Over ‘De Tanimbar-legende’ van Aya Zikken in Boekblad, 18 mei 2017:
(…) Speciaal voor het evenement werd in samenwerking met uitgeverij In de Knipscheer het boek ‘De Tanimbar-legende’ van de Nederlandse schrijfster Aya Zikken heruitgegeven, dat zich afspeelt op de Molukken. Aanleiding was de biografie over Zikken die in 2013 bij dezelfde uitgeverij verscheen, geschreven door Kees Ruys. ‘Van dat boek* waren wij diep onder de indruk. Het wierp bij ons de vraag op waarom er geen enkel werk van Aya Zikken meer verkrijgbaar is’, zegt Van Dantzig. De boekhandelaren namen contact op met de uitgeverij, die bereid bleek tot een heruitgave. (…)
Lees hier het artikel
Meer over ‘De Tanimbar-legende’
*Meer over ‘Alles is voor even. Het bewogen schrijversleven van Aya Zikken. Biografie’
Tag: Nederlandse literatuur
«Filmische komedie.» – Mirjam Scholten
Over ‘Murphy’s laughter’ van Roni Klinkhamer voor NBD | Biblion, 20 mei 2017:
(…) In deze filmische komedie is de neurotische ex-kunstenaar Murphy eigenaar van een dubbeldekker die hij dankzij een lot uit de loterij kon ombouwen tot hotel-restaurant. Maar passagiers ontbreken. Dan sluit plots rusthuis Foreverrest, waardoor de oude bewoners op straat staan. Murphy biedt uitkomst met zijn bus, waarmee vrolijk een reis naar het zuiden wordt ondernomen. Onderweg lift een meisje mee en duikt een CIA-agent op, waarna de gebeurtenissen als in een B-film over elkaar heen buitelen en Murphy heldhaftig weet op te treden. De sfeer is die van de hippietijd, waarin de popmuziek doorklinkt. De auteur weet haar rijke fantasie te benutten (…).
Lees hier de recensie
Meer over ‘Murphy’s Laughter’
Meer over ‘Murphy Slaughter’
Meer over Roni Klinkhamer op deze site
Jacques Thönissen (Limburger op Aruba) op L1-TV
Over Jacques Thönissen op L1-TV, 26 april 2017:
Wie aan Aruba denkt, denkt aan zon, zee en strand. Wat veel mensen niet weten is dat er op het eiland nogal wat Limburgers wonen. Sommigen zijn zo aan het eiland verknocht geraakt dat ze er nooit meer weg willen. Zo ook schrijver Jacques Thönissen uit Merum, die al 55 jaar op Aruba woont. Hij vindt er inspiratie om te schrijven. Maar Limburg blijft een rol spelen in zijn boeken, zoals in zijn jongste roman ‘Sarah de zwarte madonna’.
Kijk hier naar deel 3 van een serie van L1-verslaggever Ed Leunissen
Meer over ‘Sarah de zwarte madonna’
Meer over Jacques Thönissen op deze site
«Fragment uit onvoltooide roman Boeli van Leeuwen.»
Over ‘Uit Boeli van Leeuwens nalatenschap’ door Aart G. Broek in Nieuw Letterkundig Magazijn (jrg. 35 nr. 1), mei 2017:
Ook lijkt Van Leeuwen zich rond 1970 te hebben ingespannen om tot een nieuwe roman te komen. Hierin zou de revolte van mei 1969 op Curaçao – waarbij twee doden vielen en de binnenstad van Willemstad grotendeel afbrandde – zeer waarschijnlijk een belangrijke rol spelen. (…) Een fragment hieruit wordt hier voor het eerst gepubliceerd: ‘Een cirkel van licht uit het donker snijden’.
Lees hier verder, waaronder een column van Tommy Wieringa
Meer over Boeli van Leeuwen op deze site
«Strijdbaarheid en engagement als van Don Quichot.» – Adri Gorissen
Over ‘Bitterdagen’ van Peter Lenssen in Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad, 6 mei 2017:
In ‘Bitterdagen’ is Sjef Sonneschein de hoofdpersoon. Het is een verbitterde, nurkse en wrokkige man, een historicus die leeft in het verleden en voortdurend herinneringen ophaalt. Aan gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog, aan zijn vader die in de mijn werkte, aan zijn vrouw Jeanne die aan kanker is gestorven, aan zijn vriend Sjors die in Indonesië direct na de oorlog de politionele acties heeft meebeleefd, aan zijn Limburgse jeugd en nog veel meer. Maar Sjef heeft alzheimer, waardoor al die herinneringen door en over elkaar gaan buitelen en een maalstroom van verhalen worden. Een draaikolk die Lenssen ondersteunt met een schrijfstijl van korte, afgebeten zinnen. Evengoed blijft voor de lezer altijd helder waarom Sjef is geworden wat hij nu is. Hij is overigens niet alleen wrokkig en verbitterd, maar heeft ook mededogen, kan niet tegen onrecht en is sociaal bewogen. Reden waarom hij bijvoorbeeld het verslaafde hoertje Mounia in zijn huis onderdak biedt.
Lees hier het artikel
Meer over ‘Bitterdagen’
«Standaardwerk in de Surinaamse letterkunde.» – Jeroen Dewulf
Over ‘Rusteloos en overal. Het leven van Albert Helman’ van Michiel van Kempen in Ons Erfdeel [jrg. 60 nr. 2], mei 2017:
(…) Helman begon zijn literaire carrière als jonge twintiger en bleef actief tot zijn tweeënnegentigste; zo publiceerde dezelfde man die het in 1940 met ‘Millioenen-leed’ voor de joodse vluchtelingen in Nederland had opgenomen nog een jaar voor zijn dood ‘Zomaar wat kinderen’, over de vluchtelingen van vandaag. Hij gebruikte in die periode niet minder dan vijftig pseudoniemen voor een totaal van honderddertig boeken en honderden artikelen. (…) Van Kempen verbergt zijn sympathieën niet. Een voorbeeld hiervan is zijn vergelijking tussen Helmans ‘De foltering van Eldorado’ met Anton de Koms ‘Wij slaven van Suriname’ en zijn conclusie dat het werk van Helman een vijf keer groter geografisch bereik heeft, tien keer zo goed gedocumenteerd en honderd keer beter geschreven is. Dergelijke passages laten zien dat Van Kempen een persoonlijke interpretatie van Helmans leven en werk heeft voorgelegd. (…) Had Helman in het Frans, Spaans of Engels geschreven, dan zou hij tot de grote Caraïbische schrijvers van de twintigste eeuw worden gerekend. (…)
Lees hier de recensie
Meer over Rusteloos en overal
Meer over Michiel van Kempen op deze site
Meer over Albert Helman op deze site
«Mooie kans voor een verdere kennismaking met het oeuvre van Alfred Birney.» – André Oyen
Over ‘De rivieren’ van Alfred Birney op Ansiel, 8 mei 2017:
(…) In 2017 zijn onder de overkoepelende titel ‘De rivieren’ de drie novellen (elk genaaid gebonden met stofomslag) bijeengebracht in een boekenhuls voor een lagere prijs, bij Uitgeverij In de Knipscheer. Een mooie kans voor de lezers van ‘De tolk van Java’ voor een verdere kennismaking met het oeuvre van Alfred Birney. (…) Toen hij rond zijn dertigste zijn loopbaan als musicus moest opgeven door een onherstelbare beschadiging aan zijn linkerhand, ging hij serieus verder met schrijven. Hij debuteerde in 1987 met de roman ‘Tamara’s lunapark’. In 1991 kreeg hij voor zijn oeuvre (1987-1991) de literaire G.W.J. Paagman-prijs uitgereikt onder een commissie voorgezeten door Aad Nuis. Zijn bloemlezing ‘Oost-Indische inkt. 400 jaar Indië in de Nederlandse letteren’ (1998) veroorzaakte veel beroering en polemiek binnen kringen van de Indische literatuur. Twee van zijn belangrijkste romans, ‘Vogels rond een vrouw’ (1991) en ‘De onschuld van een vis’ (1995), werden respectievelijk in 2000 en 2002 in vertaling in Indonesië uitgebracht. (…)
Lees hier het artikel
Meer over Alfred Birney op deze site
«En natuurlijk dit mooie setje van de drie Rivieren.»
Over ‘De rivieren’ van Alfred Birney in Moesson, mei 2017:
Nee, we moeten niet alleen ‘De tolk van Java’ lezen van Alfred Birney, omdat die op de shortlist voor de Libris literatuurprijs staat, maar nog veel meer werk, ook van vóór zijn tweede grote doorbraak. ‘Bewegingen van heimwee’, ‘De onschuld van een vis’, ‘Het verloren lied’; niet vergeten! En natuurlijk dit mooie setje van de drie ‘Rivieren’, geschreven in 2009, 2010 en 2011. Drie novellen in een huls voor € 39,50.
Meer over ‘De rivieren’
Meer over ‘De onschuld van een vis’
Meer over ‘Het verloren lied’
Meer over Alfred Birney op deze site
«Geïnterneerd in Suriname om Duitse nationaliteit.»
Over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin in Trouw, 6 mei 2017:
Debuut van Diana Tjin (1961) die verhaalt over de Surinaamse mevrouw Grünwald die in 1945 in Suriname met haar man en drie kinderen wordt geïnterneerd in Kamp Copieweg omdat haar familie om sentimentele redenen nooit afstand deed van de Duitse nationaliteit. Pas in februari 1947 mogen ze het kamp weer uit en vestigt de familie zich in Nederland.
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’
«Het romandebuut van Diana Tjin.»
Over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin in De Volkskrant, 6 mei 2017:
In 1990 doet een oude Surinaamse dame, mevrouw Grünwald, aan de jonge Anna verslag van haar leven. Vanaf 1940 moest ze met haar gezin bijna zeven jaar doorbrengen in Kamp Copieweg, op 20 kilometer van Paramaribo. Over deze en andere verzwegen geschiedenissen gaat ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’, het romandebuut van Diana Tjin (1961), werkzaam bij de Universiteitsbibliotheek van Amsterdam.
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’