Over ‘Sneu karma. Regenachtige reisverhalen’ van Joost Pollmann in Haarlems Dagblad, 19 juli 2021:
(…) Goed beschouwd gaat het minder om de ‘avonturen’ die de reiziger meemaakt de dan om de wijze waarop Pollmann het beschreven heeft. Compact, ieder woord gewikt en gewogen. Clichés en gemeenplaatsen ontwijkend. Liever één treffend voorbeeld dan een uitgebreide analyse om een bepaalde situatie te karakteriseren. (…) Her en der is ‘Sneu Karma’ reeds geprezen om de zelfspot waarmee de auteur zichzelf portretteert. (…) Hoe ‘economisch’ Pollmann ook schrijft, een kleine luxe of franje permitteert hij zich: Zijn regelmatige flirts met de wereldliteratuur. Nabokov, Eliot, Pamuk, Céline en tal van andere schrijvers komen voorbij. «Tja, dat is de wereld waarin ik leef. Die associaties met schrijvers zijn er voortdurend. En op een goed gekozen plek vind ik dat ook mooi. Toen ik terug kwam uit Afrika en met terugwerkende kracht die Angst voelde, toen voelde ik mij echt verbonden met Céline. De literatuur is mijn biotoop… .»
Lees hier de recensie
Meer over ‘Sneu karma’
Meer over Joost Pollmann bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Nabokov
«Andriesse schreef met ‘De rode kimono’ een omgekeerde Lolita.» – Arie Storm
Over ‘De rode kimono’ van Peter Andriesse in Het Parool, 15 mei 2014:
In het eerste deel van de roman wordt de erotische suspense voor Erik en de lezer geleidelijk opgebouwd. Dat doet Andriesse subtiel. De jonge mevrouw Vonk (een tengere half-Indische met een fijnbesneden meisjesachtig gezicht’) vinden elkaar in hun eenzaamheid. Of in hun fantasieën. Of in hun vlucht uit de werkelijkheid. (…) Andriesse schreef met ‘De rode kimono’ een omgekeerde Lolita, de beroemde roman van Nabokov. Andriesses taalgebruik is veel soberder dan dat van Nabokov, maar de broeierigheid is vergelijkbaar. Bovendien schetst hij met welgekozen details een treffend beeld van Nederland in de jaren vijftig – dat doet hij nostalgisch, zonder dat het zoetsappig wordt.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De rode kimono’