Over ‘Grote meisjes’ van Annette van ’t Hull op Alles over boeken en schrijvers, 2 november 2016:
(…) De schrijfster neemt ons mee in de gedachten- en belevingswereld van mensen die, vaak wanhopig, hun best doen, om te overleven en om te voldoen aan eisen die ze op hun schouders voelen drukken. Om maar niet te hoeven kijken naar de kwetsbare kant van het leven, de kant waarover we geen controle kunnen uitoefenen. Tot het op een dag gewoon niet meer gaat. En dan neemt elk verhaal eigenlijk een verrassende wending. En je voelt als lezer mee, dat het onvermijdelijk is geworden, dat de soms levensveranderende beslissing van een personages gemaakt moest worden, misschien wel om erger te voorkomen. (…) Een verhalendebuut met ijzersterke verhalen over zachte en kwetsbare mensen. Ik hoop dat ze er nog veel meer gaat schrijven en uitgeven!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Grote meisjes’
Meer over de ‘Extazereeks’
Meer over Annette van ’t Hull op deze site
Tag: Nederlandse literatuur
«Vermakelijke, associatieve en soms ronduit poëtische commentaren op het dagelijkse leven.» – Jos Verdonk
Over ‘Fiets onder de waterspiegel’ van Ilona Verhoeven in Mug Magazine, november 2016:
Zien wat er gebeurt… zo kun je het proza van Verhoeven typeren. De 45 zeer korte verhalen in ‘Fiets onder de waterspiegel’ zijn geschreven naar aanleiding van evenveel zelf geschoten foto’s, die ook in het boekje staan. De meeste tonen een ongebruikelijk stadstafereel: een tosti-ijzer in een boom, een afgedankte matras met een smiley erop getekend, een nooduitgang-bordje dat naar een vuilcontainer wijst, een op straat geslingerde ijskast, waarop iemand ‘Volgende keer liever een Bos Rozen klootzak’ heeft gekalkt. Stadse fratsen in Mokum en Berlijn. Verhoeven laat haar verbeeldingskracht de vrije loop en dat levert vermakelijke, associatieve en soms ronduit poëtische commentaren op het dagelijkse leven op.
Lees hier het artikel
Meer over ‘Fiets onder de waterspiegel’
Meer over Ilona Verhoeven bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Prettige en ontspannende leesuurtjes.» – Els Willems
Over ‘Onder de watapana. Arubaanse verhalen’ van Jacques Thönissen op WelkBoek, 5 november 2016:
Verhalen die je in de sfeer van Aruba brengen. Een wereld van magie, Arubaans natuurschoon maar ook de realiteit van alledag, zoals bijvoorbeeld de drugssmokkel en de verblijfsvergunningen. Door de variatie in lengte en de onderwerpen in deze bundel had ik een paar prettige en ontspannende leesuurtjes.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onder de watapana’
Meer over Jacques Thönissen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een inhoudelijk interessante biografie.» – Aleid Truijens
Over ‘Rusteloos en overal. Het leven van Albert Helman’ van Michiel van Kempen in De Volkskrant, 5 november 2016:
Niets uit dit overvolle, lange leven lijkt biograaf Michiel van Kempen, bijzonder hoogleraar Nederlands-Caraïbische literatuur, te zijn ontgaan. Hij weet bewonderenswaardig veel over zijn onderwerp. (…) Albert Helman werd vooral bekend door De stille plantage, een roman over kolonialisme en slavernij. Maar hij deed zoveel meer, blijkt uit dit boek. Hij was componist, muziekrecensent, theatermaker, amateurwiskundige, taalkundige, vertaler, literair criticus en journalist voor alle mogelijke kranten en bladen. Zijn leven lang reisde Lichtveld de wereld rond. Hij woonde in Barcelona en deed verslag van de Spaanse Burgeroorlog. In Suriname was hij minister en hoofd van de Rekenkamer, daarna was hij jarenlang diplomaat. Vanaf de jaren twintig was hij actief in het Nederlandse literaire leven. Hij kende Slauerhoff, Ter Braak, Du Perron, Vestdijk, Roland Holst en Marsman, werkte met Joris Ivens en was bevriend met George Orwell en Frida Kahlo. Het interessantst aan deze biografie is dat het een internationale (cultuur)geschiedenis is van de 20ste eeuw. (…) Van Kempen uit zijn kritiek en bewondering terloops, in beschrijvingen en ironische terzijdes. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Rusteloos en overal’
Meer over Michiel van Kempen op deze site
Meer over Albert Helman op deze site
Boekpresentatie ‘Fiets onder de waterspiegel’ van Ilona Verhoeven.
‘Fiets onder de waterspiegel’, het nieuwe boek van Ilona Verhoeven, verfrist de lezer opnieuw met foto’s en verhalen en wordt 10 november gepresenteerd in Paradiso (kelderfoyer open vanaf 17.00 uur). Komt allen! En vertel het door!
Het eerste boek van Ilona Verhoeven ‘Voor de eerlijke vinder’ werd genomineerd voor de Academica Literatuurprijs voor het beste literaire debuut. Over ‘Voor de eerlijke vinder’ schreef de pers: ‘Nieuwe speelsheid’ (Leeuwarder Courant), ‘Ze creëert dat het een lieve lust is.’ (Nederlands Dagblad), ‘Proza dat een onthutsend inzicht biedt in de ongerijmdheid van het leven’ (Literatuurplein), ‘Een bizarre collectie tekstflarden maar het beste wat ik in lange tijd las’ (Goodreads).
De meeste van de in ‘Fiets onder de waterspiegel’ opgenomen 45 stukken stonden wekelijks als ‘gevonden situaties’ in nrc.next en zijn voor deze uitgave aangevuld met een aantal niet eerder gepubliceerde teksten en beelden.
Meer over ‘Fiets onder de waterspiegel’
Meer over Ilona Verhoeven bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Met elk nieuw boek wordt zijn eigenheid duidelijker én verrassender.» – Bart Vervaeck
Over ‘Maskerade’ van Harry Vaandrager op De Reactor.org, Platform voor literaire kritiek, 3 november 2016:
Als je de appendix buiten beschouwing laat, zie je een haast symmetrisch opgebouwd bolwerk. Aan de buitenkant daarvan zit het verhaal van Ada Brink. Zij zorgt voor een voor- en een nawoord. Aan de binnenkant wisselen twee verhalen elkaar af: dat van Bob en dat van zijn ongeboren tweelingbroer, de dode en versteende foetus Ben Boëtius. Bob is zelf nog eens opgesplitst in twee stemmen: in romein is hij de verteller, cursief is hij het vertelde personage dat zich beklaagt over alle leugens, verzinsels en ‘verzwijgsels’ van zijn verteller. Die laatste blijkt Vaandrager te heten, waardoor de drie traditionele instanties van het verhaal in het kluwen opgenomen worden: auteur, verteller en personage. Wie de achtergrond en de vroegere versies van deze stemmen wil leren kennen, kan het feuilleton lezen dat Vaandrager op de site van het Rob Scholtemuseum plaatste. Daar heet Ben Boëthius nog Bob Scholte en is Bob Boëthius Rob Scholte. De gedaanteverwisseling kent geen einde. (…) Aan het woord is de ongekuiste taal. In haar nawoord zegt Ada ‘dat mijn woorden vieze nagelriemen hebben vanwege het pulken aan mijn eenzaamheid’. Maar zelfs ongekuist blijft de taal ontoereikend: ze kan het leed en de dood niet vatten, ze kan ze niet voelen of iets invoelbaar maken en ze kan ze al evenmin verzachten. De taal kan niet zwijgen, maar evengoed kan ze niet anders dan verzwijgen. Alle beelden, vloeken en ongecensureerde vertellingen blijven verhullingen. ‘Maskerade’ is een meesterlijke oefening in het verhullen en onthullen van de dood die – om het einde van een vitalistisch epos te perverteren – ‘ons allen boeien blijft in dit aardse leven’.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Maskerade’
Meer over Harry Vaandrager op deze site
«Een boeiend en leerzaam verhaal.»
Over ‘Gentleman in slavernij’ van Janny de Heer op WelkBoek, 3 november 2016:
Dieterich, plantagehouder, heeft een kind verwekt bij een slavin. Nobel van hem om het vrij te willen kopen, maar de moeder wordt wanhopig omdat een vrije niet mag wonen bij slaven en de familie uiteen zou vallen. De levens van slavenhouder en slaven zijn verweven, maar het is schrijnend om te zien hoe weinig besef blanken hebben van het slavenbestaan. (…) Wil je meer weten van de koloniale geschiedenis van Suriname, dan is het een boeiend en leerzaam verhaal.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Gentleman in slavernij’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een buitengewoon boeiende biografie van een indrukwekkende figuur.» – Ko van Geemert
Over ‘Rusteloos en overal. Het leven van Albert Helman’ van Michiel van Kempen in Parbode, 2 november 2016:
Van Kempen schetst het leven van deze ‘Renaissance-mens’, deze ‘eerste schrijver uit de Nederlandse West’, zoals biograaf Van Kempen Helman noemt. Het moet voor Van Kempen een enorme opgave zijn geweest dit leven te beschrijven, waarmee hij in 1989 voorzichtig begon: Helman publiceerde circa 130 boeken, schreef onder zo’n vijftig pseudoniemen. Maar dat niet alleen: Lichtveld/Helman was ook prominent katholiek, componist, wetenschapper, journalist, diplomaat, politicus, minister, verzetsman. Hij nam deel aan de Spaanse Burgeroorlog, het revolutionaire Mexico van Cárdenas en maakte enkele Latijns-Amerikaanse coups van nabij mee. Hij speelde een rol in het verzet tegen de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog, maakte deel uit van het Nederlandse Noodparlement en was betrokken bij het naoorlogse dekolonisatieproces van Suriname. Een zeer veelzijdig mens dus. Hij sloot vriendschap met vele kunstenaars, onder wie Marsman, Slauerhoff, Béla Bártok, Joris Ivens, George Orwell, Pablo Casals, Frida Kahlo, Yehudi Menuhin. (…) Van Kempen laat ook Lichtvelds privéleven niet onbesproken: zijn twijfels, zijn verhouding met vrienden, vrouwen, kinderen. Kortom, we hebben hier een buitengewoon boeiende biografie in handen van een indrukwekkende figuur. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Rusteloos en overal’
Meer over Michiel van Kempen op deze site
Meer over Albert Helman op deze site
Margarita Molina – Schaduwvrouw. Biografische roman
Margarita Molina
Schaduwvrouw
Biografische roman
Nederland – Curaçao
Gebrocheerd in omslag met flappen,
278 blz., € 18,90
ISBN 978-90-6265-933-3
Presentatie 20 november 2016
De auteur van Schaduwvrouw is reeds een halve eeuw met de Antillen verbonden. Ondanks haar Nederlandse roots hebben de Antillen haar leven zodanig beïnvloed dat zeker gesproken kan worden van een gespleten leven. De grote liefde die zij daar vindt en die zo hartstochtelijk beantwoord wordt heeft een bijzondere poëtische waarde. Vanaf het eerste moment dat de hoofdpersonages Ma en Roy elkaar ontmoeten ontstaat een verterende liefde die onontkoombaar is en zo hevig dat haat soms de overhand krijgt. Ze zijn elkaars muze en kunnen elkaar niet loslaten.
De gedichten in Schaduwvrouw beslaan twee aparte perioden met een tussenfase waarin Ma met haar Nederlandse partner Sven op de Antillen woont. Een betrouwbare en rustige persoon bij wie haar antropologische drang om de cultuur van de volkeren te leren kennen weerklank vindt, en die haar een gelukkige tijd bezorgt waarin veel gereisd wordt. Roy, de Antilliaanse geliefde op de achtergrond, vormt geen enkel gevaar, men komt elkaar tegen en respecteert elkaar. De dood van Sven brengt daar verandering in. De tsunami die daarna losbarst vormt het laatste deel van dit boek en heeft een bijna pornografische klank die niettemin poëtisch blijft.
Margarita Molina begint na de Tweede Wereldoorlog haar loopbaan als journalist bij een krant zonder de tegenwoordig daartoe vereiste opleiding. Ze moet zichzelf bewijzen, en slaagt daarin. Schrijven zit haar in het bloed. De journalistiek en de Cariben hebben haar leven bepaald, dat uitzonderlijk, veelzijdig, spannend, opwindend, avontuurlijk en kosmopolitisch genoemd mag worden. Na de dood van haar verschillende geliefden zet ze zich aan het schrijven van deze biografische roman, haar literaire debuut.
Meer over Margarita Molina op deze site
Chesley Rach – De terugkeer van Ricardo Bonifacio
Chesley Rach
De terugkeer van Ricardo Bonifacio
Roman
Curaçao – Nederland
Gebrocheerd in omslag met flappen,
266 blz., € 19,50
ISBN 978-90-6265-943-2
Presentatie 20 november 2016
De straat is nu donker en verlaten. Overal liggen bierblikjes, plastic bekers en hier en daar een lege fles rum. Verfrommeld papier wordt willoos door de wind voortgedreven. Een magere, schurftige hond, met een verminkte achterpoot, snuffelt aan een rood-witte doos ‘Kentucky Fried Chicken’. Kwispelstaartend hinkt het beest verder met een half afgekloven kippenpoot in zijn bek. Een eenzame dronkaard loopt slingerend op zijn benen voorbij. Zo nu en dan maakt hij een paar danspassen, neuriet het winnende carnavalslied en doet het feest in zijn eentje nog eens dunnetjes over. Het carnaval is voorbij. Wanneer de muziek is verstomd en de maskers zijn afgezet, moet Prins Carnaval sterven.
Ricardo Bonifacio is een eenzame, gescheiden hoogleraar sociologie die in het najagen van carrière en roem zichzelf is kwijtgeraakt. Hij krijgt bezoek van Marlies van der Velde, een scenariste die van plan is een film over het carnaval op Curaçao te maken en hem daarover wil raadplegen. Ze beginnen een relatie en hij gaat op haar verzoek met de filmploeg mee als adviseur. De terugkeer naar zijn geboorteland maakt oude verdrongen gevoelens bij hem los, waardoor hij van zijn nieuwe vriendin vervreemdt. Wat hij niet weet is dat zijn gevoelens te maken hebben met het occulte en dat hij eerst een louteringsproces moet ondergaan voordat hij weer zichzelf kan zijn. In het feestelijke tumult van het carnaval gaat hij door een diep emotioneel dal dat hem letterlijk en figuurlijk aan de rand van de afgrond brengt. Hij geeft zich over aan een vrijwel zekere dood, maar dat wordt hem niet gegund. Zijn tijd is nog niet gekomen. Om de ban te breken moet hij de loutering volledig doorstaan. Pas dan is hij weer meester van zijn lot.
De terugkeer van Ricardo Bonifacio is een verhaal over de existentiële behoefte om sporen achter te laten, over lotsbestemming en de onbereikbaarheid van het volmaakte geluk, de grote tragedie van het menselijk bestaan.
Chesley Rach is in 1952 geboren op Curaçao. Zijn vader en moeder kwamen uit respectievelijk Suriname en Trinidad. Na zijn schooljaren op Curaçao zette hij zijn studie voort aan TU Delft om daarna als stedenbouwkundige voor een tiental jaar terug te keren naar Curaçao. Naast zijn werk schildert hij. Met De terugkeer van Ricardo Bonifacio maakt hij zijn debuut als schrijver, waarmee hij de traditie van het carnavalsthema in de Caribische literatuur voortzet. Zo verschenen bij Uitgeverij In de Knipscheer eerder De dans van de draak van Earl Lovelace (Trinidad & Tobago) en De langste maand van Diana Lebacs (Curaçao).
Meer over Chesley Rach op deze site