Over ‘Mal’ van Harman Nielsen op Leestafel, 25 oktober 2018:
Het meisje heet Mal, kort voor Nirmala, maar zo wil ze absoluut niet genoemd worden. De zestienjarige is een eenzaam en eenzelvig kind, die anderen probeert te ontwijken, als ze op weg is naar huis. (…) Ze is op zoek naar een sleutel – wat voor sleutel precies? We weten het niet. Tegen die tijd weet de lezer al wel dat Mal geen normaal meisje van zestien is. Maar wie is ze dan wel? En wat is haar doel? Wat doet die wolf bij haar? (…) Er is een omlijstende vertelling die het geheel bij elkaar houdt. Daarmee wordt iets meer duidelijk. Vooral ook dat we hier een magische vertelling lezen over een vrouw die zich in een ziekenhuis (inrichting?) bevindt. Ze hoort mensen praten maar kan er niet op reageren. Ze is een jonge vrouw, in de dertig. Het verhaal over het jonge meisje is een herinnering, een vervormde herinnering waarschijnlijk. Mal is tekenares, een creatief persoon, die haar draai in de echte wereld niet schijnt te kunnen vinden. Dus verdwijnt ze in wanen. Haar inspiratiebron? Als de twee werelden bij elkaar komen moet Mal een keuze maken. (…)
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘Mal’
Meer over Harman Nielsen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Nederlandse literatuur
Chesley Rach – Het wonder van Santa Clara. Roman
Chesley Rach
Het wonder van Santa Clara
roman
Curaçao
gebrocheerd in omslag met flappen,
320 blz., € 19,90
ISBN 978-90-6265-616-5
eerste druk november 2018
De gerenommeerde New York Times-journalist Tom Alexander, tweevoudig winnaar van de Pulitzerprijs, is in korte tijd zijn kind en vrouw verloren. Hij is zwaar aan de drank geraakt en verkwanselt zijn talent als reporter. Zijn meerdere, hoofdredacteur Peter Becker, stuurt hem naar het mijndorpje Santa Clara in Mexico, dat ooit welvarend was maar dat in verval is geraakt toen het daar gewonnen zilver was uitgeput. In Santa Clara zouden zich wonderen voordoen, onverklaarbare, bovennatuurlijke verschijnselen. De hoofdredacteur hoopt dat Tom weer zijn oude niveau weet te behalen, weer de bevlogen journalist van weleer zal worden, en zijn nihilisme en drankzucht zal overwinnen.
Door het verlies van zijn kind en vrouw heeft Tom zich van God en het geloof afgekeerd. Als journalist is hij scherp, kritisch en empirisch; hij is dus niet bepaald iemand die ontvankelijk is voor het bovennatuurlijke. Hij neemt enkel aan wat waargenomen wordt, wat onafhankelijke bronnen bevestigen. Maar meer en meer lijkt het erop dat in Santa Clara inderdaad wonderen hebben plaatsgevonden, verricht door een jongeman uit het dorp genaamd Salvador. Deze schijnt een gave te hebben gekregen omdat hij tijdens een hevig onweer bij een bliksemschicht zijn beeltenis in de spiegel zag. Meerdere inwoners van het dorpje merken dat lichamelijke gebreken en ziekten zijn verdwenen na een omhelzing of aanraking van Salvador. Maar is zijn gave een zegen of vloek? Niet iederéén is onverdeeld gelukkig met de wonderen die Salvador verricht. Een duivels plan wordt beraamd.
Het wonder van Santa Clara is een fascinerend relaas, een indringende roman, die op meerdere niveaus gelezen kan worden: als een gelaagd misdaadverhaal, vanwege de plot of intrige, het drama en de spanningsboog; maar óók om de theologische, filosofische en morele vragen die de roman opwerpt. Is er een God en zo ja, hoe verhoudt Hij zich tot ons? Is Hij genadig of wraakzuchtig. Wat is schuld? Wie draagt schuld? Zijn het ‘alleen’ de aanstichters, degenen die de wandaad of misdaad beramen? Of zijn het de medeplichtigen, degenen die meeheulen met de aanstichters, die meeroepen met de horde? Die zich laten meeslepen in de daad? En is vergelding rechtvaardig of gerechtvaardigd, zelfs als die vergelding grenzeloos is – ongetemperd?
Chesley Rach (Curaçao, 1952) debuteerde in 2016 met de roman De terugkeer van Ricardo Bonifacio (‘boeiend verhaal, prima geschreven, uitstekend debuut’), waarmee hij de traditie van het carnavalsthema in de Caribische literatuur voortzet. Het wonder van Santa Clara is zijn tweede roman.
Meer over Chesley Rach op deze site
Eric de Brabander – De vergankelijkheid der dingen. Roman
Eric de Brabander
De vergankelijkheid der dingen
roman
Curaçao
gebrocheerd in omslag met flappen,
272 blz., € 19,50
ISBN 978-90-6265-750-6
eerste druk november 2018
Grenchen, Zwitserland, december 1918. Wanneer ’s lands beste uurwerkmaker Thomas Fischer gevraagd wordt een klokje passend te maken voor een nieuw model polshorloge, betwist hij de haalbaarheid daarvan. Toch kómt dat polshorloge er, een Favre-Leuba. En de wijzers van één exemplaar beginnen een bijkans magisch-realistisch verhaal bij elkaar te tikken.
In De vergankelijkheid der dingen is de mens een speelbal van de tijd, op het letterlijke af. De verhalen, deelverhalen, buitelen over en langs elkaar heen in een tijdsbestek van een eeuw, in een gebied grofweg gesitueerd tussen Zwitserland en Colombia en Curaçao. De Brabander laat zijn personages los zoals gemakzuchtige ouders hun kinderen in een aftands pretpark. Je kijkt ernaar en schudt het hoofd, maar verkneukelt je heimelijk bij wat het noodlot misschien nog in petto heeft. Het glaswerk van het horloge fungeert als raamwerk van de vertelling. De Favre-Leuba gaat van hand tot hand, of eigenlijk van pols tot pols: van pensionado tot antiekhandelaar, van drugsdealer tot schoonmaakster. De tijd als parasiet, als scherprechter. Wanneer stopt bij wie het tikken? En waarom?
De vergankelijkheid der dingen rijgt diverse levens aan elkaar zoals een rozenkrans kralen. Het ene kraaltje wat groter, wat gepolijster dan het andere, en in het tikkend doorschuiven van al die kraaltjes ontvouwt zich een bijzonder literair tijdspad.
Eric C. de Brabander (1953) debuteerde in 2009 met Het hiernamaals van Doña Lisa. Daarna volgden in Hot Brazilian Wax of het Requiem van Arthur Booi in 2011 en De supermarkt van Vieira in 2013 en Het dilemma van Otto Warburg in 2016. De vergankelijkheid der dingen is zijn vijfde roman.
Meer over Eric de Brabander op deze site
«Hier is een dichter aan het woord die wat te vertellen heeft.» – Wouter van Heiningen
Over ‘Wakker vallen’ van Els de Groen op Zichtbaar Alleen, 25 oktober 2018:
(…) Centrale thema’s in haar werk zijn onze omgang met macht, vrijheid en verantwoordelijkheid. In de vrijheid van onze keuzes ligt ook de beperking van onze vrijheid besloten. (…) Haar poëzie is helder, goed leesbaar en beschrijvend. (…) De thema’s waarmee ze zich al jaren bezighoudt komen vooral naar voren in het hoofdstuk ‘Macht en Onmacht’. Hierin komen het rechtvaardigheidsgevoel en de democratische waarden van Els de Groen duidelijk naar voren in gedichten over recht, politici, solidariteit en staatshoofden. Daarnaast put ze uit eigen ervaring vanuit de reizen die ze maakte in de gedichten over Aleppo, Gaza, Sarajevo en Kaapstad. (…) Hier is een dichter aan het woord die wat te vertellen heeft, die een boodschap aan de wereld wil sturen en vooral de inhoud laat prevaleren in haar poëzie. Deze bundel bevat vele kleine schilderijtjes in woorden in gewone taal met hier en daar een twist. Els haar belezenheid en haar woordenrijkdom maken haar poëzie interessant en genietbaar.”
Lees hier de recensie of hier
Meer over ‘Wakker vallen’
Meer over Els de Groen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Portret van de beginjaren van de Amsterdamse Bijlmer.» – Theo Jordaan
Over ‘Een Bijlmerliedje’ van Diana Tjin op Alles over boeken en schrijvers, 20 oktober 2018:
(…) In haar tweede roman ‘Een Bijlmerliedje’ schildert schrijfster Diana Tjin een portret van de beginjaren van de Amsterdamse Bijlmer. (…) In korte schetsen tekent Diana Tjin op aardige wijze een beeld van de eerste bewoners van de Bijlmer. Daarnaast slaagt ze er goed in om het gezinsleven van een jaren 70 familie op een prettige manier te beschrijven. Rode draad in het boek is de muziek. Bovenal de soulmuziek uit de jaren 70 die als een soort van soundtrack dient voor deze sympathieke roman. (…) Het grote en kleine leed van een ontluikende puber gecombineerd met een schets van de snelle teloorgang van de Bijlmer maken het boek lezenswaardig.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een Bijlmerliedje’
Meer over Diana Tjin
«Verzet tegen discriminerende taal.»
Over ‘Een Bijlmerliedje’ van Diana Tjin in Opzij, oktober/november 2018:
Tiener Sheila wordt bewust van wie ze is, van wat ze wil en denkt. Ze vraagt zich af waarom ze ‘typisch Aziatische benen’ en steil haar heeft. Een meisje dat de grenzen aftast van wat mag van haar ouders, dat zich verzet tegen discriminerende taal, klassenverschil haarscherp aanvoelt, zich ergert aan leugens en afwijzing omdat ze echt wil leven en de wereld wil ontdekken.
Lees hier het interview
Meer over ‘Een Bijlmerliedje’
Meer over Diana Tjin
«Beklemmend avontuur in Afrika.» – Anita Zijlstra
Over ‘Alleen dapper te zijn’ van Edith Tulp op Leeskost, 20 oktober 2018:
Simone Jastein is het helemaal zat: haar beschermde opvoeding in het kakkineuze Bergeijk, haar stomme journalistieke werk in Amsterdam voor een meisjesblad, om nog maar te zwijgen over haar relaties. (…) In een opwelling besluit ze de boel de boel te laten en op reis te gaan. Maar ook in het reisgezelschap, met wie ze onvoorbereid drie maanden door West-Afrika trekt, voelt ze zich een buitenstaander. (…) Op hun beurt vinden ze Simone maar een verwend nest. Ook chauffeur Thijs en reisleider Koen hebben weinig oog voor haar. (…) Aanpakken en overleven is hun devies. (…) Maar pas na een zandstorm die haar bijna het leven kost besluit ze zich aan te passen en raakt ook zij in de ban van kleurrijk Afrika. (…) De altijd nukkige Koen en de onzekere Simone blijken toch gevoelens voor elkaar te hebben. (…) Als hij besluit naar het door oorlog geteisterde Liberia te gaan staat haar besluit vast: ze pakt haar koffer in. (…) Het wordt uiteindelijk het grootste avontuur van haar leven, waarbij ze met alles en iedereen afrekent. De omschrijvingen van Afrika in het boek zijn prachtig (…).
Lees hier de recensie
Meer over ‘Alleen dapper te zijn’
Meer over Edith Tulp bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Veel meer dan een in het verleden gesitueerd (liefdes)verhaal.» – Liliane Waanders
Over ‘Eleonora en de liefde’ van Pim Wiersinga op Hanta, 20 oktober 2018:
Zij – de naamgever, maar niet per se het hoofdpersonage, die eer moet ze delen met troubadour Thomas van Blondel – leefde van 1122 (het kan ook 1124 geweest zijn) tot 1204. Zij: Eleonora van Aquitanië.
In Eleonora en de liefde (2016) van Pim Wiersinga is zij behalve wat ze in de geschiedenis was – hertogin van Aquitanië, koningin van Frankrijk en Engeland, en moeder van Richard Leeuwenhart en Jan zonder Land – beschermvrouwe van de minnezangers. De schrijver laat haar in zijn historische roman de liefde in allerlei vormen en toonaarden beleven. En haar – net als in de werkelijkheid – meer dan eens bedrogen uitkomen. Zij is niet de enige in de roman die de romantische liefde tot in haar verste uithoeken leert kennen. (…) Dat waar het mij in deze historische roman om gaat – geloofwaardig fabuleren binnen de beperkingen die een historische context nu eenmaal oplegt en vervolgens de lezer laten geloven dat iedereen echt bestaan heeft en alles waargebeurd is – bleef onaangetast.’(…) ‘Hanta’ is een multimediaal online literair magazine.
Lees hier de column
Meer over ‘Eleonora en de liefde’
Meer over Pim Wiersinga bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Mooie oogst.» – Ingrid van der Graaf
Over ‘Een Bijlmerliedje’ van Diana Tjin op Literair Nederland, 18 oktober 2018:
Cartograaf en schrijfster Diana Tjin debuteerde in 2017 met de historische roman ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’. Haar tweede boek ‘Een Bijlmerliedje’ is een coming of age roman over het meisje Sheila dat opgroeit in de jaren zeventig in de Bijlmer, waar ze op tienerleeftijd met haar ouders en drie broers is komen wonen. Een verhaal over het belang van vriendschap, rivaliteit, het verlangen mee te tellen en het zoeken naar erkenning als meisje met een Surinaamse achtergrond. Een prettig leesbaar verhaal, dat ook een mooi beeld schetst van het Amsterdam in die jaren, de eerste metro, de verlatenheid van die grote flatgebouwen in de Bijlmer. In fragmentarische hoofdstukken tekent Tjin de ontwikkeling van een jong meisje waarbij elke ervaring, levensles op speelse wijze gerelateerd worden aan een muzieknummer uit die tijd. Zoals onder andere: ‘Both Sides Now’ van Joni Mitchel, ‘Take Time to Now Here’ van Percy Sledge en ‘To Love Somebody’ van Nina Simone.
Bron
Meer over ‘Een Bijlmerliedje’
Meer over Diana Tjin
«Een knappe compositie.»
Over ‘De rots der struikeling’ van Boeli van Leeuwen voor NBD/Biblion, 18 oktober 2018:
Heruitgave van een kleine klassieker uit de Antilliaanse literatuur, in 1966 bekroond met de Vijverbergprijs. Hoofdpersoon Eddy Lejeune, een Curaçaose advocaat die de balie verruild heeft voor een soort zwerversbestaan, verdrinkt in zijn droomrivier in Venezuela, op zoek naar diamanten. Zijn nalatenschap bestaat uit autobiografische, dagboekachtige aantekeningen, met verhalen over karakteristieke gebeurtenissen uit zijn leven. Indringend zijn de passages over de verhouding tot zijn ouders, van wie vooral de vader een diepe indruk op hem maakte, net als het woord van God dat hij in de vorm van de bijbel altijd bij zich droeg en intens vreesde. De roman van Van Leeuwen (Curaçao, 1922) heeft een knappe compositie.
Meer over ‘De rots der struikeling’
Meer over Boeli van Leeuwen