Delano Veira op 17 mei overleden

DelanoVeira2 Foto: VOS

Over Delano Veira op Caraïbisch Uitzicht, 23 mei 2022:
Delano Veira is dinsdagochtend 17 mei 2022 overleden aan de gevolgen van kanker. Veira was sinds 1993 bestuurslid van Vereniging Ons Suriname en daarmee een van de langstzittende bestuursleden. Voor die tijd was hij ook al betrokken bij de vereniging als vrijwilliger. Veira was een icoon binnen de vereniging en een van de langst zittende bestuursleden. Twee maanden geleden op 27 maart, kreeg hij nog als eerste man de Gouden Vioolspeld onderscheiding tijdens de dokter Sophie Redmondlezing 2022. Delano Alfred Veira, geboren in Paramaribo op 18 januari 1955, laat drie kinderen achter. Hij is 67 jaar geworden. (…)
Lees hier verder

Naschrift van Franc Knipscheer: “De uitgeverij heeft zoveel in en met Vereniging Ons Suriname, meestal in de persoon van Delano, mogen doen, eigenlijk al vanaf eind jaren zeventig toen in november jaarlijkse boekenmarkten werden georganiseerd, en decennia later vervolgd door het jaarlijkse Boekenfeest. Tal van memorabele boekpresentaties van de uitgeverij vonden in samenwerking met hem plaats. Vereniging Ons Suriname was en is een tweede huis voor heel veel van onze Surinaamse auteurs en daarmee van de uitgeverij. Bijzonder was zijn initiatief om tot de verhalenbundel ‘Waarover we niet moeten praten’ (2007) te komen, waarin 20 vaak nog jonge en beginnende Surinaamse en ook Antilliaanse schrijfsters aan het woord kwamen ter gelegenheid van het eerste lustrum van het Boekenfeest op de podia van Vereniging Ons Suriname in het Hugo Olijfveldhuis in Amsterdam.”
Meer over Delano Veira en Vereniging Ons Suriname op deze site

“Zin om te schrijven.” Koos van den Kerkhof onverwacht overleden.

koos_van_den_kerkhof_bew_kl_2Deze zondag vernam ik dat in de nacht van zaterdag op zondag 14 november 2021 dichter en redacteur Koos van den Kerkhof (11 april 1946) onverwacht is overleden aan een gescheurde aorta. Als dichter debuteerde hij in 1978 bij de toenmalige Limburgse uitgeverij Corrie Zelen. Vanaf die tijd zit zijn naam in mijn geheugen, vanwege de samenwerking die Uitgeverij Corrie Zelen, de Rotterdamse uitgeverij Flamboyant/P en Uitgeverij In de Knipscheer in die jaren hadden op het gebied van vertegenwoordiging van hun fondsen naar de boekhandel toe. Pas in 2000 kwam het tussen hem in zijn hoedanigheid van redacteur en de uitgeverij tot een sindsdien ononderbroken samenwerking. De debuutroman De bruine zeemeermin van de toen in Paramaribo woonachtige auteur Annel de Noré was het eerste boek dat hij, al actief als schrijfdocent, voor In de Knipscheer redigeerde. Hij had antropologie gestudeerd en die gevormde belangstelling voor andere culturen gecombineerd met zijn dichterstalent voor taal maakte dat hij fascinatie had voor het schrijven van Surinaamse en Antilliaanse auteurs. Hij was begin deze eeuw een aantal jaar stadsdichter van Venlo; een aantal van die stadsgedichten is opgenomen in de bundel Oud zink, die in 2008 bij Uitgeverij In de Knipscheer verscheen. Enkele jaren later was hij gastdocent aan de Schrijversvakschool Paramaribo van Ruth San A Jong. Zijn laatste boek waaraan hij voor de uitgeverij werkte betrof de samenstelling en bezorging van een bloemlezing uit het poëtisch werk van Astrid H. Roemer Ik ga strijden moeder, die op het punt van verschijnen staat. Koos heeft de presentexemplaren nog net kunnen bewonderen. Onze laatste e-mailwisseling dateerde van een paar uur voor zijn overlijden:

Beste Franc, (…) Ik vond de kussenenvelop met twee exemplaren van Ik zal strijden moeder op de deurmat. Dank daarvoor. Mooi omslag met de handen, bijzonder mooie kleur ook. Ik heb met plezier en overgave aan de selectie gewerkt en het essay en de verantwoording geschreven. Het was een stimulerende opdracht. Ik kreeg erdoor zin om te schrijven. (…) Niets bepaalt wat ik schrijf dan mijn eigen verhaal en dat verhaal verandert steeds zoals alle deeltjes in mijn lichaam. Onlangs schreef ik onverwacht twee eerste versies van gedichten. Afbeeldingen van het werk van de Amerikaanse schilder Joan Mitchell brachten me ertoe terug te keren naar technieken die ik al vaker heb toegepast. (…). En ik mailde om 19:38 terug: Dag Koos, Ik hoop dat ze zullen leiden tot een bundel. Het is de tragiek van de redacteur: werk van anderen gaat voor.

Die anderen zullen hem dankbaar zijn: Barney Agerbeek, Peter Andriesse, Orchida Bachnoe, Alfred Birney, Eric de Brabander, Cándani [Yasmine Amores], Aly Freije, Els de Groen, Edwin de Groot, E. de Haan, Jopi Hart, Hans van Hartevelt, Elodie Heloise, Hanneke van der Hoeven, Hein van der Hoeven, Ernst Jansz, Mala Kishoendajal, Roni Klinkhamer, Helen Knopper, Frank Kraaijeveld, Karin Lachmising, Els Launspach, Diana Lebacs, Joan Leslie, Clyde R. Lo A Njoe, Ronny Lobo, Djordje Matic, Arjen van Meijgaard, Henriette de Mezquita, Quito Nicolaas, Annel de Noré, Frank Ong-Alok, Fred Papenhove, Glenn Pennock, Hans Plomp, Ton van Reen, Astrid H. Roemer, Arjen Sevenster, Brigitte Spiegeler, JP den Tex, Jacques Thönissen, Diana Tjin, Edith Tulp, Hans Vaders, Etchica Voorn, Bert Vuijsje, Karel Wasch, Rogi Wieg, Kristien De Wolf en de velen die ik zonder twijfel nu vergeet.

franc knipscheer
Haarlem, 14 november 2021

Meer over Koos van den Kerkhof bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een thema dat om een gesprek schreeuwt.» – Peter de Rijk

Opmaak 1Over ‘Ademhalen’ van Karin Lachmising op Paperback Radio, 26 september 2018:
Op 26 september was Karin Lachmising te gast bij Paperback Radio, deze keer voor het eerst live op woensdag vanuit boekhandel Scheltema (Rokin 9, 1012 KK Amsterdam). Ze heeft het over haar poëzie in de bundel ‘Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt’ en haar in Suriname zeer succesvolle toneelstuk ‘Ademhalen’. In het stuk ontmoeten drie vrouwen in het district Nickerie elkaar na de mislukte poging tot zelfdoding van een vriendin. Ze laten hun leven de revue passeren en maken zo de benauwenis van een kleine gemeenschap pijnlijk duidelijk. Lachmising doorbreekt de stilte rond zelfdoding in de Surinaamse en Caraïbische samenleving , een thema dat om een gesprek schreeuwt.
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘Ademhalen’
Meer over ‘Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt’
Meer over Karin Lachmising op deze site

«Een symfonie van wervelende bedrijvigheden.» – Rabin Gangadin

VoorplatLottowinnaarOmslag75Over ‘De lottowinnaar’ van Sakoentela Hoebba op Hebban, 17 december 2015:
‘De lottowinnaar’ van Sakoentela Hoebba is een intrigerende Surinaamse vertelling waarin het hoofdpersonage Rita verwoede pogingen doet om haar leven te veranderen. (…) Buitengewoon achtenswaardig en lovenswaardig is dat de auteur aandacht geeft aan de positie van de vrouw in Suriname. (…) Hoebba ontvouwt de zwijgcultuur van Suriname zoals die manifest is binnen de Hindoestaanse gemeenschap. Surinamers houden weliswaar van praten en kwebbelen, vooral als het even luid en langs elkaar kan, maar tijdens het verbale vuurwerk zijn zij weer te week om de wortels van het kwaad bloot leggen. (…) Met deze publicatie vormt Sakoentela Hoebba samen met Hindoestaanse schrijfsters als Candani, Mala Kishoendajal en Orchida Bachnoe een gouden literaire keten binnen de bloeiende Surinaamse letteren.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De lottowinnaar’

«Een ode van de dichter aan zijn vrouw.»

VoorplatSheherezade75Over ‘Een serenade voor mijn Shéhérazade’ van Walter Palm in Antilliaans Dagblad, 24 december 2014:
De titel van ‘Een serenade voor mijn Shéhérazade’ verwijst naar de legendarische verhalenvertelster Shéhérazade uit ‘Duizend en één nacht’. Zij deed verwoede pogingen om de sultan gedurende duizend en een nacht te boeien met grandioze verhalen, en wat voor een verhalen waren dat! Wie kent ze niet? ‘Aladdin en de wonderlamp’, ‘Sinbad de zeeman’ en ‘Ali Baba en de veertig rovers’. ‘Duizend en één nacht’ inspireerde velen. Zo inspireerde het de Russische componist Nicolai Rimsky-Korsakov tot de symfonische suite ‘Shéhérazade’ waarin een sprankelende vioolsolo de stem van Shéhérazade verbeeldt. In ‘Een serenade voor mijn Shéhérazade’ waagt Walter Palm het om de rollen, zoals die waren in ‘Duizend en één nacht’, om te draaien. Het is nu de dichter die zijn Shéhérazade probeert te bekoren met tweeënvijftig betoverend bedoelde liefdesgedichten, voor elke week van het jaar een gedicht. De bundel is als in een serenade een ode van de dichter aan zijn vrouw Orchida Bachnoe. Het zijn liefdesgedichten die hij in de loop der jaren dat zij samen zijn voor haar schreef. Het grote poëtische voorbeeld voor Walter Palm hierbij was ‘Cien sonetos de amor’, honderd liefdessonnetten dus, van de Chileense Nobelprijswinnaar Pablo Neruda.
Meer over ‘Een serenade voor mijn Shéhérazade’
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

Kleurrijke boekpresentatie op 5 oktober 2014 in Podium Mozaïek

VoorplatRoepdervertenCuraçao, Suriname en Nederlands-Indië in boeken: Woorden zijn (overzeese) oorden:
Onder de titel ‘ Woorden zijn (overzeese) oorden’ organiseert Uitgeverij In de Knipscheer voor het vierde achtereenvolgende jaar in Podium Mozaïek (Amsterdam) een gevarieerd schrijversprogramma met schrijvers, dichters en muzikanten uit/over Curaçao, Suriname en Nederlands-Indië n.a.v. nieuw verschenen boeken.

Met film, voordracht, lezing, interview en muziek worden de volgende nieuwe boeken voorgesteld: Tempels in woestijnen door Boeli van Leeuwen; De stilte van het ongesproken woord. Trefossa, Shrinivási, Dobru door Dave MacDonald e.a.; Njai Inem door Barney Agerbeek; Serenade voor mijn Shéhérazade door Walter Palm; Roep der verten. Krontjong van roots naar revival door Lutgard Mutsaers; Zoeken naar Slory. Een reis door verrassend Suriname door E. de Haan en Belumbe / Waterlijn door Diana Lebacs.

Titels die zijdelings aan bod komen zijn Gideons droom (2013) van Ernst Jansz, De rode kimono (2014) van Peter Andriesse en Het paviljoen van de vergeten concubines (2014) van Pim Wiersinga.

Het programma wordt opgeluisterd met muzikale intermezzo’s door Dave MacDonald, Robert Harman Sordam, Lucas Shepherd en Sanne Landvreugd met Silence of the Unspoken Word en door Renadi Santoso en Jessica Polak (v/h Jakarta Street Band) met krontjong-revival.

Presentatie Franc Knipscheer, interviews Peter de Rijk.
Met verdere medewerking van o.a. Orchida Bachnoe, Guus Bauer, Nelson Carrilho, Giselle Ecury, Eva Koert, Guilly Koster, John Leerdam, Raj Mohan en Ernst Jansz.
Podium Mozaïek, Bos en Lommerweg 191, 1055 DT Amsterdam. Klik: Route & bereikbaarheid
zondag 5 oktober 2014, zaal open 14.30 uur; programma 15.00 tot 17.15 uur
signeren en napraat in de foyer
Voorverkoop kaarten (online) € 5,00. Kaarten aan de zaal (voor zover dan nog beschikbaar) € 7,50.
Bestel kaarten: www.podiummozaiek.nl/ of via e-mail aan indeknipscheer@planet.nl
Podium Mozaïek: 020-580 0381 [++ 3120 580 0381]

Klik hier voor foto’s van het programma door André Homan

Meer over Tempels in woestijnen
Meer over De stilte van het ongesproken woord
Meer over Njai Inem
Meer over Serenade voor mijn Shéhérazade
Meer over Roep der Verten
Meer over Zoeken naar Slory
Meer over Belumbe / Waterlijn
Meer over Gideons droom
Meer over De rode kimono
Meer over Het paviljoen van de vergeten concubines

«Suïcideslachtoffers gaan twee keer dood.»

Over ‘Azijn in mijn aderen’ van Orchida Bachnoe in interview met Sehrish Hussain in Virtual Beauty, juli-augustus 2014:
‘Azijn in mijn aderen’ is expliciet gericht op jongeren. Ik wilde hun een stem geven omdat ze vaak zo worstelen met het leven en daar moeilijk over kunnen praten. Bovendien rust er op het onderwerp van suïcide een groot taboe in de Hindostaanse gemeenschap. Suïcideslachtoffers gaan daarom twee keer dood; de eerste keer na hun overlijden en de tweede keer doordat ze worden doodgezwegen.
Lees hier het interview
Meer over ‘Azijn in mijn aderen’
Meer over Orchida Bachnoe

«Dit boek zal mij erg lang bij blijven.» – Sehrish Hussain

Over ‘Azijn in mijn aderen’ van Orchida Bachnoe in Virtual Beauty, nr. 2 juli-augustus 2014:
‘Azijn in mijn aderen’ vertelt het verhaal van twee vriendinnen Anjani en Teela. Het thema zelfmoord staat centraal in dit boek. Anjani is duidelijk geobsedeerd door de beroemde actrice Tara Ishara. (…) Wat een aangrijpende gebeurtenissen stromen voorbij. De meiden reizen zelfs naar Mumbai in de hoop om een beroemde actrice te worden. Misschien is het een idee om dit boek te verfilmen. Het verhaal leent zich voor een Bollywoodfilm. Zeker een aanrader voor iedereen!
Lees hier de recensie of bekijk hier blz. 87/88 in magazine
Meer over ‘Azijn in mijn aderen’

«Een cadeautje om te lezen.»

Over ‘Azijn in mijn aderen’ van Orchida Bachnoe op WelkBoek, 25 april 2014:
Een razendsnelle roman met soms absurdistische trekjes. Wanneer je een fan bent van Bollywoodverhalen komen bepaalde dingen je bekend voor, bijvoorbeeld wanneer er in het laatste deel van het boek grenzen vervagen tussen realisme en fantasie. Als je bereid bent om je mee te laten slepen zul je geregeld prettig verrast zijn. De tragische zijde die altijd aanwezig is, blijft verfijnd op de achtergrond en zorgt ervoor dat het verhaal in balans blijft. Een cadeautje om te lezen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Azijn in mijn aderen’

‘Azijn in mijn aderen’ leest als een trein, en zelfs de onbekende termen nemen de vaart niet weg.» – Marjo van Turnhout

Over ‘Azijn in mijn aderen’ van Orchida Bachnoe op Leestafel.nl, 27 november 2012:
Het is een vlot lopend, meeslepend tienerverhaal: een sprookje, dat eindigt in Bollywoodsfeer. Maar dan wel in een modern, ietwat satirisch jasje. Drugs en drank versus Hindostaanse tradities; leven versus dood. Anjani en Teela vertellen hun verhaal ieder apart, en komen heel overtuigend over. Ze hebben het over hun meisjesdromen, over de belemmeringen die hun achtergrond hen daarbij oplegt. Al zijn hun avonturen fantastisch, maar er is wel degelijk die serieuze ondertoon. Het is een boek dat door jongeren gelezen zal worden, misschien echter zouden hun ouders er juist een boodschap aan hebben: Het is niet altijd goed tradities in ere te houden.

Lees hier de recensie

Meer over dit boek