Gedicht over atoomschuilkelder in Oss bekroond

Lelystad, ElsOp 7 september 2019 ontving Els de Groen in Lelystad uit handen van Tsead Bruinja, Dichter des Vaderlands, de derde prijs in de stadsgedichtenwedstrijd voor dichters uit Nederland en Vlaanderen voor haar gedicht ‘Schuilkelder’. In Oss bevindt zich de enige operationele atoomschuilkelder van Nederland die nog volkomen in tact is. De kelder werd gebouwd in 1986, tijdens de Koude Oorlog. Voor de stadsgedichtenwedstrijd waren er dit jaar meer dan 500 inzendingen. De vijfkoppige jury was unaniem in haar oordeel welke gedichten tot de 3 beste behoorden. De jury schrijft in haar rapport over “Schuilkelder” van Els de Groen voor de derde prijs: “De dichter mijmert over de (on)zin van een van de laatste operationele schuilkelders in ons land gelegen in Oss. In stevige ritmiek wordt het dilemma duidelijk; schuil ik er bij dreiging of trek ik weg. De ontreddering wordt beeldend beschreven. Uiteindelijk blijkt het niet uit te maken wat je kiest”. De eerste prijs was voor Onno Sven-Tromp (gedicht: Callantsoog), de tweede prijs voor Monique Wilmer-Leegwater (gedicht: Het gebed van Beulaeke). Drie jaar geleden won Els de Groen al eens de eerste prijs in deze wedstrijd. Onlangs verscheen haar dichtbundel ‘Wakker Vallen’ in vierkleurendruk, geïllustreerd met haar eigen schilderijen. Zij schreef 50 boeken waarvan er wereldwijd 1,75 miljoen exemplaren werden verkocht. Haar werk is 30 maal vertaald in 14 talen.

Schuilkelder

Als de wereld ten ondergaat, scheep ik me niet in.
Arken zijn onbetrouwbaar. Als de wereld sterft ga ik
naar de kelder met zesendertighonderd mede-Ossenaren.

Een plaatselijke supermarkt doet ons uitgeleide.
Op is Op, orakelt de reclame op de ramen. VOL is VOL
echoën stemmen uit de diepte. We lopen al sneller.

In een parkeergarage schuilen kelderkamers: bedden
knus gestapeld, wc’s als schouwburgstoelen in een
rechte rij. Er is ventilatie, zowaar gekoelde lucht.

Om beurten gaan we liggen, om beurten ook weer staan.
Tijd wordt iets wat slobbert, ruimte iets wat knelt
redding wat ontreddert. Tot we buiten mogen.

Boven roert zich niets. Zelfs de vogels zijn gevlogen.
We plunderen de winkel tot OP waarachtig OP is.
Dan gaan we het volk dat niet kon schuilen achterna.

Meer over Els de Groen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Stadsgedichtenwedstrijd
Meer over ‘Wakker vallen’