie’ wordt zoals alle vorige Poentjak-programma’s ingeleid met een welkomstfilm van filmer-fotograaf Eric de Vries. Op het programma staat Cor Gouts ode aan Friese ‘outlaw-poëzie’, met teksten en liedjes van het Friese drietal Lubbertjan de Vries, Marc Hofstede (op mondharp) en Alwin van der Toorn (street- en beatpoëzie). Na de pauze leest Gout zelf het verhaal ‘Domela in Het Bildt’ voor, waarna Peter Bos hem begeleidt bij het nummer ‘Domela’. Ten slotte is er eclectische, poëtische muziek en zijn er (Friese) teksten door zanger-dichter Arnold de Boer.

Bron Laatste keer ‘Live in De Poentjak’
Klik voor programma ‘Live in De Poentjak [12]’
Kijk naar ‘Paupers’
Kijk naar ‘Verskoppelingen’
Meer over vorige en volgende afleveringen van ‘Live in de Poentjak’

[10] Live in de Poentjak: ‘We gaan weer op weg!’

VoorplatOpweg-75Jack Kerouacs klassieker ‘Op weg’ vindt een plekje in de titel van de 10de aflevering ‘We gaan weer op weg’ van ‘Live In De Poentjak’ op 5 maart 2023:
Na de openingsfilm ‘Beeldspraak’ van Eric de Vries schoven Jaap van der Bent, de auteur van ‘Jack Kerouac op weg in Nederland en België’ en René van der Voort, groot kenner van De Beat Generation aan bij Cor Gout aan tafel, om de invloed van Kerouac op Nederlandse en Belgische schrijvers aan te geven en aan een oordeel te onderwerpen. Na de pauze leidden Maarten de Kroon en Philip Akkerman ‘Old master no secrets’ in. De film van Maarten de Kroon gaat over de ontwikkeling in de zelfportretten van Philip Akkerman. Omdat Live in De Poentjak het slecht kan stellen zonder muziek sloten Peter Bos op gitaar (ex-Trespassers W) en Cor Gout, zang (Trespassers W) de middag af met twee liedjes. Presentatie: Cor Gout, organisatie: Cor Gout, Eric de Vries en Mischa van den Brandhof, Locatie: De Poentjak, 1e etage, Kneuterdijk 16, 2514 EN Den Haag. Zaal open 13:45 uur. Programma van 14:00 uur precies tot 16:30 uur. De toegang is gratis, de drankjes (contant te betalen) niet.
Klik hier voor de aankondiging
Klik hier voor de filmische aankondiging van Eric de Vries
Klik hier voor Jaap van der Bent en René van der Voort over Jack Kerouac
Klik hier voor de film van Maarten de Kroon over Philip Akkerman
Klik hier voor de muzikale afsluiting door Peter Bos en Cor Gout
Meer over vorige en volgende afleveringen van ‘Live in de Poentjak’

«Zo’n tijdschrift is ‘Extaze’ niet en zou het ook niet moeten willen worden.» – Liliane Waanders

coverE24voorDef.inddOver ‘Extaze 24 ’[Fotografie], zesde jaargang nr. 4 [november 2017] op Literair Nederland, 19 januari 2018:
(…) Thema van het nummer waarmee Extaze de zesde jaargang besluit is fotografie. Het nummer opent met drie essays. (…) Het verhaal De Galvanistraters van Mischa van den Brandhof is een sfeervol geschreven familiealbum. De lezer ziet foto’s voor zich, waarbij het sepia overvloeit in zwart-wit en daarna kleur krijgt. Een heel mooi voorbeeld van ‘show, don’t tell’. (…) Pim Wiersinga levert met zijn bijdrage Schrijven, de gooi naar het onbereikbare. Een conversatie een bijdrage aan de discussie over hoe literatuur gelezen moet worden in het licht van het leven van een schrijver. Hij voert Tim Parks – die met De roman als overlevingsstrategie een knuppel in het hoenderhok gooide, de al in 1919 overleden Victor Segalen en zichzelf op als dramatis personae. Zijn aanpak is meer dan interessant. (…) De meeste redacteuren willen gewoon een goed tijdschrift maken. Misschien wel het liefst een spraakmakend tijdschrift waarin schrijvers van naam graag aan bijdragen, wat vervolgens vooral het tijdschrift ten goede komt. Zo’n tijdschrift is Extaze niet en zou het ook niet moeten willen worden. (…)
Lees hier de recensie
Meer over Extaze 24

«Een fraai nummer van een blad, dat het verdient om nog lang te bestaan.» – Karel Wasch

coverE24voorDef.inddOver ‘Extaze 24 ’[Fotografie], zesde jaargang nr. 4 [november 2017], 6 december 2017:
Uitgeverij In de Knipscheer heeft het nieuwe nummer (24) van Extaze laten verschijnen. En het moet maar weer eens worden gezegd de meeste literaire bladen sneuvelen na enige tijd. Thema van dit nummer is fotografie. Dat is niet zo vreemd want bijvoorbeeld Bill Brandt (1904-1983) fotografeerde veel celebreties waaronder literatoren zoals Dylan Thomas en Ezra Pound. Van hem is de uitspraak: ‘‘Fotograferen is niet aan regels gebonden, het is geen sport. Alles moet geprobeerd en uitgedaagd worden.” Ook Joan Ganny, de Amerikaanse fotografe, die nu in Amsterdam woont, maakte prachtige portretten van o.m. Bukowski en Henry Miller. Dichter bij huis was schrijver Willem Frederik Hermans een gedreven fotograaf. (…) Wim Noordhoek vindt dat de fotografie altijd een link met de werkelijkheid heeft. Een aanvechtbare stelling, immers veel foto’s zijn geraffineerde verdraaiingen van die zelfde realiteit m.i.. Een leuke uitspraak in dit artikel is: “Je ziet foto en schilderij naar elkaar toekomen in het ‘betrappen’ van het moment, van de tekenpen naar de foto, de heilige graal die zich eeuwen schuilhield.” (…)
Lees hier de recensie
Meer over Extaze 24

Literair tijdschrift Extaze 24 ‘Fotografie’ [Jrg. 6, nr. 4]

coverE24voorDef.inddExtaze 24 – Fotografie
zesde jaargang nr. 4, november 2017
Redactie Cor Gout, Els Kort (vormgeving)
Gebrocheerd, geïllustreerd, 96 blz.,
€ 15,00
Presentatie 2 november 2017
ISBN 978-90-6265-984-5

Daan Rutten schrijft in De chaos en het beeld over Willem Frederik Hermans als fotograaf. ‘De zekerheid die een foto biedt als weergave van de werkelijkheid kan een literator nooit bereiken.’ Het is een verrassende uitspraak van de zeker niet realistische schrijver W.F. Hermans. Hij hield van de foto’s van Eugène Atget: winkeletalages, deuropeningen, cafés. Atget maakte de werkelijkheid niet mooier dan hij was. Maar is Hermans’ eigen fotografie wel zo objectief? Literatuurwetenschapper Ernst van Alphen betwijfelt dat. Zijn Hermans’ foto’s niet Man Ray-achtig surrealistisch? En anders zijn fotocollages wel?

Uitgaand van Walter Benjamin’s essay Het Kunstwerk in het tijdperk van zijn technische reproduceerbaarheid toetst Onno Schilstra in Koud, gulzig, ongenadig, onbetrouwbaar, betoverend diens stelling dat ‘de foto een spiegel van de werkelijkheid is die ons bewust maakt van onze omstandigheden’ aan zijn omgang met het fotokopieerapparaat, de fotostencilmachine, de computergestuurde stencilmachine (Risograph) en de digitale camera. In digitaal fotograferen ziet hij een duidelijke weerlegging van Benjamin’s stelling. De digitale fotografie is een subjectieve, manipuleerbare vorm van visuele bevrediging geworden, waarvan we het waarheidsgehalte fundamenteel moeten betwijfelen.

Wie over fotografie praat, praat over het moment, schrijft Wim Noordhoek in De foto en de dood. Je ziet foto en schilderij naar elkaar toekomen in het ‘betrappen’ van het moment, van de tekenpen naar de foto, de heilige graal die zich eeuwen schuilhield.

Korte verhalen van Ine Boermans, San Bos, Mischa van den Brandhof, Jonas Bruyneel, Heidi Koren, Arjen van Meijgaard, Hans Muiderman, Michel Ramaker, Dieuwke van Turenhout, Ilona Verhoeven, Pim Wiersinga, Jan Wijnen. Gedichten van Naomi Duveen, Romain John van de Maele, Marcel de Roos, Fred de Vries, Meliza de Vries. Beeld van Eric de Vries.

De presentatie van ‘Extaze 24’ zal plaatsvinden op donderdag 2 november 2017 in de Houtrustkerk in Den Haag (hoek Houtrustweg/Beeklaan). Lees ook nieuwe verhalen, gedichten, interviews en recensies op het digitale supplement van Extaze
Meer over ‘Extaze’

«Wederom is ‘Extaze’ eenzaam in zijn kwaliteit.» – Ezra de Haan

VoorplatExtaze12Over literair tijdschrift Extaze 12 (De outsider) op Literatuurplein, 1 april 2015:
Inmiddels ligt hier alweer het twaalfde nummer van Extaze op mijn bureau. Alsof het gewoon is. Maar het is bijzonder. In een tijd waarin het ene na het andere literaire tijdschrift het loodje legt stond Extaze op, rekte zich uit en begon het aan een literair avontuur dat zijn weerga niet kende. (…) Deze keer buigt Extaze zich over De outsider, kenmerkend in beeld gebracht op de cover door een schaap dat, in tegenstelling tot de meute, de fotograaf nieuwsgierig aanstaart. De andere laten hun achterste zien. De inhoud van dit Extaze-Outsidernummer is van grote kwaliteit. Alleen al voor de essays zou je dit nummer willen kopen. (…) En dan zijn er nog de verhalen en gedichten. (…) Er rest u niets anders dan aankopen en lezen. Ook omdat het hele tijdschrift is verlucht met werken van Jurjen de Haan, kunstenaar en levende legende. Wederom is Extaze eenzaam in zijn kwaliteit.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Extaze 12’

«Extaze 12: een boekwerk vol literaire delicatessen.» – André Oyen

VoorplatExtaze12Over ‘Extaze 12’ op Ansiel, 15 februari 2015:
Cor Gout opent met ‘Het gat-in-de-muur-zusje’, waarin hij terugdenkt aan zijn overleden zusje die hem een stukgelezen exemplaar van The outsider van Colin Wilson naliet. (…) Dit korte maar o zo doorleefde essay zet de toon voor een andermaal sterk én boeiend themanummer. (…) Toch enkele bijdrages naar voren schuiven die ik persoonlijk erg intrigerend vond. In een voor hem zeldzaam verhaal ‘De onverharde weg’ keert Wim Brands terug naar de momenten in zijn leven waarop hij zich meer een insider dan wel een outsider voelde. En dat verlangen om bij de wereld te horen is altijd blijven bestaan. Mischa van den Brandhof haalt in ‘Boekenwurmen’ dierbare herinneringen op aan de boekhandel die haar opa oprichtte in 1947 en waar eenieder zich een insider hoorde te voelen. Jan Wychers beschrijft in zijn essay ‘Gerard Fieret (1924–2009), een ietwat wild talent’, die in zijn tijd de outsider beter dan geen ander kon personifiëren in zijn grafisch- en dichtwerk. Marc Van den Bossche schreef een uiterst gedreven essay ‘Outside of society – Over anesthetisch leren kijken’ rond de in Gent werkzame fotograaf Lieven Nollet. Die fotografeert geïnterneerden in een psychiatrische instelling. Hij geeft ze niet alleen een identiteit maar ook een masker. (…) Dichter Aly Frije neemt de lezer in ‘Het meisje en het paard’ mee in de wondere wereld van paardentaal en gevlochten staart met vurige linten. Extaze 12: een boekwerk vol literaire delicatessen waarin je je als gulzige consument zeker geen outsider hoeft te voelen.
Lees hierde recensie of op Ansiel
Meer over ‘Extaze 12’

Literair tijdschrift Extaze 12 ‘De outsider’ [Jrg. 3, nr. 4]

VoorplatExtaze12
Extaze 12 – De outsider
derde jaargang nr. 4
Genaaid gebrocheerd, geïllustreerd, 112 blz.
€ 15,00
januari 2015
ISBN 978-90-6265-873-2

‘Extaze 12’, dat op 15 januari 2015 zal worden gepresenteerd in Sociëteit De Vereeniging in Den Haag, heeft als thema: de outsider. Niet alleen in de essays, die hieronder kort worden samengevat, ook in de verhalen en gedichten wordt de buitenstaander in verschillende gedaanten zichtbaar gemaakt. Zo kruipt Theo van der Wacht in de huid van de eigenzinnige schrijver-journalist Willem Walraven sr., die voor een carrière in Nederlands Indië had gekozen, dienst nam als beroepsmilitair, maar al gauw ontdekte dat hij meer geschikt was als pennenvoerder. Als een der weinige ‘Hollanders’ begreep hij de Indische ziel, uitte zich kritisch over het koloniaal bestuur en voorzag de ophanden zijnde ‘koloniale tragedie’.

In een voor hem zeldzaam prozastuk keert Wim Brands terug naar de momenten in zijn leven waarop hij zich een insider dan wel een outsider voelde. Mischa van den Brandhof beschreef dierbare herinneringen aan de boekhandel die haar opa in 1947 in Leiden oprichtte. Dichter Rob H. Bekker staat op de dansvloer en vraagt zich af wat ‘die anderen’ hier doen. Aan het eind van het gedicht gaat eindelijk van ze houden bekent hij: ‘Voor de wereld ben ik ongeschikt. / Vergeef het de anderen / geef ze wat je over hebt.’

Wie kon in zijn tijd ‘de outsider’ beter personifiëren dan fotograaf, tekenaar en dichter Gerard Fieret (1924-2009)? Jan Wychers beschrijft in zijn essay Gerard Fieret, een ietwat wil talent de amusante en hinderlijke trekken van de mens Fieret en de zonderlinge en geniale kanten van zijn werk. ‘Hij mag dan gek zijn geweest,’ laat Wychers een kenner zeggen, ‘maar zijn werk staat.’

Marc Van den Bossche plooit zijn essay Outside of society–Over anesthetisch leren kijken rond de in Gent werkzame fotograaf Lieven Nollet, op wiens werk het begrip ‘anesthetiek’ (de thematisering van het verlies, de belemmering of onmogelijkheid van sensibiliteit) volledig van toepassing is. Nollet fotografeert geïnterneerden in een psychiatrische instelling, niet vanuit zijn standpunt als fotograaf, maar vanuit de dialoog. In het wit en vooral zwart van de foto’s geeft hij hun de identiteit terug die ze in de rechtsgang en tijdens hun opsluiting zijn kwijtgeraakt.

In zijn essay Gouddelvers van de eenzaamheid ontdoet Jan-Hendrik Bakker de kluizenaar van zijn stigma van de eenzame gek. Je kunt hen zien, schrijft Bakker, als excentrieke individuen die buiten het economisch systeem zoeken naar spirituele schatten. Het ‘goud’ kun je opvatten als de glans, de zingeving van het leven. Door middel van taal oefenen ze invloed op ons uit en herkennen we in hun uitingen een krachtig politiek signaal. Hun afzondering is ook een protestuiting.

In zijn betoog ‘Homo digitalis mobilis’ geeft René de Ryck redenen aan waarom groepen mensen afhaken bij de voortdurend veranderende wereld van informatie, cybernetica en technologie, en op zoek gaan naar zogenaamde coldspots. Resulteert dit ‘tot hier en niet verder’ in een nieuwe klassenstrijd van ‘knows’ en ‘know nots’? Ontstaat er een wereld van insiders en outsiders?

De korte verhalen in dit nummer zijn van: Gert-Jan van den Bemd, Mischa van den Brandhof, Wim Brands, Bram Esser, Ronnie Krepel, Theo Monkhorst, Rob Verschuren en Theo van der Wacht. De gedichten zijn van: Rob H. Bekker, Peter WJ Brouwer, Aly Freije, Ruud Jaspers, Herman Rohaert en Tanya van der Wacht. Het beeldend werk is van de grand old man van de Nederlandse fotografie en beeldende kunst, Jurjen de Haan.
Meer over Extaze
Meer over Extaze in De Vereeniging

«Her short stories are fantastic, both literally and figuratively.» – Mischa van den Brandhof

Over ‘Voor de eerlijke vinder’ van Ilona Verhoeven op The Oak Tree Factory, 23 september 2012:
I felt incredibly inspired by this celebration of individuality, uniqueness and eccentricity. By the time I got back home, I had finished her book, and felt like a skylight had been added to my roof.

Lees hier het bericht

Meer over ‘Voor de eerlijke vinder

Extaze 4

EXTAZE 2012-4
Literair tijdschrift

Nederland
Ingenaaid, formaat 17,6 x 24,8, geïllustreerd, 112 blz., € 15,00
verschijningsdatum september 2012
ISBN 978-90-6265-815-2

Met het 0-nummer meegerekend is dit het vijfde nummer van literair tijdschrift Extaze. ‘Muziek’ is de rode draad in dit nummer. De inhoud treft u hieronder aan. Extaze 4 verschijnt in september 2012 en wordt op donderavond 13 september 2012 gepresenteerd met ‘Extaze in Pulchri’, een gevarieerd cultureel programma in Pulchri Studio in Den Haag www.extaze.nl .

Essays
Jaap Goedegebuure Liever geest dan lichaam
De thema’s in het literaire werk van F.B. Hotz

Rabin Gangadin Nationale cultuur en identiteit in de Surinaamse literatuur

Kees Ruys Verre en nabije oorlogen
Aya Zikken tussen Indië en Nederland 1926–1949 (slot)

Siebe Thissen Punky reggae party
De collectieve biografie van punk en reggae en hun multiculturele dimensie

C.P. Vincentius F.B. Hotz, een helder gearticuleerde gedrevenheid
De muzikale loopbaan van Frits Hotz in het spoor van Paul Whiteman en Miff Mole

Ad Zuiderent ‘Bericht uit Hollandia’. Een exercitie
F. Springer en Nederland’s Nieuw-Guinea. Centraal in dit essay staat het titelverhaal uit Springer’s debuutbundel Bericht uit Hollandia, zijn enige boek dat bij een Haagse uitgever is verschenen

Archief
Dagboekfragmenten van muzikant Robbie van Leeuwen, de grote kleine man achter de successen van The Motions, Shocking Blue, Galaxy-Lin en Mistral

Korte verhalen
Elko Born*De Berlijnse muur
Mischa van den Brandhof*Regen
Christien Kok*De buitenstaander
Hein van der Hoeven*Only friends
Heleen Rippen*Anni-Frid’s album
Monika Sauwer*Adieu

Gedichten
Annelie David
Frederik Lucien De Laere
Harry Geelen
D. Hooijer
Felix Monter
Richard Steegmans

Beeld
Zeloot