Tag: Naomi Duveen

Ernst Zwaan leest gedicht ‘Naomi’.

Naomi DuveenNaomi Duveen (1948-2017) was een Nederlandse mimespeelster, danser, choreograaf en dichter. Zij publiceerde in 2016 in eigen beheer de bundel ‘zonder ben ik niet heel’. Het grote thema van haar poëzie is dansen, maar ook het niet meer in staat zijn te dansen, het leren leven met die onmogelijkheid, een nieuw leven na de dans, maar vooral over tijd. Zonder het dansend bewegen, de beweging van de dans, gericht op verder gaan, op toekomst, is de ‘ik’ niet heel. Een aantal gedichten gaat over de grootouders die Duveen nooit gekend heeft, en de complexe positie als Joodse vrouw van de tweede generatie. Hoofdredacteur Cor Gout plaatste in het literair tijdschrift ‘Extaze’ in nummer 21 (maart 2017) drie gedichten en in nummer 24 (november 2017) één gedicht van haar. Naomi Duveen en haar vriend Ernst Zwaan (woonachtig in Portugal), die ook het omslag van de bundel ‘zonder ben ik niet heel’ verzorgde, schreven elkaar jarenlang gedichten. Onlangs las Ernst Zwaan het gedicht ‘Naomi’ op Youtube.

Klik hier voor het gedicht ‘Naomi’
Meer over Naomi Duveen op deze site
Lees hier het in memoriam van Cor Gout op het digitale supplement van ‘Extaze’

«Een fraai nummer van een blad, dat het verdient om nog lang te bestaan.» – Karel Wasch

coverE24voorDef.inddOver ‘Extaze 24 ’[Fotografie], zesde jaargang nr. 4 [november 2017], 6 december 2017:
Uitgeverij In de Knipscheer heeft het nieuwe nummer (24) van Extaze laten verschijnen. En het moet maar weer eens worden gezegd de meeste literaire bladen sneuvelen na enige tijd. Thema van dit nummer is fotografie. Dat is niet zo vreemd want bijvoorbeeld Bill Brandt (1904-1983) fotografeerde veel celebreties waaronder literatoren zoals Dylan Thomas en Ezra Pound. Van hem is de uitspraak: ‘‘Fotograferen is niet aan regels gebonden, het is geen sport. Alles moet geprobeerd en uitgedaagd worden.” Ook Joan Ganny, de Amerikaanse fotografe, die nu in Amsterdam woont, maakte prachtige portretten van o.m. Bukowski en Henry Miller. Dichter bij huis was schrijver Willem Frederik Hermans een gedreven fotograaf. (…) Wim Noordhoek vindt dat de fotografie altijd een link met de werkelijkheid heeft. Een aanvechtbare stelling, immers veel foto’s zijn geraffineerde verdraaiingen van die zelfde realiteit m.i.. Een leuke uitspraak in dit artikel is: “Je ziet foto en schilderij naar elkaar toekomen in het ‘betrappen’ van het moment, van de tekenpen naar de foto, de heilige graal die zich eeuwen schuilhield.” (…)
Lees hier de recensie
Meer over Extaze 24

Literair tijdschrift Extaze 24 ‘Fotografie’ [Jrg. 6, nr. 4]

coverE24voorDef.inddExtaze 24 – Fotografie
zesde jaargang nr. 4, november 2017
Redactie Cor Gout, Els Kort (vormgeving)
Gebrocheerd, geïllustreerd, 96 blz.,
€ 15,00
Presentatie 2 november 2017
ISBN 978-90-6265-984-5

Daan Rutten schrijft in De chaos en het beeld over Willem Frederik Hermans als fotograaf. ‘De zekerheid die een foto biedt als weergave van de werkelijkheid kan een literator nooit bereiken.’ Het is een verrassende uitspraak van de zeker niet realistische schrijver W.F. Hermans. Hij hield van de foto’s van Eugène Atget: winkeletalages, deuropeningen, cafés. Atget maakte de werkelijkheid niet mooier dan hij was. Maar is Hermans’ eigen fotografie wel zo objectief? Literatuurwetenschapper Ernst van Alphen betwijfelt dat. Zijn Hermans’ foto’s niet Man Ray-achtig surrealistisch? En anders zijn fotocollages wel?

Uitgaand van Walter Benjamin’s essay Het Kunstwerk in het tijdperk van zijn technische reproduceerbaarheid toetst Onno Schilstra in Koud, gulzig, ongenadig, onbetrouwbaar, betoverend diens stelling dat ‘de foto een spiegel van de werkelijkheid is die ons bewust maakt van onze omstandigheden’ aan zijn omgang met het fotokopieerapparaat, de fotostencilmachine, de computergestuurde stencilmachine (Risograph) en de digitale camera. In digitaal fotograferen ziet hij een duidelijke weerlegging van Benjamin’s stelling. De digitale fotografie is een subjectieve, manipuleerbare vorm van visuele bevrediging geworden, waarvan we het waarheidsgehalte fundamenteel moeten betwijfelen.

Wie over fotografie praat, praat over het moment, schrijft Wim Noordhoek in De foto en de dood. Je ziet foto en schilderij naar elkaar toekomen in het ‘betrappen’ van het moment, van de tekenpen naar de foto, de heilige graal die zich eeuwen schuilhield.

Korte verhalen van Ine Boermans, San Bos, Mischa van den Brandhof, Jonas Bruyneel, Heidi Koren, Arjen van Meijgaard, Hans Muiderman, Michel Ramaker, Dieuwke van Turenhout, Ilona Verhoeven, Pim Wiersinga, Jan Wijnen. Gedichten van Naomi Duveen, Romain John van de Maele, Marcel de Roos, Fred de Vries, Meliza de Vries. Beeld van Eric de Vries.

De presentatie van ‘Extaze 24’ zal plaatsvinden op donderdag 2 november 2017 in de Houtrustkerk in Den Haag (hoek Houtrustweg/Beeklaan). Lees ook nieuwe verhalen, gedichten, interviews en recensies op het digitale supplement van Extaze
Meer over ‘Extaze’

«Heerlijk Extazenummer met een diversiteit aan literaire delicatessen.» – André Oyen

VoorplatExtaze21-72Over ‘Extaze 21 – Literatuur die het podium betreedt’ op Ansiel, 9 mei 2017:
Literatuur komt niet alleen tot ons in geschrifte. We horen literatuur op uiteenlopende podia: waar revues of musicals worden uitgevoerd, waar muziektheater te zien en te horen is, waar cabaretiers en podiumdichters hun zegje doen, waar zangers teksten zingen die bedoeld zijn om er goed naar te luisteren. En in dit nummer van Extaze, editie 21 al, wordt daar volop aandacht aan besteed.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Extaze 21’

Presentatie Extaze 21 in de Houtrustkerk Den Haag

presentatieExtaze21affiche: vormgeving Els Kort, tekening Lies Van Gasse

Extaze 21 met ‘Literatuur die het podium betreedt’ in de Houtrustkerk, donderdagavond 2 maart:
Literatuur komt niet alleen tot ons in geschrifte. We horen literatuur op uiteenlopende podia: waar revues of musicals worden uitgevoerd, waar muziektheater te zien en te horen is, waar cabaretiers en podiumdichters hun zegje doen, waar zangers teksten zingen die bedoeld zijn om er goed naar te luisteren. Dick Brongers en Cor Gout spreken met elkaar over de revue in de Tweede Wereldoorlog, onderbroken door tekstschrijver-pianist Hans Steijger die ‘goede’ en ‘foute’ liedjes uit die tijd ten gehore brengt. De politiek geëngageerde schrijver/tekstdichter Nico van Apeldoorn draagt voor de pauze, begeleid door gitarist Dolf Planteijdt, voor uit eigen werk en verstaat zich na de pauze met het werk van de in 2002 overleden tekstdichter Lennaert Nijgh. Naomi Duveen leest gedichten voor die zijn gebaseerd op haar (te) vroeg afgebroken danscarrière. Beelden van de clown Buziau (1877–1958) worden van begeleidende tekst voorzien door cabaretier Fred Florusse, bekend van Don Quishocking. De zaal van de Houtrustkerk zal zijn opgesierd met panelen van de expositie ‘Variété aan Zee’, de geschiedenis van het variété in Den Haag in beeld, die eerder in het Atrium te bezichtigen was. Cor Gout (presentatie) en Hans Steijger (met een toegift) sluiten de avond af.
Locatie: Houtrustkerk, Beeklaan 535, Den Haag (hoek Houtrustweg). Parkeren kan gratis op het erf van de internationale school aan de overzijde.
Aanvang: 20.15 uur precies. Deur open van 19.45 uur tot 20.10 uur, dus graag op tijd aanwezig zijn.
Entree: € 10,00 (alleen contant te betalen). Reserveren: redactie@extaze.nl
Presentatie: Cor Gout, licht en geluid: Harold Verra / Bigfatzo Productions
Meer over ‘Extaze 21’

Literair tijdschrift Extaze 21 ‘Literatuur die het podium betreedt’ [Jrg. 6, nr. 1]

VoorplatExtaze21-72Extaze 21 – Literatuur die het podium betreedt
zesde jaargang nr. 1, 2017
Gebrocheerd, geïllustreerd, 96 blz.,
€ 15,00
Presentatie 2 maart 2016
ISBN 978-90-6265-955-5

Literatuur komt niet alleen tot ons in geschrifte. We horen literatuur op uiteenlopende podia: waar revues of musicals worden uitgevoerd, waar muziektheater te zien en te horen is, waar cabaretiers en podiumdichters hun zegje doen, waar zangers teksten zingen die bedoeld zijn om er goed naar te luisteren.
(Tekst)dichter Nico van Apeldoorn ontmoet zijn collega Lennaert Nijgh (1945–2002) in diens songteksten. Cabaretier Fred Florusse herkent het poëtische talent van de komiek Johan Buziau (1877–1958). Historicus Dick Brongers neemt de lezer mee naar de revue tijdens en rond de Tweede Wereldoorlog en weegt de teksten die de artiesten in die periode ten gehore brachten. Didi de Paris erkent de schatplicht van zijn (en veler) podiumdichterschap aan de Antwerpse dichter Gust Gils (1924–2002). In zijn essay ‘Bertold Brecht en de Eerste Wereldoorlog’ vermeldt Wim Michiel dat Brecht (1898–1956) al vroeg in zijn carrière de behoefte voelde om zijn teksten ook op het podium te (laten) vertolken.

Korte verhalen van Gert-Jan van den Bemd, Chris Ceustermans, Kristien De Wolf, Hans Depelchin, Luuk Imhann, Heidi Koren, Liedewij Vogelzang, Theo van der Wacht. Gedichten van Naomi Duveen, Dorien Dijkhuis, Els de Groen, Hanz Mirck, J.V. Neylen. Beeld van Lies Van Gasse.

De presentatie van Extaze 21 zal plaatsvinden op donderdag 2 maart 2017 in de Houtrustkerk in Den Haag (hoek Houtrustweg/Beeklaan).
Lees ook nieuwe verhalen, gedichten, interviews en recensies op het digitale supplement van Extaze
Meer over ‘Extaze’