Over ‘Ademhalen’ van Karin Lachmising voor NBD | Biblion, 22 november 2017:
Drie vrouwen ontmoeten elkaar na een poging tot zelfdoding van een vriendin die nu op sterven ligt. Zij komen alle drie uit het Surinaamse district Nickerie, van oudsher een landbouwgebied bewoond door veel traditioneel denkende Hindoestanen. In hun gesprekken komt alles voorbij waar vrouwen in traditionele milieus al jaren mee bezig zijn: de wil om zelf je toekomst te bepalen, huiselijk geweld, faalangst, loyaliteit aan je religie, de verhouding tussen waar je geboren bent en wat je wilt bereiken, zwijgen of praten. De boodschap is dat slechts in het gemeenschappelijk delen van ervaringen hoop kan worden geput om vooruit te komen. De auteur publiceerde eerder een dichtbundel, deels met dezelfde motieven. Toneel in boekvorm verschijnt zelden, het is minstens 30 jaar geleden dat een Caribisch theaterstuk in druk uitkwam. Maar deze goed geschreven dialogen verdienen dit drukwerk. De problematiek is op en top Hindoestaans, maar de boodschap is van alle tijden en werelddelen.
Meer over ‘Ademhalen’
Meer over Karin Lachmising op deze site
Tag: Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt
«Vrouwenrechten in Suriname op kunstzinnige wijze belicht.» – André Oyen
Over ‘Ademhalen’ van Karin Lachmising op Ansiel, 4 november 2017:
Karin Lachmising (1964) woont in Suriname. Zij was de eerste student die, in november 2012, afstudeerde aan de Schrijversvakschool Paramaribo. Zij is auteur van de dichtbundel ‘Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt’ (2013). (…) In opdracht van de Nederlandse ambassade heeft ze het theaterscript ‘Ademhalen’ geschreven. Aan de basis van deze verhalen staan waargebeurde levensverhalen van vier vrouwen uit Nickerie. In de vorm van een theaterstuk worden thema’s over de beleving van vrouwenrechten in Suriname op kunstzinnige wijze belicht. (…) ‘We zeggen dat de vrouwen zijn geëmancipeerd, maar dat is niet zo,’ zegt Lachmising. ‘De grote strijd is gestreden, maar er is een groot grijs gebied waarin de vrouw zich beweegt, waar nog steeds geen verandering in komt. In dit stuk komt naar voren met welke uitdagingen zij zitten.’
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Ademhalen’
Meer over Karin Lachmising op deze site
Korte documentaire over ‘Ademhalen’ van Karin Lachmising
Een van de nieuwe boektitels die in het programma ‘The Twain Shall Meet’ op 3 september 2017 in het Amsterdamse Theater Podium Mozaïek werd gepresenteerd door Uitgeverij In de Knipscheer, was het theaterstuk ‘Ademhalen’ van Karin Lachmising. Omdat de in Suriname wonende auteur niet bij de boekpresentatie aanwezig kon zijn, werd een fragment vertoond van de 25 minuten-documentaire die Kevin Headley maakte van de repetities en succesvolle opvoeringen die het stuk in voorjaar 2017 in Nickerie en Paramaribo beleefde in de regie van Alida Neslo. Met Kavita Ramphal, Afiba Becker, Ilhaam Ahmadali (acteurs), Evita Issa (dans), Razia Barsatie (camera en tekenfilmscene).
Kijk hier naar de hele documentaire
Meer over ‘Ademhalen’
Meer over Karin Lachmising op deze site
Karin Lachmising- Ademhalen. Theater
Karin Lachmising
Ademhalen. Theater
Suriname
Gebrocheerd in omslag met flappen,
48 blz., € 14,50
Eerste uitgave 2017
ISBN 978-90-6265-974-6
Presentatie 3 september 2017
Hum log ke himmat dekh! Kijk ons moedig zijn!
‘Wie een tori weet is belangrijk en wie vertelt is nog belangrijker!’
In Ademhalen ontmoeten Radha, Nishta en Nanda, drie onafhankelijke vrouwen uit het district Nickerie in Suriname elkaar na een mislukte poging tot zelfdoding van een vriendin. Ze laten hun eigen levens de revue passeren en maken zo de benauwenis van een kleine gemeenschap, die van oudsher vastzit aan orthodoxe wijzen van samenleving en godsdienst met sterke tradities, voelbaar. De ervaring van niet adem te kunnen halen, van jezelf niet te kunnen ontplooien, het gevoel steeds te moeten gehoorzamen aan ongeschreven wetten. Het tot zwijgen gemaand worden op het moment dat je wilt schreeuwen. ‘Chub! Blijf stil!’ Ze maken duidelijk hoe beperkt hun bewegingsvrijheid als vrouw letterlijk en figuurlijk is en hoe ze zich aan die ongelijkheid tussen de seksen ontworstelden of erbij neergelegd hebben. Wanneer ze elkaar beter leren kennen, realiseren ze zich dat zij door hun moed en gezamenlijke ervaringen met elkaar verbonden zijn.
‘Waar zijn jullie zo bang voor? Wie heeft geen twijfels? Wie wil kiezen moet eerst twijfelen.’
Het thema is niet alleen een onderdeel van de Surinaamse en Caribische gemeenschap maar sluit ook aan bij het universele thema over de rechten van de vrouw: vrouwen en meisjes die nog steeds een kwetsbare en tweederangspositie bekleden wat betreft hun ontplooiing en respect.
‘Vrijheid en vrouwen! Ik mocht nergens naar toe, en vooral niet alleen.’
Ademhalen is geschreven door Karin Lachmising in poëtische taal op basis van verschillende verhalen in Nickerie. De Hindoestaanse cultuur speelt daarbij een belangrijke rol. Het stuk, in de regie van Alida Neslo, beleefde in 2017 succesvolle opvoeringen in Nickerie en Paramaribo.
Karin Lachmising (1964) is schrijver van de dichtbundel ‘Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt’ (2013).
Meer over ‘Ademhalen’
Meer over ‘Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt’
Meer over Karin Lachmising op deze site
«Sporadisch duiken er toch nieuwe namen op in het Surinaamse schrijverslandschap.» – Pieter van Maele
Over o.a. Karin Lachmising en Iraida van Dijk-Ooft in Trouw, 18 mei 2016:
Terwijl Astrid H. Roemer morgen de prestigieuze P.C. Hooftprijs voor letterkunde in ontvangst neemt, verkeert de literaire wereld in haar geboorteland Suriname in crisis. Er zijn amper schrijvers, amper lezers, en er is amper literair vuur. (…) Karin Lachmising: ‘Ik heb veel respect voor de auteurs uit de jaren zestig en zeventig, maar op zich was dat vanuit literair oogpunt een makkelijke tijd. Er was één duidelijke vijand, de witte man. Hoe geweldig is het niet om als schrijver een kolonisator te hebben, te kunnen schrijven over de zucht naar vrijheid en zo grote massa’s ter been te brengen? Nu die staatkundige onafhankelijkheid is verwezenlijkt, moeten we nog van zoveel andere dingen vrijkomen. We moeten vooral leren vrijkomen van onszelf, we moeten durven met elkaar het conflict aan te gaan en de gevestigde orde te veranderen. Als ik een alomvattend thema moet noemen waar de Surinaamse literatuur mee aan de slag moet gaan, dan is dat het wel.’ (…) Iraida van Dijk-Ooft: ‘Het klinkt ontzettend idealistisch, maar zelfs in zulke tijden van grote twijfel heeft de literatuur een taak te vervullen. Het zal mij niet lukken het systeem te veranderen. Dat is ook niet mijn bedoeling. Ik wil door te schrijven wat veranderen bij de mens, al is het maar bij één lezer. Ik wil Surinamers doen inzien dat we in deze multi-etnische samenleving veel te veel langs elkaar heen leven, we leven erop los, zonder na te denken over het waarom. Wat zijn de oorzaken van onze angsten, ons verdriet, ons gebrek aan zelfvertrouwen? Daar wil ik het over hebben. Mij maakt het niet uit dat ik niet aan de wieg zal staan van een massabeweging. Als er bij iemand maar een vonkje is.’
Lees hier het artikel/interview
Meer over Karin Lachmising
Meer over Iraida van Dijk-Ooft
Meer over Astrid H. Roemer
Gedicht van Karin Lachmising in Engelse vertaling verschenen
‘Mi gron’ van Karin Lachmising in ArtsEtc, een internetperiodiek uit Barbados, mei 2015:
In het meinummer, een special gewijd aan de dichter Edward Kamau Brathwaite ter gelegenheid van diens 85ste verjaardag, is het gedicht ‘Mi gron’ van Karin Lachmising uit haar debuutbundel Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt geplaatst in een Engelse vertaling van Scott Rollins. Zij bevindt zich daarmee in het gezelschap van o.a. Derek Walcott, die het gedicht ‘Names: for Edward Brathwaite’ bijdroeg.
Lees hier het gedicht in Engelse vertaling en hier de andere bijdragen aan dit nummer
Meer over ‘Nergens groeit een boom’
«Broos en kwetsbaar, naar ook krachtig en indrukwekkend.» – Marieke Visser
Over Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt van Karin Lachmising in EFM Magazine nr. 8, juli 2014:
Zo poëtisch als de titel van deze bundel is, en tegelijkertijd zo sterk, zo is ook de inhoud van het boek. Pagina na pagina gedichten, veelal over de verbinding tussen mens en natuur, gedichten die broos en kwetsbaar zijn, maar op hetzelfde moment krachtig en indrukwekkend. In Suriname is de bundel gepresenteerd in On Stage, een mooie avond met voordrachten en ook dans. De afbeelding op de omslag is van beeldend kunstenaar Purcy Tjin.
Meer over Karin Lachmising
«Bijzondere gedichten, van hoge kwaliteit.»
Over ‘Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt’ van Karin Lachmising in De Ware Tijd Literair, 25 januari 2014:
Er is wél veel verschenen het afgelopen jaar. (…) En dan is er de Schrijversvakschool onder leiding van Ruth San A Jong die zelf een bundel met verhalen over de dood heeft uitgebracht, ‘De laatste parade’, mooi gedaan en een gedurfd onderwerp. Onlangs zijn er drie studenten afgestudeerd aan de Schrijversvakschool, onder anderen Karin Lachmising die kort daarna bij In de Knipscheer uitkwam met een dichtbundel, ‘Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt’, met bijzondere gedichten, van hoge kwaliteit. (.…) Het Surinaamse literaire leven is aan het veranderen.
Lees hier hier het artikel
Meer over Karin Lachmising
Meer over ‘De laatste parade’
«Meer dan alleen een kaft met daartussen verzamelde gedichten.» – Sylvana van den Braak
Over ‘Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt’ van Karin Lachmising in Parbode (jrg. 8 nr. 93), januari 2014:
Korte teksten worden met lange teksten afgewisseld en bepaalde gedichten bestaan uit meerdere delen, dit zorgt voor variatie in de bundel. De gedichten zijn verdeeld over drie hoofdstukken waarvan de titels vervolgens verschijnen in een van de gedichten die het hoofdstuk bevat. De regel wordt herkend door de lezer en daardoor is het boek echt één geheel. Een subtiele ingreep, waardoor het boek dus meer is dan alleen een kaft met daartussen verzamelde gedichten.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Nergens groeit een boom’
Karin Lachmising, Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt, poëziedebuut, Nederlandse gedichten, Surinaamse literatuur, Caraïbische letteren, schrijversvakschool Paramaribo, klimaatverandering, Rio+20, Purcy Tjin,
«Waarnemingen in een beheerste schrijfstijl.» – Aarti Rampadarath
Over ‘Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt’ van Karin Lachmising voor NBD/Biblion, 20 december 2013:
Enigszins abstracte bundel met een vijftigtal (alle Nederlandstalige) gedichten. Het werk van Lachmising is qua thematiek Surinaams: de natuur en zintuigen zijn belangrijk. ( … ) De beelden zijn vooral herkenbaar voor lezers uit Suriname, maar ook een Nederlands publiek zal haar werk kunnen waarderen. De opstijgende warmte van de Surinaamse grond is voelbaar.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Nergens groeit een boom’