Els de Groen bij Poëzie Podium Den Bosch

VoorplatWakkervallen-75Op woensdag 9 januari 2019 programmeert Bosch’ Poëziepodium 4 dichters (Kevin Groen, Bas Maris, Valerie Saoirse, Els de Groen) en muzikaal kleinkunst-talent Bas van de Ven op het toneel van Hangop in de Willem Twee aan de Boschdijkstraat 100. Schrijfster Els de Groen (1949) past met het grootste gemak in de shortlist meest geëngageerde schrijfsters van Nederland. Alleen het predicaat schrijfster zou haar te kort doen. Naast 5 jaar als Europarlementariër gewerkt te hebben, is Els de Groen betrokken geweest bij veel maatschappelijke ontwikkelingen, in vele gedaanten, zoals die rondom vluchtelingen, de multiculturele samenleving, mensenrechten en verzet tegen rechts-extremisme. Onlangs verscheen haar bundel ‘Wakker vallen’. Een eerste uitstapje van proza naar poëzie. Aanvang 19.30 uur. Toegang gratis.
Klik voor meer informatie
Meer over ‘Wakker vallen’
Meer over Els de Groen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Met ‘Duivelsklauw’ heeft Felicita Vos een magistrale familieroman geschreven.» – Els de Groen

DuivelsklauwVoorplat75Over ‘Duivelsklauw’ van Felicita Vos bij de presentatie in Hijman Ongerijmd, 18 april 2014:
Het boek sleept de lezer algauw mee door zijn spannende opbouw, zijn geraffineerde compositie. Niet alleen de hoofdpersoon, Gina, moet een puzzel leggen om het verleden van haar familie te doorgronden, de lezer moet dat ook. Letterlijk stukje bij beetje krijgt hij zicht op wat er gebeurd is. ‘Duivelsklauw’ gaat over een heel actueel thema: de multiculturele samenleving met haar kinderen uit twee culturen. Of die samenleving gelukt is, is totaal irrelevant. Ze is een feit; we moeten er iets van maken. Van de Roma en Sinti cultuur weten we hoegenaamd niets. De verdienste van Felicita Vos’ boek is dat het op een terloopse wijze veel informatie aandraagt over het eigene van een niet alleen onbekende maar ook miskende en vertekende cultuur: over o.a. de omgang met de dood, de zielen van overledenen, rituelen rond geboorte en huwelijk, reinheidsprincipes. (…) ‘Duivelsklauw’ is behalve een warm, ook een heel eerlijk boek! Volgens mij gaat het niet zozeer om wie we zijn, 20%, 50% tot 100% Roma of burgers, maar om hoe we identiteit individueel ervaren, koesteren en bewaren. Ook dat is een puzzel en iedere mens heeft het recht die op zijn eigen wijze te leggen. Gina, de ik-figuur, doet dat. Met ‘Duivelsklauw’ heeft Felicita Vos een magistrale familieroman geschreven.
Lees hier de notities van het dankwoord van Els de Groen
Meer over Els de Groen
Meer over ‘Duivelsklauw’

«Eén grote satire.» – Fred de Haas

compaOver ‘Compa Nanzi’s Capriolen’ van Joan Leslie in Ñapa/Amigoe, 7 januari 2012:
De Arubaanse schrijfster Joan Leslie heeft Nanzi een nieuw jasje aangetrokken. In haar ‘Compa Nanzi’s Capriolen’ leeft Nanzi in onze moderne tijd. In Amsterdam nog wel. Het Sodom en Gomorra van de Nederlandse multiculturele samenleving! Er wordt ruim baan gemaakt voor spottende verwijzingen naar populistisch politieke partijen als ‘Trots op Nederland’. We komen ook een hybride ‘Rita Verburg’ tegen, een symbiose van de voormalige ministers Rita Verdonk met haar ‘valse lach’ en de truttig overkomende Gerda Verburg. Venijnige kritiek wordt geleverd op het huichelachtige begrip ‘Vrijheid van Meningsuiting’ dat wordt misbruikt om allochtonen te vernederen. (…) Maar je kan in het boek ook lachen om een verhitte discussie over de benaming ‘Negerzoenen’ (een prachtnaam voor een Hollandse met chocola omhulde lekkernij) die – zogenaamd – als discriminerend wordt ervaren, maar door Rita Verburg met hand en tand wordt verdedigd. Het boek is, kortom, één grote satire met oplichter Nanzi als leidende figuur. (…) ‘Nanzi’s Capriolen’ zou uitstekend geschikt zijn om dienst te doen bij inburgeringslessen al was het maar omdat het boek een uitgebreid en ironisch perspectief biedt op de gewoonten in Nederland en de multiculturele problematiek. De auteur geeft er blijk van dat ze een uitstekende kijk heeft op het reilen en zeilen van onze volkse multiculti-samenleving.

Lees hier het artikel

Meer over Compa Nanzi’s Capriolen