Over ‘Amandelen voor Franciscus’ van Hans van Hartevelt op Local Prayers Franciscanen, 2 januari 2019:
Onlangs verscheen van de hand van journalist en auteur Hans van Hartevelt de historische roman ‘Amandelen voor Franciscus’ over de laatste jaren van Franciscus van Assisi. Gebaseerd op de historische bronnen kleurt de auteur het jaar in dat Franciscus in het Heilig Land verbleef en de jaren daarna waarin hij de leiding van de orde uit handen geeft. (…) Het boek is een aanrader voor iedereen die – zeker nu komend jaar Franciscus’ ontmoeting met de sultan centraal staat – een idee wil krijgen wat er daar gebeurd kán zijn. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Amandelen voor Franciscus’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Nederlandse literatuur
Els de Groen bij Poëzie Podium Den Bosch
Op woensdag 9 januari 2019 programmeert Bosch’ Poëziepodium 4 dichters (Kevin Groen, Bas Maris, Valerie Saoirse, Els de Groen) en muzikaal kleinkunst-talent Bas van de Ven op het toneel van Hangop in de Willem Twee aan de Boschdijkstraat 100. Schrijfster Els de Groen (1949) past met het grootste gemak in de shortlist meest geëngageerde schrijfsters van Nederland. Alleen het predicaat schrijfster zou haar te kort doen. Naast 5 jaar als Europarlementariër gewerkt te hebben, is Els de Groen betrokken geweest bij veel maatschappelijke ontwikkelingen, in vele gedaanten, zoals die rondom vluchtelingen, de multiculturele samenleving, mensenrechten en verzet tegen rechts-extremisme. Onlangs verscheen haar bundel ‘Wakker vallen’. Een eerste uitstapje van proza naar poëzie. Aanvang 19.30 uur. Toegang gratis.
Klik voor meer informatie
Meer over ‘Wakker vallen’
Meer over Els de Groen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Ton van Reen – Vlucht uit Montaillou. Roman
Ton van Reen
Vlucht uit Montaillou
De reis van Claire en Napoleon naar Parijs
Boris Vian-roman
gebrocheerd in omslag met flappen,
438 blz., € 24,50
ISBN 978-90-6265-504-5
eerste uitgave 14 juli 2019
De befaamde en onsterfelijke Franse schrijver Boris Vian zit op het terras van Café La Coupole in Parijs, een plek waar schrijvers en kunstenaars graag vertoeven. Zijn oog valt op een bericht in de krant. ‘Bij het plaatsje Montaillou heeft een beer de wolven verjaagd die het 17-jarige herderinnetje Claire Soubirous dreigden aan te vallen. De beer liet het meisje met rust.’ Boris leest het summiere bericht drie keer. Het ontroert hem. Beren zijn z’n lievelingsdieren. Ze hebben het uiterlijk van knuffels en het innerlijk van prijsvechters. Zal hij een boek kunnen schrijven met in de hoofdrol een beer? Een beer met menselijke eigenschappen, zoals kinderen hun knuffelberen zien als hun beste vriendjes en met hen praten? Hij pakt een lijntjesschrift uit zijn tas en schroeft de dop van zijn pen. Opeens is het er weer, na lange jaren, het geluk van het schrijven. Het eerste hoofdstuk waarin de beer, die Napoleon heet, en Claire besluiten op reis te gaan naar Parijs, vloeit als vanzelf op het papier.
Aan zijn tafeltje op het terras van La Coupole schrijft Boris elke dag een hoofdstuk, vaak in het bijzijn van schrijvers en lezers. Een van hen is de schrijver Ton van Reen, een bewonderaar van het werk van Boris Vian, die een dagboek bijhoudt over de gebeurtenissen. Al vlug ontdekt men dat wat Boris schrijft ook in het echt gebeurt. De pers duikt erop. Frankrijk staat op zijn kop. De toekomst van het land vloeit uit de pen van Boris.
Quotes uit de Franse pers:
‘Tja, wat moet ik er van zeggen? Een roman over de liefde? Onzin natuurlijk. Maar het leest lekker weg. En dat ik een rol speel in een boek van Boris Vian? Dat streelt me wel natuurlijk.’ – Michel Houellebecq in Le magazin Houellebecq
‘Boem. Pats. Zo kennen we Boris Vian weer. IJzersterk in het absurde. En toch heel geloofwaardig, ook omdat het leven van de mens nu eenmaal ongerijmd is. Een boek waarin ik van de eerste tot de laatste letter geloof. Ontroerend is de kleine rol die facteur Ferdinand Cheval speelt in dit heerlijke verhaal, waarin ook ik op mijn plaats word gezet.’ – Jean Paul Sartre in L’Echo du Cimétière de Montmartre
‘Iedere goede roman is een dwaalspoor door het leven. Dit is zo’n roman. Een waar doolhof waar je niet uit wilt raken, een tuin vol verhalen en sprookjes. Ik zit er nog middenin.’ – Françoise ‘Tristesse’ Sagan in L’heure du Femme de Campagne
Aad Nuis schreef in de Haagsche Post: ‘Ton van Reen is een schrijver met karakter. Hij gaat zijn eigen weg, los van de wisselingen van de literaire mode. Hij schrijft graag sprookjes, waarbij de toon onverhoeds kan omslaan van Andersen op zijn charmantst in Grimm op zijn gruwelijkst.’
Vlucht uit Montaillou is zo’n sprookje.
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Philip Hoorne – Het dikke meisje en de ziener
Philip Hoorne
Het dikke meisje en de ziener
poëzie
België
formaat 145 x 200 mm
gebrocheerd in omslag met flappen
54 blz., € 18,50
Eerste druk 2019
ISBN 978-90-6265-755-1
De wereld in al zijn gedaantes roept bij Philip Hoorne gedichten, gedachten en waarheden op. Het kan de oorwurmen van ABBA betreffen, het lichaamsgewicht (gewicht is het summum van antibezit/ je wilt het echt niet hebben) maar ook de eigen familie (mijn moeder is een uitroep/ die tussen aanhalingstekens leeft). Hij grossiert in grimmige, soms ontluisterende regels die het lezen van deze bundel tot een belevenis maakt. Wie anders dan hij schrijft over de detentie van ananas en zijn naderende slacht of noteert dat ‘lang een combinatie van afstand en traagheid’ is? Philip Hoorne weet dat we ouder worden maar onze verlangens niet. Met alle middelen die hem ter beschikking staan verdicht hij de wrede, onbegrijpelijke, vaak ook lachwekkende wereld tot deze bundel. Hoge en lage cultuur komen daarbij samen om begrijpelijk te maken wat onbegrijpelijk is. De woorden die hij in het titelgedicht Het dikke meisje en de ziener schrijft verhelderen daarbij veel: dat liefde blind maakt liet hij onvermeld / omdat liefde nu eenmaal blind maakt
DARWIN (fragment)
tel uw geld en draag het naar de bank
de bank zal het voor u verkwisten
een zorg minder
en wat voor een
daar sta je dan
naakt als een slak
want kleren kosten geld
je hebt het koud maar niet voor lang
de beharing is gestart
nog even en je draagt een vacht
Philip Hoorne (Kortrijk, 1964) debuteerde in 2002 in de Sandwich-reeks onder redactie van Gerrit Komrij. Het dikke meisje en de ziener is zijn zevende dichtbundel. Verder publiceerde hij een verhalenboek en was hij de samensteller van een aantal poëziebloemlezingen. Over leven en werk van Philip Hoorne verscheen een monografie met als titel Wachten is het hele leven. Meer informatie is te vinden op zijn weblog Philip Hoorne Schrijft!
De pers over eerder werk van Philip Hoorne:
‘Spannend en tegelijk onnadrukkelijk, en dan is poëzie op haar best.’ – Arie van den Berg in NRC Handelsblad
‘De Vlaamse dichter Philip Hoorne schrijft een eigenzinnige soort poëzie, vaak laconiek, met esprit, vol rake observaties van het alledaagse, en met een kennelijk plezier in de taal en haar speelse mogelijkheden. Ook bij herhaalde lezing blijven zijn gedichten intrigeren en vermaken.’ – Cees van der Pluijm voor NBD / Biblion
‘De poëzie van Philip Hoorne drijft op de tegenstelling tussen het tragische en hilarische. Emoties en situaties zijn in dit universum altijd bitterzoet, de grote beladen thema’s als dood en liefde worden geïroniseerd, vrolijkheid krijgt een schop van ernst.’ – Cathérine De Kock in Poëziekrant
Meer over Philip Hoorne op deze site
Presentatie Ilona Verhoeven, In het licht
Op donderdag 17 januari 2019 wordt van 17.00 tot 19.00 uur ‘In het licht’ het derde boek van Ilona Verhoeven gepresenteerd in Athenaeum Boekhandel & Nieuwscentrum Amsterdam. ‘In het licht’ schetst in tientallen korte verhalen een opgewekt en hier en daar betoverend beeld van de onzinnige, maar ook fascinerende wereld waarin we ons bewegen. Ilona Verhoeven vindt nieuwe werelden naast de deur, ondertussen woord en beeld combinerend. Terwijl overal de vraag heerst wat waar of niet waar is, deinst zij er niet voor terug het heden en de herinnering te verbinden met het onzichtbare in al zijn verschijningsvormen. Haar bundel ‘Voor de eerlijke vinder’ uit 2012 werd genomineerd voor de Academica Literatuurprijs voor het beste literaire debuut. Komt allen! Locatie: Athenaeum Boekhandel & Nieuwscentrum, Spui 14-16, 1012 XA Amsterdam.
Meer over de presentatie
Meer over ‘In het licht’
Meer over Ilona Verhoeven bij Uitgeverij In de Knipscheer
Els de Groen 28 december 2018 op ‘Feest van Licht’ in Museumpark Orientalis
Els de Groen met ‘Wakker vallen’ op Feest van Licht, 28 december 2018, 16.00 uur:
Van Els de Groen verscheen onlangs de dichtbundel ‘Wakker vallen’. Wouter van Heiningen: «Deze bundel bevat vele kleine schilderijtjes in woorden in gewone taal met hier en daar een twist. Haar belezenheid en haar woordenrijkdom maken haar poëzie interessant en genietbaar.» Felix Monter: «De combinatie van spitsvondigheid en engagement is in de hele bundel aanwezig. De beschrijvingen en de beeldspraak zijn bijna wetenschappelijk nauwkeurig en fotografisch.» Op vrijdag 28 december om 16.00 uur houdt Els de Groen een poëzievoordracht in le Soux d’Orient.
Klik voor meer informatie
Meer over ‘Wakker vallen’
Meer over Els de Groen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Boeiende en ook spannende reis langs de eigenaars van horloge.» – Ko van Geemert
Over ‘De vergankelijkheid der dingen’ van Eric de Brabander in Amigoe / Ñapa, 8 december 2018:
(…) ‘De vergankelijkheid der dingen’, De Brabanders vijfde roman, begint in Grenchen, Zwitserland, december 1918. Wanneer ’s lands beste uurwerkmaker Thomas Fischer gevraagd wordt een klokje passend te maken voor een nieuw model polshorloge, betwist hij de haalbaarheid daarvan. Toch kómt dat polshorloge er, een Favre Leuba. Gaspard Landrieu, technisch tekenaar bij Peugeot, in Sochaux, Frankrijk, ontvangt dit horloge bij zijn pensionering. We maken hierna een boeiende en ook spannende reis langs de eigenaars van dit horloge, via Hélène, de vrouw van Gaspard, de Nederlander Hans, Curaçaoënaar Juny, Columbiaan Kabès, Tito uit Curaçao en, ten slotte, Gunnar Fischer, een verre nazaat van ontwerper Thomas, met wie de geschiedenis begon. Het verhaal wordt verteld in twaalf hoofdstukken. De Brabander combineert daarin fictie en non-fictie. (…) Eric de Brabander is een echte verteller. Nadat hij terdege research heeft gepleegd, laat hij de personages hun eigen leven leiden, gelardeerd met persoonlijke ervaringen. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De vergankelijkheid der dingen’
Meer over Eric de Brabander op deze site
«Jaren 70-familie op een rake manier beschreven.» – André Oyen
Over ‘Een Bijlmerliedje’ van Diana Tjin op Lezers tippen lezers, 1 november 2018:
(…) Een van de eersten die besloot om de onbekende geschiedenis van de Bijlmer in een roman te verwerken was Murat Isik, omdat hij het heersende clichébeeld wil doen kantelen, en omdat hij duidelijk wilde maken waarom de wijk is mislukt. (…) In haar tweede roman ‘Een Bijlmerliedje’ schildert ook schrijfster Diana Tjin een portret van de beginjaren van de Amsterdamse Bijlmer. (…) In kleine hoofdstukken schetst Tjin de coming of age van een jong meisje. (…) Daarnaast slaagt ze er goed in om het gezinsleven van een jaren 70 familie op een rake manier te beschrijven. Heel aangenaam is dat de rode draad in het boek de muziek, de zogenaamde ‘Bijlmerliedjes’, bovenal de soulmuziek uit de jaren 70 is. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een Bijlmerliedje’
Meer over Diana Tjin
Speellijst Bijlmerliedjes in ‘Een Bijlmerliedje’
Van Diana Tjin verscheen najaar 2018 ‘Een Bijlmerliedje’, haar tweede roman. Soulmuziek speelt een belangrijke rol in de roman, gesitueerd in de jaren zeventig van de vorige eeuw in een nog prille Bijlmer. In totaal 44 liedjes worden geciteerd en vormen samen de soundtrack bij deze roman over het leven van tiener Sheila en het gezin waarin ze opgroeit.
Klik hier voor chronologisch overzicht van in de roman genoemde/geciteerde muzieknummers
Luister hier naar deze soundtrack op Spotify
Meer over Een Bijlmerliedje
Meer over Diana Tjin bij Uitgeverij In de Knipscheer
Michiel van Kempen, de auteur, gedenkt Michaël Slory met gedicht
foto Peter de Rijk
Bij het overlijden van Michaël Slory op Caraïbisch Uitzicht, 21 december 2018:
Behalve taalwetenschapper (hoogleraar Bijzondere leerstoel Nederlands-Caraïbische Letteren aan de Universiteit van Amsterdam) en in die hoedanigheid bezorger van de bij deze uitgeverij verschenen drie bloemlezingen van Michaël Slory, is Michiel van Kempen ook schrijver en dichter. Op de dag dat Slory stierf schreef hij het gedicht ‘De boom is gevallen’.
Lees hier of hier het gedicht
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Michiel van Kempen bij Uitgeverij In de Knipscheer