Shrinivási: leven en werk

Over Shrinivási in De Ware Tijd Literair door Jerry Dewnarain, 23-02-2013:
In 1974 ontving Shrinivási voor zijn gehele oeuvre de Gouverneur Currie-prijs, samen met Michaël Slory. In 1989 werd hij benoemd tot Officier in de Ere-orde van de Palm. Hij ontving de Literatuurprijs van Suriname over de jaren 1989-1991 voor zijn bundel ‘Sangam’. In 2002 werd hem de Vedanta-prijs voor zijn hele oeuvre uitgereikt.

Lees hier het artikel

Meer over Shrinivási

« Wie hem niet leest, doet zichzelf tekort.» – Ezra de Haan

Over ‘Hecht en sterk’ van Shrinivási op Literatuurplein.nl, 11 -02-2013:
Het consumeren van gedichten van Shrinivási laat je niet onberoerd. Op de een of andere manier legt hij de tijd stil. Zijn woorden roepen een haast meditatief lezen op. Haast hebben wordt belachelijk. Even in het hier en nu zijn, is essentieel. Zelfs kleine, korte gedichten bieden verstilling en na lezing inzicht. Daarmee zijn ze poëtisch en filosofisch tegelijk. (…) In ‘Hecht en sterk’ zijn vele prachtige gedichten van Shrinivási samengebracht. De bloemlezing bewijst dat de reikwijdte van zijn werk groter is dan die van het Caribisch gebied. Shrinivási schrijft over de onderwerpen die ertoe doen. En dat met de wijsheid… Wie hem niet leest, doet zichzelf tekort.

Lees hier de recensie

Meer over deze bundel

‘De laatste parade’ van Ruth San A Jong op Longlist van de Academica Literatuurprijs 2013

Het prozadebuut, de verhalenbundel ‘De laatste parade’, van Ruth San A Jong (Paramaribo) is door de nominatiejury op de voorlopige Longlist van de Academica Literatuurprijs 2013 geplaatst. Sinds 1995 wordt jaarlijks deze debutantenprijs uitgereikt. Het is een literaire prijs voor het beste Nederlandstalige fictiedebuut (roman of verhalen) voor volwassenen. Op dit moment is deze prijs bekend onder de naam Academica Literatuurprijs. De jury is nog druk bezig met het beoordelen van de ontvangen debuten en de samenstelling van de totale Longlist. De verwachting is dat deze pas in februari 2013 gereed zal zijn. Uit deze Longlist kiest de nominatiejury drie titels voor de shortlist.

Meer over Ruth San A Jong

Meer over deze prijs en eerdere winnaars

«De Haan formuleert bedachtzaam en subtiel.» – Mark Weenink

Over ‘Scheren zonder spiegel’ van Ezra de Haan in La Chispa, 1 oktober 2011:
Het titelgedicht ‘Scheren zonder spiegel’ gaat over hoe je in het leven staat. Word je verlamd door angst, of durf je te leven en je te scheren zonder spiegel? (…) Hoewel de gedichten qua thematiek veelal universeel zijn, komt Suriname even boven drijven. Gedichten die natuurlijk, elementair en herkenbaar tropisch aandoen. (…) Met ‘Scheren zonder spiegel’ levert De Haan een ongrijpbare dichtbundel af die tot nadenken stemt en zeker schoonheid herbergt. In de gekozen woorden, maar ook zeker tussen de regels.

Lees hier de recensie

Meer over “Scheren zonder spiegel”

Edgar Cairo – De smaak van Sranan Libre

Edgar Cairo
De smaak van Sranan Libre
Roman over het bloedbad van Paramaribo op 8 december 1982
Foto omslag Jessica Dikmoet
Ingenaaid, 136 blz.
ISBN 978-906265-594-6 € 16,50
Eerste druk, december 2007

Edgar Cairo (1948-2000), geroemd om zijn taalvirtuositeit en zijn bruisende optredens, publiceert in de ongeveer vijftien jaar van zijn actieve schrijverschap tot 1990 meer dan dertig romans, verhalen- en gedichtenbundels in het Sranantongo, het Surinaams-Nederlands en het Nederlands.
Met zijn Volkskrant-columns, in 1980 en 1981 gebundeld in Ik ga dood om jullie hoofd en Als je hoofd is geboord, krijgt hij een breed lezerspubliek.

«Er zijn weinig schrijvers bij wie het plezier van het schrijven zo van elke pagina spat als Cairo.» – Michiel van Kempen

De creatieve productie van Edgar Cairo is in die jaren zo groot dat verschillende van zijn manuscripten ongepubliceerd blijven. De smaak van Sranan Libre, zowel troostroman als verzetsroman, schrijft hij in december 1982, in de ‘rouwweek’ na het bloedbad van Paramaribo, en verschijnt 25 jaar na datum alsnog.

In De smaak van Sranan Libre, ‘een werk vol revolutionaire driften’, getuigt Edgar Cairo van woede, angst, ontzetting, verontwaardiging en bovenal: verzet! Hij besluit zijn Voorwoord bij de roman met: ‘Moge dit werk de Srananman bereiken, iedereen zelfs. Uit liefde voor het leven, de auteur.’