Over ‘Een warme oostenwind’ van Barney Agerbeek op De Verborgen Hoek, 17 oktober 2017:
Het heeft er alle schijn van dat Barney Agerbeek (1948, Surabaya) als late debutant aan een inhaalslag bezig is. Hij debuteerde in 2013 met ‘Schaduw van schijn’ en sindsdien is er vrijwel elk jaar een titel verschenen, verdeeld over verhalen, een roman en poëzie. Wie zijn werk kent, al is het maar één boek, weet dat de auteur gefascineerd is door verschillende culturen, preciezer gezegd, door in elkaar verglijdende maar ook grijpende en bijtende waardensystemen. (…) Als geboren verteller weet Agerbeek zijn zinnen een aansprekende melodie te geven. Complete fragmenten zijn soms kleine verhaaltjes. De overdracht van de boodschap is voor hem belangrijker dan het taalspel op zich. Technische foefjes, en die zijn er volop (zie onder), hebben een dienend karakter, staan niet op zich. Dat zou te vrijblijvend zijn. (…) Agerbeek wil zich dan niet laten voorstaan op het principe van kunst omwille van de kunst, het is mede door zijn literaire techniek dat deze strofen [van het gedicht Zwarte Madonna] het meest poëtische moment van de bundel vormen. (…) Ook al is de zegging bedrieglijk eenvoudig, dit alles zit ingenieus in elkaar. De vakmatige, vooruit artistieke aanpak valt niet op maar vervult wel juist hierdoor versterkt z’n taak. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een warme oostenwind’
Meer over Barney Agerbeek bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Nederlandse literatuur
Lezing schrijfster Janny de Heer bibliotheek Delfzijl.
In de maand van de geschiedenis geeft schrijfster Janny de Heer op zondag 22 oktober 2017 van 15.00 tot 17.00 uur een lezing in de bibliotheek van Delfzijl. Op uitnodiging van de leesclub komt Janny de Heer vertellen over het boek ‘Gentleman in slavernij’. Ze verlevendigt haar verhaal over de plantages in Suriname met beeldmateriaal, o.a. nog foto’s van de hoofdpersonen uit 1850. Foto’s van de monumentale graven die nog steeds de mooiste zijn op het kerkhof in Paramaribo. Uiteraard vertelt ze over hoe het leven op de plantages er aan toe ging in Suriname ten tijde van onze zwarte bladzijde. Het was een maatschappij waarin veel geweld voorkwam maar waarin men ook gewoon liefhad, werkte, at, leerde, kortom leefde. Locatie: Oude Schans 23, 9934 CM Delfzijl.
Meer over ‘Gentleman in slavernij’
«‘Dubbelbloed’ leest als een trein.» – Pim de la Parra
Over ‘Dubbelbloed’ van Etchica Voorn in De Ware Tijd , 14/15 oktober 2017:
(…) ‘Dubbelbloed’ is de titel van een onlangs verschenen autobiografische roman van Etchica Voorn, die zekere verwantschap vertoont met mijn levensverhaal, zoals opgetekend in ‘Prins Pim’. Ook zij heeft haar boek aan haar moeder opgedragen. (…) ‘Dubbelbloed’ leest als een trein en ik vertrouw er op dat we nog veel van deze auteur zullen horen.
Lees hier de column ‘Mi kumba blaka’ van Pim de la Parra
Meer over ‘Dubbelbloed’
Kristien De Wolf – Rotgeluk. Verhalen
Kristien de Wolf
Rotgeluk
Extazereeks (5)
Verhalen
Nederland België
Gebrocheerd in omslag met flappen,
116 blz., € 16,50
ISBN 979-90-76265-965-4
Presentatie 26 oktober 2017
In haar verhalen volgt Kristien De Wolf (1969) het vruchteloze streven van de mens naar geluk dat hij buiten zichzelf hoopt aan te treffen. Het zou zo gemakkelijk kunnen zijn, maar blijkt dat in de praktijk toch niet.
Met veel ironie ontleedt De Wolf hoe haar personages verstrikt raken in hun eigen beperkende overtuigingen. Ze zoeken wanhopig naar geluk, onophoudelijk en vrijwel blind. Maar wat is geluk? Ze verwachten het te vinden in hun werk, hun lichaam, de liefde, geld, de natuur, God. Als het geluk zich dan eindelijk aandient, bescheiden en kortstondig, missen ze het moment jammerlijk en laten het voorbij gaan. Toch gloort er ook hoop in Rotgeluk. Het laat ons glimlachen en werpt tegelijk een niets verhullend licht op de wereld die we rondom ons hebben opgetrokken. De hel zijn niet de anderen. De hel ben je gewoonlijk zelf.
Kristien De Wolf is life coach. Sinds 2014 schrijft ze een veel gelezen blog. Ze publiceerde eerder enkele verhalen in Extaze. Rotgeluk is haar eerste verhalenbundel. Deze titel was tevens de benaming van het eerste verhaal dat Kristien in Extaze publiceerde. Het was meteen een schot in de roos. In luttele alinea’s bracht zij de lezers binnen in een kantoorgebouw en maakte ze hen bekend met de groepsdynamiek van de werknemers van het bedrijf. Het verhaal gaat op de eerste plaats over overleven op de werkvloer, maar er is meer, het stelt ook vragen over de zin van dat werk. ‘Als bij toverslag keerden de normale geluiden terug. Iedereen die niet zijn bureau leegmaakte, schoot als een raket aan het werk, alsof daarin nog steeds de redding lag en de zin van alles.’
De Extazereeks, een gezamenlijk initiatief van het literair tijdschrift Extaze en Uitgeverij In de Knipscheer, biedt schrijvers die eerder in Extaze hebben gepubliceerd de mogelijkheid hun werk in een zelfstandige uitgave te presenteren. De vormgeving van omslag en binnenwerk is van Els Kort.
Meer over Kristien De Wolf op deze site
Meer over de Extazereeks
«Ernst Jansz is altijd in Neerkant blijven wonen.» – Peter van Brummelen
Over ‘De Neerkant’ van Ernst Jansz in Het Parool, 9 oktober 2017:
Voor hij de band Doe Maar oprichtte, was Ernst Jansz (69) lid van CCC Inc. De groep leefde in een commune. Op zijn nieuwe album en in het boek De Neerkant blikt Jansz terug. (…) In 1969 verhuisde Jansz van de hoofdstad naar Neerkant. Met de andere leden van de groep CCC Inc. plus aanhang betrok hij er een oude boerderij. De commune die ze met zijn allen vormden, hield stand tot 1974. De anderen keerden weer terug naar Amsterdam. Ernst Jansz is altijd in Neerkant blijven wonen, in diezelfde boerderij ook. (…)
Lees hier het interview
Meer over ‘De Neerkant’
«In ‘De Neerkant’ beschrijft Ernst Jansz de jaren vóór Doe Maar.» – Alexander van Eenennaam
Over ‘De Neerkant’ van Ernst Jansz in AD (interview), 9 oktober 2017:
Vijftig jaar zit Ernst Jansz (69) in het vak. In een boek beschrijft hij de jaren vóór Doe Maar, de band die hem beroemd, maar niet gelukkig maakte. Een gesprek over zijn leven, een zoektocht naar zichzelf. (…) Jansz heeft een flink deel van zijn leven beschreven in boeken en liedjes. Het nieuw verschenen De Neerkant, een combinatie van een boek en een album, sluit chronologisch aan op Molenbeekstraat (2006), dat ging over zijn jeugd in Amsterdam. De Neerkant eindigt als Henny Vrienten zich aansluit bij het twee jaar eerder opgerichte Doe Maar. (…) Jansz beschrijft en bezingt in zijn nieuwste werk de jaren 70, die hij met zijn band CCC Inc. deels doorbracht in een commune in een zelf opgeknapte boerderij in het Brabantse Neerkant. De woongroep viel uiteen, maar Jansz huist er nog steeds, met zijn vrouw (actrice Jaloe Maat) en jongste dochter Luna (22). (…)
Lees hier het interview
Meer over ‘De Neerkant’
«Groots en beklemmend.» – Job ter Steege
Over ‘Bitterdagen’ van Peter Lenssen op Leeskost, 6 oktober 2017:
(…) Alcoholisme is nog het minste. Seksuele repressie. Kinderen worden mishandeld of sterven aan kanker. Jonge meisjes verhangen zich bij ongewenste zwangerschap. Inlanders worden door Indische Nederlanders gemarteld. Om te voorkomen dat hun kinderen hetzelfde lot treft worden de eigen kampongkinderen gedood. Joden worden verraden en vermoord. Kinderen worden van hun moeders afgepakt. Mijnwerkers worden niet alleen de mijnen, maar ook de dood ingejaagd. Voor Sjefs ogen worden van een accordeonist twee vingers afgehakt. Hij mag van zijn vader de vingers oprapen en in zijn broekzak stoppen. De muziek is gestopt. Sjef is een gruwelijke kinderervaring rijker. Auschwitz. Atjeh. Repatriëring. Onmenselijke discriminatie. Nederlands racisme op de troon. Eén van de Nederlandse slachters heet Colijn. Hij kreeg uit Indië een bak medailles mee en zal vijf kabinetten leiden. De Nederlandse wreedheid. (…) Het is een stroom treurige gebeurtenissen uit het leven van Sjef Sonnenschein die culmineren in gebeurtenissen gedurende de Tweede Wereldoorlog wanneer het kwaad de dienst uitmaakt. De auteur bouwt rustig aan een smartelijke spanningsboog met een onvermijdelijk dramatisch einde in onze tijd. Groots en beklemmend.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Bitterdagen’
Meer over Peter Lenssen op deze site
«Herkenbare Surinaamse muziek voor velen melancholisch van aard.» – Eric de Brabander
Over ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten?’ van Frank Ong-Alok in Antilliaans Dagblad, 30 september 2017:
‘Mijn God mijn God. Waarom heb ik U verlaten’ is de titel van Frank Ong-Aloks boek, een titel die mij direct aansprak. Een zielsverwant of een dwalende? (…) Uiteraard bij dit boek ook een cd met 20 nummers, want Frank Ong-Alok is musicus, gitarist wel te verstaan. (…) De cd van Frank Ong-Alok staat vol met herkenbare Surinaamse muziek uit de voorbijgegane jaren en is daarmee voor velen melancholisch van aard. Maar niet alleen Surinaams werk. Naast ‘Jerusalem’, een Surinaamse hit uit de jaren 70, schalt de tranentrekker uit Trinidad ‘Only a Fool’ van Mighty Sparrow door de huiskamer. Wie zich dat nummer niet kan herinneren woonde toentertijd achter de rug van God, de man waar Frank Ong-Alok een gespannen verhouding mee heeft.
Lees hier, hier of hier het artikel waarin deze uitgave besproken wordt
Meer over ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten?’
Meer over Frank Ong-Alok bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Tijdens de tropenjaren van Doe Maar (1981-1984) werd Neerkant een bedevaartsoord voor fans.» – Frank van den Muijsenberg
Over ‘De Neerkant’ van Ernst Jansz in Eindhovens Dagblad, 30 september 2017:
(…) Zijn liefde voor het dorp in de Peel komt tot uiting in zijn vijfde boek en album, simpelweg De Neerkant getiteld, met de toevoeging Kronieken 1970-1980. In de autobiografische roman haalt hij herinneringen op aan het hippie- en muzikantenbestaan in de Neerkantse boerderij en de beginjaren van Doe Maar. De pop/reggae-band groeide uit tot een van Nederlands meest populaire en invloedrijke groepen ooit. (…) De inwoners van Neerkant hadden de vrijbuiter zien uitgroeien tot een landelijke ster. Hij woont – om precies te zijn- sinds 29 december 1969 in het dorp. Samen met de muzikanten van folkgroep CCC Inc. (Capital Canal City) betrokken ze een boerderij. (…) De commune hield vier jaar stand. (…) Vanuit Neerkant formeerde Jansz eerst de Slumberlandband en daarna Doe Maar. Uiteindelijk werd hij de enige bewoner van de boerderij. Doe Maar ging medio jaren 80 aan zijn eigen roem ten onder, waarna Jansz in relatieve luwte begon aan een carrière als schrijver en solo-muzikant. (…)
Lees hier ‘Verliefd op Neerkant: Ernst Jansz 50 jaar in het vak’
Meer over ‘De Neerkant’
«Van Kempen levert een mooi portret af van een groot auteur met een bijzondere levensloop.» – Mark Weenink
Over ‘Rusteloos en overal. Het leven van Albert Helman’ van Michiel van Kempen op La Chispa, 2 oktober 2017:
Zeker vijftig pseudoniemen gebruikte de Surinaamse schrijver Albert Helman (1903-1996). Over het leven van iemand met zoveel ‘identiteiten’ valt het nodige te vertellen. Dat blijkt wel uit de mooie ingebonden hardcover biografie Rusteloos en overal. Het leven van Albert Helman van Michiel van Kempen (1957), docent Nederlands en bijzonder hoogleraar Nederlands-Caraïbische literatuur aan de Universiteit van Amsterdam. Eerder publiceerde hij de essaybundel Kijk vreesloos in de spiegel over Helman en het tweedelige overzichtswerk Geschiedenis van de Surinaamse literatuur. (…) Helman is een literaire duizendpoot. Naast fictie schreef hij poëzie, literatuur-, film- en muziekkritieken, theaterstukken, essays, biografieën, journalistiek en historisch werk. Ook was hij componist, linguïst en vertaler. Er verschenen talloze artikelen van zijn hand in tijdschriften en kranten. Maar diep in zijn hart had hij musicus en componist willen zijn, zo lezen we in de biografie. Hij was ook diplomaat en minister en reisde daardoor veel. (…) Deze vuistdikke biografie is monnikenwerk. Van Kempen werkte er tien jaar aan. Met een levenswandel als die van Helman zit de uitdaging vooral in de onvoorstelbare hoeveelheid literatuur en artikelen van en over Helman. Waar begin je als je biograaf, en belangrijker nog, waar houd je op? Gezien het enorme oeuvre en de talloze artikelen is het moeilijk voor te stellen dat Van Kempen alles gelezen heeft, maar dat is wel zo. De biografie bevat zo’n tweehonderd pagina’s aan noten en bibliografie. Het leeslint is geen overbodige luxe, want dit boekwerk vraagt vele leesuren aan de lezer. (…) Monumentale biografie van een van Surinames belangrijkste schrijvers.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Rusteloos en overal’
Meer over Michiel van Kempen op deze site
Meer over Albert Helman op deze site