5de druk ‘Dubbelbloed’ van Etchica Voorn verschenen

VoorplatDubbelbloed3dedruk-75Etchica Voorn
Dubbelbloed

biografische roman
Suriname – Nederland
gebrocheerd in omslag met flappen,
178 blz., € 17,50
Eerste druk 2017
Vijfde druk 2022
ISBN 978-90-6265-969-2

Van de met de OPZIJ Literatuurprijs 2018 bekroonde debuutroman ‘Dubbelbloed’ van Etchica Voorn uit 2017 is zojuist de vijfde druk verschenen. De roman komt meer en meer voor op leeslijsten van onderwijsinstellingen in uiteenlopende vakgebieden als Nederlands en Maatschappijkunde. Het boek wordt als een eye-opener gezien voor witte Nederlanders en is daardoor uitermate geschikt als discussie en argumentatie in het voortdurende racismedebat.
Meer over ‘Dubbelbloed’

Gedicht van Aly Freije vertaald in het Indonesisch

VoorplatEngelUit ‘Een engel aan de deur’ van Aly Freije op Nederlandse poëzie in het Indonesisch, 9 maart 2022:
Op ‘Suara suara dari utara’ (‘Stemmen uit het noorden’), het blog Puisi Belanda, is op 9 maart 2022 het gedicht ‘Stiltes’ uit de bundel ‘Een engel aan de deur’ geplaatst in een Indonesische vertaling van Siti Wahyuningsih en Albert Hagenaars. In deze almaar groeiende digitale poëziereeks van een keur van Nederlandstalige dichters zijn inmiddels honderden gedichten in vertaling opgenomen.
Lees hier het betreffende gedicht in het Nederlands en in het Indonesisch
Meer over ‘Een engel aan de deur’
Meer over Aly Freije bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Originele beelden en taalvondsten.» – Erik-Jan Hummel

VoorplatEngelOver ‘Een engel aan de deur’ van Aly Freije op Tzum, 12 november 2021:
Van het lezen van de dichtbundel ‘Een engel aan de deur’ van Aly Freije word je rustig, alsof je even wordt gedwongen stil te staan en de omgeving in je op te nemen. De beelden stapelen zich op, maar de gedichten verlaten bijna nooit de situatieschets. Binnen die situatie roept Freije zoveel op dat je als lezer vaak niet anders kan dan melancholisch berusten, dan alles te accepteren wat er gebeurd is. Dit doet ze met hier en daar originele beelden en taalvondsten. (…) Wat opvalt is dat Freije niets invult: je weet als lezer niet hoe je je moet voelen, of hoe de ik zich voelt, maar door de sfeertekening, de stapeling van beelden voel je des te meer, en dat vraagt om rustige herlezing, na rustige herlezing.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een engel aan de deur’
Meer over Aly Freije bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Taalvirtuositeit in vervolg op gelauwerde bundel.» – Marc De Pril

VoorplatEngelOver ‘Een engel aan de deur’ van Aly Freije voor NBD/Biblion, 8 oktober 2021:
Leven met verlies, ontheemd zijn en afscheid nemen zijn thema’s die als een rode draad door de poëzie lopen van de Groningse Aly Freije (1944), ook in haar nieuwste bundel ‘Een engel aan de deur’. Achtendertig gedichten, verdeeld over vijf thema’s, dringen binnen in de geest van de dichteres, ten prooi vallend aan het onomkeerbare van verlies, als deze over haar vader: uitgestrooid, pas je de stukjes in / tot steeds weer mooiere versies / En kijk, daar heb je vader'(p.26) om te eindigen met: Maar beschrijf maar eens de hartslag / van een vogeltje / dat plotseling stopt. Verwondering, wanhoop gaan hand in hand, steeds zoekend naar enig evenwicht. Herinneringen zijn niet ver weg, verzachten de pijn: Licht weer op, mijn lief, dan neem ik je mee / op de fiets, je armen om mijn buik gekneld / net als toen, maar voller nu geplooid / met zachter afgestemde handen (p.52). Zij beeldt zich in aanwezig te zijn op haar eigen uitvaart: ‘Jij stond naast mijn kist, tilde mij op / droeg mij samen met andere handen / het huis uit, schoof mij, voetje voor voetje / een overjarige Ford Transit in, ‘bloemen altijd vers’. Vervolg op de eerder gelauwerde bundel ‘Door het vanggat’ met de gekende thema’s van verlies, rouw en ontheemding. Taalvirtuositeit.
Meer over ‘Een engel aan de deur’
Meer over Aly Freije bij Uitgeverij In de Knipscheer

Aly Freije – Een engel aan de deur. Gedichten

VoorplatEngelAly Freije
Een engel aan de deur

gedichten
Nederland
fotografie omslag Annemarie van Buuren
gebrocheerd in omslag met flappen,
58 blz., € 17,50
ISBN 978-94-93214-18-7
eerste uitgave september 2021

In haar dichtbundel ‘Door het vanggat’ en de novelle ‘De vloeivelden in’ ging Aly Freije op zoek naar de impact van ontheemd raken en cirkelde ze rond de betekenissen van leven met verlies. In deze nieuwe gedichten in Een engel aan de deur dringt ze daar dieper in door. In de spanning tussen spreken en zwijgen stuit ze op de draagwijdte van gemis en rouw. In flarden van stiltes duiken stemmen op. Tussen de polen van verwondering en wanhoop dwaalt ze door aangetaste landschappen, stuit op sporen, is ze op zoek naar een zeker evenwicht.

Wat doet het meisje aan een keukentafel
dat over ijsschotsen de overkant wil halen.
Ze trotseert gezichten, spreekt de honden toe, zingt
zigzagt langs scherpe randen, waagt de sprong…

Veel is in beweging, de fantasie stuwt voort, paarden draven, voertuigen versnellen, een luchtbed verandert in een watervliegtuig. En altijd zijn er de vogels, de gevleugelden die boodschappen overseinen.

Aly Freije publiceerde in 2009 de Groningstalige poëziebundel Wondpoeier, uitgeverij kleine Uil. Daarna volgde Nederlandstalig werk bij uitgeverij In de Knipscheer, in 2016 de poëziebundel Door het vanggat en in 2018 de novelle De vloeivelden in. Poëzie van haar hand verscheen in literaire tijdschriften als Het Liegend Konijn, Krakatau, Brakke Hond, Extaze, Gierik & Nieuw Vlaams Tijdschrift (G), Meander en Tzum. Ze trad vooral veel op noordelijke podia op, o.a. bij Dichters in de Prinsentuin, Explore the North, Het Grote Gebeuren en Grasnapolsky.

De pers over haar eerder werk:
«Overrompeld worden door een gedicht. Wie de bundel ‘Door het vanggat’ leest zal deze ervaring meermalen meemaken (…). Wat Freije doet, is een mentale ruimte openen, een ruimte in je geest, waarin je dingen kunt ervaren die de feitelijke werkelijkheid te boven gaan.» – Nels Fahner in het Friesch Dagblad

«Het afgelopen jaar waren er heerlijke eerstgeborenen zoals het romantisch-zwarte ‘Door het vanggat’ van Aly Freije.» –Ellen Deckwitz in De Morgen

«‘De vloeivelden in’ is een prachtig, indringend en aangrijpend prozadebuut(…). Op zeer poëtische en beeldende wijze weet Aly Freije het opgroeien van een uitzonderlijk meisje in de periferie van Nederland te beschrijven. Haar taalgebruik is prachtig, de natuurbeschrijvingen vaak adembenemend en de subtiele wijze waarop ze de ontwikkeling van de hoofdpersoon en haar innerlijke strijd beschrijft is uiterst bewonderenswaardig.» – Theo Jordaan in Alles over boeken en schrijvers

«Ik heb nog nooit gedichten over stiltes gelezen met zoveel geluiden en lawaai.» – Tonnus Oosterhoff

Meer over ‘Een engel aan de deur’
Meer over Aly Freije bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Nergens neemt haar boosheid bezit van haar.» – Kees de Kievid

VoorplatDubbelbloed3dedruk-75Over ‘Dubbelbloed’ van Etchica Voorn op Boekenbijlage, 6 december 2020:
‘Dubbelbloed’ is een roman over kleur. Niet alleen zwart en wit, want die kleuren zijn bij mensen uitermate zeldzaam, maar over alles daar tussenin. (…) Etchica Voorn is de dochter van een Creoolse vader uit Paramaribo en een Nederlandse moeder uit Drenthe. Geboren in Nederland, werd ze hier met allerlei bedoelde en onbedoelde uitingen van racisme geconfronteerd. Maar niet alleen hier. Ook in Suriname, waar ze op latere leeftijd op bezoek gaat, wordt ze scheef aangekeken en met het denigrerende ‘bakra’ (witte) aangeduid, zelfs door haar oma. (…) De worsteling van Voorn met haar afkomst is indrukwekkend weergegeven. Nergens neemt haar boosheid over kleuropmerkingen bezit van haar. En opmerkingen zijn er genoeg; Voorn verhaalt er beeldend en enigszins laconiek over. (…) Een tweede belangrijk onderdeel van ‘Dubbelbloed’ is de zoektocht naar familie, vooral die uit Suriname. Het heeft voor Etchica een echt doel, naast de vraag waarbij te horen, wil ze zichzelf in alle facetten leren kennen. Haar vader heeft ze nooit echt gekend, terwijl ze nu alles van hem wil weten en eigenlijk nog meer over haar Surinaamse oma. (…) Bijzonder mooi zijn in die relatiesfeer de cursief gedrukte stukken, waarmee Voorn in de huid van haar oma en vader is gekropen. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Dubbelbloed’

«Dit boek zou verplichte lectuur moeten worden op de middelbare school.» – Estefanía Pampín Zuidmeer

VoorplatDubbelbloed3dedruk-75Over ‘Dubbelbloed’ van Etchica Voorn op La Chispa, 2 september 2020:
Etchica Voorn, geboren in Nederland, kind van een Surinaams-creoolse vader en een Nederlandse moeder, besloot een boek te schrijven over haar zoektocht naar haar eigen identiteit. Want wie ben je eigenlijk als je telkens beoordeeld wordt op je huidskleur en afkomst? Wat doen die vooroordelen met je als mens? En waar voel je je nog thuis? In haar debuut ‘Dubbelbloed’ beschrijft ze de zoektocht naar die antwoorden. Een onderwerp dat zeer actueel is gezien de Black Lives Matter-beweging en het huidige racismedebat. (…) Voorn biedt het mooie, helende inzicht dat je je dubbele afkomst juist ten volle moet omarmen: “Dubbel staat voor én-én, én de kracht, én de schoonheid én de wijsheid van twee culturen. Niks half. Dubbel.” En dat is precies wat Voorn doet. De vruchten plukken van wat haar achtergrond te bieden heeft. De dubbele verrijking. Het beste van twee wereld samensmelten in jezelf. Dit boek zou verplichte lectuur moeten worden op de middelbare school. Zodat kinderen kunnen nadenken over hun eigen afkomst, en zichzelf ten volle accepteren. Maar ook over de bestaande vooroordelen, en wat ze met mensen doen. Want alleen door de kracht van vooroordelen te begrijpen, kunnen ze bestreden worden. Ook zou dit boek door iedereen gelezen moeten worden die niet gelooft dat racisme in Nederland bestaat. Racisme is soms duidelijk, en soms ook subtiel, maar altijd destructief en pijnlijk. ‘Dubbelbloed’ is een boek dat ogen opent, en harten. (…)
La Chispa is een journalistiek platform over Latijns Amerika.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Dubbelbloed’

«Sfeertekening is confronterend. Prachtige roman.» – J. Swaen

Opmaak 1Over ‘Anbessa’s dochter’ van David van Reen voor NBD | Biblion, 24 januari 2017:
(…) Gedwongen door het geweld van de soldaten vlucht Lasta naar Addis Abeba. (…) De sfeertekening door de auteur is confronterend, maar laat ook zien hoe Lasta er toch steeds weer in slaagt haar leven inhoud te geven. De ervaringen van David van Reen vinden zijn neerslag in het verhaal dat laat zien hoe duizenden ontheemden tot op de dag van vandaag in Ethiopië moeten leven. (…) Een prachtige roman over het leven van mensen aan de onderkant van de samenleving. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Anbessa’s dochter’

«Matić heeft laten zien dat hij veel in zijn mars heeft.» – Hans Puper

Opmaak 1Over ‘Haarlem Nocture’ van Djordje Matić op MeanderMagazine, 3 september 2016:
De Kroaat Djordje Matić woont sinds 1993 in Nederland. Haarlem Nocturne is zijn Nederlandstalige debuut; in 2013 verscheen in Kroatië zijn bundel Lingua franca. Het is een bundel over ballingschap en Matić is dichter; het is daarom niet verwonderlijk dat hij die ontheemding vaak koppelt aan taal: ‘Ik heb niet meer dan één naam / ik heb meerdere versies ervan / honderd verschillende manieren waarop ze / – een naam als deze – onmogelijk / geschreven en gesproken hebben.’ Mooi is, dat hij het gevoel van ontheemding in de tweede strofe van dit gedicht niet direct beschrijft, maar via de worsteling van anderen met de uitspraak van zijn naam. (…) Dit is een gedicht uit de eerste afdeling, ‘Een ander geluid’. Je vindt daarin ook een treffend beeld van de vluchteling, voor wie de wereld nooit meer hetzelfde wordt – iets wat helaas van alle tijden is. In de noot bij ‘Swift departures’ staat dat ‘swift’ niet alleen het Engelse bijvoeglijk naamwoord ‘snel’ is, maar ook ‘gierzwaluw’. Een rake titel. Als gierzwaluwen hun nest verlaten, blijven ze anderhalf jaar in de lucht en als ze landen zijn hun poten zo vervormd dat ze nooit meer op vlakke grond kunnen staan: ‘Zo meten hun veranderde poten / precies hoeveel schever de wereld is geworden / sinds zij weggevlogen zijn’. De gedichten uit de tweede afdeling, ‘Blauw’, (…) zijn gegroepeerd rond jazzmusici als Miles Davis, Chet Baker en Thelonious Monk, die in zekere zin ook balling zijn. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Haarlem nocturne’

«Niets meer of minder dan een getuigenis.» – Karel Wasch

Opmaak 1Over ‘Haarlem Nocture’ van Djordje Matić op Leestafel, mei 2016:
De gevolgen van ballingschap, het noodgedwongen verkeren in een vreemd land, niet het vaderland, zijn van alle tijden. In de Tweede Wereldoorlog raakten miljoenen ontheemd, nu zijn er de vluchtelingen die het Europese contingent noodgedwongen overspoelen, verdreven van huis en haard. Dat geeft een vreemde dissonantie, een hapering, een stilstaande tijd, een bevroren beweging. (…) En dat dit bijna geruisloos gelinkt kan worden aan jazz als muziekvorm is bijna logisch. (…) Het tweede gedeelte van de bundel heet Blauw, waarschijnlijk naar de compositie Blue (en Another Kind of Blue) van Miles Davis. (…) In het eerste deel van de bundel dat is getiteld Een ander geluid, staan gedichten zonder jazz, maar van eenzelfde ontheemdheid. (…) Deze bundel is niets meer of minder dan een getuigenis. Een getuigenis van de ontheemding, van de wanhoop en gelukkig ook van de hoop, waarbij de jazz mooi als trooster optreedt. (…) Sinds 1993 woont Djordje Matic in Nederland. Deze bundel is zijn poëziedebuut. Dat belooft veel goeds!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Haarlem nocturne’