Tag: Op alles wat ik ben

«Tijdbeeld van het einde van de vorige eeuw in buitengewone schrijfstijl.» – André Oyen

Over ‘Op alles wat ik ben’ van Peter WJ Brouwer op Ansiel, 28 februari 2025:

‘Op alles wat ik ben’ gaat over de blauwdruk van een jeugd. Een roman over geloof, identiteit, politiek, keuzes maken en keuzes laten maken. Ellen, de hoofdpersoon, groeit op in de jaren ’80 in een gezin waar haar strenge en fanatiek gelovige moeder de scepter zwaait. Het overheersende geloof wordt ook nog versterkt door een nicht die Maria zag verschijnen. Samen met haar moeder bezocht Ellen een keer een mis waarbij de nicht vertelt over haar ervaring. Bij Ellen leidt dat echter niet tot een devote houding. Het gebeuren voedt eerder haar nieuwsgierigheid. Ze wil weten wat het geloof doet met een mens, hoeveel vrijheid is er mogelijk binnen of naast het geloof? (…) Brouwer zet heel knap personages neer die bepalend zijn en blijven voor Ellens leven. Geloofwaardige personages die zich, net als Ellen, door het verhaal heen ontwikkelen. (…)  Wat toch wel bijzonder is dat de vorming van de identiteit van Ellen terug komt in de tekeningen van Albert Van Der Weide, niet alleen op het omslag, maar ook door het verhaal heen. ‘Op alles wat ik ben’ geeft een mooi tijdbeeld van het einde van de vorige eeuw en weet de lezer te boeien door zijn buitengewone schrijfstijl.

Bron ook op Antwerpen Leest ]
Meer over ‘Op alles wat ik ben’
Meer over Peter WJ Brouwer bij Uitgeverij In de Knipscheer

Doorgestroomde In de Knipscheer-auteurs in 2024.

doorstromersSinds uitgever Franc Knipscheer in 2022 aankondigde dat de laatste titel van de uitgeverij in maart 2026 zal verschijnen stroomde in 2022 en 2023 een tiental auteurs door naar een nieuwe uitgeverij. In 2024 maakte Peter WJ Brouwer zijn overstap naar Uitgeverij Nobelman bekend. Peter Brouwer debuteerde als romanschrijver bij In de Knipscheer met ‘Het Siamees moment’ (2017), gevolgd door ‘Het oog van de kraanvogel’ (2021) en ‘Op alles wat ik ben’ (2024). Als dichter publiceerde hij bij In de Knipscheer in 2013 en 2015 in het literaire tijdschrift ‘Extaze’. In samenwerking met Uitgeverij P verscheen in 2026 de dichtbundel ‘Brief aan wie niet bestaat’. Bij Uitgeverij Nobelman zal in 2025/6 zijn nieuwe roman ‘IJzel’ (werktitel) verschijnen. Uitgeverij In de Knipscheer bewaart de beste herinneringen aan de samenwerking met Peter Brouwer en wenst hem alle succes toe met zijn komende werken.

Meer over Peter WJ Brouwer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Doorgestroomde auteurs

«Psychologische roman over geloof en verafgoding, waarheid en herinnering, in pakkende, precieze stijl.»

Over ‘Op alles wat ik ben’ van Peter WJ Brouwer voor Biblion, 22 juni 2024:

‘Op alles wat ik ben’ is een psychologische roman over geloof en verafgoding, waarheid en herinnering en hoe onze jeugd ons vormt. Voor Ellen bestaan de jaren tachtig uit twee werelden. De moderne school en het alternatieve café prikkelen haar nieuwsgierigheid, maar thuis wacht moeder, met haar geloofsideeën en twee gezichten. Wanneer ze een jongen ontmoet aan wie alles anders is, staat Ellen voor een dilemma dat haar blijvend verandert. Jaren later verdiept ze zich als journalist in de invloed van kerk en geloof. Wat werd voor haar verborgen gehouden, verpakt in een kleed van devotie? Ellens zoektocht is er een met uitglijders, in haar werk en in de liefde. Is ze het kind van de rekening of een kind van haar tijd? In pakkende, precieze stijl geschreven. Met enkele artistieke zwart-wittekeningen. (…)

Bron  10 april 2024:
Meer over ‘Op alles wat ik ben’
Meer over Peter WJ Brouwer bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Hij weet een sfeer op te roepen  die aan de film ‘Rosemary’s Baby’ doet denken.» – Peter de Rijk

Over ‘Op alles wat ik ben’ van Peter WJ Brouwer in Schrijven Magazine (jrg. 28,  nr. 3), juni 2024:

Peter WJ Brouwer is een zeer suggestief schrijver. In zijn roman ‘Op alles wat ik ben’ weet hij de gevolgen  van het opgroeien in een zeer benauwend milieu te schetsen. Wat doet het met een jonge vrouw als iedereen rondom je in Mariaverschijningen gelooft? (…) Brouwer speelt met je als een kat met een muis, springt heen en weer in de tijd, zorgt voor intriges , maakt gebruik van kleine aanwijzingen en beschrijvingen die informeren, maar ook manipuleren. Hij weet een sfeer op te roepen  die aan de film ‘Rosemary’s Baby’ doet denken. (…) Brouwer heeft de situatie en de sfeer in iets minder dan acht pagina’s gekenschetst. Hij heeft tenslotte nog een heel boek van 280 pagina’s om alle verwikkelingen tot in detail te beschrijven. (…)

Bron
Meer over ‘Op alles wat ik ben’
Meer over Peter WJ Brouwer bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Afgeronde en geslaagde roman.» – Arjen van Meijgaard

Over ‘Op alles wat ik ben’ van Peter WJ Brouwer op Tzum, 10 mei 2024:

(…) Ellen, de hoofdpersoon, groeit op in de jaren ’80, de tijd waarin het geloof langzaam zijn invloed begint te verliezen in de samenleving. Maar niet in het gezin van Ellen, waar haar strenge en weinig empathische moeder de scepter zwaait. (…) Buitenshuis en op school voelt ze zicht vrij en zonder zich bewust af te zetten, komt ze op een dag aanzetten met een vriendje uit een heel ander milieu. (…) Het botst en wringt met het katholieke milieu van Ellen. Haar moeder verzet zich tegen de ontluikende vrijgevochten gedachtes van haar dochter. (…) Maar bij Ellen is een zaadje geplant. (…) Het verhaal springt door de tijd, van halverwege de jaren ’80 naar tien jaar later en het laatste deel speelt in 2015, wanneer Ellen getrouwd is en zelf kinderen heeft. Haar nieuwsgierige houding uit haar tienerjaren hebben haar tot een freelance journaliste gemaakt, geïnteresseerd in maatschappij en politiek. Wat ooit gezaaid werd, oogst ze nu. (…)  ‘Op alles wat ik ben’ geeft een mooi tijdbeeld van het einde van de vorige eeuw. Maar bovenal laat Brouwer zien dat we, net als Ellen, constant aan het puzzelen zijn met stukjes uit ons verleden om er een volledige ‘ik’ van te maken. Het zijn stukjes die door anderen worden aangereikt, subtiel op tafel zijn gelegd of plotseling boven komen drijven. Zie daar maar eens een passend geheel van te maken. Het is de auteur in ieder geval gelukt er een afgeronde en geslaagde roman mee te maken.

Lees hier de recensie
Meer over ‘Op alles wat ik ben’
Meer over Peter WJ Brouwer bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Uiteindelijk brengt die zoektocht haar bij de rechts-populistische politiek.» – Marjon Nooij

Interview met Peter WJ Brouwer over ‘Op alles wat ik ben’ opBazarow, 3 mei 2024:

(…) “Ik zou vanuit het perspectief van een meisje schrijven. Ik had dat nodig om afstand te nemen, objectief te kunnen waarnemen. Niet emotioneel in mijn eigen verhaal verstrikt te raken. Ik besloot te schrijven over een meisje, later een volwassen vrouw, die gebukt gaat onder de kuren en de willekeur van een dominante moeder. Dat was het uitgangspunt.” (…)  “Een adolescent gaat gebukt onder de manipulatieve kanten van een stel volwassenen, daar komt het op neer. Maar uiteindelijk zijn zij marionetten in een groter geheel, en de kerk speelt daarin een dubieuze rol. Bepaalde zaken komen niet aan het daglicht of worden onder het tapijt geveegd. Gaandeweg wordt duidelijk dat het te maken heeft met cultureel en politiek fanatisme. Dat is ook de zoektocht waar Ellen haar verdere leven mee zoet is.” (…) Uiteindelijk brengt die zoektocht haar bij de rechts-populistische politiek. “Klopt. Ik was aanvankelijk helemaal niet van plan om actualiteiten te benoemen, laat staan om een historische roman te schrijven. Maar toen ik research deed, bleken zoveel zaken met elkaar vervlochten, waren er zoveel onvermoede verbanden, dat ik wel gedwongen werd om die een logische plaats binnen het verhaal te geven.” (…) “Nederland had, net als de heilige Bernadette van Lourdes, een eigen Maria-zieneres, Ida Peerdeman. Ik ontdekte dat deze vrouw, een historische figuur en bekendheid in Amsterdam, dezelfde was als een geloofsidolate ‘met speciale gaven begenadigde’ kloosterzuster in mijn eigen familie. Ik kende haar uit verhalen van mijn ouders, overigens niet in al te positieve zin. In mijn roman speelt een op deze persoon gebaseerde zieneres een veelzeggende rol. Tijdens verder onderzoek naar de historische context waarin ik mijn verhaal wilde plaatsen, deed ik nog een verrassende ontdekking, namelijk over een priesteroom en broer van mijn vader. Van daaruit leidde het spoor naar het wereldje van de zeer conservatieve katholieken en uiteindelijk naar de kring rond Thierry Baudet. De werkelijkheid is altijd weer absurder dan je haar verzint. Tegelijkertijd is ze logisch en begrijpelijk wanneer we haar met terugwerkende kracht bekijken. Achteraf is alles te begrijpen. Dat Mariavereringen een voedingsbodem bieden voor een politieke partij als Forum Voor Democratie, lijkt bizar. Maar de menselijke aard laat zich niet verloochenen.” (…).

Lees hier het artikel
Meer over ‘Op alles wat ik ben’
Meer over Peter WJ Brouwer bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De weg naar de persoonlijke waarheid kan pijnlijk zijn en confronterend. Brouwer maakt het zijn hoofdpersoon niet eenvoudig.»

Over ‘Op alles wat ik ben’ van Peter WJ Brouwer op Leeskost, 25 april 2024:

Maria, heilige maagd, moeder van de goddelijke Zoon (…), beheerst het leven van de jonge Ellen. Haar echte moeder is een mens van twee gezichten: naar derden toe is ze vriendelijk, zodra iemand de deur achter zich dichtslaat uit ze kritiek. Maar bovenal is moeder bezeten door haar verering voor Maria. (…) Moeders nicht Hildegonda Hoefnaegel, (…)  beroept zich erop dat Maria haar is verschenen, niet éénmaal, maar keer op keer. (…) Tussendoor laveert Ellen. Ze is zowel schoolmeisje met de vriendschappen en de onzekerheden van een puber als een kind dat gevangen zit in de benepen sfeer van een behoorlijk hysterische moeder. Wil ze als schoolkind kijken naar de film Turks Fruit? Moeder vindt het maar niets: het is modieuze kitsch: Ik kan die film in drie woorden voor je samenvatten: ‘Hoer krijgt kanker’. Hoe sla je een kind monddood. (…)Jaren later verdiept ze zich als journalist in de invloed van kerk en geloof, het stempel dat blijvend van invloed is geweest op het vervolg van haar leven. Was het masker van Mariadevotie wel zo zuiver als het haar voorgehouden werd? (…) Geloof kan troosten, steunen en bedriegen. Dat blijkt ook uit dit boek. De weg naar de eigen, persoonlijke waarheid kan pijnlijk zijn en confronterend. Brouwer maakt het zijn Ellen niet eenvoudig. Soms vind ik haar irritant, dan weer bekruipt mij medelijden. (…)

Lees hier de recensie
Meer over ‘Op alles wat ik ben’

«Knap, droevig verhaal over het leven van een eenzame vrouw.» – Hans Loeve

Over ‘Op alles wat ik ben’ van Peter WJ Brouwer op Boekhandel Riemer.nl, 22 april 2024:

Ellen leidt een nogal versnipperd, ongeordend en ongrijpbaar leven. Ze heeft een weinig opheffende jeugd gehad met een moeder die haar -vanuit een rigide geloofsopvatting en -uiting- klein hield en kleineerde waar ze maar kon. Ze zoekt zingeving in haar werk, maar ze lift mee op andermans werk en know-how en is zichzelf totaal kwijt. Ze stort zich dan op een liefde met Julian, dat echter misloopt. Later in het boek, als Ellen en Julian beide getrouwd zijn met een ander, probeert Ellen het opnieuw, maar ook dat mislukt. Haar liefdesleven met haar man Marc is nogal gezapig en Ellen heeft twee geliefdes buiten haar huwelijk. Niet verwonderlijk dat dit niet werkt. Melodramatisch wordt haar personage tot op de laatste bladzijde neergezet. Knap, droevig verhaal waarin opvoeding, het gebrek aan zelfrespect en vertrouwen, het leven bepalen van een eenzame vrouw.

Lees hier de boekentip
Meer over ‘Op alles wat ik ben’

Interview met Peter WJ Brouwer

Over‘Op alles wat ik ben’ van Peter WJ Brouwer op Rozet Arnhem, 11 april 2024:
Interview met Peter WJ Brouwer in het programma Uurtje Cultuurtje door Marlies Hogendijk. In het gesprek komen ook de illustraties van Albert Van Der Weide op het omslag en bij de vier deelpagina’s van de roman uitgebreid ter sprake. Peter WJ Brouwer leest ook enkele fragmenten uit zijn roman. De duur van het interview is 25 minuten. Het beeld is van Micha Peeters.

Kijk hier naar het interview
Meer over ‘Op alles wat ik ben’

«Knap portret van (anti)heldin met opmerkelijke precisie, poëtisch.» – Paul Gellings

Over ‘Op alles wat ik ben’ van Peter WJ Brouwer in Argus, 10 april 2024:

(…) Ellen, hoofdpersoon van de jongste roman van Peter WJ Brouwer, (…) heeft twee geheime minnaars, Guy en Rico, is moeder van twee opgroeiende dochters, echtgenote van Marc, freelance journaliste en ze torst een beladen Rooms verleden met zich mee. Een jeugd getekend door onder meer een tirannieke moeder die aan Mariaverering doet (…) en haar grote maar gefnuikte liefde Julian. (…) Een verscheurde ziel dus. Ze zet zich af tegen haar achtergrond en kan er tegelijk niet van loskomen. (…)  Zonder psychologie van de koude grond levert Brouwer een knap portret van zijn (anti)heldin. (…)  Brouwer begint in het heden wanneer Julian de kop weer lijkt op te steken en daalt dan stapsgewijs af in Ellens jeugd (overtuigend tijdsbeeld van de jaren tachtig). (…)  Het siert de auteur dat hij zich niet laat opjagen door de wetten van een lekkere plot en alle tijd neemt om hier en daar de spanning flink op te voeren.  (…) Er is bij Brouwer altijd sprake van een opmerkelijke precisie, poëtisch maar zonder stijlbloempjes. In plaats daarvan een minimalisme dat klinkt en zingt en de lezer uitnodigt tot nieuwsgierig doorlezen. Waar gaat dat toch heen met Ellen? Heel gedurfd wat Brouwer maakt van alles wat zij is.

Lees hier de recensie ‘Mariabeeld met gebroken neus’
Meer over ‘Op alles wat ik ben’