R.I.P. Hans Plomp: «Toch ben ik gelukkig en vervuld.»

Hans PlompRGB2

De afgelopen decennia lees je terug in het werk van Hans Plomp, van (zoals Peter de Rijk het eerder kort samenvatte) “een murw geslagen Calvinistisch Nederland in de jaren vijftig tot de culturele omslag vanaf de jaren zestig met drugs en erotiek en – zeker in het geval van Hans Plomp – met romantiek en een onbedwingbare nieuwsgierigheid.” De wegen van Hans Plomp en in eerste instantie Jos Knipscheer kruisten elkaar vanaf begin jaren zeventig nadat bij Uitgeverij De Harmonie  in 1970 ‘Het Amsterdams dodenboekje’ was verschenen. Vanaf 1975 was hij een regelmatige gast op de Mandala-avonden die Uitgeverij In de Knipscheer organiseerde in de Amsterdamse Kosmos en in de jaren erna ook op de One World Poetry Festivals in o.a. Paradiso, vastgelegd o.a. in P78 en op de dubbelelpee One World Poetry – Live From Amsterdam uit 1981. “Veel pijn, veel morfine. Toch ben ik gelukkig en vervuld.”, schreef hij op 7 mei dit jaar in een mailtje*  aan de uitgeverij. Uitgezaaide prostaatkanker werd hem fataal. Hans Plomp was een speciaal mens, die ruimte vulde en leegte achterliet. Zoals de natuur kaler wordt is ook het literaire landschap zonder hem kaler.

Van Hans Plomp verscheen bij Uitgeverij In de Knipscheer:
Venus in Holland, gedichten,1981
Gedroomde reizen met vrouwen, verhalen, 1982
Een schizofreen is nooit alleen: over de grenzen van het rationalisme, essays, 1983
Open inrichting: Nieuw Amsterdams Dodenboekje, verhalen, 1985
Lokomotive, roman, 1986
Het innerlijk bordeel, erotische verhalen, 1990
In India, verhalen, 1991
In Amsterdam, de verhalen van Larrie, 1993
Jozefien en het Kietelbos, kinderboek, 2000
India. Heilig en hels, verhalen, 2009
Dit is de beste aller tijden, gedichten, 2017

Voor Uitgeverij In de Knipscheer vertaalde Hans Plomp uit het Engels de romans:
Earl Lovelace, De dans van de draak, roman, 1984
Joseph Bruchac, De dromen van Jesse Brown, roman, 1986
Amos Tutuola,  Mijn leven in het land der geesten , roman, 1999,
samen met Peter Abspoel

Over Hans Plomp bij Uitgeverij In de Knipscheer:
In: Patrick Bakkenes, Kantelaars van de Sixties
In: Jaap van der Bent, Jack Kerouac op weg in Nederland en Vlaanderen
[*] Lees hier deze laatste, korte mailwisseling
Meer over Hans Plomp op deze site

Gedicht van Peter Abspoel [2]

TeruglopendwaterIn zijn bijna dagelijkse Facebookbericht memoreert Wim van Til, oprichter van en coördinator bij Poëziecentrum Nederland, de geboorte- en sterfdagen van Nederlandstalige dichters. Het is vandaag (5 maart 2022) de geboortedag van onder anderen Arthur van Schendel, Koos van Zomeren, Herlinda Vekemans, Jurre van den Berg en Peter Abspoel (1962). Bij wijze van felicitatie kiest Wim van Til voor een gedicht ‘Wat ik dacht’ van Peter Abspoel uit zijn bij uitgeverij In de Knipscheer verschenen bundel ‘Teruglopend water’ (In de Knipscheer, 1991).

Wat ik dacht

Wat ik dacht
is nu een gedachte.
Ik houwde haar vaardig uit de taal
(de stukken vlogen er vanaf)
en stelde haar op in een stille zaal.
Wordt de onrust mij te machtig
of verdwaal ik in een vreemde stad,
dan vlucht ik mijn museum in.
Met de catalogus in de hand
vind ik alles prachtig.

Meer over ‘Teruglopend water’
Meer over Peter Abspoel bij Uitgeverij In de Knipscheer

Gedicht van Peter Abspoel [1]

TeruglopendwaterIn zijn bijna dagelijkse Facebookbericht memoreert Wim van Til, oprichter van en coördinator bij Poëziecentrum Nederland, de geboorte- en sterfdagen van Nederlandstalige dichters. Het is vandaag (5 maart 2021) de geboortedag van onder anderen Arthur van Schendel, Koos van Zomeren, Herlinda Vekemans en Jurre van den Berg. Niét in dit rijtje staat vertaler en dichter Peter Abspoel (1962). Bij wijze van felicitatie kiest Wim van Til voor een gedicht van Herlinda Vekemans; uitgeverij In de Knipscheer kiest in dit bericht voor het gedicht ‘Frequenter dan de maan’ van Peter Abspoel uit zijn bij deze uitgeverij verschenen bundel ‘Teruglopend water’ (In de Knipscheer, 1991).

Frequenter dan de maan

Frequenter dan de maan
werd ik opgeslokt
en ook vandaag
stond ik weer op,

vond een nieuw
imaginair theater,
een onwennig lichaam,
een voorwereldlijke boekenkast.

Ging ik zitten in mijn stoel,
voelde, duizelend, ik
hem draaien om mijn as
en zeewaarts drijven.

Meer over ‘Teruglopend water’
Meer over Peter Abspoel bij Uitgeverij In de Knipscheer

Peter Abspoel – Teruglopend water, Gedichten

TeruglopendwaterPeter Abspoel
Teruglopend water
Gedichten 1982-1986

Nederland
ingenaaid, 128 blz., € 17,50
ISBN 978 90 6265 343 0 NUR 306
eerste uitgave 1991

De gedichten in Teruglopend water zijn de bouwstenen van een soort innerlijke geschiedenis. Men kan hieronder twee dingen verstaan: de registratie van wat er in een persoon omging gedurende een bepaalde tijd, maar ook de innerlijke weerspiegeling van de geschiedenis van een tijdvak. Teruglopend water is beide. De tijdgeest grijpt het individu aan, om precies te zijn die van de Koude oorlog. Het klimaat van die periode wordt gekenschetst in regels als:

In den beginne
was een stap;
de rest is de loper
die losschoot van de trap.

Maar het individu worstelt ook met de tijdgeest, en dat is een ander verhaal. De gedichten vormen het verslag, zegt de dichter, ‘van een van de pogingen om, hoewel er weinig te verinnerlijken viel dan het kale landschap van de macht, ergens een onderkomen voor de ervaring te vestigen dat niet bij voorbaat uitgewoond zou zijn.’ Dat onderkomen vindt hij niet de poëzie zelf, maar de poëzie sterkt hem wel als hij tracht de tijdgeest een beschouwingswijze te ontfutselen die trouw is aan de dimensies van de menselijke existensie. Via een soort osmose neemt bij betekenissen op waarvoor elk kind van zijn tijd terugdeinst, maar die desalniettemin voor elk mens voor zich blijven spreken. De poëzie helpt de dichter zo tot de slotsom te komen: ‘slechts iets onwaarschijnlijks / kan nog waar worden.’
De bundel bestaat uit een aantal cycli en één episch gedicht: lyrisch, ironisch, kritisch, ingekeerd, beschouwelijk, betogend…
Meer over Peter Abspoel op deze site