Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Perfecte buren, 10 december 2020:
De achttienjarige Zoé woont samen met haar moeder in een meer dan bijzondere situatie, vader is niet in beeld en wat moeder betreft is niets wat hem aangaat bespreekbaar. (…) Zoé is op een leeftijd waarop ze wil weten waar haar roots liggen. (…) Het verhaal is in de basis rauw en mooi te noemen. (…) Het kloosterverhaal past perfect bij het Italiaanse element, daar is goed over nagedacht. (…) Al bij al is ‘Onomkeerbaar’ een behoorlijk traumatisch verhaal waarin een jonge vrouw op zoek gaat naar haar eigen identiteit en invulling van een leven dat nog in de kinderschoenen staat. Dat is zonder extra uitdagingen, aannames en emoties van anderen, al moeilijk genoeg. Zoé’s honger naar geluk vond ik treffend en met vlagen hartverscheurend. (…) Ines Nijs heeft absoluut een treffend verhaal geschreven. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onomkeerbaar’
Tag: nonneninternaat
«‘Onomkeerbaar’ is een pracht van een debuutroman.»
Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op De Boekenkast, 5 augustus 2020:
(…) Ines Nijs schrijft het verhaal over Zoé, een meisje dat hoopt te weten te komen wie haar vader is en zo meer geluk in haar leven te vinden. Het verhaal wordt vanuit het perspectief van Zoé verteld en via flashbacks komen we te weten hoe haar jeugd verliep. Een jeugd die niet altijd rooskleurig was voor het meisje. Ines Nijs heeft het verhaal zo geschreven dat je de angst, de onzekerheid en het verdriet van Zoé als lezer zo voelt. ‘Onomkeerbaar’ bevat een uitstekend opgebouwd verhaal met thema’s zoals pijn, eenzaamheid en het zoeken naar geluk. Een menselijk, vaak ontroerend verhaal met goed uitgewerkte personages, waarin je de sfeer van het nonneninternaat zo proeft en dat eindigt met een verrassend plot. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onomkeerbaar’
«De geïsoleerdheid van het hoofdpersonage is aangrijpend en tastbaar.» – Nathalie Brouwers
Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Hebban, 13 juni 2020:
De debuutroman van Ines Nijs (…) ‘Onomkeerbaar’ is een psychologische roman over opgroeien en persoonlijke ontwikkeling. De geïsoleerdheid van het hoofdpersonage is aangrijpend en tastbaar. Het meisje Zoé Veneur groeit op bij haar labiele moeder Alida in de jaren 70 van de vorige eeuw. Vanaf haar tiende gaat Zoé op internaat, wat haar ook niet altijd even goed af gaat. Over haar vader weet ze niets, en naarmate ze ouder wordt, probeert ze meer te weten te komen over haar afkomst. De nonnen die haar internaat runnen, willen haar moeder beschermen en proberen er alles aan te doen dat ze niet achter de waarheid komt. Dat kan echter niet blijven duren. (…) De personages komen allemaal erg goed uit de verf; ook de geschiedenis van haar moeder wordt duidelijker na een tijd. Haar moeder werkt hard, maar is ook een zwijgzame vrouw en ze heeft haar buien. Het geheim dat zich ontvouwt naar het einde toe en waar naar toe wordt gewerkt met de nodige spanning, is natuurlijk erg pijnlijk voor beiden. Zorgt het ook voor de nodige loutering? De boodschap blijft in ieder geval even hangen… (…)
Lees hier de recensie ‘Een aangrijpende debuutroman die blijft hangen’
Meer over ‘Onomkeerbaar’
«Wat een verademing.» – Kristien De Wolf
Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Hebban, 1 juni 2020:
‘Onomkeerbaar’ is het prachtige debuut van Ines Nijs. De jonge Zoë groeit geïsoleerd op. Ze woont op het platteland en moet het alleen zien te rooien met een kwetsbare, wankelmoedige moeder, de vriendelijke boerin van even verderop en een tante non die vanuit het nabije klooster een oogje in het zeil houdt. Het meisje heeft vele moeders, maar geen vader. Waar is hij? (…) Zoë gaat zelf op zoek naar de man die in de ontwrichtende lege plek in haar stamboom past. Het oergegeven van het op zoek gaan naar de veilige geborgenheid van eigen wortels wordt meesterlijk door de auteur ontwikkeld tegen de achtergrond van een Vlaanderen dat zijn laatste katholieke stuiptrekkingen beleeft. Op dat vlak is het boek een document. (…) Het andere thema van de dochter die voor de moeder zorgt in plaats van omgekeerd, wordt met ontroerende verfijning tussen het eerste thema gevlochten. Zelden zag ik zo mooi uitgebeeld hoe een kind ertoe kan worden gebracht een abnormale ouder-kind verhouding te aanvaarden en hoe eenzaam het daarvan wordt. Tempo, taal en structuur zijn subtiel en dienen het verhaal. Het boek is spannend, de plot verrassend, maar gelukkig laat Ines Nijs zich niet vangen aan het najagen van modieuze schokeffecten. Bij haar mag het helemaal over de mens gaan, in al zijn kwetsbaarheid, verlangen en liefdevol gestuntel. Wat een verademing is dat.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onomkeerbaar’
«Extra verhaallijn vol uitdaging en verraad.» – Marnix Verplancke
Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs in Knack Focus, 27 mei 2020:
Omdat Zoé geen vader heeft en haar moeder als poetshulp in een lokaal hotel onregelmatige uren klopt, wordt ze op internaat gestuurd. We schrijven jaren zeventig, toen leerlingen nog oxo speelden, nonnen hun leerlinges een plastic broek aantrokken wanneer ze ongesteld werden en de Italiëreis nog het hoogtepunt was van iedere middelbareschoolopleiding. En dat laatste al helemaal voor Zoé, die als een kleine detective heeft uitgevogeld dat ze wel degelijk een vader heeft en dat die in Firenze woont. Ze heeft zelfs zijn adres. Tijdens de schoolreis wil ze daarom ontsnappen, hem verrassen met haar verschijning en misschien wel bij hem blijven. (…) ‘Vaderloze dochters van vondelingen zijn vroege vogelaars’, fluistert klasgenote Helga Zoé in het oor. (…) Het levert een extra verhaallijn vol uitdaging en verraad op. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onomkeerbaar’