Over ‘Fiets onder de waterspiegel’ van Ilona Verhoeven op Extaze, 5 januari 2016:
De écriture automatique komt niet automatisch tot stand. Er moet een motortje zijn om de geest in beweging te zetten. (…) Het motortje dat Ilona Verhoevens gedachtestroom telkens in beweging zet is een foto. Een foto van iets gewoons dat bij nader (in)zien toch niet zo gewoon is en daardoor vragen oproept, ideeën voortbrengt, nieuwe beelden vormt. Een foto van boomtoppen die naar elkaar zijn toegegroeid en de hemel afdekken. Tussen de takken en blaren zou een nachtegaal kunnen schuilen. Misschien heeft Ilona die gezien of gehoord toen ze de foto nam. Misschien had ze hem daar alleen maar gedacht. (…) Dan begeeft ze zich schrijvend middenin dat concert en vertelt ze wat ze hoort: de variaties, de klanken, de melodieën, de uithalen. (…) Maar de nachtegalen zingen niet voor de mens, weet Ilona. (…).
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Fiets onder de waterspiegel’
Meer over Ilona Verhoeven op deze site