ouder worden – Uitgeverij In de Knipscheer

«Veelzijdig kunstenaar gaat met daverende kracht in beeld en woord de confrontatie met de lezer aan.» – André Oyen

Over ‘Vreugde is ook een soort liefde’ van Titi Zaadnoordijk op Ansiel, 27 januari 2024:

Titi Zaadnoordijk (1960) is beeldend kunstenaar, dichter en performer. In 1978 vatte ze haar studie biologie aan, maar een paar jaar later koos ze toch voor de kunstacademie. Titi Zaadnoordijk woont en werkt in het Friese Scherpenzeel. Vreugde is ook een soort liefde is Zaadnoordijks zevende dichtbundel. Voor mij persoonlijk was het wel de eerste kennismaking met haar werk en dat was toch wel een bijzondere ontdekking. Toen ik de cover en de titel zag verwachtte ik eerlijk gezegd nogal wat zeemzoeterige poëzie. Van dat idee was ik echter heel vlug verlost. Reeds vanaf de eerste gedichten was het me duidelijk dat dit werk van een veelzijdig kunstenaar is die met daverende kracht in beeld en woord de confrontatie met de lezer aangaat. Ze weet wel te relativeren, maar ze weet ook op een benijdenswaardige manier humor en satire door alle frustraties en humor te verwerken. In ‘Vreugde is ook een soort liefde’ maakt Titi Zaadnoordijk (1960) in haar bijzondere stijl de balans op van een niet alledaags gezinsleven gekoppeld aan beschouwingen over het ouder worden, de behoeftes en eenzaamheid. (…)

Bron Ansiel
Meer over ‘Vreugde is ook een soort liefde’
Meer over Titi Zaadnoordijk

«Titi Zaadnoordijk maakt openhartig balans op van een vrouwenleven.» – Kirsten van Santen

Over ‘Vreugde is ook een soort liefde’ van Titi Zaadnoordijk in Leeuwarder Courant, 31 december 2023:

(…) De gedichten stammen uit de elf jaren die verstreken nadat haar vorige dichtbundel [‘Het jaar van de getrouwde man’, 2012] verscheen; elf jaren waarin haar twee dochters groot werden en uitvlogen en waarin de inmiddels 63-jarige dichteres grijs werd, haar lichaam zag veranderen. (…) In haar nieuwste werk [‘Vreugde is ook een soort liefde’, 2023] maakt Titi Zaadnoordijk de balans op van een vrouwenleven, van het leven van een moeder die in haar eentje twee kinderen opvoedde, van een vrouw die wel eens instort, spijt heeft en wroeging voelt, maar die altijd weer overeind krabbelt en begint te lachen. Een weerbarstig, maar ook veerkrachtig mens. Als de dochters weg zijn, hoe gaat het dan verder? Hoe kijk je terug, hoe verandert je rol? Ze dicht er openhartig over. (…) ‘Mijn vader had een onvoldoende voor zijn rol als opvoeder gekregen als er rapporten voor ouders uitgedeeld zouden worden. Waarom? Laat ik zeggen grensoverschrijdend gedrag. (…) Ik heb geknokt om een goede band met hem te hebben. Weet je, het is nooit zwart-wit, niks, niemand, nooit. We zijn allemaal mensen. Ik wil geen fout gedrag vergoelijken, maar het helpt wel om het te begrijpen. Ik ben voor mensen aanspreken in plaats van ze afserveren. (…) Ik ben niet zo goed in sociaal gedrag vertonen, maar wat me wel gelukt is, is mijn eigen ding te doen, dat te blijven doen. (…)
Lees hier ‘Balans. Dichter en kunstenaar Titi Zaadnoordijk’ van 2 december 2023
Meer over ‘Vreugde is ook een soort liefde’
Meer over Titi Zaadnoordijk

«Ze zwijgt niet, Chawwa Wijnberg.» – Hans Franse

VoorplatOntbreken75 Over ‘Het ontbreken hoor je niet’ van Chawwa Wijnberg op Meander Magazine, 17 juni 2019:
(…) Na een dichterschap van dertig jaar ontmoeten we in deze mooi uitgegeven bundel Chawwa Wijnberg als een oude strijdbare dame, die nog steeds bij de maatschappij betrokken is, maar tegelijkertijd de problemen van het ouder worden verdicht, zich afvragend hoeveel tijd er nog is, duidelijk de slijtage ervarend. (…) Er zijn meerdere gedichten over de onmacht en de acceptatie van het ouder worden. Onder andere een gedicht over een bezoek aan een arts: ’Het spreekuur / heeft constipatie / en zeven kwalen / wachten op hun beurt’. Het blijkt echter uit de rest van de bundel dat het leven haar nog steeds tot liefdesgedichten inspireert, die ze deelt met haar oud geworden lief. (…) Ze zwijgt niet, Chawwa, het nieuws biedt haar inspiratie. De weerzin tegen vluchtelingen levert een gedicht op, waarin ze het opneemt voor die bedreigde groep: ’je gaat toch niet voor de lol / weg van de bakker om de hoek / je gaat niet voor de pret / met een rubberbootje / op de zee waarin/al zoveel doden’. (…) De bundel eindigt met een gedicht waarin de hoop en de wanhoop elkaar naderen. Ze weet niet hoe lang nog, maar ze wacht het trillend af, het lijkt dood tij. (…) Het vat een leven van dichten samen, het geeft aan waar ze staat, het geeft ook aan dat er steeds nieuwe groei komt, dat het leven, niet het menselijk leven, oneindig is en steeds opnieuw kan beginnen en dat wij allen dit moeten ondergaan. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het ontbreken hoor je niet’
Meer over Chawwa Wijnberg bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Rogi Wieg heeft een godgegeven talent om jaloers op te zijn.» – Ezra de Haan

Over ‘Afgekapt dichtwerk’ van Rogi Wieg op Literatuurplein.nl, 16 juli 2014:
Rogi Wieg kijkt naar zichzelf en schetst de wereld als een God. Wanneer je het gedicht ‘Datering 2013’ leest denk je aan Willem Kloos en aan T.S. Eliot. Hun stemmen en ideeën klinken door, worden onderdeel van weer zo’n typisch Rogi Wieg gedicht, vol verwijzingen, fijne metaforen en onlogische logica. Kortom de dingen die je alleen met poëzie duidelijk kunt maken. Wieg legt de vinger op de pijnlijke plek(ken), klinkt als een profeet en is tegelijkertijd modern en uiterst tijdloos. Hij geeft vorm aan het vormeloze, maakt het abstracte tastbaar. Gedurende het tijdsbestek van een gedicht krijgt de lezer inzage in de wereld van Rogi Wieg. (…) Zijn gedichten blijven van uitzonderlijke klasse.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Afgekapt dichtwerk’
Meer over Rogi Wieg bij In de Knipscheer

Giselle Ecury – De rode appel

Giselle Ecury
De rode appel
Roman
Nederland / Aruba
Ingenaaid, 440 blz.
ISBN 978-90-6265-817-6 € 22,00
12 september 2013

Twee levensverhalen, één telefoongesprek. Dat is het uitgangspunt van deze bildungsroman De rode appel. Nick en Elisabeth wonen in Nederland en hebben beiden een achtergrond die zich deels heeft afgespeeld op Curaçao. De een heeft het gevoel, dat er vroeger iets verdrongen werd, de ander heeft zelf iets verdrongen.
Nick heeft zich altijd afgevraagd, waarom hij op subtiele wijze in zijn jeugd anders behandeld werd dan zijn broers en zus. Als zijn ouders 50 jaar getrouwd zijn, achterhaalt hij de waarheid. Wanneer hij er eindelijk over kan praten met Elisabeth, doorziet zij nog tijdens het telefoongesprek wat er in haar eigen leven onopgelost is. Zij keert direct schuldbewust vanuit Nederland terug naar Zuid-Frankrijk, waar zij de dubieuze gebeurtenissen uit haar au-pairtijd ontrafelt.
Wat in beide levens bepalend is, blijkt het schemergebied tussen liefde en lust te zijn tegen de achtergrond van de jaren zestig en zeventig met bij de jongeren veranderende opvattingen, een tweede feministische golf en het recht op openheid en seksuele vrijheid, terwijl hun ouders dat proberen tegen te houden. Met alle gevolgen van dien. De zoetzure appel, waar uiteindelijk toch het klokhuis van rest.

Giselle Ecury werd geboren op Aruba. Het hele gezin verhuisde in 1960 naar Nederland, waar haar moeder vandaan kwam. Zij doorliep hier haar middelbare school en behaalde een HBO-diploma. Zij werkte in het onderwijs en debuteerde in 2005 met de dichtbundel Terug die tijd en in 2006 als romancier met Erfdeel. In 2009 verscheen haar tweede roman Glas in lood en in 2010 haar tweede dichtbundel Vogelvlucht. Vooral uit haar romans komt naar voren dat haar leven onlosmakelijk verbonden blijft met de twee culturen die zij in zich draagt. En dat geldt ook voor haar derde roman De rode appel.