Over ‘Sneu karma. Regenachtige reisverhalen’ van Joost Pollmann, 12 juli 2021:
(…) In – ongelukkig genoeg – dertien verhalen vertelt Pollmann begeesterd en meeslepend over zijn (nu en dan beroepsmatige) trips naar alle hoeken van de wereld. (…) Op een zonnige meidag vertrok Pollmann fluitend en wel geëquipeerd per fiets uit de Franse Dordogne richting Zuid-Spanje. Aldra vormde zich boven zijn hoofd een donkergrijze watermassa die hem de hele tocht lang zou blijven achtervolgen. Hoe aanstekelijk beschrijft Pollmann zijn gesmoorde geestdrift, zijn machteloze woede en verongelijktheid tijdens die drijfnatte, maar zonder meer boeiende en toch wel heroïsche trip.
Fascinerend is Pollmanns verslag over zijn wedervaren in Lagos (Nigeria), alwaar hij een tentoonstelling over het beeldverhaal in Afrika zou opbouwen. (…) Herhaaldelijk dacht ik aan het hallucinogene werk van Paul Bowles, terwijl Pollmann in een combinatie van grimmigheid en fatalisme aan Céline dacht. (…) In Hannover treft de misère Pollmann onder meer in de vorm van ziekte. Wie wil weten hoe het is om zich dagenlang als in een koortsdroom door een stad te slepen, leze dit onvergetelijke verhaal. (…) Pollmann heeft de gave van de zelfrelativering, ziet makkelijk het absurde van de toestand in en zoekt onvermoeibaar naar een flard schoonheid om het leven draaglijk te houden. (…)
Elisabeth Francet is recensent bij Poëzietijdschrift Awater, bij Geendagzonderboek.com en bij Mappalibri
Lees hier de recensie
Meer over ‘Sneu karma’
Meer over Joost Pollmann bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Paul Bowles
«Om je met open mond het boek dicht te doen slaan.» – Ezra de Haan
Over ‘Het Wezen’ van Peter Drehmanns in De Wilg, 5 september 2020:
(…) Peter Drehmanns is een schrijver die on-Nederlands schrijft. (…) Het boek speelt zich immers (gelukkig) grotendeels niet in Nederland af. En ook de omgeving waar het verhaal zich ontrolt is aan de fantasie van de schrijver ontsproten. Met ‘Het Wezen’ schaart Drehmanns zich tussen auteurs als Henri Michaux, Paul Bowles, Marcel Pons, Lawrence Sterne en Raymond Roussel. (…) Wat eerdergenoemde auteurs met elkaar verbindt is hun ongebreidelde originaliteit. Schrijven zonder je iets van modetrends aan te trekken en slechts dat te willen maken wat jij voor ogen hebt. En dat heeft Drehmanns gedaan. (…) De kortste samenvatting van het boek is een opsomming van de vier delen waaruit het bestaat: Homo sapiens, Homo investigans, Homo demens en Homo mutans. De optelsom ervan is een verbijsterende roman, rijk aan taal en kennis die je doet doorlezen zoals Koen Grondijs blijft voortstappen in een steeds intrigerender oerwoud van woorden en gedachten. Om je met open mond het boek dicht te doen slaan. Peter Drehmans heeft zonder meer zijn beste boek geschreven.
Ezra de Haan schreef en schrijft recensies voor o.a. Literatuurplein, Antilliaans Dagblad en Caraïbisch Uitzicht.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het Wezen’ op deze site